លើកមួយ ! ជាមួយមិត្តភក្តិ ផឹកមួយកែវពីរ ដើម្បីកំដរបរិយាកាសឱ្យកាន់តែរីករាយ។ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងបណ្តោយខ្លួន ទទួលទានជាតិសុរាច្រើន ជាប់គ្នាញយដង ឬឡើងដល់រាល់ថ្ងៃរាល់ពេល នោះហើយជាបញ្ហា ! តើចាប់ពីប៉ុន្មានកែវឡើងទៅទើបហៅថាផឹកជ្រុល ? នៅពេលណាដែលគេហៅថាញៀនស្រា ? ក្លាយជាអ្នកប្រមឹក ? តើផលវិបាកមានយ៉ាងណាខ្លះ ចំពោះសុខភាព ?
មួយតយមុនពេលបាយ ! មួយកែវជាមួយមិត្តភក្តិ ក្រោយចប់ការងារ ! ដាក់មួយស្រវឹងពេលជួបជុំគ្រួសារ ! តើមានអ្វីមិនធម្មតា ? ប៉ុន្តែ ដោយមិនដឹងខ្លួន លោកអ្នកទំនងជាបានបរិភោគសុរា ច្រើនជ្រុល លើសកំរិត សម្រាប់សុខភាពហើយ។ នៅប្រទេសបារាំង មានពលរដ្ឋប្រមាណជា៥លាននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ បានជួបបញ្ហាសុខភាពធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺ មានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត មានវិបត្តិមិនចុះសង្គម/គ្រួសារ ព្រោះតែសុរា។ នៅកំរិតពិភពលោកវិញ បើតាមរបាយការណ៍អង្គការសុខភាពចេញផ្សាយ កាលពីខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៤ អាល់កុល/សុរា ជាឃាតករសម្លាប់មនុស្សអស់ជាង៣លាន៣សែននាក់ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ពោលគឺច្រើនជាងជំងឺស៊ីដា របេង និងអំពើហិង្សាបូកបញ្ចូលគ្នាទៅទៀត។
ដូចម្តេចដែលហៅថាញៀនសុរា ?
ទទួលទានសុរាមិនមែនត្រឹមតែធ្វើឱ្យអ្នកបរិភោគញៀនទេ តែថែមទាំងបង្កើនគ្រោះកើតជំងឺជាង២០០មុខ មានជាអាទិ៍ជំងឺក្រិនថ្លើម ឬជំងឺមហារីក។ ថ្វីបើតាមអ្នកវិភាគ ពលរដ្ឋរុស្ស៊ីជាជើងឯកផ្នែកទទួលទានសុរា ដោយគិតជាមធ្យម ១២,៥លីត្រក្នុងម្នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ពលរដ្ឋកម្ពុជាក៏មិនស្ថិតនៅចំណាត់ថ្នាក់ឆ្ងាយពីអាមេរិកឡើយ ពោលគឺពី ៥ ទៅ ៧,៥លីត្រម្នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ។
ស្រាបិត ស្រាខ្លាំង ជាប្រភេទសុរាដែលមានទទួលទានច្រើនជាងគេនៅលើពិភពលោក (៥០%)។ បណ្តាជននៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកខាងលិច ចូលចិត្តបរិភោគសុរាប្រភេទនេះជាងគេ។
ស្រាបៀរ គឺជាប្រភេទសុរាដ៏ពេញនិយមខ្លាំង លំដាប់ទីពីរ នៅលើពិភពលោក (៣៥%)និងមានបរិភោគច្រើនខ្លាំងនៅទ្វីបអាមេរិក។ ស្រាក្រហម ស្រាផលិតពីទំពាំងបាយជូរ ដែលជាល្បីល្បាញនិងមានបរិភោគច្រើននៅអឺរ៉ុប តំណាងឱ្យតែប្រមាណ៨%ប៉ុណ្ណោះបើគិតតាមមធ្យមភាគពិភពលោក។
ទោះក្នុងកំរិតណា និងទទួលទានប្រភេទសុរាណាក៏ដោយ អ្វីដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំងសម្រាប់អង្គការសុខភាពពិភពលោក គឺចំនួនអ្នកទទួលទានកើនឡើងជានិច្ច និងកើនឡើងគួរឱ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំង ចំនួនស្ត្រីទទួលទានសុរា។
សុរា អាល់កុល ជាគ្រឿងស្រវឹង ដែលផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ និងការញៀនមិនចាញ់អាភៀនឡើយ។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាពុំមានការដាក់ទោស ដល់អ្នកជួញ និងញៀនស្រា ? តើនៅពេលណាដែលហៅថាមនុស្សម្នាក់មានអាការៈញៀនសុរា ? ទាល់តែស្រវឹងជោគជាំជារៀងរាល់ថ្ងៃទើបហៅថាប្រមឹកឬ ?
ការញៀនសុរាមិនមែនកើតឡើង ឬដោយការសន្មត់ថាបានទទួលទានសុរាប៉ុន្មានកែវ ក្នុងមួយថ្ងៃៗនោះទេ។ គេក៏មិនអាចនិយាយថាមនុស្សម្នាក់នេះញៀនស្រា និងមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតមិនញៀនបានឡើយ។ ជាទូទៅ បើនិយាយអំពីសុរា គេតែងចាប់អារម្មណ៍នឹងគ្រោះថ្នាក់ ឬហានិភ័យដែលបង្កឡើងដោយការផឹកសុរា។ គ្រោះថ្នាក់ដែលមនុស្សអាចទទួលរងពីសុរា គឺបានទទួលទាន លើសពី ២១កែវ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ សម្រាប់មនុស្សភេទប្រុស និងលើសពី១៤កែវ ចំពោះមនុស្សស្រី (មនុស្សស្រីដែលគ្មានផ្ទៃពោះ)។ ស្ត្រីមានគភ៌ ត្រូវបានណែនាំដាច់ខាតមិនឱ្យទទួលគ្រឿងស្រវឹងសោះ។
សុរាគឺជាហានិភ័យដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាព។ សម្រាប់គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកគ្រឿងស្រវឹង គេហៅមនុស្សម្នាក់មានអាការៈញៀនសុរា នៅពេលណាដែលបុគ្គលនោះ ត្រូវការផឹក និងរំពឹងលើសុរា។ ចុះពេលណាដែលយើងក្លាយជាមនុស្សញៀន ត្រូវការផឹក មិនអាចអត់ជាតិសុរាបាន? គឺនៅពេលដែលយើងលែងមានសមត្ថភាពកំណត់ និងបញ្ជាខ្លួនឯង លើការទទួលទានសុរា។ មានវិធីធ្វើតេស្តសាកល្បងយ៉ាងងាយៗ អំពីសមត្ថភាពអត់ស្រា។ សាកល្បងចោទជាសំណួរដោយខ្លួនឯង ថាតើអ្នកបរិភោគគ្រឿងស្រវឹងប៉ុណ្ណា ? រួចសាកល្បងភ្នាល់ចិត្តខ្លួនឯង ដោយសន្យាថាក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ពេញ យើងមិនប៉ះពាល់ផឹកគ្រឿងស្រវឹងទេ។
លោកអ្នកស្តាប់អារម្មណ៍ខ្លួនឯង ស្តាប់ការលំបាកដែលបង្កឡើងដោយភាពអវត្តមាននៃជាតិសុរាក្នុងខ្លួន ទ្រាំលំបាកទល់នឹងចំណង់ចង់ផឹក បានឬក៏អត់... តើមានរោគសញ្ញាដូចជាញ័រដៃ ញ័រខ្លួនអាចនឹងលេចឡើងដែរឬទេ ?! បើពិបាកទ្រាំ បើញ័រដៃញ័រខ្លួន នេះបញ្ជាក់បានថាអ្នកត្រូវការជាតិសុរា ! អ្នករំពឹងគ្រឿងស្រវឹងមួយនេះ ! នេះជាតេស្តដ៏ប្រពៃសម្រាប់សម្គាល់ថាអ្នកញៀនសុរាឬអត់។
សូមបញ្ជាក់ថា ខ្នាតមួយកែវដែលយើងនិយាយជារហូតមកនេះ គឺសំដៅលើ មួយកែវមានជាតិអាល់កុលសុទ្ធ ១០ក្រាម ពោលគឺស្មើនឹងស្រាបៀរមួយកែវ ២៥០សង់ទីលីត្រ មួយកែវស្រាសំប៉ាញ (កំរិត១២អង្សារ) ឬស្រាក្រហមឬស្រាទំពាំងបាយជូរ ១០សង់ទីលីត្រ ស្រាក្រឡុក៧សង់ទីលីត្រ ស្រាខ្លាំង(៤០អង្សារ)ពពួកវីស្គី ហិនណាស៊ី បីសង់ទីលីត្រ។
ចុះអ្នកវិញ ? តើអ្នកទទួលទានសុរាដែរឬទេ ? និងក្នុងកំរិតណា ?
ការទទួលទានសុរាមានច្រើនបែបណាស់ ៖ តិច ច្រើន ច្រើនជ្រុលហួសហេតុ ម្តងម្កាល ឬជាប់ជាប្រចាំ… អ្នកខ្លះ ផឹករាល់ថ្ងៃ ដូចជាទម្លាប់ប្រចាំមួយ ហើយមិនស្រវឹងសោះ ប៉ុន្តែមិនមែនបានន័យ មិនសូវមានគ្រោះថ្នាក់ឡើយ។ នេះគឺជាទម្រង់ញៀនមួយ ដែលជំរុញខ្លួនឱ្យក្លាយជាមនុស្សប្រមឹកដោយមិនដឹងខ្លួន។
អ្នកខ្លះទៀត សុរាគឺជាការជួបជុំរីករាយ ! មានបុណ្យទាន ត្រូវមានសុរា ! មិនផឹកទេក្នុងថ្ងៃធម្មតា តែនៅពេលចុងសប្តាហ៍ ថ្ងៃសម្រាកពីការងារ គឺលេងមួយស្រវឹង។
ចុងក្រោយគឺ ក្រុមអ្នកត្រូវការសុរា។ មិនមែនផឹកដើម្បីរីករាយ ជួបជុំទេ តែជាសេចក្តីត្រូវការ ព្រោះខ្វះមិនបាន អ្នកនោះជាក្រុមញៀននឹងសុរា ឬហៅថាអ្នកប្រមឹក។
ចុះដូចម្តេចទៅដែលហៅថា ផឹកច្រើនជ្រុល ?
ចាប់ពី៥កែវឡើងទៅ គឺបានន័យថាច្រើនជ្រុលហើយមែនទេ ? តើគេអាចកំណត់បរិមាណច្រើនជ្រុលបានត្រឹមណា ? មិនមែនជាការងាយស្រួលឆ្លើយឡើយ ! សុរា ឬអាល់កុលអាច បង្កគ្រោះហានិភ័យបានគ្រប់ពេលពេលវេលា និងសូម្បីតែក្នុងបរិមាណដ៏តិចតួច។
ដើម្បីអាចឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ អ្នកឯកទេសូមកំណត់ ជាបីទម្រង់ ៖ ទទួលសុរាច្រើនជាហានិភ័យ ជាគ្រោះថ្នាក់ និង ជាការញៀន។
- ជាហានិភ័យ ៖ អ្នកបរិភោគសុរារាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនេះ ម៉ោងនេះ អ្នកគ្មានបញ្ហាសុខភាព បញ្ហានៅកន្លែងធ្វើការ ឬនៅក្នុងសង្គម។ ដើម្បីកំរិតហានិភ័យចំពោះសុខភាព អ្នកឯកទេសបានកំណត់ថា មិនផឹកលើសពីពីរកែវក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់ស្ត្រី និងសម្រាប់បុរស មិនលើសពីបីកែវ និងក្នុងនោះមានមួយថ្ងៃអ្នកមិនប៉ះស្រាសោះ។
- ជាគ្រោះថ្នាក់ គឺជាការផឹកដែលនាំឱ្យមានបញ្ហាដល់សុខភាព មានការលំបាកក្នុងវិជ្ជាជីវៈ បង្កបញ្ហាដល់គ្រួសារប្តីប្រពន្ធ
- ការញៀន គឺលែងអាចគ្រប់គ្រងការទទួលទានសុរាបាន អត់លែងបាន នៅពេលគ្មានសុរាអ្នកមានអារម្មណ៍ថាខ្វះអ្វីម្យ៉ាង រួចក្លាយទៅរសាប់រសល់ ញ័រដៃញ័រជើង បែកញើស ពេលដាក់សុរាចូលក៏ស្ងប់បាត់អាការៈទាំងអម្បាលម៉ាននោះ។
ផលវិបាកចំពោះសុខភាព
ពេលអ្នកទទួលទានសុរា មានន័យថាអ្នកកំពុងយកសុខភាពមកប្រលែងនឹងគ្រោះថ្នាក់។ សរីរាង្គដែលរងគ្រោះខ្លាំងជាងគេ គឺថ្លើម ៖ អាល់កុលនឹងបំផ្លាញបន្តិចម្តងកោសិកាថ្លើម ដែលនៅទីបំផុតត្រូវក្រិន។ អាល់កុលងាយបង្កឱ្យឆាប់មានជំងឺមហារីក ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ដូចជា មាត់ បំពង់ក បំពង់អាហារ ថ្លើម ពោះវៀនធំ ពោះវៀនទ័ល … និងមហារីកសុដន បើជាស្រ្តី។ ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង លើសឈាម ដាច់សរសៃខួរក្បាល ស្លោកបេះដូង ក៏ងាយកើតឡើងលើរូបអ្នកបរិភោគសុរាដែរ។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ