ស្ងាបជាអាការៈធម្មជាតិមួយរបស់មនុស្ស និងសត្វមានជីវិតមួយចំនួន។ ជាកាយវិការដែលកើតមានជាញឹកញាប់ ! ជាទូទៅមនុស្សម្នាក់ៗ អាចស្ងាបដល់ទៅ ២៥ម៉ឺនដងក្នុងមួយជីវិត។ ស្ងាបមិនមែនត្រឹមតែជាកាយវិការហារបើកមាត់តែមួយគត់ទេ។ តើអ្វីទៅជាការស្ងាប ? ហេតុអ្វីបានជាយើងស្ងាប ? ការស្ងាបអាចជាសញ្ញាដាស់ប្រាប់អំពីអាការៈជំងឺអ្វីផ្សេង មែនដែរឬទេ ?
នឿយហត់ អស់កម្លាំង ធុនថប់ ឃ្លាន ឬមានអារម្មណ៍ឆ្អែត ... អារម្មណ៍បែបនេះអាចជំរុញឱ្យយើងស្ងាប ឱ្យយើងបើកឆ្អឹងឆ្គាម។ ស្ងាបជាកាយវិការសកល ដែលអាចកើតមានលើ មនុស្សលោកយើង និងសត្វ មិនថាជាសត្វរស់ហោះហើរលើអាកាស ក្នុងទឹកឬលើគោកទេ។ កាយវិការមួយនេះគ្មានការប្តូរផ្លាស់ទាល់សោះ គ្មានការប្រែប្រួល និងគ្មានការវិវឌ្ឍ ទៅតាមពេលវេលាសោះ ! ពិតជាគួរចម្លែកមែន ! នេះបើតាមប្រសាសន៍លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Dr Olivier Walusinski គ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺទូទៅ ដែលចូលនិវត្តន៍ទៅហើយនាពេលបច្ចប្បន្ន និងដែលកំពុងធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ អាការៈស្ងាប តាំងពីជាច្រើនឆ្នាំមក។
កាលពីដើមឡើយ ក្នុងសម័យបុរេប្រវត្តិ បើតាមអ្នកស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្រក្រិក Hippocrate យល់ថា ការស្ងាបហារមាត់ កន្ទ្រាក់សាច់ដុំដោយអចេតនា និងអស់មួយទំហឹង ជាការធាក់បញ្ចេញអាការៈក្តៅខ្លួន។ ច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយមកទៀត អ្នកស្រាវជ្រាវជាតិហូឡង់ គិតថា ឥរិយាបថស្ងាបនេះ បានបង្កើនចរន្តឈាម និងបង្កើនបរិមាណខ្យល់អុកស៊ីហ្សែនច្រើនដល់ខួរក្បាល។ គ្រប់គ្នា សុទ្ធតែជឿ និងយល់ដូចគ្នាលើទ្រឹស្តីចុងក្រោយនេះ រហូតមកទល់នឹងសតវត្សរ៍ទី១៨ តែតាមការពិតទៅនេះមិនមែនជាសម្មតិកម្មត្រឹមត្រូវឡើយ ! ការស្ងាបមិនមែនជាផ្តល់អុកស៊ីហ្សែនបន្ថែមដល់ខួរក្បាលឡើយ។
ការសិក្សាបែបវិទ្យាសាស្ត្របានបង្ហាញ កំរិតអុកស៊ីហ្សែន នៅក្នុងឈាម បែរជាធ្លាក់ចុះទៅវិញទេ ក្រោយការស្ងាបរួចភ្លាម។ នេះបើតាមលោកវេជ្ជបណ្ឌិតវ៉ាលុយហ្ស៊ីនស្គីដដែល។ ដោយឡែក រយៈពេលដែលមនុស្សស្ងាបខ្លាំងជាងគេ ក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្លួន គឺពេលនៅជាទារកក្នុងផ្ទៃម្តាយ នៅក្នុងទឹកភ្លោះនៅឡើយ។ ទឹកភ្លោះនេះគ្មានតួនាទីផ្តល់អុកស៊ីហ្សែនឯណា ?!
ប៉ុន្តែដំណើរការនៃការស្ងាប បានដាស់ប្រព័ន្ធប្រសាទមួយចំនួនឱ្យចូលធ្វើអន្តរាគមន៍ជាមួយ មានជាអាទិ៍ប្រព័ន្ធប្រសាទ ដូប៉ាមីន ដែលមានតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងផ្នែកសម្រួលទំនាក់ទំនងប្រព័ន្ធប្រសាទមួយទៅប្រព័ន្ធប្រសាទមួយទៀត ពោលគឺអ្នកដែលមានឥទ្ធិពលទៅលើអារម្មណ៍។ នៅពេលស្ងាប មិនមែនមានតែមាត់ទេដែលហារនោះ សាច់ដុំនៅបំពង់ខ្យល់ដង្ហើម គ្រាប់ពោន សាច់ដុំមុខ ក និងថ្គាម ក៏មានចំណែកនៅក្នុងការស្ងាបដែរ។
ស្ងាបមានបីដំណាក់កាល និងបន្តដោយអារម្មណ៍ស្រណុកស្រួល និងធូរស្បើយ ៖ -ស្រូបដង្ហើមចូលវែងៗ យឺតៗ ដោយបើកមាត់យ៉ាងធំ ហាបើកបំពង់ក ដល់ទៅ៤ដងធំជាងពេលមិនស្ងាប -ចរន្តខ្យល់នៅទ្រូង ត្រូវបញ្ឈប់មួយភ្លែត ដោយរន្ទឺសំឡេងថ្នូរស្រួល ជួនដោយមានភ្ជាប់ ដោយការទាញសរីរាង្គដៃជើងខ្លះផង ហើយជួនអបដោយរំញោចក្រពេញទឹកភ្នែក រហូតមានចេញទឹកភ្នែក និងជួនអាចនឹងធ្វើឱ្យសរីរាង្គត្រចៀកស្តាប់លែងឮអ្វីមួយភ្លែតទៀតផង។ -បញ្ចេញខ្យល់មកក្រៅវិញ អមដោយការពន្លារសាច់ដុំបំពង់ដង្ហើម សាច់ដុំមុខ និងផ្គាម ហើយមាត់ក៏បិទមកវិញ ជាមួយនឹងអារម្មណ៍ស្រណុកស្រួលសុះសាយពេលខ្លួន។
ការស្ងាបអាចអបដោយសំឡេងលាន់ឬខ្លាំងទៅតិច ប្រែប្រួលទៅតាមចេតនារបស់មនុស្ស តែចលនារបស់ដើមទ្រូង និងសន្ទះរបាំងខណ្ឌពោះពីទ្រូង ខុសគ្នាស្រលះនឹងការធ្វើស្ងាប។
ស្ងាបបំបាត់ស្ត្រេស
រហូតមកទល់ពេលនេះម៉ោងនេះ ការស្ងាបនៅជាអាការៈដ៏ចម្លែកមួយដដែល ! ការស្ងាបទំនងជាមានពាក់ព័ន្ធនឹងវដ្តដំណេកនិងថ្ងៃ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Walusinski បានផ្តល់សម្មតិកម្មមួយថា ការស្ងាប មានប្រយោជន៍ និងតួនាទីជា អ្នករំញោចដាស់មនុស្សឱ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន។ សម្រាប់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ពេញមួយថ្ងៃ មនុស្សយើងបានបូកបង្កើនកត្តាងងោកងងុយ នឿយហត់ជាច្រើនដល់ខួរក្បាល។ ស្ងាបជាការសម្រួលដល់ការលុបបំបាត់កត្តាទាំងនោះ។
អ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងតែផ្តោតការសិក្សាទៅសំណួរមួយ ជុំវិញស្ថានភាពពាក់ព័ន្ធនឹងបរិបទដែលធ្វើឱ្យស្ងាប។ ស្ងាបទំនងស្តែងចេញឡើយ នៅពេលសីតុណ្ហភាពខួរក្បាល ឡើងកម្តៅ ដោយសារតែអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ ឬនឿយហត់ អារម្មណ៍មានទុក្ខកង្វល់ មិនស្រួលខ្លួន ឬពេលមានអាកាសធាតុក្តៅខ្លាំង។ ក្នុងករណីនេះ ការស្ងាប គឺជាការបន្ធូរអារម្មណ៍ ជាការស្វែងរកភាពស្ងប់ស្ងាត់បន្ទាប់ពីមានឡើងស្តេ្រស។
ចំពោះសត្វ ការសិក្សាបានបង្ហាញឱ្យឃើញបន្ថែមទៀតថាឥរិយាបថស្ងាប គឺជាសញ្ញាអាចមានចំនងជាមួយនឹងចំណង់ផ្លូវភេទ។ ជាឧទាហរណ៍ សត្វស្វាឈ្មោលជាមេហ្វូងតែងតែស្ងាបមុនពេលរួមរក្សជាមួយញី។ អាកប្បករិយាបែបនេះនឹងត្រូវរលត់រលាយទៅវិញ នៅពេលសត្វឈ្មោលនោះបាត់តំណែងជាមេក្រុម។ ចំពោះមនុស្ស ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការស្ងាបអមដោយការទាញពន្យឺតអវៈយវៈរបស់ស្ត្រី គឺជាសម្តែងទឹកចិត្តថាមានចំណង់ផ្លូវភេទ។ ប៉ុន្តែពុំទាន់មានការពន្យល់បំភ្លឺអំពីចំណងទាក់ទងរវាងការស្ងាបនិងតណ្ហានេះនៅឡើយទេ។
ស្ងាបឈឺ
ប៉ុន្តែការស្ងាបខុសទម្លាប់ អាចជាសញ្ញានៃជំងឺខ្លះ។
មានជំងឺខ្លះ និងការព្យាបាលជំងឺមួយចំនួន អាចធ្វើឱ្យមនុស្សយើងមានការប្រែប្រួលឥរិយាបថ និងប្តូរផ្លាស់បរិមាណនៃការស្ងាប។ ជាទូទៅ មនុស្សគ្រប់រូបដែលមានសុខភាពល្អបរិបូរណ៍ជាធម្មតា អាចស្ងាប ប្រមាណពី ៥ទៅ១០ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ តែអ្នកមានជំងឺជាប់នឹងខ្លួន ដូចជាមានជំងឺប្រព័ន្ធប្រសាទ ប៉ាគីស៊ុន អ្នកប្រើថ្នាំជំនួយប្រព័ន្ធប្រសាទ អ្នកប្រព្រឹត្តគ្រឿងញៀន មិនសូវស្ងាបទេ ឬលែងស្ងាបសោះតែម្តង។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកដែលមានទទួលទានពពួកថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត អាចមានការស្ងាបកើនឡើងច្រើនជាងមុន។
ដោយមិនដឹងថាមកពីមូលហេតុអ្វីនៅឡើយ អ្នកជំងឺខ្លះដែលកំពុងទទួលថ្នាំព្យាបាល ក្នុងពពួកគ្រួសារថ្នាំ les antidépresseurs អាចមានអាការៈស្ងាបពី៥០ទៅ២០០ដង ក្នុងមួយថ្ងៃ និងស្ងាប ជាប់គ្នាម្តងពី១៥ទៅ២០ហ៊ាំៗ។ អាការៈបែបនេះរំខានខ្លាំងណាស់ដល់អ្នកជំងឺទាំងសម្រាប់ខ្លួនអ្នកជំងឺផ្ទាល់ និងក្នុងសង្គម។
ការស្ងាបច្រើនជ្រុល ក៏អាចជាសញ្ញាដាស់ប្រាប់ថាអ្នកអាចមានជំងឺលើសឈាម នៅខួរក្បាល ដែលបណ្តាលមកពីមានដុំដាច់ក្នុងខួរក្បាល ឬក៏អាចមានជំងឺអ្វីមួយទាក់ទងនឹងទម្រង់ជំងឺឆ្កួតជ្រូក ឬ ជំងឺប៉ះពាល់ដល់កោសិការប្រព័ន្ធប្រសាទ។
ស្ងាបជាបាតុភូតឆ្លងដ៏ចម្លែក ! ដែលទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍អ្នកស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្រនិងចិត្តសាស្ត្រយ៉ាងខ្លាំង។ នៅប្រទេសបារាំង គេមានសុភាសិតមួយសរសេរថា អ្នកស្ងាបល្អនឹងធ្វើមនុស្ស៧នាក់ផ្សេងទៀតស្ងាបតាម។ អ្នកអាចសើចយំនឹងពាក្យមួយឃ្លានេះ តែលោកអ្នកក៏ទំនងជាបានស្ងាបរួចទៅហើយ ឬកំពុងស្ងាបផង នៅអានអត្ថបទនេះ។ លោកអ្នកប្រហែលជាបានធ្វើពិសោធន៍ដោយខ្លួនហើយថា នៅពេលមានអ្នកណាម្នាក់ស្ងាប អ្នកក៏ស្ងាបតាមដែរនោះ។
សម្រាប់អ្នកស្រាវជ្រាវខ្លះ នេះគឺជាសមត្ថភាពនៃការបញ្ជាក់អំពីការយល់ចិត្តចំពោះបុគ្គលម្នាក់ទៀត។ នៅពេលខួរក្បាលយើងឡើងកម្តៅ យើងបាត់បង់ភាពប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនយើងក៏ដូចគ្នា។ ដូច្នេះស្ងាប និងធ្វើឱ្យគេស្ងាប គឺការចម្លងសារទៅប្រាប់ក្រុមឱ្យនាំគ្នាប្រុងប្រយ័ត្ន។ ការសិក្សាបានបង្ហាញទៀតថា អារម្មណ៍ចម្លងស្ងាបមានកាន់ខ្លាំងប្រសិនបើអ្នកស្ងាបជាសាច់ឈាមយើង ជាងជាមួយអ្នកដទៃ។ មនុស្សចំនួនបីភាគបួន មានអារម្មណ៍ខ្លាំងនឹងការស្ងាប ឯមួយភាគបួនមានចំណងខ្លាំងតែចំពោះក្រុមគ្រួសារសាច់សារលោហិត។
ស្ងាបក៏អាចជាសញ្ញាជួងដាស់ប្រាប់ ថាដល់វេលាដែលត្រូវចូលសម្រាក ឬទទួលទានអាហារ ដល់វេលាត្រូវធ្វើសមកាលកម្ម។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ