តើជំនួបកំពូលរវាងកូរ៉េទាំងពីរជាក្តីសង្ឃឹមថ្មីឬក៏ជាការដើរជាន់ដានចាស់?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៨
កាលពីថ្ងៃសុក្រ ទី២៧មេសាកន្លងទៅនេះ ជំនួបកំពូលជាប្រវត្តិសាស្រ្តមួយត្រូវបានបើកធ្វើ រវាងប្រមុខដឹកនាំកូរ៉េខាងត្បូង និងកូរ៉េខាងជើង។ ជំនួបកំពូលនេះបានបង្ហាញឲ្យឃើញនូវកាយវិកាស្និទ្ធស្នាលរវាងគូសត្រូវ ដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពសង្រ្គាមនឹងគ្នានៅឡើយ ហើយលើសពីនេះទៅទៀត ក៏មានដែរនូវការសន្យា និងការប្តេជ្ញាចិត្ត ក្នុងការឈានទៅចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពបញ្ចប់សង្រ្គាមនឹងគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ សំណួរដ៏សំខាន់មួយកំពុងតែចោទឡើង៖ តើកាយវិកាស្និទ្ធស្នាល និងពាក្យសន្យាអស់ទាំងនេះអាចនឹងទៅរកលទ្ធផលវិជ្ជមានជាក់ស្តែង ឬក៏គ្រាន់តែជាការដើរជាន់ដានប្រវត្តិសាស្រ្តចាស់ ដែលជារឿយៗ ក្តីសង្ឃឹមត្រូវជំនួសមកវិញដោយការខកចិត្ត?
ជំនួបកំពូលជាប្រវត្តិសាស្រ្ត រវាងលោកមូន ចែអ៊ីន និងលោកគីម ជុងអ៊ុន កាលពីថ្ងៃទី២៧មេសា ដែលមានទាំងរូបភាពស្និទ្ធស្នាល ញញឹមញញែម ឱបរឹតគ្នា និងទាំងការសន្យាបញ្ចប់សង្រ្គាមនឹងគ្នា បានធ្វើឲ្យបណ្តាជនទូទៅនាំគ្នាដាក់ក្តីសង្ឃឹមថា បងប្អូនគូសត្រូវទាំងពីរនឹងអាចចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពនឹងគ្នា ឬក៏រហូតអាចបង្រួបបង្រួមគ្នាជាប្រទេសតែមួយវិញ។
ជាការពិតណាស់ថា បើគេពិនិត្យមើលទៅលើស្ថានភាពតានតឹងដ៏ក្តៅគគុកនៅឧបទ្វីបកូរ៉េក្នុងមួយរយៈកាលចុងក្រោយនេះ ដែលមានទាំងការសាកល្បងមីស៊ីល និងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ និងទាំងការគំរាមធ្វើសង្រ្គាម រហូតដល់គំរាមប្រើអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ គេអាចយល់បានពីក្តីសង្ឃឹម និងសុទិដ្ឋិនិយម នៅពេលឃើញជំនួបកំពូលជាប្រវត្តិសាស្រ្ត រវាងប្រមុខដឹកនាំកូរ៉េទាំងពីរ។
ក៏ប៉ុន្តែ គេក៏មិនត្រូវភ្លេចដែរថា អ្វីៗដែលកើតឡើងនៅពេលនេះ គឺធ្លាប់បានកើតមានរួចមកហើយនាពេលកន្លងមក ហើយរូបភាពស្និទ្ធស្នាល រវាងលោកមូន ចែអ៊ីន និងលោកគីម ជុងអ៊ុន កាលពីថ្ងៃទី២៧មេសាកន្លងទៅនេះ ប្រាកដជាធ្វើឲ្យគេនឹកចាំពីបរិយាកាសស្រដៀងគ្នា កាលពី១៨ឆ្នាំមុន នៅពេលដែលប្រមុខដឹកនាំកូរ៉េទាំងពីរបើកធ្វើជំនួបកំពូលជាលើកដំបូងបង្អស់ គឺជំនួបកំពូល រវាងលោកគីម ដែជុង និងលោកគីម ជុងអ៊ីល នៅទីក្រុងព្យុងយ៉ាង កាលពីខែមិថុនាឆ្នាំ២០០០។ ជំនួបកំពូល ដែលកាលណោះក៏បានបង្កើតឲ្យមានក្តីសង្ឃឹម និងសុទិដ្ឋិនិយមយ៉ាងខ្លាំងមិនខុសពីពេលនេះប៉ុន្មាននោះទេ តែនៅទីចុងបំផុតទៅ ក្តីសង្ឃឹមបានត្រឹមតែជាការខកចិត្ត។
ដូច្នេះ សំណួរដែលចោទឡើងនៅពេលនេះ គឺនៅត្រង់ថា តើហេតុអ្វីបានជាជំនួបកំពូលនៅពេលនេះអាចនាំទៅរកលទ្ធផលខុសពីពេលមុន? តើបរិបទនយោបាយនៅក្នុងវិបត្តិកូរ៉េនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានអ្វីខុសប្លែកកាលពីពេលមុន?
ជាទូទៅ មេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង មិនថា លោកគីម ជុងអ៊ុន ឬក៏លោកគីម ជុងអ៊ីល ដែលជាឪពុក តែងតែចង់ឆ្លៀតយកឱកាសចរចា ឬជំនួបកំពូលជាមួយកូរ៉េខាងត្បូង ដើម្បីទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍អន្តរជាតិ កាត់បន្ថយភាពឯកោខាងការទូត និងជាពិសេស បន្ធូរបន្ថយសម្ពាធពីទណ្ឌកម្មអន្តរជាតិ។
ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងករណីលោកគីម ជុងអ៊ុន គេគួរចាប់អារម្មណ៍ទៅលើខ្លឹមសារមួយចំនួន នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់លោក ក្នុងអំឡុងជំនួបកំពូលជាមួយលោកមូន ចែអ៊ីន។ នៅពេលនោះ លោកគីម ជុងអ៊ុន បានធ្វើការសង្កត់ធ្ងន់ មិនមែនទៅលើការបង្រួបបង្រួមកូរ៉េទាំងពីរឲ្យទៅជាប្រទេសតែមួយទេ តែជាការរួបរួមគ្នា ក្នុងនាមជាជាតិសាសន៍តែមួយ ដែលមានឈាមជ័រ ភាសា និងវប្បធម៌តែមួយ។ ចំណុចកាន់តែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត គឺលោកគីម ជុងអ៊ុន បានទទួលស្គាល់ពីភាពយឺតយ៉ាវនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់កូរ៉េខាងជើង ដែលមិនស្របទៅតាមអាទិភាពនៃនយោបាយរបស់លោក។
ទាំងនេះអាចជាសញ្ញាដែលបង្ហាញថា លោកគីម ជុងអ៊ុន អាចនឹងមានទស្សនៈប្រាកដនិយមច្រើនជាងឪពុករបស់លោកកាលពីមុន ហើយទំនងជាមានឆន្ទៈចង់បញ្ចប់ជម្លោះនៅកូរ៉េ ដើម្បីជាថ្នូរនឹងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចនៅកូរ៉េខាងជើង។
បើគេពិនិត្យមើលទៅខាងកូរ៉េខាងត្បូងវិញ គេអាចមើលឃើញថា លោកមូន ចែអ៊ីន ក៏មិនខុសពីលោកគីម ដែជុងដែរ គឺសុទ្ធតែជាអ្នកដែលមានឆន្ទៈដ៏មោះមុត ក្នុងការស្វែងរកសន្តិភាព រវាងកូរ៉េទាំងពីរ។ លោកមូន ចែអ៊ីនផ្ទាល់ ដែលកើតនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៥៣ ចំក្នុងសម័យសង្រ្គាមកូរ៉េ គឺជាកូនចៅជនភៀសខ្លួនមកពីកូរ៉េខាងជើង ហើយធ្លាប់ធ្វើជាទាហានឈរជើងនៅតំបន់គ្មានកងទ័ព។
ជំហរចង់សម្របសម្រួលដោះស្រាយជម្លោះជាមួយកូរ៉េខាងជើងនេះ លោកមូន ចែអ៊ីន មិនមែនទើបនឹងមាន នៅពេលឡើងធ្វើជាប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូងនោះទេ តែធ្លាប់មានតាំងពីយូរណាស់មកហើយ។ ហើយលោកក៏ធ្លាប់មានជាប់ពាក់ព័ន្ធយ៉ាងច្រើនផងដែរ នៅក្នុងការចរចាជាមួយកូរ៉េខាងជើងនាពេលកន្លងមក ជាពិសេស ការចរចា ដែលឈានទៅដល់ការបើកធ្វើជំនួបកំពូល រវាងលោកប្រធានាធិបតីកូរ៉េខាងត្បូង រ៉ុះ មូយ៉ុន និងលោក គីម ជុងអ៊ីល នៅឆ្នាំ២០០៧ ដែលនៅពេលនោះ លោកមូន ចែអ៊ីន គឺជានាយកខុទ្ទកាល័យ និងជាមនុស្សដ៏ជំនិតរបស់លោក រ៉ុះ មូយ៉ុន។
ក៏ប៉ុន្តែ ដំណោះស្រាយវិបត្តិកូរ៉េនេះ វាមិនអាស្រ័យតែទៅលើកូរ៉េខាងត្បូង និងកូរ៉េខាងជើងនោះទេ តែវាអាស្រ័យផងដែរទៅលើជំហររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ គេនៅចាំបានថា រាត្រីទឹកឃ្មុំ រវាងកូរ៉េទាំងពីរ នៅក្រោយជំនួបកំពូល រវាងលោកគីម ដែជុង និងលោកគីម ជុងអ៊ីល កាលពីឆ្នាំ២០០០ ត្រូវបានប្រែក្លាយទៅជារាត្រីទឹកខ្មេះ គឺមួយផ្នែកធំ ដោយសារតែមានការផ្លាស់ប្តូរនយោបាយនៅអាមេរិក ក្រោយការផ្លាស់ប្តូរប្រធានាធិបតី នៅដើមឆ្នាំ២០០១ គឺផ្លាស់ប្តូរ ពីលោកប៊ីល គ្លីនតុន ទៅលោកចច ដាបិលយូ ប៊ូស ដែលជាអ្នកប្រកាន់នយោបាយតឹងរ៉ឹងទៅលើកូរ៉េខាងជើង។
ហេតុដូច្នេះហើយបានជានៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គេនៅទន្ទឹងរង់ចាំមើលពីជំនួបកំពូល រវាងលោកគីម ជុងអ៊ុន និងលោកដូណាល់ ត្រាំ ដែលជាកត្តាដ៏ចម្បងមួយ ក្នុងការកំណត់ពីជោគវាសនា នៃដំណើរការស្វែងរកសន្តិភាពនៅឧបទ្វីបកូរ៉េ។ ហើយរហូតមកទល់នឹងពេលនេះ គេទំនងជានឹងអាចសង្កេតមើលបានហើយថា និយាយពីលោកដូណាល់ ត្រាំ គេពិបាកនឹងប្រមើលមើលទុកជាមុនណាស់ថា តើលោកនឹងដើរ ឬបត់បែនទៅតាមផ្លូវណា?
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ