ហេតុអ្វីបានជាផ្ទៃដីកសិកម្មចំនួន ១ភាគ៣ ក្នុងលោកត្រូវបានខូចខាត និងប្រហែលមិនអាចធ្វើកសិកម្មបាន?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២១
ចាប់ពីថ្ងៃចន្ទ ទី២ កញ្ញា និងមានរយៈពេល ២សប្តាហ៍ ទីក្រុងញូដែលី ប្រទេសឥណ្ឌាធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំសន្និសីទអន្តរជាតិលើកទី១៤ ស្តីពីយុទ្ធនាការទប់ស្កាត់នឹងការខូចខាតដីកសិកម្ម។ អាហ្រ្វិកជាទ្វីបដែលបានទទួលរងផលប៉ះពាល់ខ្លាំងជាងគេ ព្រោះមានផ្ទៃដីចំនួន ២ភាគ៣ កំពុងហួតហែងខ្លាំង។ តែអង្គការសហប្រជាជាតិបានសង្កេតឃើញជារួមថា ព្រឹត្តិការណ៍មួយនេះហាក់កំពុងកើតមាននៅក្នុងប្រទេស និងទ្វីបផ្សេងទៀតក្នុងលោក។ តាមអង្គការសហប្រជាជាតិ ផ្ទៃដីកសិកម្មខូចខាតមិនអាចធ្វើឲ្យប្រជាកសិករបន្តរស់ជាមួយនឹងដីរបស់ពួកគេបានទៀតឡើយ ហើយពួកគេត្រូវប្តូរទីតាំងទៅនៅកន្លែងផ្សេងវិញ។ អ្វីទៅជាដើមចមដែលបានធ្វើឲ្យដីខូចខាត?។
មានហេតុផលសំខាន់ចំនួន ៣ ដែលបានធ្វើឲ្យដីកសិកម្មងាយរងគ្រោះ ខូចខាត បាត់គុណភាព ទី១ គឺការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ។ ចូរកុំភ្លេចថា នៅពេលដែលគេកាប់ដើមឈើចេញ ដីនោះនឹងធូរលែងមានភាពណែន និងងាយហូរច្រោះ។ នេះហើយជាមូលហេតុដែលបង្កឲ្យមានការបាក់ដី។ តែគេក៏ត្រូវហ៊ានទទួលស្គាល់ថា នគរោបនីយកម្ម និងអាជីវកម្មរ៉ែបានជំរុញឲ្យមានការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើក្រោមទ្រង់ទ្រាយធំនៅក្នុងលោក។ ហេតុផលទី២ គឺការប្រើប្រាស់ដីហួសកម្រិតតាមរយៈការធ្វើកសិកម្មឲ្យបានច្រើន និងការប្រើប្រាស់ជីគីមីដោយគ្មានកម្រិត។ ទង្វើរបៀបនេះនឹងធ្វើឲ្យដីបាត់បង់គុណភាព និងមានជាតិពុលខ្លាំង។ ចំណែកហេតុផលទី៣ ដែលបានធ្វើឲ្យដីងាយរងគ្រោះខូចខាត បាត់គុណភាព គឺការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុ និងភាពមិនទៀងទាត់រវាងរដូវប្រាំង និងរដូវភ្លៀង។
បើគ្រប់គ្នានៅតែបន្តមិនអើពើចំពោះរឿងនេះទេ នោះមហន្តរាយកើតចេញពីការខូចខាត បាត់គុណភាពដីកសិកម្មនឹងអាចមានទំហំធំធេងណាស់។ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសមួយចំនួនដូចយ៉ាងម៉ាឡាវី ឬតង់សានី ការខាតបង់ក្នុងមួយឆ្នាំៗដែលបណ្តាលមកពីការខូចខាត បាត់គុណភាពដីកសិកម្មមានតម្លៃស្មើពី ១០ ទៅ ១៥% នៃផលិផលសរុបក្នុងស្រុក។ ពិតណាស់ អាហ្រ្វិកជាទ្វីបដែលងាយរងគ្រោះខ្លាំងជាងគេដោយសារតែអាកាសធាតុស្ងួតហួតហែងរបស់ខ្លួន ក្នុងនោះ មានផ្ទៃដីកសិកម្មចំនួន ២ភាគ ៣ កំពុងរងការគំរាមកំហែង។ តែអ្វីជាការកត់សម្គាល់នាពេលបច្ចុប្បន្ន បាតុភូតមួយនេះហាក់មិនមែនជាលក្ខណៈពិសេសសម្រាប់ទ្វីបអាហ្រ្វិក ឬទ្វីបណាមួយទេ តែវាបានក្លាយជាបាតុភូតនៅលើពិភពលោកទាំងមូល។
ជាក់ស្តែងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានផ្ទៃដីកសិកម្មជាង ១ភាគ៣ បានរងការគំរាមកំហែងខូតខាត និងបាត់គុណភាព។ ១ភាគ៤នៅទ្វីបអាមេរិកឡាទីន និង ១ភាគ៥ នៅក្នុងប្រទេសអេស្ប៉ាញ។ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ផ្ទៃដីកសិកម្មចំនួន ១ភាគ៣ បានខូចខាត បាត់គុណភាព ហើយឧប្បត្តិហេតុមួយនេះបានរីករាលដាលកាន់តែខ្លាំងដោយក្នុង ១ឆ្នាំៗ មានផ្ទៃដីចំនួន ១៤៥ ០០០ហិចតាបន្ថែមទៀតបានរងការខូចខាត បាត់គុណភាព។ នៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងលោក ប្រជាកសិករដែលមិនអាចបន្តរស់នៅដោយប្រកបរបរកសិកម្មជាមួយដីរបស់ខ្លួនបានបង្ខំចិត្តចាកចេញ។ តាមតួលេខរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ការខូតខាតដីកសិកម្មអាចបង្កឲ្យមានប្រជាជនចំណាកស្រុកពី ៥០លានទៅ ៧០០លាននាក់ពីពេលនេះទៅឆ្នាំ ២០៥០។ តែសំណួរដែលកំពុងចោទពេលនេះគឺថា តើគេមានបានត្រៀមកន្លែងគ្រប់គ្រាន់ និងសមរម្យដើម្បីទទួលប្រជាជនចំណាកស្រុកទាំងនោះហើយឬ?។
នៅមិនទាន់មានចម្លើយយ៉ាងណាចំពោះសំណួរនេះទេ ហើយនេះក៏មិនមែនជាប្រធានបទនៃសន្និសីទអន្តរជាតិរយៈពេល ២សប្តាហ៍ក្នុងទីក្រុងញូដែលី ប្រទេសឥណ្ឌាពេលនេះដែរ។ កម្មវត្ថុចម្បងនៃសន្និសីទអន្តរជាតិដែលចូលរួមដោយ ១៩៦ប្រទេស និងក្រុមអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលរយៈពេល ២សប្តាហ៍ គឺជជែក និងផ្តោះប្តូរយោបល់គ្នាទៅវិញ ទៅមកដើម្បីស្វែងរកវិធានការទប់ស្កាត់កុំឲ្យដីកសិកម្មបន្តខូចខាត បាត់គុណភាព។ បន្ទាប់មក គេក៏ត្រូវព្យាយាមស្រោចស្រង់ឡើងវិញនូវដីកសិកម្មដែលបានខូចខាត បាត់គុណភាព។ តែគេក៏ត្រូវដឹងថា វិធានការ និងដំណោះស្រាយសម្រាប់ប្រទេសមួយមិនច្បាស់ជាអាចយកទៅអនុវត្តនៅក្នុងប្រទេសមួយទៀតបានទេ។ មានន័យថា វាអាស្រ័យលើស្ថានភាពដី អាកាសធាតុ និងវប្បធម៌នៃការធ្វើកសិកម្មរបស់ប្រទេសនីមួយៗ។
អ្វីដែលគ្រប់គ្នាចង់បាន ចង់ឮ និងចង់ឃើញនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ចុងក្រោយនៃសន្និសីទ គឺការសន្យារបស់ថ្នាក់ដឹកនាំម្នាក់ៗក្នុងយុទ្ធនាការប្រឆាំងការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ និងការស្រោចស្រង់ដីកសិកម្មខូចខាត បាត់បង់គុណភាពឡើងវិញ។ ត្រង់ចំណុចនេះ ឥណ្ឌាក្នុងនាមជាប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំសន្និសីទបានប្រកាសរួចហើយពីកម្មវត្ថុប្រកបដោយមហិច្ឆតាការក្នុងការស្តារដីកសិកម្មខូចខាតចំនួន ៥លានហិចតាពីពេលនេះទៅឆ្នាំ ២០៣០៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ