នៅក្នុងកិច្ចចរចាស្តីពីអាកាសធាតុ ដែលកំពុងប្រព្រឹត្តទៅ នៅក្នុងទីក្រុងប៉ារីស គេតែងតែឮនិយាយអំពី “២អង្សា”។ ២អង្សា ដែលជាកម្រិតកំណើនអតិបរមានៃសីតុណ្ហភាពមធ្យមនៅលើភពផែនដី ដែលគេចាំបាច់ត្រូវតែចាត់វិធានការទប់ស្កាត់កុំឲ្យហួសពីនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ សំណួរសួរថា តើហេតុអ្វីបានជាគេកំណត់យកចំនួន ២អង្សានេះ? តើ ២អង្សានេះមានដើមកំណើតចេញមកពីណា?
ទប់ស្កាត់កុំឲ្យសីតុណ្ហភាពមធ្យមនៃភពផែនដី កើនឡើងលើសពី ២អង្សា នៅចុងសតវត្សរ៍ទី២១ ដោយប្រៀបធៀបទៅនឹងសីតុណ្ហភាពមធ្យមមុនបដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្ម។ នេះគឺជាគោលដៅដ៏ចម្បងបំផុត ដែលជាមគ្គុទេសន៍បង្ហាញផ្លូវ នៅក្នុងកិច្ចចរចាអាកាសធាតុ ដែលគណៈប្រតិភូមកពីបណ្តាប្រទេសជិតពីររយនៅទូទាំងពិភពលោកកំពុងធ្វើ ក្នុងទីក្រុងប៉ារីស នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។
កម្រិតកំណើនសីតុណ្ហភាពអតិបរមា ២អង្សានេះ ត្រូវបានអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត និងអ្នកនយោបាយទូទៅនៅទូទាំងពិភពលោកកំណត់ឡើង ដោយសារតែគេយល់ថា ប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពមធ្យមនៃភពផែនដីកើនឡើងលើសពីនេះ ភពផែនដីនឹងត្រូវជួបនឹងគ្រោះមហន្តរាយធ្ងន់ធ្ងរ ដែលមនុស្សជាតិពិបាកនឹងទប់ទល់រួច។
សំណួរសួរថា តើហេតុអ្វី “២អង្សា”?
តាមការពិត ចំនួន ២អង្សានេះ មានប្រភពដើមដំបូង កាលពីឆ្នាំ១៩៧៧ គឺចេញពីការសិក្សារបស់អ្នកជំនាញសេដ្ឋកិច្ចម្នាក់ មកពីសកលវិទ្យាល័យ Yale នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ទៅលើផលប៉ះពាល់ដែលបង្កឡើងដោយការឡើងកម្តៅនៃភពផែនដី។ អ្នកសេដ្ឋកិច្ចរូបនេះបានទទួលស្គាល់ថា ការកំណត់យកចំនួន ២អង្សា ជាកម្រិតអតិបរមានៃកំណើនសីតុណ្ហភាពមធ្យម ដែលភពផែនដីអាចទទួលយកបាន គឺគ្រាន់តែជាការប៉ាន់ស្មានប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនមានតួលេខវិទ្យាសាស្រ្តគ្រប់គ្រាន់ ដែលអាចបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់នោះទេ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក្រោយៗមកទៀត អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនៅអឺរ៉ុបបាននាំគ្នាយកកម្រិត ២អង្សានេះធ្វើជាចំណុចគោលរបស់ខ្លួន ក្នុងការសិក្សាលើផលប៉ះពាល់នៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ហើយនៅឆ្នាំ១៩៩០ អ្នកជំនាញខាងអាកាសធាតុអឺរ៉ុបបានចេញផ្សាយនូវរបាយការណ៍មួយ ដោយធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា កំណើនសីតុណ្ហភាពមធ្យមត្រឹមតែចាប់ពី១អង្សាឡើងទៅ ក៏នឹងបង្កនូវផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ភពផែនដីដែរ មិនចាំបាច់តែដល់ ២អង្សានោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារតែគេដឹងច្បាស់ថា ស្ថានភាពនៃការឡើងកម្តៅភពផែនដីបានចូលដល់ដំណាក់កាលយឺតពេលខ្លាំង ដែលគេមិនអាចទប់ស្កាត់មិនឲ្យសីតុណ្ហភាពមធ្យមកើនឡើងត្រឹម ១អង្សា ទើបអ្នកជំនាញអាកាសធាតុបានផ្តល់អានុសាសន៍ឲ្យអ្នកនយោបាយអន្តរជាតិកំណត់យក ២អង្សា ជាគោលដៅ នៅក្នុងការចរចាអាកាសធាតុ។ គោលដៅ ដែលត្រូវបានក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុបអនុម័តយក នៅឆ្នាំ១៩៩៥ ហើយបានក្លាយជាចំណុចគោលនៃកិច្ចចរចាអាកាសធាតុ រហូតមកទល់នឹងពេលបច្ចុប្បន្ន។
ដូច្នេះ សរុបសេចក្តីមកវិញ គោលដៅ ២អង្សា មិនមែនជាតួលេខ ដែលកើតចេញពីលក្ខណៈវិទ្យាសាស្រ្តសុទ្ធសាធ ហើយដែលមានភាពសុក្រិត ១០០%នោះទេ តែវាជាតួលេខ ដែលមានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្រ្តផង និងនយោបាយផង។
នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នៅក្នុងពេលដែលកិច្ចចរចាអាកាសធាតុកំពុងប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងទីក្រុងប៉ារីស មានសកម្មជនបរិស្ថាន និងអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជាច្រើន បានចោទជាសំណួរជុំវិញការកំណត់យកគោលដៅ ២អង្សានេះ ដោយមានអ្នកខ្លះទាមទារឲ្យអ្នកចរចាលើកិច្ចព្រមព្រៀងអាកាសធាតុ ត្រូវតែកំណត់គោលដៅទាបជាងនេះទៅទៀត គឺត្រឹម ១,៥អង្សាប៉ុណ្ណោះ ដោយសារតែគេគិតថា កំណើនសីតុណ្ហភាពមធ្យមដល់ទៅ ២អង្សា ប្រាកដជានឹងធ្វើឲ្យមនុស្សជាតិត្រូវប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដែលពិបាកនឹងស្តារឡើងវិញបាន។
អ្នកដែលយល់ឃើញបែបនេះ គឺផ្អែកទៅលើការសង្កេតមើលទៅលើស្ថានភាពនៃអាកាសធាតុជុំវិញពិភពលោក នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។ យោងតាមអ្នកជំនាញខាងអាកាសធាតុ សីតុណ្ហភាពមធ្យមលើភពផែនដី នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានការកើនឡើងប្រមាណជា ០,៨៥អង្សា ធៀបនឹងមុនសម័យបដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្ម ក៏ប៉ុន្តែ ត្រឹមកម្រិតនេះ គេបានសង្កេតឃើញបាតុភូតអាកាសធាតុធំៗជាច្រើនរួចជាស្រេចទៅហើយ។ ដូច្នេះ បើសិនជាគេទុកបណ្តោយឲ្យសីតុណ្ហភាពកើនឡើងដល់ ២អង្សា តើភពផែនដីនឹងត្រូវប្រឈមនឹងគ្រោះមហន្តរាយដល់កម្រិតណាទៅទៀត?
ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកនយោបាយ និងអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តភាគច្រើននៅតែយល់ឃើញថា ២អង្សា គឺជាគោលដៅដែលមានភាពប្រាកដនិយមជាង ដោយហេតុថា នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វាហួសពេលទៅហើយ ក្នុងការទប់ស្កាត់សីតុណ្ហភាពមធ្យមនៃភពផែនដីមិនឲ្យកើនឡើងលើសពី ១,៥អង្សា។
យោងតាមអ្នកជំនាញអាកាសធាតុ បើទោះបីជានៅពេលនេះ គ្រប់ប្រទេសនៅទូទាំងពិភពលោកកាត់បន្ថយការបញ្ចេញផ្ទះកញ្ចក់ឲ្យមកនៅត្រឹមកម្រិតសូន្យក៏ដោយ ក៏សីតុណ្ហភាពមធ្យមនៃភពផែនដីនឹងនៅតែបន្តកើនឡើងរហូតដល់ ១,៥អង្សាដែរ នៅឆ្នាំ២១០០ខាងមុខ ដោយសារតែឥទ្ធិពលនៃឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ ដែលគេបានបញ្ចេញទៅក្នុងបរិយាកាសរួចទៅហើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ