មិនដល់រយៈពេលមួយឆ្នាំស្រួលបួលផង គណបក្សនយោបាយថ្មីៗចំនួន១១ហើយ ត្រូវបានបង្កើតឡើង។ បើទោះក្នុងហេតុផលអ្វីក៏ដោយ វត្តមាននៃគណបក្សនយោបាយថ្មីនេះ នឹងផ្តល់ជម្រើសច្រើនដល់ម្ចាស់ឆ្នោត។ យ៉ាងណាក៏ដោយ វត្តមាននៃគណបក្សតូចៗនៅក្នុងឆាកនយោបាយកម្ពុជានៅពេលនេះ គឺប្រៀបដូចជាផ្កាចម្រុះពណ៌ ដែលបានជួយលំអរសួនប្រជាធិបតេយ្យរបស់កម្ពុជាតែប៉ុណ្ណោះ។
ផ្អែកតាមប្រវត្តិនៃដំណើរការបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជា មានតែការបោះឆ្នោតជាតិអាណត្តិទី២ឆ្នាំ១៩៩៨ប៉ុណ្ណោះ ដែលកម្ពុជាមានគណបក្សនយោបាយច្រើនចូលរួមប្រកួតប្រជែង រហូតដល់ទៅចំនួន៣៩គណបក្ស ខណៈដែលការបោះឆ្នោតនៅឆ្នាំ១៩៩៣ មានតែ២០គណបក្ស ហើយឆ្នាំ២០០៣ មាន២៣គណបក្ស។ ក៏ប៉ុន្តែចាប់ពីការបោះឆ្នោតអាណត្តិទី៤ និងទី៥មក ទំនោរនៃការបង្កើតគណបក្សនយោបាយថ្មីៗនៅកម្ពុជា ហាក់បានថយចុះជាបន្តបន្ទាប់ ពោលគឺ ពីចំនួន២៣គណបក្សនៅឆ្នាំ២០០៣ ចុះមកនៅត្រឹម១១គណបក្សនៅឆ្នាំ២០០៨ និងនៅសល់តែ៨គណបក្សប៉ុណ្ណោះ នៅឆ្នាំ២០១៣កន្លងទៅ។
ការលិចអណ្តែតនៃគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជា អាចបណ្តាលមកពី ទី១.បញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ទី២.គ្មានការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋ និងទី៣.អាចបណ្តាលមកពីការប្រែប្រួលនៃបរិបទនយោបាយនៅកម្ពុជា។ ក៏ប៉ុន្តែ ចាប់តាំងពីក្រោយការបោះឆ្នោតជាតិនៅឆ្នាំ២០១៣នេះមក ទំនោរនៃការបង្កើតគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាហាក់បាននឹងកំពុងងើបឡើងវិញ ស្របពេលដែលសម្លេងគាំទ្រគណបក្សកាន់អំណាច និងគណបក្សប្រឆាំង ហាក់កំពុងតែប្រកៀកប្រកិតគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។
សម្រាប់ក្រុមអ្នកវិភាគ វត្តមាននៃគណបក្សនយោបាយថ្មីនេះ នឹងផ្តល់ជម្រើសច្រើនដល់ម្ចាស់ឆ្នោត ប៉ុន្តែវាមិនមែនជារឿងល្អឡើយសម្រាប់គណបក្សប្រឆាំង។
បើគិតមកដល់ខែមីនាឆ្នាំ២០១៦នេះ មានគណបក្សនយោបាយថ្មីៗចំនួន១១ហើយ ត្រូវបានបង្កើតឡើង។ គណបក្សថ្មីទាំងនោះរួមមាន គណបក្សសំបុកឃ្មុំសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ របស់លោក ម៉ម សូណង់ដូ, គណបក្សអំណាចខ្មែរ របស់លោក សួន សេរីរដ្ឋា, គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យមូលដ្ឋាន របស់លោក យ៉ង សាំងកុមារ, គណបក្សខ្មែរសាមគ្គី របស់លោកស្រី ឡាក់ សុភាព, គណបក្សកម្ពុជាសេរីភាព របស់លោក ជា ចំរើន, គណបក្សយុត្តិធម៌ជាតិខ្មែរ របស់លោក ហ៊ាង រិទ្ធី, គណបក្សជនជាតិដើមប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជា របស់លោក ផ្លាំង ស៊ីន, គណបក្សយុវជនកម្ពុជា របស់លោក ពេជ្រ ស្រស់, គណបក្សមហាសាមគ្គីជាតិខ្មែរ របស់លោក ញ៉ែម វណ្ណថន, គណបក្សខ្មែររួបរួមជាតិរបស់លោក ញឹក ប៊ុនឆៃ ដែលទើបបែកចេញពីគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិករបស់ព្រះអង្គម្ចាស់នរោត្តម រណឬទ្ធិ និងចុងក្រោយនេះ គឺគណបក្សខ្មែរដើម្បីខ្មែររបស់ លោក អ៊ុក ស៊ុយ ដែលទើបតែប្រកាសដើរចេញពីគណបក្សសំបុកឃ្មុំសង្គមប្រជាធិបតេយ្យរបស់លោក ម៉ម សូណង់ដូ កាលពីខែកុម្ភៈកន្លងទៅនេះ។
វត្តមាននៃគណបក្សនយោបាយថ្មីៗនៅកម្ពុជានេះ វាមិនមែនជារឿងថ្មីនោះទេសម្រាប់កម្ពុជា ព្រោះកន្លងទៅក៏មានការលើកឡើងដែរថា កម្ពុជាគឺជាឋានសួគ៌ានៃគណបក្សនយោបាយ។ តែយ៉ាងណាក៏ដោយ វត្តមាននៃគណបក្សនយោបាយថ្មីៗពេលនេះ គឺផ្នែកមួយនៃលទ្ធផលដែលកើតចេញពីការបែកបាក់គ្នា, ការមិនទុកចិត្តគ្នា, ឬទស្សនៈនយោបាយមិនត្រូវគ្នាជាដើម។ តួយ៉ាងដូចជាគណបក្សសំបុកឃ្មុំសង្គមប្រជាធិបតេយ្យរបស់លោក ម៉ម សូណង់ដូ ដែលចាប់តាំងពីបើកឲ្យដំណើរការគណបក្សនេះឡើងវិញកាលពីខែមេសាឆ្នាំ២០១៥នោះ អតីតសមាជិករបស់លោក៣នាក់ហើយ ដែលបានដើរចេញនឹងទៅបង្កើតគណបក្សថ្មីរៀងៗខ្លួន។
ចំណែកឯគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិករបស់សម្តេចក្រុមព្រះនរោត្តម រណឬទ្ធិឯណោះវិញ បន្ទាប់ពីការរួបរួមគ្នានៅខែមករាឆ្នាំ២០១៥នោះ ក៏បានចែកផ្លូវជាពីរជាមួយនឹងលោក ញឹក ប៊ុនឆៃ ដោយទៅបង្កើតគណបក្សថ្មីមួយទៀតដែរ។ ចំណែកឯលោក ជា ចំរើន ដែលអតីតសមាជិករដ្ឋសភាគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ក៏បានប្រកាសដើរចេញពីគណបក្សកាន់អំណាច ដោយទៅបង្កើតគណបក្សថ្មីផងដែរ ស្របពេលដែលយុវជន និងបណ្ឌិតបញ្ញាវ័ន្តមកពីអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងអ្នកនយោបាយជើងថ្មីខ្លះ បានសម្រេចចិត្តចូលប្រឡូកខ្លួនក្នុងឆាកនយោបាយកម្ពុជានេះដែរ។
រាល់ពេលដែលឥស្សរជនទាំងនេះ ចេញមកគណបក្សនយោបាយថ្មី គឺសុទ្ធតែអះអាងដូចគ្នាថា ធ្វើដើម្បីជាតិ និងប្រជាជន។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេហាក់ភ្លេចថា តើវត្តមាននៃគណបក្សនយោបាយដ៏ច្រើនបែបនេះ វាសមមូលទៅនឹងចំនួនប្រជាជន និងផ្ទៃដីរបស់ប្រទេសកម្ពុជាដែររឺទេ? ថាតើវត្តមាននៃគណបក្សថ្មីៗទាំងនេះ ពិតជាបានរួមចំណែកក្នុងការជួយប្រជាជាតិ និងប្រជាជនរបស់ខ្លួនពិតដែរឬទេ?
យ៉ាងណាក៏ដោយ ទំនោរនៃការបង្កើតគណបក្សថ្មីៗទាំងនេះ មើលទៅ ហាក់មានភាពងាយស្រួល។ តាមមាត្រា២០ ជំពួកទី៥ នៃច្បាប់ស្តីពីគណបក្សនយោបាយ បានកំណត់ថា ដើម្បីទទួលសុពលភាពជាគណបក្សនយោបាយស្របច្បាប់ គ្រប់គណបក្សនយោបាយដោយគ្រាន់តែប្រមូលស្នាមេដៃពីអ្នកគាំទ្រចំនួន៤០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ តែអ្វីដែលមិនស្រួលនោះគឺថា ការរក្សាស្ថេរភាពនិងដំណើរការជាប្រក្រតីរបស់គណបក្សនយោបាយទាំងនោះទេតើ។ មានឧទាហរណ៍ជាច្រើនមកហើយ ដែលគេបានឃើញថា គណបក្សនយោបាយដែលបង្កើតឡើងថ្មី ដំណើរបានតែមួយអាណត្តិ ឬពីរអាណត្តិប៉ុណ្ណោះក៏បាត់ឈ្មោះទៅវិញជាធម្មតាទៅ។
ហើយបើផ្អែកទៅលើប្រវត្តិនៃការបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជា ចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោតដំបូងនៅឆ្នាំ១៩៩៣ មានតែគណបក្សនយោបាយ២ទៅ៣ប៉ុណ្ណោះដែលទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋ។ ហើយចុងក្រោយនេះ វាកាន់តែច្បាស់ណាស់ទៅហើយថា គឺមានតែគណបក្សពីរប៉ុណ្ណោះ ដែលទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋ នោះគឺគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា៦៨អាសនៈ និងគណបក្សសង្រ្គោះជាតិចំនួន៥៥អាសនៈ។ គណបក្សទាំងពីរ គឺជាប៉ូលធំពីរ ដែលប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាកំពុងសំឡឹងមើល និងឲ្យពិន្ទុ ចំពោះការដឹកនាំនិងការប្រជែងរបស់ពួកគេ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ សម្រាប់អ្នកវិភាគ វត្តមាននៃគណបក្សតូចៗនៅក្នុងឆាកនយោបាយកម្ពុជានៅពេលនេះ គឺប្រៀបបីដូចជាផ្កាចម្រុះពណ៌ ដែលបានកំពុងជួយលំអរសួនប្រជាធិបតេយ្យរបស់កម្ពុជាតែប៉ុណ្ណោះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ