អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបើកសន្និសីទដែលនិយាយពី អនាគតរបស់ការងារ នៅ១០០ឆ្នាំខាងមុខ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:៤៧
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិILO បើកសន្និសីទប្រចាំឆ្នាំរបស់ខ្លួន ពីថ្ងៃចន្ទទី ១០មិថុនា រហូតដល់ថ្ងៃ ទី ២១មិថុនា នៅទីក្រុងហ្សឺណែវ ប្រទេសស្វ៊ីស។ សន្និសីទប្រចាំឆ្នាំ ឆ្នាំនេះធ្វើឡើងនៅចំពេលដែលអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិប្រារព្ធខួប១០០ឆ្នាំ នៃការកកើតរបស់ស្ថាប័នអន្តរជាតិមួយនេះ។ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ មានអាយុ ១០០ឆ្នាំ ដោយអាចជៀសផុត មិនដួលរំលំស្លាប់ ដោយសារសង្រ្គាមលោកលើកទី២។ តើអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ មានប្រវត្តិនិងដើរតួនាទីអ្វីខ្លះ?
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ដែលហៅកាត់ខ្លីជាភាសាអង់គ្លេស ថា ILO បានកើតចេញជារូបរាង នៅពេលមាន សន្ធិសញ្ញាVersailles នៅប្រទេសបារាំង ដែលជាសន្ធិសញ្ញា បិទបញ្ចប់សង្រ្គាមលោកលើកទី១។ ហេតុអ្វីបានជាស្ថាប័នស្តីពីការងារត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពទៅវិញ? ចម្លើយមាននៅក្នុងបុព្វកថារបស់ធម្មនុញ្ញអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ដែលបានចែងពីគោលការណ៍ដែលថា សន្តិភាព សកល និងយូរអង្វែង អាចកើតមានបាន ដោយឈរលើមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃយុត្តិធម៌សង្គម។ ដើម្បីធ្វើឲ្យបានយុត្តិធម៌សង្គម អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានលើកឡើងពីច្បាប់ការងារ ដែលនៅក្នុងនោះ គេបានកំណត់ពេលវេលា ចំនួន ម៉ោងធ្វើការជាដើម។
លក្ខណៈពិសេសរបស់អង្គការពលកម្មការងារ គឺស្ថាប័នអន្តរជាតិមួយនេះ មានចូលរួមដោយអ្នកតំណាងមកពីបីភាគីផ្សេងគ្នា គឺរដ្ឋាភិបាល សហជីព ពលករ ហើយនិងក្រុមហ៊ុនឯកជន។
ចំណុចពិសេសមួយទៀត របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ គឺ ខុសពីស្ថាប័នអន្តរជាតិផ្សេងទៀត ដែលដួលរលំ បាត់រូបរាង នៅក្នុងអំឡុងសង្រ្គាម លោកលើកទី២ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ អាចមានអាយុ វែងដល់១០០ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីត្រូវបានជួយសង្រ្គោះ យ៉ាងប្រផិតប្រផើយ ដោយនយោបាយការងាររបស់អាមេរិកក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ប្រធានាធិបតី Franklin D Roosevelt។
សូមបញ្ជាក់ថា នៅឆ្នាំ ១៩៣៥ នៅពេលរដ្ឋាភិបាលណាហ្ស៊ីរបស់អាល្លឺម៉ង់ដកខ្លួនចេញពីអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ អាមេរិករបស់លោកRooseveltបានចូលសមាជិកភាព ដើម្បីស្រោចស្រង់ ជួយឲ្យស្ថាប័នមួយនេះអាចឈរជើងបានឡើងវិញ។ នៅឆ្នាំ ១៩៤០ នៅពេលក្រុមណាហ្សី អាល្លឺម៉ង់ ចូលឡោមព័ទ្ធ ឈ្លានពាន ប្រទេសបារាំង អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ដែលមានទីស្នាក់ការនៅទីក្រុងហ្សឺណែវ ក្បែរព្រំដែនប្រទេសបារាំង បានរើទីតាំងរបស់ខ្លួន ទៅទីក្រុងMontréal ប្រទេសកាណាដាអស់ប៉ុន្មានឆ្នាំ ដើម្បីគេចចេញពីការគ្រប់គ្រងរបស់មេដឹកនាំផ្តាច់ការណាហ្សីអាល្លឺម៉ង់។
នៅក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមលោកលើកទី២ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបន្តការងាររបស់ខ្លួននៅកាណាដា ដោយបានជួយបង្កើតប្រព័ន្ធ សុវត្ថិភាពការងារ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសអាមេរិកឡាទីន។
ឥលូវនេះ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិដែលបានក្លាយជាស្ថាប័នរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ តាំងពីឆ្នាំ ១៩៤៦ បានកើនប្រទេសសមាជិករហូតដល់ ១៨៧ប្រទេស។
មានអាយុ១០០ឆ្នាំ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិនៅតែបទបែន ទៅតាមកាលវិវឌ្ឍន៍របស់ពិភពលោក
ទោះមានចំណាស់ ១០០ឆ្នាំ ប៉ុន្តែ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានវិវឌ្ឍន៍សម្របខ្លួនទៅតាមកាលបរិបទជានិច្ច។ ជាក់ស្តែង នៅក្នុង សន្និសីទប្រចាំឆ្នាំនេះ ដែលប្រព្រឹត្តឡើងនៅចំខួប ១០០ឆ្នាំរបស់ខ្លួន និងនៅចំពេលដែលពិភពលោកកំពុងកើតមានចលនា Metoo អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានដាក់ទិសដៅពីរ ដែលគេត្រូវសម្រេចឲ្យបាន នោះ គឺ ការបង្កើតឲ្យបាន អនុសញ្ញា ស្តីពីអំពើហិង្សា ការបំពារបំពាននៅក្នុងការងារ ហើយនិងសេចក្តីប្រកាសរួមមួយ ដែលកំណត់ពីអនាគត របស់ការងារ នៅក្នុងរយៈពេល ១០០ឆ្នាំទៅមុខ។
នៅក្នុងសន្និសីទប្រចាំឆ្នាំលើកនេះ គណៈប្រតិភូជិត ៦ពាន់នាក់ ដែលនៅក្នុងនោះ មាន៤៤នាក់ ជាប្រមុខរដ្ឋ និងមេដឹកនាំរបស់ប្រទេសសមាជិក អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ត្រូវគិតគូររួមគ្នា ពិចារណា ពីអនាគតការងារ ដែលកំពុងប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ ខ្លាំងនៅក្នុងពិភពលោកមួយ ដែលកំពុងកើតមានបញ្ហាប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ហើយនិងការរីកចម្រើនរបស់បច្ចេកវិទ្យាទំនើប ដូចជាប្រាជ្ញាសិប្បនិម្មិត ដែលនឹងដាក់មនុស្សយន្តឲ្យធ្វើការជំនួសមនុស្ស ជាដើម។ នៅត្រង់ចំណុចនេះ ខ្ញុំសូមរំលឹកថា នៅក្នុងរបាយការណ៍ដើមឆ្នាំនេះ អ្នកជំនាញរបស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបានទាញសញ្ញាអាសន្នស្តី ពីការបាត់បង់ការងាររបស់មនុស្ស ដោយសារតែនិន្នាការនៃការដាក់មនុស្សយន្ត ឬម៉ាស៊ីនឲ្យធ្វើការជំនួសមនុស្ស នៅក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្ម ជាដើម។ អ្នកដែលរងគ្រោះថ្នាក់ជាងគេ គឺមនុស្សស្រី ហើយនិងប្រជាជននៅបណ្តាប្រទេសក្រីក្រ ដែលពឹងផ្អែកច្រើនទៅលើការងារដោយដៃដែលអាចត្រូវជំនួសបានដោយងាយស្រួល និងលឿន ដោយម៉ាស៊ីន។
ដើម្បីជៀសវាងកុំឲ្យកើតមានវិបត្តិការងារ ដែលជាទូទៅ ជាប្រភពដើមចមនៃការងើបតវ៉ារបស់ប្រជាជន អង្គការILO ជំរុញលើកទឹកចិត្តឲ្យរដ្ឋាភិបាល ក្រុមហ៊ុនឯកជន ហើយនិងសហជីព ដែលជាភាគីសំខាន់របស់អង្គការ ពិចារណា បង្កើតពិភពការងារមួយ ដែលផ្តល់តម្លៃលើមនុស្សជាតិ។ តាមរបាយការណ៍របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ គេត្រូវបង្កើតបរិយាកាសការងារដ៏ត្រឹមត្រូវ និងត្រូវបណ្តុះបណ្តាល មនុស្សជាដរាប ពោលគឺគេមិនត្រូវបោះបង់ចោលមនុស្ស និងងាកចាប់យកមនុស្សយន្តនោះទេ។
សម្រាប់ប្រធាន អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ គេសង្ឃឹមនឹងសម្រេចបានអនុសញ្ញា ហើយនិងសេចក្តីប្រកាសរួមមួយនៅក្រោយសន្និសីទលើកនេះ។ ប៉ុន្តែ បញ្ហានៅត្រង់ថា តើប្រទេសសមាជិកនឹងផ្តល់សច្ចាប័នដែរឬទេ បន្ទាប់ពីនេះ។ ឧទាហរណ៍នៅក្នុងរឿងបំពារបំពាននៅក្នុងការងារ ក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយចំនួននៅតែខ្លាចរអា មិនចង់ទទួលខុសត្រូវច្រើនទេ ព្រោះដោយសារខ្លាចបាត់បង់ពេលវេលា ផលប្រយោជន៍ នៅពេលជម្លោះ ការបំពារបំពាន អំពើហិង្សារវាងបុគ្គលិក កើតឡើងនៅក្រៅកន្លែងការងារ។
នៅក្នុងអនុសញ្ញាស្តីពីអំពើហិង្សា នៅកន្លែងការងារ គេប្រុងនឹងដាក់បញ្ចូលផងដែរ ការបំពារបំពានលើក្រុមមនុស្សភេទទី៣ នៅកន្លែងការងារ ប៉ុន្តែ ចំណុចនេះប្រាកដជាត្រូវប្រឆាំងខ្លាំងពីបណ្តាប្រទេសសមាជិកអាហ្រ្វិក ដែលសំបូរកើតមានរឿងរើសអើងមនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានេះ។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ