បារាំងរងការថ្កោលទោសព្រោះមិនបានហាមឃាត់ការវាយប្រដៅក្មេង
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៥
បារាំងអាចនឹងត្រូវទទួលទោស ដោយមិនបានចេញច្បាប់ហាមប្រាមទាំងស្រុងការវាយប្រដៅកូន។ ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុបដែលជាស្ថាប័នការពារសិទ្ធិមនុស្ស ទើបបានចេញសេចក្តីសម្រេចចិត្តនៅថ្ងៃពុធ ដាក់ទណ្ឌកម្មរដ្ឋបារាំង ពីបទ “មិនបានចេញបម្រាម ហាមឃាត់ច្បាស់លាស់ ដាក់បង្ខំ គ្រប់គ្រាន់កុំឱ្យមានការអប់រំកូនដោយប៉ះពាល់ដល់រាងកាយ”។ នៅក្នុងមាត្រា១៧នៃច្បាប់អឺរ៉ុបផ្នែកសិទ្ធិមនុស្ស ដែលបារាំងក៏ជាប្រទេសហត្ថលេខីមួយដែរ បានចែងថា រដ្ឋជាសមាជិកត្រូវ “ការពារកុមារនិងក្មេងជំទង់ប្រឆាំងនឹងអំពើធ្វេសប្រហែស ហិង្សា និងយកចំណេញ”។
គ្មានទណ្ឌកម្ម ឬគ្មានការផាកពិន័យអ្វីទេ ប៉ុន្តែជាការថ្កោលទោសប្រកបដោយនិមិត្តរូបបំផុត។ ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុបចង់ឱ្យរដ្ឋជាសមាជិកចេញរងការថ្កោលទោសបម្រាមច្បាប់ឱ្យត្រឹមត្រូវប្រឆាំងនឹងការប្រដៅកូនដោយវាយដំ។ តែសេចក្តីសម្រេចនេះ បានបើកផ្លូវឱ្យតុលាការសិទ្ធិមនុស្សអឺរ៉ុបអាចកាត់ទោសបារាំងបាន។
ការថ្កោលទោសបារាំងនៅថ្ងៃពុធដែលជាលទ្ធផលនេះនៃបណ្តឹងរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេស សមាគមន៍ការពារកុមារ បានបំផុសឱ្យមានការតស៊ូមតិលើប្រធានសង្គមដ៏រសើបមួយនេះពុះកញ្ជ្រោលឡើង។ សមាគមន៍ ក្រុមគ្រូពេទ្យ តំណាងរាស្ត្រ បានទាមទារតាំងពីយូរមកហើយឱ្យបារាំង ចេញច្បាប់ ជា “និមិត្តរូប” ហាមឃាត់មិនឱ្យមានការដាក់ទោសកូនក្មេងដោយប៉ះពាល់សាច់ ទះ ឬវាយកំប៉េះគូថ ...។ អំណះអំណាងរបស់ពួកគេ គឺការវាយដំ គ្មានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការអប់រំទេ គឺមានតែបង្រៀនក្មេងឱ្យចេះប្រើអំពើហិង្សាតែប៉ុណ្ណោះ។
វិធីសាស្ត្រអប់រំប្រដៅដោយទះកំប៉េះគូថ ត្រូវបញ្ចប់នៅពេលនេះឬ ? ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញ អំពីទំនាក់ទំនងរវាងក្មេងធ្លាប់ម្តាយឪពុកវាយ និងភាពហិង្សានៅពេលពេញវ័យ។ នៅប្រទេសបារាំងគេគ្មានសិទ្ធិធ្វើបាបសត្វផង ហេតុអ្វីអាចវាយកូនបាន ?! គឺពិតជាមិនសក្តិសមឡើយ! ដូច្នេះវាគឺជាចាំបាច់ដែលត្រូវមានច្បាប់ ដើម្បីជាសិល្ប៍វិធីមួយអប់រំអ្នកជាឪពុកម្តាយ រកវិធីសាស្ត្រថ្មីអប់រំកូន។
ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងដូច្នេះក្តី ក៏បណ្តាជនបារាំងភាគច្រើន (៨០%) ប្រឆាំងនឹងការហាមឃាត់មិនឱ្យវាយកូន ព្រោះយល់ថាច្បាប់នេះនឹងធ្វើអំណាចឬសិទ្ធិឪពុកម្តាយធ្លាក់ចុះ។ ម្យ៉ាងទៀត ច្បាប់បែបនេះពិតជានឹងបង្កជាបញ្ហានៅពេលអនុវត្តជាក់ស្តែងជាមិនខានឡើយ។ គេអាចយល់បានចំពោះការហាមឃាត់មិនឱ្យទះកំផ្លៀង តែការទះគូថប្រដៅ ទំនងជាគ្មានទម្រង់ហិង្សាដូចអ្វីដែលក្មេងកំពុងរស់និងមើលឃើញក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្នឡើយ។
រហូតមកទល់នឹងពេលនេះ ច្បាប់បារាំងបានអនុគ្រោះ ក្នុងរង្វង់គ្រួសារ ឱ្យឪពុកមា្តយមានសិទ្ធិវាយប្រដៅដើម្បីអប់រំតម្រង់កូន តែរាល់ទណ្ឌកម្មប៉ះសាច់ ប៉ះរាងកាយ ត្រូវបានហាមឃាត់នៅសាលារៀន និងនៅក្នុងគុក។ បើទោះបីជាបារាំងខ្លួនឯងក៏បានចុះហត្ថលេខាលើកាតិកាសញ្ញាអឺរ៉ុបស្តីពីសិទ្ធិសង្គម ដែលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងមាត្រា១៧ ថារដ្ឋជាសមាជិកត្រូវការពារកុមារនិងយុវជនប្រឆាំងនឹងអំពើហិង្សា។ នៅឆ្នាំ២០១៤ បារាំងធ្លាប់បានធ្វើវិសោធនកម្មដកការហាមឃាត់ការវាយប្រដៅលើរាងកាយកុមារពីច្បាប់គ្រួសារ ដោយរដ្ឋាភិបាលសន្យាពិភាក្សាឡើងវិញនៅពេលធ្វើសំណើច្បាប់លើកក្រោយ។
ការវាយ ទះ ប្រើរំពាត់ ញ៉ឹងត្រចៀក ... ដើម្បីអប់រំកូន ឬអប់រំសិស្ស មានលក្ខណៈហិង្សាខ្លាំង នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ក៏ប៉ុន្តែជាទូទៅ វិធីហិង្សាបែបនេះ បានថយចុះច្រើន ទាំងនៅអឺរ៉ុប នៅអាស៊ី នៅកម្ពុជា ឬនៅបារាំង។ ប្រទេសនៅអឺរ៉ុបបានឈានមុខខ្លាំង ក្នុងការអប់រំក្មេងដោយគ្មានអំពើហិង្សា ជាក់ស្តែងប្រទេសស៊ុយអែតបានបង្កើតច្បាប់អប់រំគ្មានអំពើហិង្សា តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩។ ប្រទេសហ្វាំងឡង់ (នៅឆ្នាំ១៩៨៣) និងន័រវែស (នៅឆ្នាំ១៩៨៧) ក៏បានបោះជំហានតាមក្រោយជាបន្តបន្ទាប់។ អូទ្រីស្ត (១៩៨៩) ដាណឺម៉ាក (១៩៩៧) អាល្លឺម៉ង់ (២០០០) ហើយសូម្បីតែប្រទេសជាអតីតប្លុកកុម្មុយនិស្ត សហភាពសូវៀត ដូចជាលេតូនី (១៩៩៨) ក្រូអាស៊ី (១៩៩៩) ប៊ុលហ្ការី (២០០០) ក៏មានច្បាប់ហាមឃាត់មិនឱ្យមានការវាយប្រដៅប៉ះលើរាងកាយក្មេងដែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាបារាំងប្រទេសល្បីខាងការពារស្រលាញ់មនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ បានក្លាយជាសិស្សមិនល្អ ព្រោះគ្មានច្បាប់ហាមឃាត់ជាក់លាក់ប្រឆាំងនឹងការវាយប្រដៅក្មេង។
បើយើងក្រលេកមើលថ្នាក់ពិភពលោកវិញ ការហាមឃាត់មិនពិន័យប៉ះសាច់កុមារ មិនមែនជាបញ្ហាត្រឹមអឺរ៉ុបឡើយ បណ្តាប្រទេសនៅអាមេរិកឡាទីន ដូចយ៉ាងអ៊ុយរ៉ាហ្កាយ វ៉េណេស៊ុយអេឡា ប្រេស៊ីល ឬអាហ្សង់ទីន ឬនៅអាហ្វ្រិក ដូចយ៉ាងកេនយ៉ា តូហ្គោ កុងហ្គោ ឬស៊ូដង់ ក៏មានបម្រាបច្បាប់បែបនេះដែរ។ នូវែលសេឡង់ ជាប្រទេសនិយាយភាសាអង់គ្លេសដំបូងគេដែលហាមឃាត់ការប្រដៅកូនដោយវាយដំ ក្នុងខណៈដែលអង់គ្លេស និងសហរដ្ឋអាមេរិកបដិសេធច្បាប់នេះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ រដ្ឋចំនួន១៩របស់សហរដ្ឋ បន្តអនុញ្ញាតឱ្យសាលារៀនដាក់ទណ្ឌកម្មលើរាងកាយកុមារនៅឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ