ឥណ្ឌា អត្ថន័យពីរនៃច្បាប់ការងារកុមារ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥៥
ឥណ្ឌាទើបកែប្រែច្បាប់ការងារកុមារ។ វិសោធនកម្មច្បាប់ ស្នើឡើងដោយរដ្ឋាភិបាលរបស់លោក ម៉ូឌី និងដែលទើបអនុម័តដោយសភាកាលពីចុងខែកក្កដា ដើម្បីការពារកុមារផងនិងដោយយោលទៅតាមលក្ខខណ្ឌសង្គមសេដ្ឋកិច្ចជាក់ស្តែងរបស់ប្រទេសផង។ នេះបើតាមការអះអាងរបស់អាជ្ញាធរឥណ្ឌា។ ប៉ុន្តែអង្គការការពារសិទ្ធមនុស្សវិញ បានបរិហារកំណែទម្រង់ច្បាប់នេះយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះយល់ថាច្បាប់នេះអាចនឹងផ្តល់វិបាកដែលផ្ទុយទាំងស្រុងពីសេចក្តីប្រកាសរបស់រដ្ឋាភិបាល។
ច្បាប់ថ្មីស្តីពីការងាររបស់កុមារ បានសម្គាល់ដោយការប្តូរផ្លាស់ពីរចំណុចចម្បង។ នេះជាមោទនភាពរបស់រដ្ឋាភិបាល ៖ ទីមួយ ហាមដាច់ខាតមិនឱ្យប្រើកម្លាំងពលករកុមារក្រោមអាយុ១៤ឆ្នាំ។ ទីពីរ ឥណ្ឌាលែងអនុញ្ញាតឱ្យជ្រើសរើសក្មេងពីអាយុ១៤ទៅ១៨ឆ្នាំ ឱ្យធ្វើការក្នុងរបរដែលមាន "ហានិភ័យ"។ ប៉ុន្តែមានករណីលើកលែង ដែលបង្កជាបញ្ហាចោទ ឈានដល់ការរិះគន់ខ្លាំង នោះគឺ កុមារទោះបីជាក្មេងខ្លាំងក៏អាចមានសិទ្ធិធ្វើការបាន ដោយស្របច្បាប់ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសរបស់គ្រួសារ “នៅពេលវិស្សមកាល និងក្រៅម៉ោងសិក្សា”។
អង្គការសហប្រជាជាតិ និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលជាច្រើន បានរិះគន់មិនសំចៃ ច្បាប់នេះ ដោយយល់ថានឹងមានការមានរំលោភកម្លាំងកុមារ តាមរយៈកថាខណ្ឌមួយនេះជាប្រាកដ។ ហើយនៅទីបំផុត សិទ្ធទទួលបានការសិក្សា ទៅរៀនក្នុងលក្ខខណ្ឌសមស្រប ដែលមានចែងក្នុងច្បាប់អប់រំ ឆ្នាំ២០០៩ នឹងបានបំពានយ៉ាងងាយ។
កុមារី ជាជនរងគ្រោះមុនគេ
នៅប្រទេសឥណ្ឌា ៨០%នៃកុមារសរុបទាំងប្រមាណ១០លាននាក់ សុទ្ធតែបានស៊ីឈ្នួលធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់គ្រួសារ ក្នុងវិស័យផ្សេងៗដូចជា ភោជនីដ្ឋាន ច្នៃត្បូង ធ្វើកសិកម្ម ប្រមូលសម្រាម ... នេះដោយមិនគិត អំពីអត្ថន័យនៃពាក្យថា “គ្រួសារ” ដែលពេលខ្លះមិនដឹងជាប់ខ្សែក្រឡាយឈាមជ័រ កំរិតណាផង។ ពាក្យថា “គ្រួសារ” មានខ្លឹមសារទូលំទូលាយជ្រុល និងដែលក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសផ្សេងៗប្រើកម្លាំងកុមារ បានពង្រីករាប់ជីលួតជីលាផងក៏មាន។
ម្យ៉ាងវិញទៀត ថ្វីបើរដ្ឋាភិបាលបានធានាអះអាងជាលើកទីមួយថាឥណ្ឌាមានច្បាប់ការពារកុមារពីអាយុ១៤ទៅ១៨ឆ្នាំមិនឱ្យធ្វើការក្នុងរបរគ្រោះថ្នាក់មែន ប៉ុន្តែបញ្ជីឈ្មោះការងារមានហានិភ័យបានកាត់បន្ថយពី១៦មកត្រឹមតែបីប៉ុណ្ណោះ។
រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានការពារវិសោធនកម្មច្បាប់យ៉ាងពេញទំហឹង ដោយបញ្ជាក់ថាបានគិតគូរយ៉ាងល្អិតល្អន់ រកផ្លូវកណ្តាលដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ រវាងការការពារសិទ្ធិកុមារមិនទាន់ពេញវ័យ និងស្ថានភាពជីវភាពលំបាកលំបិនជាក់ស្តែងរបស់គ្រួសារក្រីក្រ ដែលពេលខ្លះរស់រំពឹងតែលើប្រាក់ចំណូលរបស់កូនៗ។ អំណះអំណាងដែលក្រុមអ្នកការពារសិទ្ធិកុមារមិនអាចទទួលយកបានឡើយ។
ការងារមួយភាគរបស់កុមារមិនលែងនរណាមើលឃើញ លែងសូវទៅសាលារៀន ហើយគ្រួសារដែលក្រីក្រខ្លាំងត្រូវតែបង្ខំចិត្តបញ្ឈប់ការសិក្សា ! នេះជាប្រតិកម្មរបស់អង្គការយូនីសេហ្វ នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយ។ ជ័យលាភីរង្វាន់ណូបែលសន្តិភាពឆ្នាំ២០១៤ លោក កៃឡាស សាត្យាធី ក៏យល់ស្របជាមួយអង្គការយូនីសេហ្វដែរ ដោយពន្យល់បន្ថែមទៀតថា ច្បាប់ការងារកុមាររបស់ឥណ្ឌា កំពុងប្រើតម្លៃគ្រួសារ សម្រាប់យកចំណេញពីកុមារ និងដែលសង្គមយល់ច្រលំ រវាង ការហាត់រៀនធ្វើការនៅក្នុងគ្រួសារ និងការងារនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនសហគ្រាសបែបគ្រួសារ។
អ្នកដែលរងគ្រោះជាង និងដំបូងគេអំពីច្បាប់នេះ គឺកុមារី និងយុវតី ដែលមានស្ថានភាពយ៉ាប់យឺនខ្លាំងស្រាប់ទៅហើយ។ បើតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០១៤ កុមារី ឬក្មេងស្រី តំណាងឱ្យ៨០%នៃកុមារ ធ្វើការស៊ីឈ្នួលនៅតាមផ្ទះ។ ៧០% ជាបុគ្គលិកកុមារក្នុងសហគ្រាសកាត់ដេរបែបគ្រួសារ។ តាមរយៈច្បាប់ថ្មីនេះ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា កំពុងដើរបញ្ច្រាសនឹងអ្វីដែលលោកម៉ូឌី ធ្លាប់បានសន្យានៅក្នុងពេលឃោសនាបោះឆ្នោត ចង់ផ្តល់សន្ទុះដល់ការអប់រំកុមារី។
អ្នកខ្លះទៀត ព្រួយបារម្ភខ្លាចមានការលួចប្រើកម្លាំងកម្មករកុមារក្រោមអាយុ១៤ឆ្នាំ ក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ដើម្បីកាត់បន្ថយចំណាយប្រាក់ខែឱ្យនៅទាប។ ព្រោះថា ការអនុម័តច្បាប់ការងារកុមារ របស់រដ្ឋសភា យ៉ាងលឿនរហ័សដូចផ្លេកបន្ទោល អាចមិនមែនជាការចៃដន្យធម្មតាឡើយ។ វិសោធនកម្មច្បាប់នេះ ប្រព្រឹត្តទៅតែប៉ុន្មានសប្តាហ៍ក្រោយសេចក្តីប្រកាសរបស់ក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុ អំពីផែនការឧបត្ថម្ភរដ្ឋសម្រាប់ផ្តល់សន្ទុះដល់វិស័យឧស្សាហកម្មឥណ្ឌា។ រដ្ឋាភិបាលគ្រោងនឹងបង្កើតការងារថ្មីចំនួន១០លានការងារ ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំ។
ឥណ្ឌាសង្ឃឹមថានឹងនាំមុខចិន បង់ក្លាដែស និងវៀតណាម ដែលប្រាក់ខែកម្មករកម្មការិនីកាត់ដែរមាននិន្នាការឡើងរហូតសន្សឹមៗប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ។ ការកែប្រែច្បាប់ អាចជាយុទ្ធសាស្ត្រមួយគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ បង្កើតឱ្យមានការប្រើកម្លាំងពលកម្មកុមារមិនទាន់ពេញវ័យ ក្នុងតម្លៃទាប៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ