សូយូសទៅស្ថានីយ៍អវកាស៖ ដំណាក់កាលហោះស្កាត់និងតភ្ជាប់ (Rendezvous and Docking)
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៨:០៧
ក្រោយបាញ់បង្ហោះចេញពីដី យានសូយូសហោះក្នុងគន្លងតារាវិថីជុំវិញផែនដី ក្នុងល្បឿនរហូតដល់ទៅ ២៨ ០០០គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង ពោលគឺល្បឿនប្រហាក់ប្រហែលនឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ។ សំណួរសួរថា តើធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចឲ្យយានពីរ ដែលធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនលឿនជាងគ្រាប់កាំភ្លើងរហូតដល់ទៅ១០ដង អាចហោះស្កាត់ជួបគ្នា និងតភ្ជាប់គ្នា នៅក្នុងទីអវកាសបាន?
ការហោះស្កាត់ជួបនៅក្នុងទីអវកាស ដែលគេហៅថា « Rendezvous » គឺជាប្រតិបត្តិការ ដែលត្រូវធ្វើឡើង រវាងយានពីរ ដោយយានទីមួយ គេឲ្យឈ្មោះតាមភាសាអង់គ្លេសថា « Chaser » ក្នុងករណីនេះ គឺយានសូយូស ដែលត្រូវផ្លាស់ទី ដើម្បីហោះទៅជួបយានទីពីរ ដែលជាយានគោលដៅ ឬ « Target » ក្នុងករណីនេះ គឺស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ។
អ្វីដែលយានសូយូសត្រូវធ្វើ គឺត្រូវធ្វើដំណើរឲ្យដល់រយៈកម្ពស់ស្មើនឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ ក៏ប៉ុន្តែ មិនមែនជាការហោះឡើងដោយត្រង់តែម្តងនោះទេ គឺត្រូវធ្វើទៅតាមយន្តការមួយ ដែលគេឲ្យឈ្មោះ ជាភាសាអង់គ្លេសថា Hohmann Transfer ទៅតាមឈ្មោះរបស់អ្នកប្រាជ្ញអាល្លឺម៉ង់នៅដើមសតវត្សរ៍ទី២០ គឺ Walter Hohmann។
នៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរគន្លងតារាវិថី តាមរយៈយន្តការ Hohmann Transfer គេត្រូវបញ្ឆេះម៉ូទ័រ ឬហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា « Burn » ចំនួនពីរលើក។ លើកទីមួយ គឺដើម្បីពង្រីកចុងម្ខាងទៀតនៃគន្លងតារាវិថី ឲ្យដល់រយៈកម្ពស់ដែលគេចង់បាន ហើយនៅពេលដែលយានធ្វើដំណើរបានកន្លះជុំ ទៅដល់ចុងម្ខាងទៀតនោះ គេត្រូវបញ្ឆេះម៉ូទ័រជាលើកទី២ ដើម្បីបង្កើនរយៈកម្ពស់ឲ្យបានស្មើគ្នាទាំងសងខាង។
នៅក្នុងករណីហោះស្កាត់ជួបគ្នា (Rendezvous) សូយូសមិនត្រឹមតែត្រូវបង្កើនគន្លងតារាវិថីឲ្យស្មើនឹងគន្លងរបស់ស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិតែប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ប៉ុន្តែ ជាងនេះទៅទៀត គេត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យសូយូសទៅដល់ចំពេលជាមួយនឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ។ ដោយសារតែការធ្វើបែបនេះទាមទារឲ្យមានការគណនាយ៉ាងសុក្រឹត ហើយគេក៏មិនអាចព្យាករទុកជាមុនដោយសុក្រឹត អំពីគន្លងរបស់សូយូសក្រោយពីបាញ់បង្ហោះភ្លាមៗ ដែលគេហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា « Insertion Orbit » ដូច្នេះ គេមិនបង្កើនគន្លងតារាវិថី ពី Insertion Orbit ទៅដល់គន្លងរបស់ស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិតែម្តងនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ គេត្រូវធ្វើជាពីរដំណាក់កាល ដោយទីមួយ ត្រូវបង្កើនគន្លងតារាវិថី ពី Insertion Orbit ទៅគន្លងតារាវិថីមួយទៀត ស្ថិតនៅរយៈកម្ពស់ ៣៧០គីឡូម៉ែត្រ ហើយដែលគេឲ្យឈ្មោះថា « Phasing Orbit »។
នៅក្នុងដំណាក់កាលទី២ សូយូសត្រូវបញ្ឆេះម៉ូទ័រ (Burn) ចំនួន ៣លើក ដោយពីរលើកដំបូង ឲ្យសូយូសបង្កើនគន្លងតារាវិថីទៅដល់ស្មើនឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ ចំណែក Burn លើកទី៣ គឺដើម្បីឲ្យសូយូស មិនត្រឹមតែអាចស្ថិតនៅក្នុងគន្លងតារាវិថីជាមួយគ្នានោះទេ តែជាងនេះទៅទៀត អាចមានល្បឿនស្មើគ្នានឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ។
ក្រោយពីសូយូសធ្វើដំណើរមកដល់ក្បែរស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ ហើយមានល្បឿនស្មើគ្នារួចហើយ ដំណាក់កាលបន្ទាប់ គឺ Docking។
ជាដំបូង សូយូសត្រូវបង្ខិតខ្លួនបន្តិចម្តងៗ ឲ្យចូលទៅជិតស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ ហើយនៅពេលចូលទៅដល់ចម្ងាយប្រមាណជា ៤០០ម៉ែត្រពីស្ថានីយ៍ សូយូសត្រូវហោះវាង សំដៅទៅកាន់ច្រកទ្វារ ឬ Docking Port របស់ស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ រួចហើយតម្រង់ក្បាល ឲ្យ Docking Port របស់សូយូស និង Docking Port របស់ស្ថានីយ៍ត្រូវស្ថិតនៅស្របគ្នា លើអ័ក្សតែមួយ។
ក្រោយពី Docking Port ទាំងពីរស្ថិតនៅស្របគ្នាហើយៗ សូយូស និងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិស្ថិតនៅចម្ងាយត្រឹមប្រមាណ ពី ១៥០ម៉ែត្រ ទៅ ១៨០ម៉ែត្រពីគ្នា គេត្រូវចាប់ផ្តើមដំណាក់កាលចុងក្រោយ គឺសូយូសចាប់ផ្តើមហោះដោយយឺតៗ ក្នុងល្បឿនត្រឹមប្រមាណជា ១០សង់ទីម៉ែត្រក្នុងមួយវិនាទី ដើម្បីចូលទៅភ្ជាប់ជាមួយនឹងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ មុននឹងអាចចាប់ផ្តើមនីតិវិធីត្រួតពិនិត្យសុវត្ថិភាព រួចហើយបើកទ្វារ ផ្ទេរអវកាសយានិកចេញពីសូយូស ចូលទៅក្នុងស្ថានីយ៍អវកាសអន្តរជាតិ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ