អ្នកនាំពាក្យមួយចំនួននៅតែអត់ពាក្យនាំដដែល ខណៈរដ្ឋាភិបាលបង្កើតអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យ និងផ្តល់ការរៀនសូត្រ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៧
បញ្ហាអ្នកនាំពាក្យនៅតាមស្ថាប័នសាធារណៈមួយចំនួនធំនៅតែចោទ នៅពេលដែលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសួរនាំពីព័ត៌មាន បើទោះណាជាអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរបស់រដ្ឋាភិបាល ត្រូវបានបង្កើតឡើងជាផ្លូវការណ៍ កាលពីខែមីនាកន្លងទៅក៏ដោយ។ អង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរបស់រដ្ឋាភិបាលនេះ ដឹកនាំដោយរដ្ឋមន្ត្រីប្រតិភូអមនាយករដ្ឋមន្ត្រីមួយរូប និងមានអ្នកនាំពាក្យតាមក្រសួងនានាចំនួនជិត៣០រូបទៀត ជាអនុប្រធាន និងសមាជិក។ បន្ថែមពីនេះ ក្រសួង ស្ថាប័នសាធារណៈនានា ក៏បានបង្កើត និងចាត់តាំងអ្នកនាំពាក្យប្រចាំសមីក្រសួងផងដែរ ដោយស្ថាប័ននីមួយៗ មានអ្នកនាំពាក្យចាប់ពីម្នាក់ រហូតដល់ទៅ៥នាក់ ឬច្រើនជាងនេះក៏មាន។
តាមរយៈការបង្កើតឲ្យមានអង្គភាព អ្នកនាំពាក្យរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលមានចុះហត្ថលេខាដោយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដូច្នេះ អង្គភាពថ្មីនេះ បានចាប់ផ្តើមធ្វើសកម្មភាពជាច្រើន ដូចជាការបើកវគ្គបណ្តុះបណ្តាលជាបន្តបន្ទាប់ និងបានរៀបចំវេទិកាពន្យល់បកស្រាយប្រធានបទសំខាន់ៗស្ទើររៀងរាល់សប្តាហ៍ផងដែរ។
ក៏ប៉ុន្តែជាលក្ខណៈឯកជននៃសមីក្រសួង ស្ថាប័ន នីមួយៗ គឺមិនមានអ្វីប្រែប្រួលនោះទេ។ មានន័យថា«អ្នកនិយាយ នៅតែនិយាយ អ្នកអត់និយាយ នៅតែអត់និយាយ»។ បញ្ហានេះ បានជះឥទ្ធិពលទៅដល់មជ្ឈដ្ឋានពាក់ព័ន្ធជាច្រើន រួមមានស្ថាប័នសារព័ត៌មាន ប្រជាពលរដ្ឋ និងស្ថាប័នរដ្ឋខ្លួនឯង ដែលធ្វើឲ្យមានទស្សនៈអសកម្មពីការលូតលាស់ទៅមុខនៃការងារគ្រប់ផ្នែករបស់រដ្ឋាភិបាល។
ការជះឥទ្ធិពលទៅលើវិស័យសារព័ត៌មាន មានន័យថាការទទួលព័ត៌មានរបស់អ្នកសារព័ត៌មាន មិនបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដោយសារតែអ្នកនាំពាក្យស្ថាប័នមួយចំនួន មិនព្រមបញ្ចេញព័ត៌មានពិតប្រាកដ ច្បាស់លាស់ ទៅកាន់អ្នកកាសែត។ ចំណុចនេះ ធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ដែលជាអ្នកទទួលសារពីសារព័ត៌មាន ក៏ទទួលបានមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដែរ។ មួយវិញទៀត ការលាក់លៀមព័ត៌មានពិត គឺវានឹងជះផលត្រលប់ទៅវិញនូវការបង្កើតឲ្យមានព័ត៌មានក្លែងបន្លំ និងព័ត៌មានមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដល់ស្ថាប័ននានា។
តើហេតុអ្វី បានជាបង្កើតឲ្យមានអ្នកនាំពាក្យតំណាងឲ្យស្ថាប័នសំខាន់ៗរបស់រដ្ឋហើយ ហើយនៅតែមិនមានសកម្មភាពទៀត ចំពោះក្រសួងមួយចំនួន?
ខណៈដែលអ្នកនាំពាក្យស្ថាប័ន និងក្រសួងមួយចំនួន នៅបន្តនិយាយជាប្រចាំជាមួយអ្នកកាសែត ក្រសួង ស្ថាប័នខ្លះទៀត ត្រូវគេមើលឃើញថា បានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរអ្នកនាំពាក្យរបស់ផងខ្លួនពីម្នាក់ទៅម្នាក់ ឬផ្លាស់ប្តូរជាច្រើននាក់ តែក្នុងរយៈពេលខ្លីមួយ។ អ្នកនាំពាក្យស្ថាប័នខ្លះ កាត់បន្ថយការនិយាយជាមួយអ្នកកាសែត ហើយអ្នកនាំពាក្យខ្លះទៀត ដែលធ្លាប់សហការផ្តល់ព័ត៌មានដល់សារព័ត៌មាននានាកន្លងមក ក៏បែរជា លែងទទួលទូរស័ព្ទ ឬឈប់និយាយឈឹងតែម្តង។
ជាការពិត មានការទទួលស្គាល់ថា អ្នកនាំពាក្យមួយចំនួនក៏មានការលំបាកផ្ទាល់ខ្លួនដែរ ពោលគឺអ្នកនាំពាក្យដែលស្ថិតនៅជាអន្តរការីរវាងថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ខ្លួន និងអ្នកសារព័ត៌មាន ដែលត្រូវផ្សាយបន្តរហូតដល់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលជាអ្នកត្រូវការព័ត៌មាន។ ដោយសារតែការនាំពាក្យពីស្ថាប័ន ឬពីថ្នាក់ដឹកនាំស្ថាប័នទៅកាន់អ្នកសារព័ត៌មាន ពេលខ្លះប្រឈមនឹងកំហុស។ ហេតុផលនេះហើយ ដែលអ្នកនាំពាក្យមួយចំនួននៅរារែក ខ្លះមិនមានពាក្យនាំ និងខ្លះទៀតសុខចិត្តស្ងៀមស្ងាត់ ដោយសារតែហេតុការណ៍នីមួយៗដែលត្រូវនិយាយទៅកាន់អ្នកកាសែត ចាំបាច់ត្រូវមានការឆ្លងយោបល់ពីថ្នាក់លើជាច្រើនជាន់ថ្នាក់។
ក៏ប៉ុន្តែការនិយាយចេញទៅកាន់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនូវព័ត៌មានពិត និងត្រឹមត្រូវគឺជាគុណសម្បត្តិមួយ ផ្ទុយទៅវិញការនិយាយចេញទៅខុសឆ្គងខ្លះ គឺប្រសើជាងការមិននិយាយ ព្រោះថាការនិយាយខុស គេអាចកែតម្រូវវិញបាន ដោយយោងទៅលើទស្សនៈថា «នៅលើលោកនេះ គ្មាននរណាម្នាក់ ដែលថាគ្មានកំហុសនោះទេ»។ ពិតមែនហើយជាធម្មជាតិ បញ្ហារសើប និងចំរូងចំរះ គេមិនអាចថ្លែងទៅកាន់អ្នកកាសែតដឹង១០០% នោះទេ ក៏ប៉ុន្តែគួរតែបញ្ចេញនៅក្នុងកំរិតណាមួយ ដើម្បីការពារស្ថាប័នខ្លួនផង និងដើម្បីជួយឲ្យមហាជនទទួលបានព័ត៌មានច្បាស់លាស់ផង។
ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យប្រទេសកម្ពុជាដើរទាន់សម័យកាលនៃបដិវត្តឧស្សាហកម្មទី៤ ថ្នាក់ដឹកនាំ ក្រសួង ស្ថាប័នសាធារណៈ គួរតែផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកនាំពាក្យបញ្ចេញនូវព័ត៌មានពិតដល់អ្នកកាសែត ហើយអ្នកនាំពាក្យខ្លួនឯងគួរតែបង្ហាញនូវភាពក្លាហាន អមដោយសីលធម៌ផងដែរក្នុងការថ្លែងទៅកាន់សារព័ត៌មាន។ ការស្ងាត់ស្ងៀម មិនព្រមថ្លែងអ្វីសោះ របស់ស្ថាប័នសំខាន់នីមួយៗរបស់ជាតិ ជាមួយអ្នកសារព័ត៌មាន មិនមែនជាជម្រើសទេ នៅក្នុងបរិបទបច្ចេកវិទ្យា កំពុងជឿនលឿនដូចសព្វថ្ងៃ។
មួយវិញទៀត ច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ដែលកំពុងស្ថិតនៅជាពង្រាងនៅឡើយ គួរត្រូវបានជម្រុញឲ្យបានលឿន ខណៈប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យនានានៅលើពិភពលោក ចាត់ទុកថាការផ្តល់ព័ត៌មាន និងសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន គឺជារឿងសំខាន់ នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍជាតិ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ