ទទួលស្គាល់ក្រុមភេទទី៣ កម្ពុជានឹងចំណេញធនធានមនុស្សបន្ថែម
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤២
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ក្រោមការជួយឧបត្ថម្ភគាំទ្រ ពីកម្មវិធីអង្គការសហប្រជាជាតិ និងទីភ្នាក់ងារអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិអាមេរិក ក្រុមភេទទី៣បានចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលាមួយដើម្បីជជែករកដំណោះស្រាយស្តីអំពីការរើសអើងពួកគេក្នុងសង្គម។ មានសម្ពាធច្រើនករណីដែលពួកគេកំពុងទទួលរង ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមនោះ ករណីរើសអើង បានធ្វើអោយមនុស្សក្រុមភេទទី៣បោះបង់ការសិក្សា និងបោះបង់ឱកាសការងារ។ ជាលទ្ធផល កម្ពុជាកំពុងតែខាតបង់ធនធានមនុស្សមួយផ្នែក។ ពីព្រោះថា ក្រៅអារម្មណ៍ផ្នែកភេទ ដែលពួកគេមិនមានដូចមនុស្សទូទៅនោះ ពួកគេអាចមានចំណេះដឹងពូកែ អាចមានសមត្ថភាពជំនាញផ្សេងៗដូចក្រុមមនុស្ស២ភេទទៀតដែរ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើ ក្រុមមនុស្សភេទទី៣ បានធ្វើសមាហរណកម្មពេញលេញ ក្នុងសង្គមកម្ពុជា ពួកគេនឹងអាចចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជាដូចគ្នា។
ជាដំបូងគេត្រូវដឹងថា ក្រុមមនុស្សភេទទី៣មានរហូតដល់៤ក្រុម ដែលគេនិយមហៅតាមអក្សរកាត់ជា ភាសាអង់គ្លេសថា LGBT។ នោះគឺ Lesbians គឺស្ត្រីដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា Gays គឺក្រុមបុរសដែលស្រឡាញ់ភេទបុរសដូចគ្នា Bisexual គឺជាក្រុមមនុស្សដែលស្រឡាញ់ភេទទាំងពីរ គឺបុរសផង និងស្ត្រីផង និងចុងក្រោយ Transgender គឺក្រុមអ្នកកែភេទ ពោលគឺបុរសដែលមានចរិតជាស្ត្រី។
គេសង្កេតឃើញថា បើទោះបីជាសង្គមកម្ពុជាបានបើកចំហរជាងមុនបន្តិច ដោយការ ទទួលយក ការបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈនៃក្រុមមនុស្សភេទទី៣ក៏ដោយ គឺមានតែក្រុមអ្នកកែភេទ ឬក្រុមបុរសចរិតស្ត្រីទេ ដែលបានចេញមុខចេញមាត់ នៅតាមទីសាធារណៈ និងនៅតាមឆាកសំដែងសិល្បៈជាដើម។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សបីក្រុមទៀត គឺបុរសស្រឡាញ់បុរស ស្ត្រីស្រឡាញ់ស្ត្រី និងអ្នកស្រឡាញ់ទាំងពីរភេទ ក្រុមមនុស្សទាំងនេះ នៅមិនទាន់ហ៊ានបង្ហាញមុខជាសាធារណៈនៅឡើយទេ។
ការរើសអើងគឺជាមូលហេតុចំបង ដែលធ្វើអោយក្រុមមនុស្សភេទទី៣ មិនហ៊ានបង្ហាញអំពីអត្តសញ្ញាណធម្មជាតិរបស់ពួកគេ។ ហើយដោយសារតែការរើសអើងដែលមានតាំងពីគ្រួសារ រហូតដល់សង្គមទូទៅនេះហើយ ដែលសូម្បីតែបណ្តាញ ឬសហគមន៍នៃក្រុមមនុស្សភេទទី៣ ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនោះ ក៏មិនទាន់អាចមានរបាយការណ៍ច្បាស់លាស់អំពីចំនួននៃក្រុមមនុស្ស LGBT នៅកម្ពុជានៅឡើយដែរ។
មិនថាចំនួនតិច ឬច្រើនប៉ុណ្ណានោះទេ ការមិនទទួលយកមនុស្សក្រុមនេះ ឬការមិនទទួលស្គាល់ដែលធ្វើអោយពួកគេបាត់បង់ឱកាសនៅក្នុងការសិក្សា និងការប្រកបអាជីពរបស់ខ្លួននោះ គឺជាការខាតបង់ធនធានមនុស្ស មួយចំណែក។
ការមិនទទួលស្គាល់របស់ឪពុកម្តាយចំពោះកូនដែលមានលក្ខណៈជាមនុស្សភេទទី៣ បានធ្វើអោយកូនម្នាក់ត្រូវចាកចេញពីភាពកក់ក្តៅនៃគ្រួសារដើម្បីស្វែងរកការរស់នៅខាងក្រៅ ដែលមានគ្រោះថ្នាក់ និងភាពប្រថុយប្រថានច្រើន។ ការបដិសេធនៃមិត្តភាពនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ក៏បានបង្ខំអោយមនុស្សភេទទី៣បោះបង់ការសិក្សាចោលដែរ។
ទីបំផុត ក្រុមមនុស្សភេទទី៣ បានត្រឹមតែក្លាយខ្លួនជាមនុស្សដែលគ្មានទ្រនំច្បាស់លាស់ និងជាមនុស្សដែលមានការអប់រំតិច។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយសារតែការមិនទទួលស្គាល់វត្តមានរបស់ពួកគេនេះហើយ ទើបក្រុមមនុស្សភេទទី៣មួយចំនួនដែលមានជីវភាពលំបាកហើយនោះ ត្រូវរស់នៅលាក់កំបាំងពីការផ្តល់ជូននូវសេវាសុខភាពសាធារណៈដែលទាក់ទងនឹងជំងឺអេដស៏ និងការបន្សាបគ្រឿងញៀនជាដើម។ ហើយចុងក្រោយ ពួកគេបានក្លាយជាមុខសញ្ញានៃក្រុមអ្នកងាយរងគ្រោះ និងជាប្រភពនៃអ្នកចម្លងមេរោគទាំងនោះទៅវិញ។
ដូច្នេះ តើគេអាចដាក់សំណួរបានទេថា ដោយសារតែការមិនទទួលស្គាល់របស់សង្គមចំពោះក្រុមមនុស្សភេទទី៣នោះហើយ ទើបសកម្មភាពលាក់កំបាំងរបស់ពួកគេនោះ បានបង្កជាបញ្ហាដល់សង្គមនោះ?
តាមពិតទៅ គេគួរស្វែងយល់ថា ក្រុមមនុស្សភេទទី៣ គឺជាអត្ថិភាពនៃធនធានមួយនៅក្នុងប្រទេស។ ដោយមិននិយាយអំពីចរិតធម្មជាតិដែលទាក់ទងនឹងភេទ ក្រុមមនុស្សភេទទី៣ ក៏អាចជានិស្សិតពូកែម្នាក់ វេជ្ជបណ្ឌិតដ៏ចំណានមួយរូប ម្ចាស់អាជីវកម្ម វិនិយោគិន ឬក៏អាចជាមន្ត្រីរាជការដ៏សកម្មមួយរូប ដែលអាចចូលរួមចំណែកក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សង្គម និងសេដ្ឋកិច្ច ដូចមនុស្សទាំងពីរភេទដូចគ្នាដែរ។ ចុះប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានសង្គមបដិសេធនោះ តើវាមិនបានន័យថា សង្គមនេះបានបាត់បង់ធនធានមនុស្សទាំងនេះទេឬ?
តើគេអាចបែងចែកបានទេ ថាការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានោះគឺជារឿងឯកជនរបស់បុគ្គល ដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងសមត្ថភាព ឬទេពកោសល្យក្នុងជំនាញវិជ្ជាជីវៈរបស់ពួកគេនោះឡើយ? តើវាប្រាកដទេថា ប្រសិនបើសង្គមមិនទទួលស្គាល់ពួកគេនោះ ពួកគេនឹងរលាយបាត់ពីពិភពលោកនេះទៅវិញ? ចម្លើយ គឺទេ។
ប្រសិនបើពួកគេមិនបាត់ទៅវិញទេ ហេតុអ្វីបានជាគេមិនផ្តល់ឱកាសអោយក្រុមមនុស្សភេទទី៣បានរស់នៅស្មើសិទ្ធិ ដូចពលរដ្ឋទាំងពីរភេទ ដើម្បីពួកគេបានចូលរួមចំណែកក្នុងការងារអភិវឌ្ឍន៍សង្គម? ការផ្តល់សិទ្ធិដែលត្រូវបានកំណត់ទៅដោយច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលជាច្បាប់កំពូលរបស់កម្ពុជាទៅទៀត។ មាត្រា៣១នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញសរសេរថា ពលរដ្ឋខ្មែរមានសិទ្ធិស្មើគ្នាចំពោះមុខច្បាប់ មានសិទ្ធិសេរីភាព និងករណីយកិច្ចដូចគ្នាទាំងអស់ ដោយឥតប្រកាន់ពូជសាសន៍ ពណ៌សម្បុរ ភេទ ភាសា ជំនឿ សាសនា និន្នការនយោបាយ ដើមកំណើតជាតិ ឋានៈសង្គម ធនធាន ឬស្ថានភាព ឯទៀតឡើយ។
និយាយសរុបមកវិញ ប្រសិនបើគេមិនអាចទប់និន្នាការអ្វីមួយនោះទេ ហើយមិនអាចចៀសផុតពីការរកដំណោះស្រាយនៅពេលខាងមុខនោះ គេគួរតែគិតគូរចាប់ផ្តើមរកដំណោះស្រាយចាប់ពីពេលនេះភ្លាម។ គួរបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ការការពារសិទ្ធិអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា បានក្លាយទៅជាគោលនយោបាយរបស់គណបក្សនយោបាយ និងជាប្រធានបទនៃការឃោសនារកសំឡេងឆ្នោតទៅទៀតផង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ