បញ្ហាប្រាក់ខែជាប្រធានបទក្តៅបំផុតមួយសម្រាប់រដ្ឋាភិបាល
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥៩
ក្នុងចំណោមបញ្ហាចម្រូងចម្រាស់ជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យផ្ទុះការតវ៉ា បញ្ហាប្រាក់ខែគឺជារឿងសំខាន់ជាងគេមួយ។ ការតវ៉ាបញ្ហាប្រាក់ខែដែលផុលផុសជាងគេកំពុងកើតមាននៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរ និងក្នុងចំណោមគ្រូបង្រៀនខ្លះ ប៉ុន្តែ មន្ត្រីរាជការមិនទាន់ហ៊ានចេញមុខតវ៉ានៅឡើយទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងសម័យកាលសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរីនិងសម្ភារៈនិយមដូចបច្ចុប្បន្នដែលការចំណាយប្រចាំថ្ងៃកាន់តែខ្ពស់ឡើងជាលំដាប់នោះ បញ្ហាប្រាក់ខែគឺជាប្រធានបទក្តៅបំផុតមួយសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលដែលត្រូវពុះពារដោះស្រាយ។
រហូតមកដល់ពេលនេះ សកម្មភាពតវ៉ារឿងប្រាក់ខែដែលកើតឡើងខ្លាំងជាងគេមានតែក្នុងវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ តាមពិតទៅបុគ្គលិក កម្មករ គ្រប់វិស័យ រាប់ទាំងមន្ត្រីរាជការនិងគ្រូបង្រៀនផងក៏សុទ្ធតែត្រូវការប្រាក់ខែគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពដូចគ្នាដែរ។
អំណឹះតទៅ បញ្ហាប្រាក់ខែនឹងឡើងកម្តៅពីព្រោះគ្រួសារនីមួយៗត្រូវការចំណាយកាន់តែច្រើនទៅលើជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ទៅលើការសិក្សារបស់កូន ទៅលើសេវាសុខាភិបាល និងការចំណាយសម្រាប់ទំនាក់ទំនងសង្គមដូចជាពិធីបុណ្យនិងចងដៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាដើម។ ក្នុងបរិបទនេះអ្នកដែលមានប្រាក់ខែតិចតួចប្រាកដជាមិនអាចទប់ទល់បានឡើយ។
ជាការពិត បើនិយាយពីស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចជាតិ ប្រទេសក្រីក្រដូចកម្ពុជាគ្មានលទ្ធភាពផ្តល់ប្រាក់ខែជូនមន្ត្រីរាជការឲ្យបានសមតាមសេចក្តីត្រូវការជាក់ស្តែងឡើយ។ ប៉ុន្តែ បញ្ហាដោយឡែករបស់កម្ពុជាគឺនៅត្រង់ថា មន្ត្រីរាជការមានប្រាក់ខែតិចតួចពេក ខណៈដែលជីវភាពរបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលនិងមន្ត្រីអាជ្ញាធរនានា មានភាពស្តុកស្តមយ៉ាងខ្លាំង ដែលមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេដ្ឋកិច្ចជាតិទាល់តែសោះ។
នៅកម្ពុជា មានតែមន្ត្រីរាជការតូចតាចប៉ុណ្ណោះដែលនិយាយអំពីប្រាក់ខែ។ ដោយឡែកមន្ត្រីមានបុណ្យស័ក្តិនិងមុខតំណែងសំខាន់ៗមិនដែលគិតគូរពីបញ្ហាប្រាក់ខែទេពោលគឺពួកគេនិយាយតែអំពីប្រាក់ដែលរកបានពីការងារនិងពីតួនាទីរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ ជាក់ស្តែងនៅពេលជួបមុខគ្នា ពួកគេមិនដែលសួរទៅកាន់មិត្តភ័ក្តិឬបងប្អូនអំពីប្រាក់ខែទេ ប៉ុន្តែ គេច្រើនតែសួរថា តើការងារនោះ«រកបាន»ដែរឬទេ?
ហេតុដូច្នេះហើយបានជាមន្ត្រីអ្នកមានបុណ្យស័ក្តិ តួនាទី គ្រប់លំដាប់ថ្នាក់មិនដែលនាំគ្នាលើកយកបញ្ហាប្រាក់ខែមកនិយាយឡើយ។ ចំណែកមន្ត្រីរាជការតូចតាចក៏មិនសូវហ៊ានតវ៉ារឿងប្រាក់ខែដែរបើទោះបីជាពួកគេខ្វះខាតជីវភាពយ៉ាងខ្លាំងក៏ដោយ។ មិនសូវហ៊ានពីព្រោះតែពួកគេខ្លាចបាត់បង់ការងារ។ អវត្តមានសហជីពក្នុងចំណោមមន្ត្រីរាជការក៏ជាមូលហេតុមួយទៀតដែលធ្វើឲ្យបញ្ហាប្រាក់ខែក្លាយជាប្រធានបទដែលមិនសូវគេលើកមកជជែកតវ៉ាជាសាធារណៈ។ ប៉ុន្តែ ការរអ៊ូរទាំនិងការតវ៉ាក្នុងចិត្តច្បាស់ជាកើតមានដោយចៀសមិនផុត។
ប៉ុន្តែ អំណឹះតទៅ បញ្ហាប្រាក់ខែច្បាស់ជាឡើងកម្តៅក្នុងគ្រប់វិស័យពីព្រោះថា ទី១ វាជាចំណុចយុទ្ធសាស្ត្រដែលបក្សប្រឆាំងវាយលុកដើម្បីដណ្តើមប្រជាប្រិយភាព។ ទី២ សេចក្តីត្រូវការខាងជីវភាពកាន់តែកើនឡើងខ្លាំងជាងមុនដោយសារទំនិញសព្វសារពើបន្តឡើងថ្លៃឥតឈប់ឈរ និងទី៣ ក្រៅពីដោះស្រាយជីវភាព មនុស្សសម័យនេះត្រូវការចំណាយទៅលើសម្ភារៈប្រើប្រាស់និងការកម្សាន្តសប្បាយច្រើនជាងមុនស្របតាមដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍន៍របស់ប្រទេស។ ការលើកយកហេតុផលសេដ្ឋកិច្ចជាតិទន់ខ្សោយមកពន្យល់អំពីបញ្ហាប្រាក់ខែទំនងជាពិបាកនឹងបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យគេទទួលយកបានណាស់ក្នុងបរិបទដែលមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលរស់ក្នុងជីវភាពស្តុកស្តម្ភបែបនេះ។
ដូច្នេះ ការរិះរកមធ្យោបាយដោះស្រាយបញ្ហាប្រាក់ខែមន្ត្រីរាជការគ្រូបង្រៀននិងកម្មករឲ្យបាន សមស្របគឺជាអាទិភាពចម្បងដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវប្រឈមមុខដោះស្រាយ។ សូមកុំភ្លេចថា បើទោះបីជាមន្ត្រីរាជការមិនចេញតវ៉ាជាចំហ ប៉ុន្តែ ពួកគេអាចតវ៉ាដោយស្ងៀមស្ងាត់តាមរយៈសន្លឹកឆ្នោត។ ការធ្លាក់ចុះប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងគំហុករបស់បក្សកាន់អំណាចក្នុងការបោះឆ្នោតចុងក្រោយនេះ ក៏ពិតជាមានចំណែកពីមន្ត្រីរាជការមួយចំនួនដែរ។
ពិតហើយ រដ្ឋាភិបាលតែងបង្ហាញមោទនភាពចំពោះការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេស៖ រថយន្ត ម៉ូតូ ផ្ទះថ្មសសរឥដ្ឋ ភោជនីយដ្ឋាន និងផ្សារទំនើបៗក្នុងទីក្រុងជាដើម ប៉ុន្តែ គេក៏មិនត្រូវភ្លេចទេថា ការរីកចម្រើនទាំងនោះហើយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមានតម្រូវការចំណាយកាន់តែច្រើនជាងមុន។ ក្នុងបរិបទនេះ អ្នកមានជីវភាពខ្សត់ខ្សោយត្រូវទទួលរងសម្ពាធសេដ្ឋកិច្ចផង និងសម្ពាធផ្លូវចិត្តផងដែលពិបាកនឹងទ្រាំទ្រ ជាពិសេសមន្ត្រីរាជការនិងគ្រូបង្រៀនតែម្តងដោយសារតែពួកគេរស់នៅដោយផ្ទាល់ក្នុងបរិស្ថានអ្នកទីក្រុង។ ទាំងនេះអាចបញ្ជាក់បានថា បញ្ហាប្រាក់ខែគឺជាចំណុចអាទិភាពបំផុតមួយដែលរដ្ឋាភិបាលមិនអាចមើលរំលងបានឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ