សូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ដ៏កម្រ ឆ្លងកាត់សហរដ្ឋអាមេរិក
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:២៩
នៅថ្ងៃចន្ទទី២១ សីហានេះ បាតុភូតធម្មជាតិ ដ៏កម្រ និងដ៏អស្ចារ្យមួយ នឹងកើតឡើង គឺសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ដែលនឹងត្រូវឆ្លងកាត់សហរដ្ឋអាមេរិក ពីទិសពាយ័ព្យ ដល់ទិសអាគ្នេយ៍។ មនុស្សម្នា រាប់ម៉ឺននាក់ បាននាំគ្នាធ្វើដំណើរពីទីឆ្ងាយៗ ដើម្បីទៅរងចាំមើលព្រឹត្តិការណ៍សូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងដ៏កម្រនេះ នៅតាមតំបន់ដែលវាឆ្លងកាត់។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ក៏ជាឱកាស ឲ្យអ្នកស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ អាចតាមដានស្វែងយល់បន្ថែម ពីព្រះអាទិត្យ ដែលជាប្រភពនៃជីវិតនៅលើភពផែនដីយើង។
សូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងកើតឡើង រវាង១៨ខែម្តង តែភាគច្រើននៅពីលើមហាសមុទ្រ
សូរ្យគ្រាស គឺជាបាតុភូតធម្មជាតិ ដែលកើតឡើង ដោយសារតែព្រះចន្ទ អណ្តែតមកចំបន្ទាត់ ចន្លោះពីផែនដីទៅព្រះអាទិត្យ។ ដូច្នេះ ព្រះចន្ទនឹងមកបាំងកាំរស្មីព្រះអាទិត្យ ហើយស្រមោលព្រះចន្ទ នឹងជះមកលើផែនដី នៅទីកន្លែងណា ដែលស្ថិតនៅចំពេលនោះ។ ចំណែកបាតុភូតចន្ទគ្រាស ឬខ្មែរយើងនិយមហៅថា រាហ៊ូចាប់ចន្ទនោះ គឺកើតឡើងនៅពេលភពផែនដីយើង អណ្តែតទៅចំបន្ទាត់ត្រង់ ចន្លោះពីព្រះអាទិត្យទៅព្រះចន្ទ ហើយជះស្រមោលងងិតទៅលើព្រះចន្ទ ធ្វើឲ្យព្រះចន្ទងងិត មួយរយៈពេល។
បាតុភូតសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ឬសូរ្យគ្រាសពេញ គឺនៅពេលដែល ព្រះចន្ទ មកបាំងព្រះអាទិត្យជិតឈឹងតែម្តង។ តាមធម្មតា អង្កត់ផ្ចិតរបស់ព្រះអាទិត្យមានទំហំ ធំជាងព្រះចន្ទ ដល់ទៅ៤០០ដងឯណោះ ក៏ប៉ុន្តែព្រះចន្ទស្ថិតនៅជិតផែនដីយើងជាងព្រះអាទិត្យ ប្រមាណជា៤០០ដងដែរ។ ដូច្នេះបើយោងតាមការគុណគូរ របស់តារាវិទូ គឺសម្រាប់ភ្នែកមនុស្សយើង នៅពេលដែលព្រះចន្ទ មកនៅបាំង ពីមុខផែនដី យើងនឹងឃើញព្រះចន្ទ មានទំហំប៉ុនព្រះអាទិត្យ។ ហើយក្នុងករណីខ្លះ ព្រះចន្ទ បានអណ្តែតមកចំចំណុចមួយ ដែលនៅកៀកនឹងផែនដីបំផុត ដែលធ្វើឲ្យយើងមើលឃើញព្រះចន្ទ កាន់តែធំ បាំងព្រះអាទិត្យជិតទាំងស្រុងតែម្តង។ ក្នុងកំឡុងពេលដែលបាំងទាំងស្រុងនោះ តំបន់មួយចំនួនដែលស្ថិតនៅតាមបណ្តោយបន្ទាត់ នៃស្រមោលព្រះចន្ទ នឹងត្រូវងងឹតស្លុបមួយរំពេច។
បើតាមអ្នកជំនាញ បាតុភូតសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងនេះ កើតឡើងរវាង ១៨ខែម្តង ក៏ប៉ុន្តែ ជាទូទៅគឺវាឆ្លងកាត់ពីលើមហាសមុទ្រ ព្រោះថា ផែនដីយើងគ្របដណ្តប់ដោយមហាសមុទ្រសឹងតែ៧០%។ ចំណែកតំបន់ផ្សេងទៀត អាចឃើញតែសូរ្យគ្រាស មួយចំណិត ឬមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងករណីខ្លះ ព្រះចន្ទ ស្ថិតនៅចំចំណុចមួយ ដែលឆ្ងាយខ្លាំងពីផែនដី ចំពេលមានសូរ្យគ្រាស ដូច្នេះអាចបាំងព្រះអាទិត្យដែរ តែបាំងមិនជិត ធ្វើឲ្យនៅសល់គែមជុំវិញ បង្កើតជាខ្សែវណ្ឌមានពន្លឺ។ ដូច្នេះករណីសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ដែល ព្រះចន្ទមកបាំងព្រះអាទិត្យជិតឈឹង ដែលមនុស្សអាចមើលឃើញនេះ គឺកម្រណាស់។
សូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ឆ្លងកាត់អាមេរិកពីទិសពាយ័ព្យទៅទិសអាគ្នេយ៍
នេះជាព្រឹត្តិការណ៍កម្រណាស់ សម្រាប់ប្រជាជនអាមេរិក ព្រោះថាសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងប្រភេទនេះ បានកើតឡើងចុងក្រោយគេនៅអាមេរិក ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩ ហើយនៅកោះហាវ៉ៃ កាលពីឆ្នាំ១៩៩១។ បើតាមការព្យាករណ៍របស់ Nasa សូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងនៅថ្ងៃនេះ នឹងចាប់ផ្តើម ឆ្លងកាត់ពីទិសពាយ័ព្យ ត្រង់តំបន់ Lincoln Beach ក្នុងរដ្ឋ Oregon នៅវេលាម៉ោង ប្រហែល១០ និង១៦នាទី ម៉ោងនៅក្នុងតំបន់។ បន្ទាប់មកទៀត ស្រមោលព្រះចន្ទ និងបន្តបាំងព្រះអាទិត្យ ដើរជាបន្ទាត់ត្រង់ កាត់សហរដ្ឋអាមេរិក ឆ្ពោះទៅកាន់ ភាគអាគ្នេយ៍ត្រង់ទីក្រុង Charleston ក្នុងរដ្ឋ Caroline ខាងត្បូង បិទបញ្ចប់នៅម៉ោងប្រមាណជា២ និង៤៨នាទីរសៀល ម៉ោងនៅទីនោះ។
តំបន់ដែលគេអាចគយគន់សូរ្យគ្រាសនេះ បានយូរជាងគេ គឺនៅតំបន់ Carbondale ក្នុងរដ្ឋ Illinois ព្រោះបើតាមការព្យាករណ៍របស់អ្នកជំនាញ នៅចំទីនោះ គឺព្រះអាទិត្យនឹងត្រូវបាំងជិតទាំងស្រុង ដោយព្រះចន្ទ ក្នុងរយៈពេល២នាទី និង៤០វិនាទី។
ក្រៅតែពីបន្ទាត់ឆ្លងកាត់នៃស្រមោលព្រះចន្ទទាំងស្រុង ដែលមានទទឹងប្រវែង ១១៣គីឡូម៉ែត្រនេះ នៅកន្លែងផ្សេងទៀត ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏អាចមើលសូរ្យគ្រាសនេះដែរ គ្រាន់តែថាមិនមែនជាសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុង ពោលគឺឃើញព្រះចន្ទបាំងព្រះអាទិត្យដែរ តែបាំងមួយចំណិតប៉ុណ្ណោះ។ តំបន់មួយចំនួននៅក្នុងសមុទ្រការ៉ាអ៊ីប ក៏អាចមើលឃើញសូរ្យគ្រាសមួយចំណិតដែរ ដែលព្រះអាទិត្យ នឹងត្រូវព្រះចន្ទបាំង ជិតប្រមាណជា៨០%។ ក៏ប៉ុន្តែ គ្រប់គ្នាត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន មិនត្រូវមើលសូរ្យគ្រាសដោយភ្នែកទទេរ ទេ ត្រូវតែពាក់វែនតាការពារពន្លឺ ព្រោះកាំរស្មីព្រះអាទិត្យអាចជះធ្វើឲ្យឆេះខ្លោចប្រស្រីភ្នែកយើងបាន។
បាតុភូតសូរ្យគ្រាស បានជួយពន្លឿនការស្រាវជ្រាវលើលំហរអាកាស
មនុស្សរាប់សែននាក់ មិនថាប្រជាជនអាមេរិក ឬជនបរទេសទេ បាននាំគ្នាទៅបោះជំរំ រងចាំមើលសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងដ៏កម្រនេះ។ ក្នុងនោះ ក៏មានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ក្រុមអ្នកតារាវិទូធំៗជាច្រើននាក់។ បាតុភូតសូរ្យគ្រាស គឺជាឱកាសឲ្យអ្នកជំនាញតារាវិទូ ធ្វើការពិនិត្យមើល ស្វែងយល់អំពីស្រទាប់បរិយាកាស ដែលនៅហ៊ំព័ទ្ធជុំវិញព្រះអាទិត្យ។ តាមធម្មតា គេមិនអាចមើលឃើញទេ ដោយសារពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងខ្លាំងពេក។ ក៏ប៉ុន្តែក្នុងពេលមានសូរ្យគ្រាស គឺកាំរស្មីព្រះអាទិត្យនឹងត្រូវបាំង ការនេះ នឹងអាចធ្វើឲ្យគេ ពិនិត្យមើលបរិយាកាសជុំវិញព្រះអាទិត្យបានដោយងាយ។ ការពិនិត្យមើលស្រទាប់ខាងក្រៅ ដែលស្ថិតនៅជុំវិញព្រះអាទិត្យនេះ នឹងអាចឲ្យគេស្វែងយល់អំពី ជីវិតនិងសកម្មភាពតិចតូនិក របស់ព្រះអាទិត្យ។
កាលពីមុនគេតែងតែគិតថា ស្រទាប់ដែលហ៊ំព័ទ្ធនៅពេលមានសូរ្យគ្រាសនោះ គឺជាស្រទាប់បរិយាកាសរបស់ព្រះចន្ទ។ តែរហូតដល់ឆ្នាំ១៨៤២ ទើបតារាវិទូអង់គ្លេសម្នាក់ឈ្មោះ Francis Baily បានសន្និដ្ឋានថា វាជាស្រទាប់ដែលនៅខាងក្រៅបង្អស់ របស់ព្រះអាទិត្យ ហើយដែលយើងអាចមើលឃើញ ល្គិកណាទាល់តែពន្លឺព្រះអាទិត្យ ត្រូវបាំងជិតអស់។
ការស្រាវជ្រាវពីស្រទាប់បរិយាកាសរបស់ព្រះអាទិត្យ តាមរយៈបាតុភូតសូរ្យគ្រាស បានជួយពន្លឿនដល់វិទ្យាសាស្ត្រគណិតវិទ្យា រូបវិទ្យា និងគីមីវិទ្យាច្រើនណាស់។ តួយ៉ាង នៅឆ្នាំ១៨៦៨ ជនជាតិបារាំង ឈ្មោះ Jules Janssen និងជនជាតិអង់គ្លេស Norman Lockyer បានរកឃើញ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា តែសន្និដ្ឋានដូចគ្នាថានៅក្នុងស្រទាប់លំហរបរិយាកាសរបស់ចក្រវាឡ មានឧស្ម័នម្យ៉ាងឈ្មោះ Helium។ ធាតុផ្សំគីមីនេះ គេមិនដែលស្គាល់ទេ ពីមុនមក។ ដូចគ្នាដែរ ទ្រឹស្តី Relativité Générale របស់លោក Albert Einstein ក៏ត្រូវបានគេធ្វើការវិភាគសក្ខីកម្ម តាមរយៈបាតុភូតសូរ្យគ្រាសទាំងស្រុងប្រភេទនេះ នៅឆ្នាំ១៩១៩។
ការស្រាវជ្រាវ ស្វែងយល់ទាំងនេះ នឹងអាចឲ្យយើងស្វែងយល់កាន់តែច្បាស់ អំពីប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ និងលំហរចក្រវាឡទាំងមូល។ ហើយទ្រិស្តីនិងការសន្និដ្ឋានទាំងនេះ នឹងជួយដល់ការរិះរកវិធី ការពារអាយុជីវិត អ្នកអាវកាស នៅក្នុងពេលដែលពួកគេ ទៅបំពេញបេសកកម្ម នៅក្នុងលំហរអាកាស៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ