បក្ខពួកនិយមជាប្រភពនៃបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់បក្សនយោបាយ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០០
សកម្មជនគណបក្សសង្គ្រោះជាតិក្នុងខេត្តសៀមរាបកំពុងនាំគ្នាតវ៉ាឲ្យមេដឹកនាំរបស់ខ្លួនផ្លាស់ប្តូរបេក្ខភាពប្រធានក្រុមការងារប្រចាំខេត្ត។ គណបក្ស ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច ឯណោះវិញក៏កំពុងបែកបាក់ផ្ទៃក្នុងយ៉ាងខ្លាំងក្រោយពីសម្តេចក្រុមព្រះបានតែងតាំងមន្ត្រីស្និទ្ធនឹងព្រះអង្គមួយចំនួនក្នុងជួរថ្នាក់ដឹកនាំ។ មូលហេតុចម្បងមួយដែលបណ្តាលឲ្យគណបក្សមានបញ្ហាផ្ទៃក្នុងគឺមកពីបញ្ហាបក្ខពួកនិងគ្រួសារនិយម។ នេះជារឿងដ៏ចំណាស់មួយដែលមិនទាន់កែប្រែនៅឡើយក្នុងឆាកនយោបាយប្រទេសកម្ពុជា។
ទម្លាប់នៃការដឹកនាំតាមបែបបក្ខពួកនិយមនៅតែចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងផ្នត់គំនិតមនុស្សខ្មែរនិយាយជារួម និង ជាពិសេសក្នុងពិភពនយោបាយ និយាយដោយឡែក។ ផ្នត់គំនិតបក្ខពួកគ្រួសារនិយមបានបង្កបញ្ហាច្រើនយ៉ាងសម្រាប់សង្គមទូទៅផង និង សម្រាប់ផ្ទៃក្នុងគណបក្សនយោបាយនីមួយៗផង។ អ្វីដែលកំពុងកើតឡើងក្នុងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនិងហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិចគឺជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង។
ជាការពិត មិនថាគណបក្សណាទេ បញ្ហាបក្ខពួកនិយមនៅតែជាបច្ចុប្បន្នភាពក្តៅគគុកនៅឡើយក្នុងឆាកនយោបាយកម្ពុជាសូម្បីតែគណបក្សដែលបង្ហាញខ្លួនឯងថាជាអ្នកប្រជាធិបតេយ្យនោះក៏មិនអាចចៀសវាងបានដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលមានបញ្ហាផ្ទៃក្នុងកើតឡើង គណបក្សនីមួយៗមិនដែលទទួលស្គាល់ថាបញ្ហាបក្ខពួកនិយមជាហេតុផលនៃការបែកបាក់នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេច្រើនតែព្យាយាមបង្វែឲ្យទៅជាលទ្ធផលនៃការបំបែកបំបាក់ ឬក៏លាបពណ៌ដល់អ្នកតវ៉ាទៅវិញ។
ជាបឋម តើផ្នត់គំនិតបក្ខពួកនិយមមានប្រភពមកពីណា?
ទី១៖ មកពីទម្លាប់ជួយយឹតយោងក្រុមគ្រួសារនិងសាច់ញាតិរបស់ខ្លួនពីសំណាក់មេដឹកនាំនយោបាយដែលចូលចិត្តអូសទាញបងប្អូន កូនចៅមនុស្សជិតស្និទ្ធឲ្យមកធ្វើការនៅជុំវិញខ្លួនដើម្បីឲ្យពួកគេបានប្រយោជន៍ពីអ្វីដែលខ្លួនកំពុងមានដែរ។
ទី២៖ មកពីទម្លាប់មិនសូវទុកចិត្តអ្នកដទៃ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាលោកប្រធានច្រើនតែប្រគល់កិច្ចការសំខាន់ៗឲ្យទៅកូនចៅ សាច់ញាតិ ឬក៏មនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់និងទុកចិត្ត និងទី៣៖ មកពីទម្លាប់នៃការដឹកនាំគ្រប់គ្រងដែលច្រើនតែធ្វើឡើងតាមបញ្ជារបស់បុគ្គលគឺមិនមែនធ្វើឡើងតាមប្រព័ន្ធការងារមួយច្បាស់លាស់នោះទេ។
ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងបញ្ហានេះទៅក្នុងបក្សនយោបាយ គេអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់អំពីផ្នត់គំនិតបក្ខពួកនិយមដែលនៅតែពេញនិយម។ កាលពីមុន គេអាចចាត់ទុកថាជារឿងធម្មតា ប៉ុន្តែ បញ្ហានេះមិនមែនជារឿងធម្មតាទៀតទេសម្រាប់សង្គមប្រជាធិបតេយ្យ។ ដូច្នេះ គណបក្សនីមួយៗត្រូវយកចិត្តទុកដាក់អំពីបញ្ហានេះជាចាំបាច់។ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិបានស្គាល់សន្ទុះគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងក្លាគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលក្នុងការបោះឆ្នោតលើកចុងក្រោយនេះ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ គណបក្សប្រឆាំងនៅមានចំណុចប្រឈមជាច្រើនចំពោះមុខដែលត្រូវដោះស្រាយដើម្បីរក្សាសន្ទុះប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួនបាន។ ចំណុចសំខាន់ជាងគេមួយគឺការធ្វើឲ្យផ្ទៃក្នុងបក្សមានប្រជាធិបតេយ្យពិតប្រាកដ។ ចុងក្រោយនេះ មានចំណុចកាន់តែច្រើនឡើងដែលបានបង្ហាញថា អ្វីដែលគណបក្សប្រឆាំងធ្លាប់រិះគន់បក្សកាន់អំណាច តែបែរជាខ្លួនឯងក៏ដើរតាមគន្លងនោះដែរក្នុងនោះ បញ្ហាបក្ខពួកនិយមក៏ជាចំណុចក្តៅមួយនៅឡើយ។
គណបក្ស ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច រឹតតែយ៉ាប់យ៉ឺនថែមទៀត។ តាំងពីគណបក្សមួយដែលឈ្នះឆ្នោតលំដាប់លេខរៀងទី១កាលពីឆ្នាំ ១៩៩៣ រហូតដល់បាត់ឈ្មោះពីក្នុងសភា គឺជាលទ្ធផលនៃការបែកបាក់ក្រោមទម្ងន់នៃការដឹកនាំខ្វះតម្លាភាពនិងប្រជាធិបតេយ្យផ្ទៃក្នុងបក្ស។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏មេដឹកនាំគណបក្សនេះមិនបានកែប្រែអ្វីឡើយ។ ការតែងតាំងមនុស្សជំនិតដែលខ្លួនទុកចិត្តដោយមិនបានពិគ្រោះយោបល់នៅតែជាប្រភពនៃការបែកបាក់ដដែល។
សម្រាប់គណបក្សកាន់អំណាច បើទោះជាបក្ខពួកនិយមមិនបានបង្កជាការបែកបាក់ផ្ទៃក្នុងគណបក្សជាចំហក៏ដោយ ក៏ការបែកបាក់ក្នុងចិត្តជារឿងមិនអាចមើលរំលងបាន។ ម្យ៉ាងទៀត បញ្ហាបក្ខពួកនិយមក៏បានស្តែងចេញឲ្យមានប្រតិកម្មពីបោះឆ្នោតវិញ។ លទ្ធផលការបោះឆ្នោតកាលពីខែកក្កដាឆ្នាំ ២០១៣ គឺជាឧទាហរណ៍ស្រាប់។ ដូច្នេះ គួរតែដល់ពេលហើយដែលគណបក្សនីមួយៗគិតគូរព្យាបាលជំងឺដ៏គ្រោះថ្នាក់ជាបន្ទាន់ពីព្រោះគ្រោះថ្នាក់នេះមិនមែនតែសម្រាប់គណបក្សខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ តែវាជាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ប្រទេសជាតិទាំងមូលតែម្តង។
ម្យ៉ាងទៀត សូមកុំភ្លេចថា នៅពេលដែលទឹកកាន់តែថ្លា គេអាចមើលឃើញអ្វីដែលនៅក្នុងបឹងកាន់តែច្បាស់។ យ៉ាងណាមិញ នៅពេលដែលប្រជាធិបតេយ្យចាក់ឫសកាន់តែជ្រៅទៅក្នុងស្រទាប់មហាជន ពួកគេក៏មើលឃើញទង្វើរបស់អ្នកនយោបាយកាន់តែច្បាស់ជាងមុនដែរពោលគឺអំណឹះតទៅ អ្នកនយោបាយមិនអាចលាក់បាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនហើយព្យាយាមដោះសារយករួចខ្លួនដូចកាលពីមុនទៀតឡើយ។ ការឆ្លុះកញ្ចក់មើលកំហុសខ្លួនឯង ហើយខិតខំកែលម្អគឺជាផ្លូវឈានទៅដោះស្រាយបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់គណបក្សនីមួយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ