កម្ពុជា៖ សមត្ថភាពអ្នកនិពន្ធនៅមានកម្រិត ជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពសៀវភៅ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:៤១
ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ការអាននៅកម្ពុជាត្រូវគេសង្កេតឃើញថា រឹងរឹតតែពីរីកចម្រើន។ កំណើនអ្នកអានសៀវភៅនៅកម្ពុជា បានបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ តាមរយៈចំណងជើងសៀវភៅ ដែលបោះពុម្ពដាក់លក់កាន់តែច្រើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅលើទីផ្សារ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បរិមាណចំណងជើងសៀវភៅដែលមានដាក់លក់ ពុំបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីគុណភាពនៃសៀវភៅទាំងនោះនៅឡើយ។ អ្នកជំនាញជាច្រើន មើលឃើញថា មួយភាគនៃសៀវភៅទាំងនោះ មិនទាន់មានគុណភាពនិងគុណតម្លៃល្អនៅឡើយ ដោយសារសមត្ថភាពអ្នកនិពន្ធនៅមានកម្រិត។
ការអានសៀវភៅនៅកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានសន្ទុះកើនឡើងគួរឲ្យកត់ស្គាល់។ សន្ទុះអ្នកអានសៀវភៅខ្មែរដែលកើនឡើងនេះ មិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ។ មានកត្តាសំខាន់ៗចំនួន៣ ដែលធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរងាកមកអានសៀវភៅកាន់តែច្រើនឡើង។ ទី១ គឺការអប់រំផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយរបស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ និងបណ្ដាញសង្គម ដែលចាប់ផ្ដើមផ្ដល់តម្លៃ និងលើកកម្ពស់ការអានសៀវភៅ។ ទី២ គឺការបង្កើតឲ្យមានពិព័រណ៍សៀវភៅជាទៀងទាត់ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ និងទី៣ ការបង្កើតទិវាជាតិអំនាន ពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
មិនមានទិន្នន័យច្បាស់លាស់អំពីចំនួនអ្នកអានសៀវភៅនៅកម្ពុជាដែលកើនឡើងសព្វថ្ងៃនេះទេ។ ប៉ុន្តែសន្ទុះនៃកំណើនអ្នកអានសៀវភៅនៅកម្ពុជា បានបង្ហាញឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ តាមរយៈចំណងជើងសៀវភៅ ដែលបោះពុម្ពដាក់លក់កាន់តែច្រើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅតាមបណ្ណាគារនិងតូបលក់សៀវភៅជាដើម។ ការបោះពុម្ពសៀវភៅកាន់តែច្រើន មានន័យថា អ្នកអានក៏មានចំនួនច្រើនឡើងដែរ។
ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងសន្ទុះកើនឡើងនៃអ្នកអានសៀវភៅនៅកម្ពុជានេះ គេសង្កេតឃើញថា នៅតាមតូបលក់សៀវភៅនិងបណ្ណាគារនានា សៀវភៅថ្មីៗដែលបោះពុម្ពផ្សាយជាខេមរភាសា ភាគច្រើនលើសលុប គឺជាសៀវភៅដែលបកប្រែពីភាសាបរទេសនិងដែលមិនសូវមានគុណភាព។ សៀវភៅរបស់អ្នកនិពន្ធខ្មែរជំនាន់ថ្មី ដែលដាក់លក់នៅលើទីផ្សារសព្វថ្ងៃ មានចំនួនតិចតួចនៅឡើយ។ នេះក៏ព្រោះតែអ្នកនិពន្ធខ្មែរនៅមានចំនួនតិច។ ហើយក្នុងចំណោមចំនួនដ៏តិចនោះទៀតសោត អ្នកនិពន្ធខ្មែរជំនាន់ថ្មីដែលមានសមត្ថភាព ក៏មានចំនួនកាន់តែតិចទៅទៀត។
អ្នកនិពន្ធ ជាមនុស្សសេរី និងជាអ្នកច្នៃប្រឌិតបង្កើតថ្មី ដែលត្រូវការដឹងរឿងរ៉ាវក្នុងធម្មជាតិនិងសង្គមជាច្រើន ដើម្បីយកមកប្រឌិតប្រៀបធៀបទៅតាមទំនោរនៃឆន្ទៈរបស់ខ្លួន ទុកជាការកំសាន្តនិងពិចារណា សំដៅទៅរកការបង្កើតគំនិតថ្មី។ អ្នកនិពន្ធអាចតាក់តែងព្រឹត្តិការណ៍មួយ ទៅជាកំណាព្យ ជារឿងប្រឌិត ជាចម្រៀង ភាពយន្ត និងរូបត្លុកកំប្លុកកំប្លែងក៏មានដែរ ទៅតាមជំនាញឬទេពកោសល្យរបស់ខ្លួន ដោយរើសយកស្ថានការណ៍សង្គមណាមួយទុកឲ្យអ្នកអានពិចារណា។
ក្នុងទសវត្សរ៍ទី១៩៥០ ៦០ និង៧០ អ្នកនិពន្ធខ្មែរមួយចំនួន ប្រឹងប្រែងត្រួសត្រាយកសាងស្នាដៃរបស់ខ្លួន រហូតទទួលបានការគាំទ្រពីសាធារណជន ពិសេសក្នុងរបបសាធារណរដ្ឋខ្មែរ ដែលមានការបោះពុម្ពផ្សាយច្រើន។ ឯបច្ចុប្បន្ន អ្នកនិពន្ធហាក់ត្រូវបានចាត់ទុកជាក្រុមមនុស្សដែលមិនមានសារៈ សំខាន់ និងពុំមានអ្នកគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវ។ ទោះបីមានក្រុមសមាគមអ្នកនិពន្ធពីរឬបី ប្រឹងប្រែងឈរដោយខ្លួនឯងទាំងត្រដាបត្រដួសក៏ដោយ ក៏គេមិនអាចរកឃើញភាពច្បាស់លាស់មួយដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍វិស័យសំណេរនិងជាទីសង្ឃឹម សម្រាប់អ្នកនិពន្ធខ្មែរស្រករថ្មីឡើយ។
នៅប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកនិពន្ធមួយចំនួន ពុំដែលបានឆ្លងកាត់វគ្គបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជានិពន្ធទេ។ ចំណែកអ្នកដែលបានឆ្លងកាត់ការបណ្ដុះបណ្ដាលទៀតសោត មានឱកាសសិក្សាតែក្នុងរយៈពេលខ្លី ហើយមិនមានមេរៀនច្បាស់លាស់តាមបែបវិជ្ជាជីវៈ សម្រាប់អ្នកសិក្សាឡើយ។ គ្រូបង្រៀនមួយចំនួន ដែលត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលទៅក្នុងថ្នាក់ គ្រាន់តែជាអ្នកឧទ្ទេសនាម រំលែកបទពិសោធន៍ ដែលពួកគាត់មានទៅឲ្យអ្នកជំនាន់ថ្មីតែប៉ុណ្ណោះ។
គ្រូបង្រៀនមុខវិជ្ជាតែងនិពន្ធនោះទៀតសោត ច្រើនតែបង្ហាញសើៗទៅសិក្ខាកាម ពីរបៀបសរសេរកំណាព្យ ឬប្រលោមលោកតាមបែបបុរាណ ជាជាងវែកញែកបង្ហាញពីគំនិតដែលមាននៅក្នុងអត្ថបទអក្សរសិល្ប៍ទាំងនោះ ឬបង្កើតគំនិតថ្មី សម្រាប់បម្រើសេចក្តីត្រូវការរបស់អ្នកអានក្នុងសង្គមសព្វថ្ងៃ។ ពេលខ្លះ គ្រូបង្រៀននិងវាគ្មិនទាំងនោះ មិនហ៊ានបកស្រាយនូវទស្សនៈរបស់រឿងដែលឆ្លុះបញ្ចាំងមកសង្គម ឬមិនហ៊ានឆ្លើយសំណួររបស់សិក្ខាកាម ព្រោះគាត់បារម្ភ គឺបារម្ភថា អាចនឹងប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកនយោបាយ ឬការដឹកនាំរបស់ស្ថាប័នខ្លះក្នុងរដ្ឋាភិបាលក៏មានដែរ។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យសមត្ថភាពរបស់អ្នកនិពន្ធខ្មែរជំនាន់ថ្មី មិនបានឈានឲ្យដល់ស្តង់ដារនៃអត្ថន័យនិងតម្លៃនៃអ្នកនិពន្ធដ៏ពិតប្រាកដ។
អ្នកនិពន្ធ គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះបង្កើតស្នាដៃសម្រាប់អ្នកអាន។ ហើយសន្ទុះកើនឡើងនៃអ្នកអានសៀវភៅ គឺជាសាក្សីដ៏សំខាន់ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញថា គ្រាប់ពូជនៃទម្លាប់អានសៀវភៅនៅកម្ពុជា ចាប់ផ្ដើមរីកដុះដាលឡើងវិញហើយ។ គឺទម្លាប់អានសៀវភៅនេះហើយ ដែលជាកត្តារួមចំណែកដ៏សំខាន់ ក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រាជ្ញាស្មារតីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីឈានទៅអភិវឌ្ឍប្រទេស។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្មែរ នៅតែខ្វះអ្នកនិពន្ធប្រកបដោយសមត្ថភាពនិងគុណភាព ហើយបណ្ដែតបណ្ដោយឲ្យទីផ្សារសៀវភៅខ្មែរ លុកលុយដោយសៀវភៅបកប្រែពីភាសាបរទេសដែលគ្មានគុណភាព នោះចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកអានអាចនឹងថយចុះនៅថ្ងៃណាមួយជាក់ជាពុំខាន។ ការបណ្ដុះទម្លាប់អានសៀវភៅជារឿងដ៏ល្អ ដែលត្រូវតែបន្តលើកទឹកចិត្ត ប៉ុន្តែការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពអ្នកនិពន្ធ ក៏ជារឿងចាំបាច់ ដែលមិនអាចមើលរំលងបានដែរ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ