ការធ្លាក់ថ្លៃលុយផោនជារឿងល្អទៅវិញសម្រាប់អង់គ្លេស?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:១៦
កាលពីថ្ងៃសុក្រសប្តាហ៍មុន លុយផោនរបស់អង់គ្លេសបានធ្លាក់ដាំដូង ដល់កម្រិតមួយទាបបំផុតដែលគេមិនធ្លាប់ឃើញមាន ក្នុងរយៈពេល៣០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ អ្នកខ្លះយល់ថា ការធ្លាក់ថ្លៃនៃលុយផោននេះ គឺជារឿងល្អសម្រាប់អង់គ្លេសទៅវិញទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះទៀតយល់ថា វាអាចជាសញ្ញានៃវិបត្តិរូបិយវត្ថុ ដែលគួរឲ្យបារម្ភ។
ការធ្លាក់ថ្លៃនៃលុយផោនបានកើតមានឡើង តាំងពីខែមិថុនាមកម៉្លេះ គឺចាប់តាំងពីពលរដ្ឋអង់គ្លេស នៅក្នុងការបោះឆ្នោតប្រជាមតិថ្ងៃទី២៣មិថុនា បានសម្រេចចាកចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគេកត់សម្គាល់ខ្លាំង កាលពីថ្ងៃសុក្រ គឺការធ្លាក់ចុះដ៏គំហុក គឺរហូតដល់ទៅ ៦% (ធៀបនឹងដុល្លារអាមេរិក) ហើយធ្លាក់ចុះរហូតដល់កម្រិតមួយទាបបំផុតមិនធ្លាប់ឃើញមានចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៥។
ទោះជាយ៉ាងណា មានអ្នកជំនាញមួយចំនួនយល់ថា ការធ្លាក់ថ្លៃលុយផោននេះមិនមែនជារឿងដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាគឺជារឿងល្អសម្រាប់អង់គ្លេសទៅវិញទេ ពីព្រោះថា លុយផោនធ្លាក់ថ្លៃវានឹងជួយជំរុញភាពប្រកួតប្រជែងនៃទំនិញផលិតនៅអង់គ្លេស ហើយអាចបង្កើនការនាំចេញ និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ដើម្បីឆ្លងកាត់ភាពរអាក់រអួល ដែលអាចនឹងបង្កឡើង នៅក្នុងពេលដែលអង់គ្លេសត្រូវចរចាលើលក្ខខណ្ឌនៃការបញ្ចប់សមាជិកភាពក្នុងសហភាពអឺរ៉ុប។
អ្នកដែលយល់ឃើញបែបនេះគិតថា កាលពីពេលកន្លងមក លុយផោនរបស់អង់គ្លេសមានតម្លៃខ្ពស់ហួសពីអ្វីដែលគួរមាន ហើយថា អត្រាប្តូរប្រាក់ដែលសមរម្យ ទៅតាមតម្រូវការនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់អង់គ្លេស គឺ នៅក្នុងរង្វង់ ១ផោន ស្មើនឹង ១ដុល្លារ១០សេន។ កាលពីថ្ងៃសុក្រ នៅពេលដែលតម្លៃលុយផោនធ្លាក់ចុះដល់កម្រិតទាបបំផុតនោះ ១ផោន ដូរបាន ១ដុល្លារ១៤សេន ពោលគឺ ប្រហាក់ប្រហែលនឹងកម្រិតសមរម្យដែលគេចង់បាន។
ការធ្លាក់ចុះនៃតម្លៃលុយផោនកាន់តែមានសារៈប្រយោជន៍ទៅទៀត សម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចអង់គ្លេស នៅក្រៅសហភាពអឺរ៉ុប ពីព្រោះថា នៅពេលដែលអង់គ្លេសលែងស្ថិតនៅក្នុងទីផ្សាររួមរបស់សហភាពអឺរ៉ុប គឺមានន័យថា ទំនិញរបស់អង់គ្លេស ដែលនាំចូលទៅក្នុងទីផ្សារសហភាពអឺរ៉ុប អាចនឹងត្រូវជាប់ពន្ធគយ ហើយពិបាកក្នុងការប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងទំនិញរបស់ប្រទេសសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុបដែលមិនជាប់ពន្ធគយ។ ដូច្នេះ តម្លៃលុយផោនធ្លាក់ចុះ អាចជាជំនួយក្នុងការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានពីអត្រាពន្ធគយ និងជួយសម្រួលដល់ការប្រកួតប្រជែងរបស់អង់គ្លេស នៅក្នុងទីផ្សារសហភាពអឺរ៉ុប។
ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកជំនាញជាច្រើនផ្សេងទៀតគិតឃើញផ្ទុយពីនេះទៅវិញ។ ជាការពិតថា ការធ្លាក់ចុះនៃតម្លៃលុយផោន អាចជាជួយដល់ភាពប្រកួតប្រជែងរបស់អង់គ្លេសនៅក្នុងការនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារអន្តរជាតិ។ ក៏ប៉ុន្តែ គេត្រូវធ្វើការបែងចែក រវាងការធ្លាក់ចុះនៃអត្រាប្តូរប្រាក់ ដែលកើតចេញពីនយោបាយរូបិយវត្ថុ ពោលគឺ ជាការធ្លាក់ចុះទៅតាមការចង់បាន និងដែលគ្រប់គ្រងបាន និងមួយទៀត គឺការធ្លាក់ចុះ ដែលកើតចេញពីការបាត់បង់ទំនុកចិត្តពីអ្នកវិនិយោគ។
នៅក្នុងករណីទីពីរនេះ អត្រាប្តូរប្រាក់អាចនឹងប្រឈមមុខនឹងអស្ថិរភាព ដោយឡើងចុះទៅតាមការរំជើបរំជួលនៃទីផ្សារ ហើយផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលអាចកើតឡើង គឺលំហូរទុនទៅក្រៅប្រទេស ពីព្រោះថា នៅពេលណាដែលអ្នកវិនិយោគបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើលុយផោន គេអាចនឹងដកទុនទៅវិនិយោគនៅកន្លែងផ្សេង ទៅលើរូបិយវត្ថុដែលគេមានទំនុកចិត្តជាង។ នៅពេលដែលមានលំហូរទុនទៅក្រៅប្រទេស ផលវិបាកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយទៀតអាចនឹងកើតឡើង គឺការធ្លាក់ចុះនៃទីផ្សារមូលបត្រជាទូទៅ ទាំងមូលបត្របំណុល និងមូលបត្រភាគហ៊ុន។ ដល់ពេលនោះ យន្តការនៃវិបត្តិអាចនឹងកើតឡើង គឺការធ្លាក់ចុះនៃលុយផោននាំទៅរកការធ្លាក់ចុះនៃទីផ្សារមូលបត្រ។ ការធ្លាក់ចុះនៃទីផ្សារមូលបត្រធ្វើឲ្យលុយផោនកាន់តែធ្លាក់ចុះ ហើយលុយផោនកាន់តែធ្លាក់ចុះធ្វើឲ្យទីផ្សារមូលបត្រកាន់តែធ្លាក់ចុះ... រហូតក្លាយទៅជាវិបត្តិរូបិយវត្ថុ ដូចជាអ្វីដែលគេធ្លាប់ជួបប្រទះនៅអង់គ្លេស កាលពីឆ្នាំ១៩៦៧ ឆ្នាំ១៩៧៦ និងឆ្នាំ១៩៩២ ក៏ដូចជា នៅប្រទេសមួយចំនួនផ្សេងទៀត ដូចជា នៅម៉ិចស៊ិក (ឆ្នាំ១៩៩៥) និងនៅថៃ (ឆ្នាំ១៩៩៧)។
ជាការពិតណាស់ថា ការធ្លាក់ចុះនៃតម្លៃលុយផោននៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មិនមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរដល់ថ្នាក់ជាវិបត្តិនោះទេ ដោយសារតែគេឃើញថា ទីផ្សារមូលបត្រអង់គ្លេសនៅតែមានស្ថិរភាព, មូលបត្របំណុលរដ្ឋនៅតែទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគ ហើយទីផ្សារការងារ ទីផ្សារអចលនទ្រព្យ ក៏ដូចជា ទីផ្សារទូទៅក៏មិនមានបញ្ហាចោទ។ ក៏ប៉ុន្តែ បើទោះបីជាវាមិនទាន់ក្លាយជាវិបត្តិ តែវាអាចជារោគសញ្ញានៃវិបត្តិ ហើយអ្វីដែលគេកំពុងឃ្លាំមើលខ្លាំងជាងគេ គឺចលនានៃលំហូរទុនវិនិយោគបរទេសនៅអង់គ្លេស៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ