ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ៖ ជំនឿកម្មផល និងការគោរពដឹងគុណ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៤
ថ្ងៃកាន់បិណ្ឌទី១ នៃពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ បានឈានចូលមកដល់ហើយនៅថ្ងៃចន្ទ ទី២៨កញ្ញានេះ។ ការកាន់បិណ្ឌដូច្នេះ នឹងត្រូវបន្តទៅមុខរយៈពេលកន្លះខែទៀត មុននឹងបញ្ចប់ដោយថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ នៅថ្ងៃទី១២ខែក្រោយ។ ភ្ជុំបិណ្ឌគឺជាពិធីបុណ្យដ៏ធំមួយ ក្នុងចំណោមពិធីបុណ្យធំៗដទៃទៀត ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគោរពប្រតិបត្តិតាំងពីបុរាណកាលមកម្ល៉េះ។ ពិធីបុណ្យនេះ ជាការពិត បានស្ដែងឲ្យឃើញពីទំនៀមទម្លាប់ធ្វើបុណ្យធ្វើទានរបស់ខ្មែរ។ លើសពីនេះ ក៏មានផងដែរ ជំនឿកម្មផល និងការគោរពដឹងគុណចំពោះមាតាបិតា និងញាតិសណ្ដាន។
រដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌឈានចូលមកដល់ នៅពេលគេលឺសំឡេងបទសូត្របរាភវសូត្រ បន្លឺចេញពីទីវត្តអារាមនៅម៉ោង៣ទាបភ្លឺ។ បរាភវសូត្រ ដើរតួជាស្នូរជួង ដាស់សតិពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយ ឲ្យរួសរាន់មកកាន់ទីវត្តអារាម ដើម្បីប្រារព្ធពិធីកាន់បិណ្ឌ ចាប់ពីថ្ងៃទី១រោច ខែភទ្របទ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៤រោជខែភទ្របទ មុននឹងបញ្ចប់ដោយថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ ដែលឈានចូលមកដល់នៅថ្ងៃទី១៥រោច ខែដដែល។
បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌគឺជាពិធីបុណ្យដ៏ធំមួយ ក្នុងចំណោមពិធីបុណ្យធំៗដទៃទៀត នៃព្រះរាជពិធីទ្វារទសមាស ដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគោរពប្រតិបត្តិតាំងពីបុរាណកាលមកម្ល៉េះ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ចាប់តាំងពីថ្ងៃកាន់បិណ្ឌ ពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរ ទាំងក្មេងទាំងចាស់ តែងតែដាក់វេនគ្នាធ្វើចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅតាមទីវត្តអារាម។ ជាការពិត នេះគឺជាអត្ថន័យដំបូងបង្អស់ ដែលគេអាចបកស្រាយអំពីពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ។
នៅក្នុងរដូវវស្សា ដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ជោគជាំ ព្រះសង្ឃជួបការលំបាកណាស់ក្នុងការនិមន្តបិណ្ឌបាត្រ។ ដើម្បីសម្រួលការលំបាកនេះ បណ្ដាពុទ្ធបរស័ទបានមូលមតិគ្នា រៀបចំពីធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះឡើង ដើម្បីឧបត្ថម្ភចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ រហូតដល់ថ្ងៃចេញវស្សា។ ពុទ្ធសាសនិកខ្មែរមានជំនឿថា ចង្ហាន់ដែលខ្លួនយកទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ នៅក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ នឹងបានជាកុសលដល់បុព្វការីជន ដែលបានចែកឋានទៅហើយ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ បានបង្រៀនមនុស្ស ឲ្យចេះធ្វើទានដល់អ្នកក្រខ្សត់ និងអ្នកសុំទានទាំងឡាយនៅក្នុងវត្ត។ ទានរបស់ពុទ្ធបរិស័ទនៅក្នុងរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ មិនមែនធ្វើតែចំពោះមនុស្សនោះទេ។ ជារឿយៗ គេក៏សង្កេតឃើញមានផងដែរ ការធ្វើទានដល់សត្វ តាមរយៈការព្រលែងសត្វចាបពីទ្រុងឲ្យមានសេរីភាព និងការធ្វើទានដល់ភាវៈអរូបិយ។
តាមរយៈការបោះបាយបិណ្ឌ ពុទ្ធសាសនិកជនខ្មែរជឿថា ពពួកសភាវៈអរូបិយ ឬពពួកប្រេតដែលស្រេកឃ្លាន និងដែលគ្មានញាតិសណ្ដានធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលឲ្យ នឹងបានឆីបាយបិណ្ឌដែលបោះឲ្យ ហើយបែរក្រោយឲ្យពរពួកគេឲ្យជួបតែសេចក្ដីសុខ។
ជាមួយគ្នានេះ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌក៏បានស្ដែងឲ្យឃើញពីជំនឿកម្មផលនៅក្នុងសង្គមខ្មែរផងដែរ។ សម្រាប់ពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរ ការយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅវត្ត ក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ក្រៅតែពីបានធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលជូនដល់បុព្វការីជនដែលចែកឋានទៅ ក៏ជាការធ្វើបុណ្យសន្សំកុសលសម្រាប់ខ្លួនឯង ទៅជាតិមុខផងដែរ។ ការធ្វើបុណ្យ នៅក្នុងផ្នត់គំនិតខ្មែរ គឺជាការធ្វើអំពើល្អ។ ហើយអំពើល្អ នឹងផ្ដល់ផលល្អ ចំណែកអំពើអាក្រក់នឹងផ្ដល់ផលអាក្រក់មកវិញ បើទោះជាមិនមែនជាតិនេះ ក៏នៅក្នុងជាតិខាងមុខដែរ។
ទស្សនៈវិជ្ជានៃពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌដ៏សំខាន់មួយទៀតនោះ គឺការគោរពដឹងគុណចំពោះមាតាបិតា បុព្វការីជន សាច់សារលោហិត និងអ្នកមានគុណផ្សេងទៀត។ ការទៅវត្ត ប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ និងផ្ដល់ទានដល់អ្នកក្រខ្សត់ គឺជាការរំលឹកដឹងគុណដល់បុព្វការីជន និងសាច់សារលោហិត ដែលបានបាក់បែកចែកឋានទៅ។ ប៉ុន្តែទន្ទឹមគ្នានេះ ពលរដ្ឋខ្មែរដែលជាពុទ្ធបរិស័ទគ្រប់គ្នា ត្រូវបានអប់រំឲ្យគោរពដឹងគុណមាតាបិតាដែលនៅរស់ផងដែរ ដោយការធ្វើបុណ្យជូនម្ហូបចំណីដល់លោក មុននឹងយកចង្ហាន់ទៅវត្តជាដើម។
ជាការពិត ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌជាទំនៀមទម្លាប់ ដែលពលរដ្ឋខ្មែរគោរពប្រតិបត្តិតាំងពីសម័យបុរាណកាលមកម្ល៉េះ។ ប៉ុន្តែ រហូតមកទល់ពេលនេះ នៅក្នុងបរិបទដែលសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ជាបញ្ហាសំខាន់ មតិមួយចំនួនបានចោទសួរចំពោះភាពខ្ជះខ្ជាយនៅតាមវត្តអារាមមួយចំនួន នៅក្នុងរដូវបុណ្យភ្ជុំ។
មែនទែនទៅ គេមិនអាចប្រកែកបានទេ ចំពោះភាពខ្ជះខ្ជាយ ដែលបានលើកឡើងនេះ។ ប៉ុន្តែ ទំនៀមទម្លាប់ ក៏ដូចជាជំនឿ ដែលពលរដ្ឋខ្មែរបានប្រតិបត្តិតគ្នា រាប់ជំនាន់មកហើយនោះ គឺពិតជាពិបាកនឹងកាត់ផ្ដាច់ណាស់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រសិនបើការធ្វើម្ហូបទៅវត្តមួយស្រាក់ម្នាក់តាមសទ្ធាជ្រះថ្លា ហើយអាចប្ដូរមកវិញនូវទស្សនៈគតិឲ្យចេះផ្ដល់ទាន ការអប់រំឲ្យស្គាល់បុណ្យស្គាល់បាប និងតម្លៃនៃការគោរពដឹងគុណមាតាបិតាព្រមទាំងបុព្វការីជន នោះប្រាកដណាស់ ថាវាជាទង្វើដែលគួរធ្វើ និងបន្តធ្វើទៀត ទៅថ្ងៃមុខ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ