បេសកកម្ម របស់អ្នករាយការណ៍ ស្តីពីសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០២
និយាយពីអ្នករាយការណ៍ពិសេស របស់អង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា គេប្រាកដជានឹកឃើញ ដល់បេសកកម្មជាបន្តបន្ទាប់របស់បេសសកជនពិសេសអង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា។ គឺជាបេសកកម្មដែលពេលខ្លះលាយឡំដោយការប្រឈមមុខដាក់គ្នាដ៏តានតឹង រវាងរដ្ឋាភិបាលក្រុងភ្នំពេញ និងអ្នករាយការណ៍សិទ្ធិមនុស្ស របស់សហប្រជាជាតិ។ តើវត្តមានរបស់អ្នករាយការណ៍ ពិសេសខាងសិទ្ធិមនុស្ស និងការិយាល័យរបស់ឧត្តមស្នងការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា មានប្រវត្តិ និងបេសសកម្មដូចម្តេចខ្លះ?
អ្នករាយការណ៍ពិសេស គឺជាអ្នកជំនាញការឯករាជ្យ ដែលតែងតាំងដោយក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីតាមដាននិង រាយការណ៍ស្តីពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ អ្នករាយការណ៍ពិសេសមិនមែនជាសមាជិកនៃបុគ្គលិកអង្គការសហប្រជាជាតិ និងមិនទទួលប្រាក់បៀវត្សពីអង្គការសហប្រជាជាតិទេ ហើយក៏មិនធ្វើការឲ្យរដ្ឋាភិបាល ឬក្រុមណាមួយដែរ ។
ភារកិច្ចរបស់អ្នករាយការណ៍ពិសេស គឺវាយតម្លៃអំពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្ស រួចហើយរាយការណ៍ជាសាធារណៈ អំពីស្ថានភាពនោះ។ ជាទូទៅ អ្នករាយការណ៍ពិសេសធ្វើការជាមួយរដ្ឋាភិបាល សង្គមស៊ីវិល និងអ្នកផ្សេងទៀត ដើម្បីជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ នៅក្នុងវិស័យសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ អ្នករាយការណ៍ពិសេសធ្វើទស្សនៈកិច្ច ឬបំពេញបេសកកម្មជាទៀងទាត់មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា និងរាយការណ៍ជាប្រចាំឆ្នាំ អំពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្ស ដល់ក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ។
អ្នករាយការណ៍ពិសេសបំពេញការងារ ដោយមានជំនួយខាងបរិក្ខារ និងបច្ចេកទេសពីការិយាល័យឧត្តមស្នងការសិទ្ធិមនុស្សសហប្រជាជាតិ(OHCHR )ប្រចាំកម្ពុជា។
អាណត្តិនៃអ្នករាយការណ៍ពិសេសខាងសិទ្ធិមនុស្ស របស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជាកើតចេញ មកពីកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស ឆ្នាំ ១៩៩១។ (យោងតាមមាត្រា១៧ នៃការព្រមព្រៀងស្តីពីការសម្រុះសម្រួលនយោបាយដ៏ទូលំទូលាយនៃជម្លោះនៅកម្ពុជា និង មាត្រា៣ នៃការព្រមព្រៀងទាក់ទិននឹងអធិបតេយ្យភាព ឯករាជ្យភាព បូរណៈភាពទឹកដី អព្យាក្រឹតភាព ការបង្រួបបង្រួមជាតិ និងភាពមិនអាចរំលោភបំពានបានរបស់កម្ពុជា)។
ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៩៣ រហូតដល់ឆ្នាំ២០០៨ ភារកិច្ចនេះ ត្រូវបានកាន់កាប់ដោយអ្នកតំណាងពិសេសនៃអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយលោកអគ្គលេខាធិការផ្ទាល់តែម្តង។ ប៉ុន្តែ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៨មក អ្នកតំណាងពិសេសត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅជាអ្នករាយការណ៍ពិសេសវិញ ដោយយោងតាមការវិវឌ្ឍនៃស្ថានការណ៍ជាក់ស្តែង និងបន្ទាប់ពីមានកិច្ចចរចាសម្របសម្រួល រវាងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាជាមួយអង្គការសហប្រជាជាតិក្រោយកើតមានបញ្ហាចម្រូងចម្រាសជាច្រើន។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៣ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានតំណាងពិសេសនិងអ្នករាយការណ៍ពិសេសខាងសិទ្ធិមនុស្សរបស់សហប្រជាជាតិចំនួន ៥នាក់ហើយគឺលោក Michael Kirby ជនជាតិអូស្ត្រាលី (១៩៩៣ -១៩៩៦) ។ លោក Thomas Hammarbergជនជាតិស៊ុយអែត( ១៩៩៦ -២០០០) ។ លោក Peter Leuprechtជនជាតិអូទ្រីស( ២០០០ -២០០៥) ។ លោក YashGhaiជនជាតិកេនយ៉ា (២០០៥-២០០៨) និងលោក Surya Subediជនជាតិនេប៉ាល់ ពីឆ្នាំ ២០០៩ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។
គួរកត់សម្គាល់ថា ការមិនចុះសម្រុងគ្នារវាងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាជាមួយអ្នករាយការណ៍ពិសេសនៅក្នុងការវាយតម្លៃស្ថានការណ៍សិទ្ធិមនុស្ស គឺជាបញ្ហាដ៏ធំមួយ។ ដោយសារបញ្ហានេះហើយ បានជាជារឿយៗរដ្ឋាភិបាលភ្នំពេញ បានបង្ហាញចេតនាមិនចង់ឲ្យមានបេសសកម្មនេះតទៅទៀតទេ ក្រោមហេតុផលថា កម្ពុជាជារដ្ឋអធិបតេយ្យដែលគួរតែមានស្វ័យភាពគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការអនុវត្តគោលការណ៍គោរពសិទ្ធិមនុស្សដោយខ្លួនឯង។
ប៉ុន្តែ សម្រាប់អង្គការសង្គមស៊ីវិល ក៏ដូចជាអ្នកតាមដានបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សជាច្រើនទៀត វត្តមាននៃការិយាល័យឧត្តមស្នងការសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជាក៏ដូចជាវត្តមានរបស់អ្នករាយការណ៍ពិសេសខាងសិទ្ធិមនុស្សដែរពិតជាមានសារសំខាន់នៅក្នុងបរិបទដែលការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សជាច្រើន កំពុងកើតឡើងនៅឡើយ នៅក្នុងប្រទេសនេះ។
សរុបមកវិញ វត្តមាននៃអ្នករាយការណ៍ពិសេស ស្តីពីសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា រយៈពេល២០ឆ្នាំមកនេះ បានបញ្ជាក់ពីកាតព្វកិច្ចរបស់សហគមន៍អន្តរជាតិ ក្នុងការតាមឃ្លាំមើលការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ ការមិនចុះសម្រុងគ្នា រវាងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជានិងអ្នករាយការណ៍ពិសេសសហប្រជាជាតិ និងការមិនផ្តល់តម្លៃ ដល់បេសកកម្មនេះពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលភ្នំពេញ បានធ្វើឲ្យវត្តមានរបស់អ្នករាយការណ៍ពិសេសមិនសូវជាផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ការកែលម្អស្ថានការណ៍គោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជាប៉ុន្មានឡើយ។
ដូច្នេះ ទីក្រុងភ្នំពេញ និងញូវយ៉កគួរតែរិះរកភាពចុះសម្រុងគ្នាឲ្យបានល្អជាងនេះដើម្បីក្លាយជាដៃគូពិតប្រាកដក្នុងការលើកកម្ពស់ការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ សូមកុំភ្លេចថា ការលើកស្ទួយការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនឹងបានជាប្រយោជន៍ ដល់ពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅផងក៏ដូចជាលើកស្ទួយមុខមាត់ របស់ប្រទេសកម្ពុជានៅលើឆាកអន្តរជាតិផង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ