បារាំង បានចេញច្បាប់ហាមឃាត់សំឡីត្បារត្រចៀក ចាប់ពីថ្ងៃទី ១មករា ២០១៨ទៅ និងហាមលែងឱ្យធ្វើចរាចរណ៍លើទីផ្សារសាធារណៈសោះ ចាប់ពីថ្ងៃទី ១ មករា ២០២០ តទៅ។ បម្រាមនេះ ត្រូវបានអនុម័ត ក្នុងក្របខណ្ឌ នៃច្បាប់បរិស្ថានថែរក្សាជីវចម្រុះ។ ដងផ្លាស្ទិក នៃសំឡីត្បារ បង្កគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងដល់សត្វរុក្ខជាតិ ក្នុងសមុទ្ទ និងមហាសាគរ។ ចំពោះមនុស្សលោកវិញ ត្បារសម្អាតត្រចៀកមិនត្រឹមតែជាកាយវិការអត់ប្រយោជន៍ទេ តែជាតំណាងគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ត្រចៀកតែម្តង។ តើសំឡីត្បារត្រចៀកបង្កគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងណាខ្លះ ?
គឺក្រុមអ្នកបរិស្ថាន មិនមែនក្រុមគ្រូពេទ្យអ្នកធ្លាប់តែចោទប្រកាន់សំឡីត្បារជាដើមហេតុធ្វើឱ្យខូចត្រចៀកទេ ដែលបានរុញច្រានឱ្យមានច្បាប់ហាមឃាត់ការលក់ផលិតផលនេះ ទៅឱ្យអតិថិជន ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។ បម្រាមនឹងចូលជាធរមានចាប់ពីថ្ងៃទី ១មករា ឆ្នាំ ២០២០ ចំពោះសំឡីត្បារត្រចៀកមានដងជាជ័រផ្លាស្ទិក និងអនុញ្ញាតឱ្យប្រើបានតែក្នុងក្របខណ្ឌវេជ្ជសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។
សំឡីត្បារត្រចៀកជាប្រភពបំពុលបរិស្ថានទឹក ទឹកទន្លេ បឹងបួរ សមុទ្ទ
ដោយចេតនា ឬអចេតនា មានមនុស្សម្នាច្រើនណាស់ បានបោះសំឡីត្បារត្រចៀក ក្នុងបង្គន់ ក្រៅធុងសម្រាម ពាសវាលពាសកាល ... ដែលទីបំផុតដងសំឡីតម្បាររាប់រយរាប់ពាន់ ធ្លាក់ដល់ទន្លេ បឹងបួរ លើឆ្នេរ ក្នុងសមុទ្ទ។ គិតតែក្នុងស្រុកបារាំងមួយ និងនៅឆ្នាំ២០១៥មួយ បើគេប្រមូលសំឡីត្បារត្រចៀកតជាប់គ្នា នោះវានឹងគរឡើងស្នើប៉ិនតួអេហ្វែលបី។
តូចហើយស្រាល សំឡីតម្បារត្រចៀកអណ្តែតលើទឹក និងបានធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធសម្អាតទឹកស្អុយ មុននឹងបង្ហូរទម្លាក់ ទៅទន្លេ ឬសមុទ្ទ គ្មានប្រសិទ្ធភាព ទប់ស្កាត់តម្បារនេះបាន។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាមានតម្បារច្រើនក្នុងទឹកទន្លេនិងសមុទ្ទ។ នៅក្នុងធម្មជាតិ តម្បារនោះនឹងត្រូវសត្វស៊ីស្លាក់ ឬរលួយបញ្ចេញសារធាតុផ្លាស្ទិកពុលក្នុងមហាសាគរ។
ចំពោះផលប៉ះពាល់លើមនុស្សវិញ តម្បារសំឡីត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ ជាពិសេស និងយ៉ាងទូលំទូលាយ សម្រាប់សម្អាតត្រចៀក តែទង្វើនេះផ្ទុយស្រលះអំពីអនុសាសន៍របស់អ្នកជំនាញសុខាភិបាល និងប៉ះអាចធ្វើឱ្យខូចសុខភាពត្រចៀក ព្រមទាំងសមត្ថភាពស្តាប់ទៀត។ ការត្បារត្រចៀក ទោះដោយតម្បារសំឡី ឬ ក្រវ៉ារឹង ឬដោយវត្ថុអ្វីក៏ដោយ សឹងថាគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសោះ គឺមានតែការបន្សល់ទុកនូវផលវិបាកប្រចាំថ្ងៃទៅវិញទេ។ ព្រោះបើជ្រុលដៃតែបន្តិច ត្រចៀកនឹងត្រូវរងគ្រោះភ្លាម ហើយបើរុកចូលជ្រៅពេក ទោះដោយសម្រួលក្តី ក៏ អាចនឹងធ្វើឱ្យស្ទះរន្ធត្រចៀក កើតស្រែង របួស និងធ្លាយក្រដាសត្រចៀក ផង។
ត្រចៀកមានប្រព័ន្ធស្វ័យសម្អាត
ចុះសួរថាតើត្រូវធ្វើដូចម្តេចទៅវិញ ដើម្បីរក្សាអនាម័យត្រចៀក ?!
មុននឹងជម្រាបជូនអំពីវិធីសម្អាត ធ្វើអនាម័យត្រចៀក សូមលោកអ្នកចងចាំថា ត្រចៀកជាញាណដ៏សំខាន់មួយក្នុងចំណោមញាណទាំង៥របស់មនុស្សលោក។ សរីរាង្គមួយនេះ មាន មានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ ផ្នែកទំនួលខុសត្រូវខាងស្តាប់ ទទួលសំឡេង និងខាងរក្សាលំនឹងខ្លួនប្រាណ។ ត្រចៀកចែកចេញជាបីផ្នែក ៖ ត្រចៀកក្នុង -កណ្តាល -ក្រៅ។ ត្រចៀកខាងក្រៅ ឬស្លឹកត្រចៀក ជាផ្នែកមួយដែលគេមើលឃើញ និងដែលគួរបានទទួលការថែរក្សាអនាម័យ ចំណែកត្រចៀកកណ្តាលនិងក្នុង មិនត្រូវការការសម្អាតទេ ព្រោះត្រចៀកដែលមានប្រព័ន្ធដ៏ស្មុគស្មាញ មានប្រព័ន្ធស្វ័យសម្អាត។
អាចម៍ត្រចៀកមាននាទីជាអ្នកការពារ
តើហេតុអ្វីបានជាអ្នកចូលចិត្តប្រើសំឡីត្បារត្រចៀក ?! ទាំងគេទាំងខ្ញុំ ការប្រើសំឡីត្បារ គឺដើម្បីសម្អាត ត្រចៀក កម្ចាត់អាចម៍ត្រចៀកកុំឱ្យហៀមកក្រៅ នាំឱ្យខ្មាសគេ ឬគេថាយើងអត់អនាម័យ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងក្រុមគ្រូពេទ្យ អាចម៍ត្រចៀក មិនមែនជារបស់កខ្វក់ទេ ! ការប្រឹងសម្អាត ជូត ឆ្កឹះចេញ ដោយស្មានថាគគ្រេច គឺជាការគិតខុសទាំងស្រុង ! នេះបើតាមប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Dr Jean-Marc Juvanon ឯកទេសច្រមុះត្រចៀកបំពង់ក។
អាចម៍ត្រចៀក ដែលមាននៅក្នុងរន្ធ និងដែលត្រចៀកផលិតជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាស្រទាប់ សន្ទះការពារ និងជាអ្នករំងាប់ ប្រឆាំងនឹងការរីកចម្រើននៃមេរោគនៅក្នុងត្រចៀក។ អ្នកខ្លះហៅថា ក្រមួនត្រចៀក អាចម៍ត្រចៀកមានទម្រង់ខុសៗគ្នា ខ្លះ លឿងថ្លា ខ្លះខ្មៅ ខ្លះស ខ្លះពណ៌ត្នោត រឹងរាវ ប៉ុន្តែទោះក្នុងទម្រង់ណាមួយក៏ដោយ ក៏ភាពខុសគ្នាទាំងនេះគ្មានបង្កប់រោគសញ្ញាជំងឺអ្វីទាំងអស់។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើបុគ្គលណាមិនសូវមានអាចម៍ត្រចៀក បុគ្គលនោះច្រើនតែប្រឈមនឹងគ្រោះមានជំងឺ មានការបង្ករោគ ទៅវិញទេ។ នេះបើតាមការគូសបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Dr Juvanon ដដែល។
ត្រចៀកមិនត្រូវការទាល់តែសោះឡើយជំនួយពីខាងក្រៅក្នុងការសម្អាត និងធ្វើអនាម័យ។ អាចម៍ត្រចៀក ដែលជាល្បាយនៃសំណល់ស្បែកងាប់ និងសារធាតុរាវផលិតដោយត្រចៀក តែងតែហូរចេញមកក្រៅដោយខ្លួនឯង តាមទជារន្ធត្រចៀក។ ធម្មជាតិបង្កើតមនុស្ស គូសត្រចៀកមានរន្ធមិនមែនជាការចៃដន្យទេ ! នៅក្នុងដំណើរហូរចេញមកក្រៅនេះ អាចម៍ត្រចៀកក៏បោសសម្អាត អូសធាតុមិនបរិសុទ្ធ ជាតិកគ្រិកមកក្រៅជាមួយផង។ ហើយគឺចាប់ពីត្រឹមមាត់រន្ធត្រចៀកនេះឯង ដែលយើងអាចផ្តើមធ្វើការសម្អាត ដោយប្រើកន្សែង ឬតម្បារសំលីជូត ឬយកកូនដៃលូកជូតជាការស្រេច។ មិនត្រូវប្រឹងស្វែងរកមធ្យោបាយអ្វីផ្សេង មកលូកឆ្កឹះលាងសម្អាតរន្ធត្រចៀកទេ។ យកកង្វារ ឬសំឡីត្បាររុកចូលជូនរន្ធត្រចៀកត្រឹមតែមួយសង់ទីម៉ែត្រ គឺជាការលូកជ្រៅហួសហេតុទៅហើយ បើគិតតាមបែបវេជ្ជសាស្ត្រ។ ការសម្អាតអនាម័យត្រចៀក ត្រូវកំរិតត្រឹមផ្នែកដែលមើលឃើញ។
គ្រោះថ្នាក់នៃការប្រើតម្បារសំលី
ដោយមិនបាច់ដល់លើកនិយាយអំពីកង្វារត្រចៀកធ្វើពីលោហៈ ពីឈើ ពីវត្ថុរឹង តម្បារសំឡី ទន់ ស្រាល ដ៏ពេញនិយមរបស់មនុស្សសម័យថ្មីនេះ បើរុកចូលទៅក្នុងរន្ធត្រចៀកជ្រៅតែបន្តិច គឺគ្រប់គ្រាន់នឹងបង្កហានិភ័យខ្ពស់ខ្លាំងណាស់ទៅហើយ សម្រាប់មនុស្សទូទៅជាពិសេសកុមារ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថាមានកុមារតូច !រាប់សិបម៉ឺននាក់ មានរបួសក្នុងត្រចៀកដោយសារតែការប្រើតម្បារសំឡីនេះឯង។ របួស ឬគ្រោះថ្នាក់ ដែលគេជួបញឹកញយ និងធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងជាងគេ គឺការធ្លាយក្រដាសត្រចៀក។ ការធ្លាយក្រដាសត្រចៀក មិនត្រឹមតែបង្កការឈឺចាប់ទេ តែថែមទាំងនាំឱ្យបាត់បង់សមត្ថភាពស្តាប់ឮទៀត។
នៅមានហានិភ័យជាច្រើនផ្សេងទៀត ដែលបណ្តាលមកពីការជូនសម្អាតត្រចៀកដោយតម្បារសំឡីញឹកញយ និងជ្រៅជ្រុលនោះគឺ ស្បែកបាត់បង់តួនាទីជាស្រទាប់ការពារ ហើយក្លាយជាស្បែករលាករលាត់ក្រហាយ ឈឺ និងជាដើមហេតុធ្វើឱ្យមានអាការៈរមាស់ត្រចៀក។ ជំងឺត្រអក ដែលកើតក្នុងត្រចៀក ច្រើនតែបណ្តាលមកពីការសម្អាតត្បារត្រចៀកជ្រុលនិងញឹកញយពេកប៉ុណ្ណោះ មិនមែនដោយសារមានមេរោគឬមានអ្វីយាយីទេ។ ត្រចៀកស្អាតពេក គ្រាន់តែពីមុជទឹកអាង ទន្លេ ជាប់គ្នាញយថ្ងៃ ញយដង ក៏អាចបង្កឱ្យមានការបង្ករោគលើស្បែងនៅក្នុងត្រចៀក រន្ធអាចស្ទះ មានអារម្មណ៍ធ្ងន់ក្នុងត្រចៀក ហើយឈឺចុកចាប់ខ្លាំង។
កាន់តែអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត រុកតម្បារសំលីជូតសម្អាតជារៀងរាល់ថ្ងៃពេក រហូតស្ទើរក្លាយជាកាយវិការញៀន យូរៗរាប់ខែរាប់ថ្ងៃទៅ ដូចជាបានរុញច្រានអាចម៍ត្រចៀក ឱ្យទៅកកផ្តុំគ្នាជាឆ្នុកបិទខ្ទប់រន្ធត្រចៀកដែលទីបំផុតក៏អាចបង្កឱ្យក្លាយទៅជាថ្លង់បាន។ អាការៈបែបនេះ ច្រើនតែឡើងភ្លាមភ្លែត នៅពេលមានទឹកចូលត្រចៀក ទៅផ្សើមកំណកសំណល់អាចម៍ត្រចៀកឱ្យរីកហើម ដូចគេចុកបិទរន្ធត្រចៀកឱ្យជិតឈឹង ស្តាប់អ្វីលែងឮ។ ត្រចៀករកឃើញតួនាទីខាងស្តាប់របស់ខ្លួនឡើងវិញ ប្រសិនបើគេទាញឆ្នុងអាចម៍ត្រចៀកនោះចេញ ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺនឹងមានអារម្មណ៍ជាអ្នកខុស និងអៀនខ្មាសខ្លាំង នៅពេលទំហំអាចម៍ត្រចៀក។
ការទាញវាចេញ អាចធ្វើឱ្យខ្លួនឯងបាន ប៉ុន្តែសូមប្រុងប្រយ័ត្នឱ្យមែនទែន ព្រោះវាអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ធ្លាយក្រដាសត្រចៀកបាន និងមិនមែនជាកាយវិការស្រួលទេ ! ត្រូវមានបច្ចេកទេសត្រឹមត្រូវ។ គួរតែត្រៀមរកជំនួយជាផលិតផលផ្សេងៗដើម្បីរំលាយដុំរឹង ឬក៏ទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស ត្រចៀក ច្រមុះបំពង់ក តែម្តងកាន់តែប្រសើរ។ ជួនកាលអ្នកជំងឺគិតថាមានបញ្ហាត្រចៀក មានដុះផ្សិតរមាស់ ឬអារម្មណ៍ធ្ងន់ត្រចៀក ហឹង ថប់ នឹងត្រូវបានជាសះស្បើយ នៅពេលទាញកំណកក្នុងរន្ធត្រចៀកនេះចេញផុត។
មនុស្សម្នាក់ៗមានបរិមាណអាចម៍ត្រចៀកច្រើនឬតិចខុសគ្នា។ អ្នកខ្លះផលិតច្រើន មកពីពួកគេប្រើពាក់ឆ្នុកប្រឆាំងសំឡេង ពាក់កាស ពាក់ប្រដាប់ជំនួយស្តាប់សំឡេង។ ក្នុងករណីនេះ ពួកគេត្រូវប្រើប្រយ័ត្នប្រយែងសម្អាតត្រចៀកជារៀងរាល់បីខែម្តង។ ពួកគេអាចប្រើទឹកក្តៅឧណ្ណមួយដំណក់ពីរ ដើម្បីជួយរំលាយបង្ហូរកំណកសំណល់ក្នុងរន្ធត្រចៀក ឬប្រើប្រដាប់បាញ់សម្អាតត្រចៀក ឬស្ព្រាយ ដាក់លក់នៅឱសថស្ថាន។ ប៉ុន្តែត្រូវធ្វើប្រកបដោយការប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត និងចំពោះអ្នកដែលផលិតអាចម៍ត្រចៀកខ្លាំងមែនទែនតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះរាល់គ្រប់ទង្វើក្នុងរន្ធត្រចៀកសុទ្ធតែមានហានិភ័យទាំងអស់ ហើយមិនប្រាកដថាមានប្រសិទ្ធិភាពទាំងស្រុងទេ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ