សិក្ខាសាលាពីសេចក្ដីព្រាងច្បាប់អង្គការ មានន័យយ៉ាងណាចំពោះសង្គមស៊ីវិល?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៩
នៅទីបំផុត រដ្ឋសភាកម្ពុជាបានកំណត់យកថ្ងៃទី១០ខែកក្កដា ដើម្បីរៀបចំសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់លើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។ សិក្ខាសាលានេះ គឺជាអ្វីដែលសង្គមស៊ីវិលធ្លាប់ទទូចទាមទារចង់បាន។ សម្រាប់សមាគមនិងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល តើសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់ស្ដីពីសេចក្ដីព្រាងច្បាប់អង្គការនេះ មានន័យយ៉ាងណា?
នៅក្នុងជំនួបជាមួយឯកអគ្គរដ្ឋទូតអាល្លឺម៉ង់ប្រចាំនៅកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី២៩ខែមិថុនា លោក ឈាង វុន អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋសភាជាតិ បានគូសបញ្ជាក់ថា រដ្ឋសភានឹងរៀបចំធ្វើសិក្ខាសាលាមួយ នៅថ្ងៃទី១០ខែកក្កដា។ ជាសិក្ខាសាលាដែលធ្វើឡើងដើម្បីពិគ្រោះយោបល់លើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។ បើតាមរដ្ឋសភា សិក្ខាសាលានៅថ្ងៃទី១០កក្កដានោះ នឹងមានការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាក់អង្គទូតនានាប្រចាំនៅកម្ពុជា អង្គការជាតិ អង្គការអន្ដរជាតិ តំណាងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ រដ្ឋសភា និងព្រឹទ្ធសភា។
មែនទែនទៅ សិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់លើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល គឺជាអ្វីដែលសង្គមស៊ីវិលធ្លាប់ទទូចទាមទារចង់បាន។ ចាប់តាំងពីលោកនាយករដ្ឋមន្ដ្រីហ៊ុន សែន បង្ហើបពីការគម្រោងអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះ នៅខែមេសាកន្លងទៅ សង្គមស៊ីវិលបានទាមទារឲ្យបើកបង្ហាញពីពង្រាងចុងក្រោយ និងជាពិសេស ទាមទារឲ្យមានការពិគ្រោះយោបល់ជាសាធារណៈ។ សង្គមស៊ីវិលចាត់ទុកថា សេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះ មានលក្ខណៈរឹតត្បឹតសេរីភាពរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិល មិនឲ្យធ្វើសកម្មភាពទូលំទូលាយ។ និងថា សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសមាគមនិងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ត្រូវការការពិគ្រោះយោបល់ និងកែលម្អជាមុនសិន មុននឹងអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះជាផ្លូវការ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ការពិគ្រោះយោបល់មិនត្រូវបានរៀបចំឡើងទេ។ គណៈរដ្ឋមន្ដ្រីបានអនុម័តសេចក្ដីព្រាងច្បាប់អង្គការដ៏ចម្រូងចម្រាស់នេះ និងបានបញ្ជូនបន្តទៅកាន់រដ្ឋសភា។ ប៉ុន្តែមុននឹងបញ្ជូនទៅ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចលុបចោលមាត្រាចំនួន២ និងកែសម្រួលមាត្រាចំនួន២ផ្សេងទៀត។ កំណែប្រែចុងក្រោយនៃសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះ គឺមិនចាំបាច់តម្រូវឲ្យអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិនិងអន្ដរជាតិ ចុះបញ្ជីឡើងវិញនៅក្រសួងមហាផ្ទៃនិងក្រសួងការបរទេសទៀតនោះទេ។ មានន័យថា អង្គការសង្គមស៊ីវិលនិងអន្ដរជាតិជាង៤ពាន់ ដែលចុះបញ្ជីរួចរាល់នៅក្រសួងទាំងពីរ អាចបំពេញបេសកកម្មការងាររបស់ខ្លួនដដែល។
ចំណែកឯលក្ខខណ្ឌសម្រាប់អង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិនិងអន្ដរជាតិថ្មី ដែលមានបំណងមកបំពេញបេសកកម្មការងារនៅកម្ពុជា ក៏មិនមានភាពស្មុគស្មាញដូចមុនដែរ។ ដោយចំពោះមាត្រាដែលបានចែងពីការធ្វើរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិលវិញ ក៏មិនតម្រូវឲ្យធ្វើរបាយការណ៍មកកាន់ក្រសួងមហាផ្ទៃទៀតដែរ។ ក្រសួងមហាផ្ទៃគ្រាន់តែស្នើសុំច្បាប់ចម្លងមួយ នៃរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំ ដែលអង្គការទាំងនោះផ្ញើទៅកាន់ប្រទេសម្ចាស់ជំនួយតែប៉ុណ្ណោះ។
ការកែប្រែថ្មីនេះ ថ្វីត្បិតតែទទួលបានការអបអរសាទរ ក៏ប៉ុន្តែសង្គមស៊ីវិលនៅតែព្រួយបារម្ភ អំពីការចូលរួមរបស់យុវជននៅក្នុងកិច្ចការងារសង្គម។ ព្រោះបើតាមសង្គមស៊ីវិល សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ចុងក្រោយ គឺតម្រូវឲ្យមានការចុះបញ្ជីអង្គការនិងសមាគមថ្មី ដែលវាមិនបានលើកទឹកចិត្តឲ្យក្រុមយុវជនមានលទ្ធភាពបង្កើតសមាគមនិងអង្គការដោយសេរីនោះទេ។ ការធ្វើរបាយការណ៍ហិរញ្ញវត្ថុនិងសកម្មភាពប្រចាំឆ្នាំផ្ញើឲ្យរដ្ឋាភិបាល ក៏ត្រូវបានសង្គមស៊ីវិលបរិហារថា ជាការបង្អាក់សកម្មភាពការងាររបស់ខ្លួនផងដែរ។
សម្រាប់អង្គការសង្គមស៊ីវិល ទាំងជាតិនិងអន្ដរជាតិ ការពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់លើសេចក្ដីព្រាងច្បាប់អង្គការដ៏ចម្រូងចម្រាស់នេះ គឺចាំបាច់ណាស់។ ដោយឡែក គម្រោងរបស់រដ្ឋសភាជាតិ ដែលនឹងរៀបចំឲ្យមានការពិគ្រោះយោបល់ ដោយមានការចូលរួមពីសំណាក់សង្គមស៊ីវិល និងភាគីពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត គឺជាការបោះជំហានទៅមុខគួរឲ្យអបអរ។
ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់ បើកធ្វើឡើងគ្រាន់តែបង្គ្រប់កិច្ច នោះវាគ្មានន័យអ្វីសោះឡើយសម្រាប់ការតស៊ូមតិដ៏ស្វិតស្វាញរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិល។ រដ្ឋសភាត្រូវតែពិចារណាឡើងវិញ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យសិក្ខាសាលានោះ មានការពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់ស្របតាមគោលការណ៍លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ដោយមានការជជែកវែកញែកពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ជាពិសេសសង្គមស៊ីវិល។ សម្រាប់សេក្ដីព្រាងច្បាប់ដ៏ចម្រូងចម្រាស់ និងសម្រាប់អង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលមានរាប់ពាន់នៅកម្ពុជា ការពិគ្រោះយោបល់គួរតែត្រូវបានធ្វើឡើងប្រកបដោយតម្លាភាព សមភាព និងយុត្តិធម៌ជាទីបំផុត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ