តើឃុំសង្កាត់ត្រូវការលុយថែម ឬត្រូវកែប្រព័ន្ធធ្វើការថ្មី?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ អាណត្តិទី៤ គឺកាន់តែខិតជិតចូលមកដល់។ នៅថ្ងៃទី៤មិថុនាឆ្នាំ២០១៧ខាងមុខនេះ គឺពលរដ្ឋខ្មែរនឹងត្រូវទៅបោះឆ្នោតជ្រើសរើសក្រុមប្រឹក្សាឃុំ-សង្កាត់ ចំនួន ១១,៥៧២នាក់ដើម្បីឲ្យពួកគេទាំងនោះ ទៅធ្វើការបម្រើពលរដ្ឋមូលដ្ឋាន នៅឃុំសង្កាត់ចំនួន ១,៦៤៦ នៅទូទាំងប្រទេស។ ឆ្លៀតឱកាសនេះ ហេង ឧត្តម សូមពិនិត្យមើលឡើងវិញបន្តិច ពីកិច្ចការងាររបស់សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ក្នុងអាណត្តិនេះ និងថាតើឃុំសង្កាត់ត្រូវការលុយថែម ឬត្រូវកែប្រព័ន្ធធ្វើការថ្មី?
ការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ អាណត្តិទី៣ កន្លងទៅ គឺមានសមាជិកគណបក្សនយោបាយ ចំនួន៧បក្ស ដែលបានជាប់ឆ្នោត ហើយត្រូវធ្វើជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំ-សង្កាត់ នៅតាមបណ្តា ឃុំនិងសង្កាត់ ចំនួន១.៦៣៣។ មេឃុំ ចៅសង្កាត់ ជំទប់ទី១ និងជំទប់ទី២ ជារួមសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ប្រមាណជា ១១ ៤៥៩នាក់ ដែលត្រូវធ្វើការជាមួយគ្នា រយៈពេល៥ឆ្នាំពេញ កន្លងមកនេះ។
ជាបឋម បញ្ហាស្រួលស្រាល់ដំបូងគេ គឺក្រុមប្រឹក្សានៅតាមបណ្តាឃុំសង្កាត់ខ្លះ ដែលមានសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាមកពីបក្សនយោបាយចម្រុះគ្នា គឺមានភាពលំបាកធ្វើការឲ្យចុះចូលគ្នាតែម្តង! ព្រោះថា ការមកពីបក្សផ្សេងគ្នា ក៏គំនិតនយោបាយ និងរបៀបរបបការងារក៏ផ្សេងគ្នាដែរ។ ដូចបានជ្រាបស្រាប់ ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់ ២០១២ អាណត្តិទី៣នោះ គឺមានសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាប់ឆ្នោតគណបក្សចំនួន៧ គឺមកពីបក្សប្រជាជនកម្ពុជា, បក្ស សម រង្ស៊ី, បក្ស ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច, បក្ស រោត្តម រណឫទ្ធិ, បក្ស សិទ្ធិមនុស្ស, បក្ស សញ្ជាតិកម្ពុជា និង បក្សសម្ព័ន្ធដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។
ចំពោះសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ដែលជាប់ឆ្នោតមកពីបក្សដទៃពីគ្នា គឺភាគច្រើនរងការលំបាកខ្លាំង។ ភាពយ៉ាប់យឺនធំនោះ គឺពួកគេមិនត្រូវបានសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាដូចគ្នា ចាត់ទុកថាជាដៃគូរួមការងារ ជាសហការីនឹងគ្នាទេ តែបែរសម្លឹងនិងចាត់ទុកគ្នា ថាជាគូសត្រូវទៅវិញ។ លើសពីនេះ ក្នុងកិច្ចការសម្រេចអ្វីផ្សេងៗ នៅក្នុងមូលដ្ឋាន គឺច្រើនតែលាក់លាមមិនចង់ឲ្យសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាមកពីបក្សផ្សេង ដឹងឮទេ ពិសេសរឿងតម្លាភាពលុយកាក់ និងចំណូលចំណាយជាដើម។ ហើយពេលខ្លះ សូម្បីតែឯកសារការងារមួយចំនួន ក៏ពុំព្រមចែកគ្នាឲ្យ បានត្រឹមត្រូវនោះដែរ។
មានមេឃុំខ្លះ គឺចាត់ចែងការងារណាដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ លាភសក្ការៈទៅដល់សមាជិករបស់ខ្លួនទាល់តែអស់ ឬឲ្យសមាជិកបក្សខ្លួនជាមុនសិន ទើបទុកការងារណាលំបាកៗ ឲ្យសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាដែលមកពីបក្សផ្សេង។ឧទាហរណ៍ ជាក់ស្តែង បើអង្គការសង្គមស៊ីវិល ធ្វើកម្មវិធីអ្វីមួយ ឬវគ្គបណ្តុះបណ្តាលនៅមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន ហើយផ្តល់ការឧបត្ថម្ភលុយកាក់ខ្លះ សម្រាប់ការចូលរួម គឺប្រធានក្រុមប្រឹក្សា ច្រើនតែចូលខ្លួនឯងតែម្តង ឬចាត់ឲ្យក្រុមគ្នាគាត់ចូលរួម។ គឺទាល់តែក្រុមបក្សពួកខ្លួនរវល់អស់ ទើបដល់វេនសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាមកពីបក្សដទៃ។
នេះគ្រាន់តែជាបញ្ហាសាមញ្ញធម្មតាមួយ ហើយនៅមានរឿងស្មុគស្មាញផ្សេងៗទៀត តែនេះក៏វាបានសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា ប្រព័ន្ធការងារនៅមូលដ្ឋានថ្នាក់ក្រោមជាតិ គឺមិនទាន់ដើរចូលគ្នាឲ្យរលូននៅឡើយទេ។ ហេតុអ្វីបានជាដូច្នេះ? បញ្ហានេះ គឺជាជំងឺដុះស្លែ ដ្បិតប្រព័ន្ធរដ្ឋបាលដែលចាស់គំរឹល ប្រព័ន្ធការងារថ្នាក់ក្រោមជាតិយូរឆ្នាំ រួមទាំងមន្ត្រីបម្រើសេវាកម្មនោះទៀតសោត សុទ្ធតែអ្នកកាន់ការងារចាស់វស្សាថែមទៀត។
ម្យ៉ាងទៀត សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ទាំងនោះ មិនទាន់ត្រូវបានរៀនបើកចំហចិត្តឲ្យច្រើន ឲ្យបានទូលំទូលាយនៅឡើយ។ យើងឃើញថា ការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់កន្លងទៅនេះ គណបក្ស ប្រជាជនកម្ពុជាមានមេឃុំចៅសង្កាត់ ១.៥៩២, គណបក្ស សម រង្ស៊ី ២២ មេឃុំចៅសង្កាត់,គណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច១មេឃុំនិងគណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស ទទួលបានមេឃុំ ១៨ឃុំ។ នៅក្នុងចំណោមប្រធានក្រុមប្រឹក្សាទាំងនេះ គឺមានមេឃុំតិចតួចបំផុត ដែលត្រូវបានជួយជ្រោមជ្រែង ឲ្យសិក្សារៀនសូត្របន្ថែម និងបំពាក់បំប៉នយកបទពិសោធនៅបរទេស នៅប្រទេសជឿនលឿន ប្រទេសលោកសេរី គឺមានតិចតួចណាស់។
ចំណែកធនធានថវិកាវិញ! គម្រោងកញ្ចប់ថវិកាប្រមាណ៤-៥ម៉ឺនដុល្លារ សម្រាប់ឃុំ-សង្កាត់ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ទំនងជាពុំទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ចំពោះតម្រូវការជាក់ស្តែង ក្នុងការអភិវឌ្ឍមូលដ្ឋាន។ ទន្ទឹមនេះ មេឃុំ-ចៅសង្កាត់ គឺគ្មានប្រាក់ខែទេ តែបានទទួលប្រាក់របបឧបត្ថម្ភ ប្រមាណជាង៧០ម៉ឺនរៀល, ជំទប់ទី១-ទី២ បានការឧបត្ថម្ភប្រហែលជាង៦០ម៉ឺនរៀល ហើយសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាទូទៅ បាន៥០ម៉ឺនរៀល ជាង។ បញ្ហាថវិកាឧបត្ថម្ភទាបដូច្នេះ គឺលំបាកនឹងទាក់ទាញ អ្នកចេះដឹងខ្លាំងៗ ឲ្យទៅធ្វើការនៅមូលដ្ឋានណាស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់របស់បក្សធំៗ ដែលមានលុយច្រើន គឺពួកគេទាំងនោះ បានទទួលការឧបត្ថម្ភបន្ថែមពីបក្ស។ ប្រការនេះ គឺតម្រូវឲ្យពួកគេផ្តេកផ្តួលទៅលើបក្សដដែលជាដដែល។ ពោលគឺគ្មានស្វ័យភាពក្នុងការសម្រេចរឿងរ៉ាវមួយចំនួននៅក្នុងមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួនឡើយ។
ដូច្នេះ ដើម្បីពង្រឹងប្រជាធិតេយ្យមូលដ្ឋាន, នៅក្នុងការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ អាណត្តិទី៤ ខាងមុននេះ គេគួរតែគិតគូរពីការការពង្រីកកញ្ចប់ថវិកាសម្រាប់អភិវឌ្ឍមូលដ្ឋានថ្នាក់ក្រោមជាតិ និងបង្កើនលុយឧបត្ថម្ភសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ ក៏ត្រូវធ្វើ ហើយការបណ្តុះបណ្តាលពួកគេទាំងនោះ ក៏រឹងរឹតតែត្រូវធ្វើថែមទៀត។
សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត គឺត្រូវពិចារណាពីប្រព័ន្ធបោះឆ្នោតចម្រុះ ឲ្យមានប្រព័ន្ធឯកនាម ដើម្បីឲ្យបំបែកអំណាចប្រមូលផ្តុំ និងដើម្បីឲ្យបេក្ខជនទាំងនោះ រួចផុតពីក្រញាំដៃរបស់បក្ស ហើយស្មគ្រចិត្តបម្រើពលរដ្ឋដោយសុទ្ធចិត្ត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ