ករណីលោក សម រង្ស៊ី ជាវិញ្ញាសាប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:០៧
លោកសម រង្ស៊ី មេដឹកនាំបក្សប្រឆាំងបានបាត់បង់តួនាទីជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រហើយចាប់ តាំងពីថ្ងៃទី១៥មីនាមកបន្ទាប់ពីរដ្ឋសភាបានសម្រេចបញ្ចប់តួនាទីរបស់លោកជាស្ថាពរដោយសារតែលោកត្រូវបានតុលាការកំពូលផ្តន្ទាទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារពីរឆ្នាំក្នុងរឿងដកតម្រុយបង្គោលព្រំដែនក្នុងខេត្តស្វាយរៀង។ រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំកន្លងទៅនេះដោយសារតែគ្មានការសម្របសម្រួល រឿងក្តីលោកសម រង្ស៊ី បានវិវឌ្ឍទៅរកស្ថានភាពអាក្រក់ជាលំដាប់រហូតធ្វើឱ្យមេដឹកនាំបក្សប្រឆាំងរូបនេះបាត់បង់សិទ្ធិធ្វើនយោបាយក្នុងប្រទេស។ តើព្រឹត្តិការណ៍នេះបានបានឆ្លុះបញ្ចាំងបែបណាពីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា?
ទីបំផុតទៅ លោកសម រង្ស៊ីមិនត្រឹមតែបាត់មុខពីប្រទេសកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ លោកក៏បាត់បង់អាជីពនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសថែមទៀតផង។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានបង្ហាញចំពោះក្រសែភ្នែកក្រុមអ្នកវិភាគនូវទិដ្ឋភាពពីរយ៉ាងៈ ទី១គឺឆាកនយោបាយប្រទេសកម្ពុជាបានឈានដល់ដំណាក់កាលតានតឹងជាថ្មីនៅខណៈដែលការបោះឆ្នោតកាន់តែខិតជិតមកដល់។ និងទី២គឺ វាគឺជាវិញ្ញាសាមួយសម្រាប់ឆ្លុះបញ្ចាំងប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា។
ជាការពិត ស្ថានភាពនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានចាប់ផ្តើមឡើងកម្តៅកាន់តែខ្លាំងនៅក្រោយពេលដែលរដ្ឋសភាជាតិបានសម្រេចបញ្ឈប់លោកសម រង្ស៊ីពីតំណាងរាស្ត្រមណ្ឌលកំពង់ចាមជាស្ថាពរកាលពីថ្ងៃទី១៥មីនានេះ។ ឡើងកម្តៅដោយហេតុថា លោកសម រង្ស៊ីមិនមែនគ្រាន់តែជាតំណាងរាស្ត្រម្នាក់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ លោកក៏ជាប្រធានគណបក្សប្រឆាំងធំជាងគេនៅកម្ពុជាផងដែរ។ ដូច្នេះ ការបាត់បង់សិទ្ធិធ្វើនយោបាយរបស់លោកសម រង្ស៊ី ទោះជាក្នុងរូបភាពណាមួយក៏ដោយ វាប្រាកដជាចៀសមិនផុតឡើយពីការផ្ទុះឡើងនូវសង្គ្រាមពាក្យសម្តី រវាងបក្សប្រឆាំងនិងរដ្ឋាភិបាល។
ស្ថានភាពជាក់ស្តែងបានកើតឡើងរួចទៅហើយតាំងពីប៉ុន្មានថ្ងៃមកម្ល៉េះ។ គណបក្សសម រង្ស៊ី និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួនបានចោទគណបក្សកាន់អំណាចថាមានចេតនាផាត់លោក សម រង្ស៊ីចេញពីឆាកនយោបាយតាមរយៈការប្រើប្រាស់អំណាចតុលាការ។ ការចោទប្រកាន់ នេះ ថ្វីដ្បិតតែមិនមែនជារឿងថ្មី ប៉ុន្តែ ទោះតិចឬច្រើនវាបា្រកដជាចៀសមិនផុតឡើយពីការធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់រូបភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលពោលគឺវាមិនខុសអ្វីពីស្ថានភាព «មនុស្សពីរនាក់បាចទឹកដាក់គ្នា» នោះឡើយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយរដ្ឋាភិបាលបានខំការពារខ្លួនដោយសំអាងលើហេតុផលនៃការអនុវត្តន៍ច្បាប់។
មកដល់ចំណុចនេះ សំណុំរឿងលោកសម រង្ស៊ី ក៏ជាវិញ្ញាសាមួយដែលអាចឆ្លុះបញ្ចាំងបានពីការអនុវត្តន៍ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាផងដែរ។ វិញ្ញាសាប្រជាធិបតេយ្យដែលកម្លាំងនយោបាយទាំងពីរបាននិងកំពុងអនុវត្តរយៈពេល១៨ឆ្នាំមកហើយនេះគឺមានសភាពស្រួចស្រាល់និងប្រកបដោយភាពប្រទាំងប្រទើសចាក់ស្រេះដូចសំបុកពីងពាង។ គូបដិបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាហាក់ដូចជាប្រើប្រាស់ប្រជាធិបតេយ្យតាមបែបទ្រឹស្តីច្រើនជាងខ្លឹមសារ។ មានរឿងរ៉ាវច្រើនយ៉ាងរាប់មិនអស់ដែលអាចយកមកធ្វើអំណះអំណាងអំពីបញ្ហានេះបានក្នុងរយៈពេលជិតពីរទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។
ករណីលោកសម រង្ស៊ី ដែលកំពុងកើតឡើងនៅចំពោះមុខយើងនាពេលនេះក៏មានដើមហេតុចេញពីភាពប្រទាំងប្រទើសនៃការអនុវត្តន៍ប្រជាធិបតេយ្យនេះដែរ។ លោកសម រង្ស៊ី បានសំអាងលើសិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរបស់ខ្លួនក្នុងឋានៈជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រដែលមានកាតព្វកិច្ចការពារផលប្រយោជន៍រាស្ត្រ ក៏ដូចជាការពារបូរណភាពទឹកដីខ្មែរ។ សិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនេះហើយ ដែលជំរុញរូបលោកឱ្យដកតម្រុយបង្គោលព្រំដែលលេខ ១៨៥ គ្រវាត់ចោលពីព្រោះលោកគិតថា តម្រុយនោះធ្វើឱ្យបាត់បង់ដីខ្មែរ។ ប៉ុន្តែ រដ្ឋាភិបាលបានចាត់ទុកទង្វើរបស់លោកសម រង្ស៊ី ថាការបំពានច្បាប់ ហើយបានដាក់ទោសលោកសម រង្ស៊ីដោយប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការ។ នេះហើយផលវិបាកនៃភាពប្រទាំងប្រទើសនៃការអនុវត្តន៍ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា។
សរុបមកវិញ ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាពិតជាមានដំណើរលូតលាស់ទៅមុខក្នុងរយៈពេល១៨ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ហើយគ្រប់និន្នាការនយោបាយទាំងអស់សុទ្ធតែមានគុណសម្បត្តិក្នុងការរួមចំណែក។ ប៉ុន្តែ ផ្លូវប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជានៅមានសភាពរលាក់ និងគ្រោតគ្រាតយ៉ាងខ្លាំង។ ភាពគ្រោតគ្រាតទាំងនេះត្រូវគេមើលឃើញថាបានកើតចេញពីចរិតនយោបាយខ្លះដែលមិនទាន់បានផ្លាស់ប្តូរឱ្យសមស្របទៅនឹងបរិបទប្រជាធិបេតយ្យសេរីពហុបក្សនៅឡើយ។ រឿងក្តីលោកសម រង្ស៊ីដែលបានក្លាយជាអធិករណ៍ថ្មីទៀតដែលកំពុងបោកបក់លើភូមិសាស្ត្រនយោបាយកម្ពុជា។
អធិករណ៍នេះនឹងផ្តល់ផលអវិជ្ជមានពីរយ៉ាងដោយចៀសមិនផុត៖ ទី១គឺអនាគតបក្សប្រឆាំងនឹងត្រូវស្ថិតនៅពីមុខសញ្ញាសួរ (?) និងទី២ រូបភាពប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជានឹងទទួលរងរលកនៃការរិះគន់។ តើអ្នកណាទទួលផលចំណេញពីលទ្ធផលនេះ?
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ