ហេតុអ្វីបានជារដ្ឋាភិបាលបារាំងចោទចលនាស្តាំនិយមជ្រុលជាអ្នកបង្កអំពើហិង្សានៅលើមហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:៣៤
នៅក្នុងប្រទេសបារាំង បាតុកម្មរបស់ក្រុមអាវកាក់លឿងនៅលើមហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេនាថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៤ វិច្ឆិកាបានបិទបញ្ចប់ដោយមានការផ្ទុះអំពើហិង្សាយ៉ាងខ្លាំងក្លារវាងកម្លាំងប៉ូលិស និងបាតុករ។ មានមនុស្សជាង ១០០នាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយព្រឹត្តិការណ៍មួយនេះត្រូវបានបណ្តាញសារព័ត៌មានជាតិ និងអន្តរជាតិយកទៅចុះផ្សាយយ៉ាងព្រោងព្រាត។ ក្រោយឧប្បត្តិហេតុហិង្សា រដ្ឋាភិបាលបានទម្លាក់កំហុសលើគណបក្សស្តាំនិយមជ្រុលរបស់លោកស្រីម៉ារីន ឡឺពែន និងចលនាស្តាំនិយមជ្រុល។ ទន្ទឹមគ្នានេះ រដ្ឋមន្រ្តីមហាផ្ទៃលោកគ្រីស្តូហ្វ កាស្តានែរបានប្រដូចព្រឹត្តិការណ៍មួយនេះទៅនឹងព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្រ្តក្នុងថ្ងៃទី៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៣៤ និងមានគម្រោងរំលាយរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ចលនាស្តាំនិយមជ្រុល។ ហេតុអ្វីបានជារដ្ឋាភិបាលចោទចលនាស្តាំនិយមជ្រុល និងថា តើមានអ្វីកើតឡើងកាលពីជាង ៨០ឆ្នាំមុន?
មុននឹងនិយាយដល់ចលនាស្តាំនិយមជ្រុល និងព្រឹត្តិការណ៍កាលពីថ្ងៃទី៦ កុម្ភៈ ១៩៣៤ ដែលលោករដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃ Christophe Castaner បានលើកឡើង យើងគួរចាប់អារម្មណ៍នូវកម្មវត្ថុនៃបាតុកម្មរបស់ពួកអាវកាក់លឿងជាមុនសិន។ កម្មវត្ថុអាទិភាពរបស់ពួកគេ គឺតវ៉ាប្រឆាំងនឹងការដំឡើងពន្ធលើប្រេង និងទំនិញគ្រប់មុខនៅក្នុងប្រទេសបារាំងពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាល។ ក្បួនបាតុកម្មរបស់ពួកគេបានរៀបចំរៀងរាល់ថ្ងៃសៅរ៍ដោយចាប់ផ្តើមលើកទី១ នៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៧ វិច្ឆិកា លើកទី២ នៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៤ វិច្ឆិកា និងគ្រោងរៀបចំនៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី១ ធ្នូចុងសប្តាហ៍នេះដោយមិនដឹងថា តើនឹងមានគម្រោងរៀបចំនៅថ្ងៃសៅរ៍បន្តបន្ទាប់ទៀតឬអត់ទេ។ នៅក្នុងប្រទេសបារាំងក៏ដូចជាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យផ្សេងទៀតដែរ ពលរដ្ឋដែលមិនសប្បាយចិត្តនឹងចំណាត់ការរបស់រដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងរឿងអ្វីមួយតែងសម្តែងចេញតាមរយៈបាតុកម្ម ឬកូដកម្មអហិង្សា។
តែគេសង្កេតឃើញជារួមថា បាតុកម្ម ឬកូដកម្មអហិង្សាតែងបានបង្កប់ និងបញ្ចប់ទៅដោយមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នាយ៉ាងហិង្សារវាងកម្លាំងប៉ូលិស និងហ្វូងបាតុករ។ ដូច្នេះគេអាចនិយាយបានថា ព្រឹត្តិការណ៍ហិង្សាកាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៤ វិច្ឆិកានៅលើមហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេជារឿងមិនភ្ញាក់ផ្អើល និងជាអ្វីដែលគ្រប់គ្នាបានរង់ចាំទៀតផង។ បើអ៊ីចឹង ហេតុអ្វីបានជាអំពើហិង្សាមួយនេះបាន និងកំពុងបន្តក្លាយជាប្រធានរឿងនៃការទម្លាក់កំហុសដាក់គ្នាទៅវិញ ទៅមករវាងរដ្ឋាភិបាល ក្រុមគណបក្សប្រឆាំង និងក្រុមបាតុករអាវកាក់លឿងខ្លាំងម្ល៉េះ។ តាមពិតទៅ និងអ្វីដែលគ្រប់គ្នាចង់ដឹងនោះគឺថា តើក្រុម ឬចលនាណាដែលបានស្ថិតពីក្រោយអំពើហិង្សានោះ?។ រដ្ឋាភិបាលបានឆ្លើយដោយចង្អុលចំមុខគណបក្សស្តាំនិយមជ្រុលរបស់លោកស្រីម៉ារីន ឡឺពែន និងចលនាស្តាំនិយមជ្រុល។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានការលើកឡើងពីពួកឆ្វេងនិយមជ្រុលដែរ។
ពិតណាស់ថា គេមិនអាចប្រដូចគណបក្សស្តាំនិយមជ្រុលរបស់លោកស្រីម៉ារីន ឡឺពែនទៅនឹងចលនាស្តាំនិយមជ្រុលបានទេ តែគេអាចនិយាយបានថា គណបក្សស្តាំនិយមជ្រុល និងចលនាស្តាំនិយមជ្រុលមានមនោគមវិជ្ជាស្រដៀងគ្នា។តែគឺចលនាស្តាំនិយមជ្រុលដែលកំពុងធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង និងមានគម្រោងរំលាយរចនាសម្ព័ន្ធរបស់វាចោលតែម្តង។ គឺពួកសកម្មជនរបស់ចលនាស្តាំនិយមជ្រុលនេះឯងដែលបានចូលបន្លំខ្លួននៅក្នុងហ្វូងបាតុករអាវកាក់លឿងដើម្បីបង្កភាពចលាចល និងអំពើហិង្សា។ ផ្ទាំងស៊ីបអាទិភាពនៃការវាយប្រហាររបស់ពួកស្តាំនិយមជ្រុល គឺស្ថាប័នរបស់រដ្ឋ។ ចូរកុំភ្លេចថា មហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេមិនត្រឹមជាមហាវិថីដ៏ស្អាតជាងគេនៅក្នុងលោកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ទីតាំង និងជានិមិត្តរូបមួយនៃអំណាចរបស់បារាំងដែរ ព្រោះវាស្ថិតមិនឆ្ងាយពីវិមានប្រធានាធិបតី រដ្ឋសភាជាតិ និងក្រសួងមហាផ្ទៃ។
អ៊ីចឹងហើយបានជាមានការប្រដូចព្រឹត្តិការណ៍ថ្ងៃ ទី២៤ វិច្ឆិកានៅលើមហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេទៅនឹងព្រឹត្តិការណ៍កាលពីថ្ងៃទី៦ កុម្ភៈ ១៩៣៤។ លោករដ្ឋមន្រ្តីមហាផ្ទៃ Christophe Castaner បានទទួលស្គាល់ថា រូបភាពដែលបានកើតឡើងពេលនេះហាក់មិនសូវខុសគ្នាប៉ុន្មាននឹងរូបភាពកាលពីជាង ៨០ឆ្នាំមុនទេ។ តើមានព្រឹត្តិការណ៍អ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងថ្ងៃទី៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៣៤?។ គឺក្បួនបាតុកម្មដែលរៀបចំដោយពួកក្រុមជ្រុលនិយម ក្រុមជាតិនិយម ក្រុមស្នេហាជាតិវ័យក្មេង ចលនាសាមគ្គីបារាំង រួមទាំងក្រុមអតីតយុទ្ធជននៃសហភាពជាតិ និងសមាគមន៍សាធារណរដ្ឋ។
កាលណោះ ក្បួនបាតុកម្មរបស់ពួកគេបានរៀបចំនៅលើទីលាន Concorde ដែលស្ថិតពីមុខរដ្ឋសភាជាតិជាប់នឹងមហាវិថីហ្សង់អេលីហ្សេ ហើយក៏ស្ថិតមិនឆ្ងាយពីវិមានប្រធានាធិបតីដែរ។ គោលដៅរបស់ពួកគេ គឺប្រឆាំងនឹងភាពមិនដំណើរការរបស់ស្ថាប័ន និងភាពអសមត្ថភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច។ ក្បួនបាតុកម្មដែលពោរពេញដោយអំពើហិង្សាកាលណោះបានបណ្តាលឲ្យមានមនុស្សស្លាប់ ១៥នាក់ក្នុងនោះ ១៤នាក់ជាបាតុករ និង១នាក់ជាប៉ូលិស។ ព្រឹត្តិការណ៍កាលណោះបានដក់ជាប់នៅក្នុងជីវិតនយោបាយបារាំងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ ជាង ៨០ឆ្នាំក្រោយមក ចលនាបះបោរមួយនេះហាក់កំពុងលេចរូបរាងជាថ្មីនៅក្នុងសង្គមបារាំងនៃសាធារណរដ្ឋទី៥ និងដែលរដ្ឋាភិបាលបានប្រកាសត្រៀមខ្លួនដើម្បីកម្ទេចចោល។ តែបញ្ហានៅត្រង់ថា គេហាក់ពិបាកកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងប្រភពរបស់ចលនាមួយនេះ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមអ្នកវិភាគបានមើលឃើញថា បារាំងប្រហែលមិនមែន ឬមិនអាចធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរកព្រឹត្តិការណ៍កាលពីជាង ៨០ឆ្នាំមុនទេ ព្រោះទី១ បារាំងសព្វថ្ងៃមិនដូចបារាំងកាលពីជាង ៨០ឆ្នាំមុន និងទី២ កាលៈទេសៈសព្វថ្ងៃក៏មិនដូចនឹងកាលៈទេសៈកាលពីជាង ៨០ឆ្នាំមុនដែរ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី និងដើម្បីកុំឲ្យស្ថានការណ៍កាន់តែធ្លាក់ដុនដាប រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែរួសរាន់ស្រាយបញ្ហាឲ្យឆាប់កាលណាល្អកាលនោះ។ ជម្រើសជាបន្ទាន់នៅចំពោះមុខ គឺចាត់តំណាងឲ្យចរចាជាមួយក្រុមអ្នកតំណាងពួកអាវកាក់លឿងដែលពួកគេបានប្តេជ្ញានឹងបន្តការតស៊ូរហូតមានដំណោះស្រាយមួយសមរម្យចំពោះការទាមទាររបស់ខ្លួន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ