វិញ្ញាសាថ្មីដើម្បីសាកល្បងទំនុកចិត្តរវាងអ្នកនយោបាយ!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥៥
ទីបំផុតទៅ ក្បាលម៉ាស៊ីនដឹកនាំសភាត្រូវបានជ្រើសរើសបានទាំងស្រុងហើយបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំសភារយៈពេល២ថ្ងៃ។ បើទោះបីជាគណបក្សទាំងពីរបានព្រមព្រៀងគ្នាបែងចែកអំណាចក្នុងរដ្ឋសភាក៏ដោយ ក៏យ៉ាងហោចណាស់មានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ២នាក់គឺលោកស្រី មួរ សុខហួរ និងលោក យឹម សុវណ្ណ មិនទទួលបានសំឡេងគាំទ្រគ្រប់គ្រាន់ពីសមាជិកសភាដើម្បីធ្វើជាប្រធានគណៈកម្មការសភាទេ។ ការបោះឆ្នោតនេះជាវិញ្ញាសាកល្បងដ៏សំខាន់មួយទៀតដែលឆ្លុះបញ្ចាំងទំនុកចិត្តគ្នារវាងគណបក្សជាប់ឆ្នោតទាំងពីរ។
បើទោះបីជាលោក កឹម សុខា បានជាប់ឆ្នោតជាអនុប្រធានទី១រដ្ឋសភាក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែ សហការីរបស់ខ្លួនពីរនាក់ទៀតគឺលោកស្រី មួរ សុខហួរ និងលោក យឹម សុវណ្ណ មិនបានទទួលការគាំទ្រពីសមាជិកសភាដើម្បីក្លាយជាប្រធានគណៈកម្មការដូចការគ្រោងទុកនោះឡើយ។
ពិតណាស់ថា ការធ្លាក់ឆ្នោតរបស់មន្ត្រីបក្សប្រឆាំងទាំងពីរអាចចាត់ទុកជារឿងធម្មតាក៏ថាបានពីព្រោះក្នុងល្បែងប្រជាធិបតេយ្យសមាជិកសភាម្នាក់ៗមានសិទ្ធិពេញទីក្នុងការសម្រេចចិត្តទៅតាមការយល់ឃើញរបស់ខ្លួនតាមរយៈការបោះឆ្នោតដោយសម្ងាត់។ ប៉ុន្តែ វាក៏អាចជាការរៀបចំរបស់គណបក្សក៏ថាបានពីព្រោះជាទូទៅសមាជិកសភាតែងគោរពតាមគោលការណ៍ណែនាំរបស់គណបក្ស។ អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ម្យ៉ាងទៀតនោះគឺ លោក យឹម សុវណ្ណ និងលោកស្រី មួរ សុខហួរ គឺជាសកម្មជនដ៏លេចធ្លោជាងគេក្នុងការចេញមុខប្រឆាំងជាមួយបក្សកាន់អំណាច។
ដូច្នេះ ការធ្លាក់ឆ្នោតរបស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់បក្សប្រឆាំងទាំងពីរទំនងជាមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ។ ចៃដន្យឬមិនចៃដន្យមានតែគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាទេដែលបានដឹងច្បាស់ជាងគេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សម្រាប់អ្នកតាមដានស្ថានការណ៍នយោបាយកម្ពុជា ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានស្តែងឲ្យឃើញនូវសារនយោបាយច្រើនយ៉ាង៖
សារទី១៖ នេះជារឿងធម្មតាទេនៅក្នុងល្បែងប្រជាធិបតេយ្យដែលការបោះឆ្នោតធ្វើឡើងដោយសម្ងាត់ ពោលគឺមិនថាតែសមាជិកសភាមកពីគណបក្សផ្សេងទេ សូម្បីតែសហការីក្នុងបក្សជាមួយគ្នាក៏អាចមិនបោះឆ្នោតគាំទ្រដែរ។ ដូច្នេះសមត្ថភាពសម្របសម្រួលនិងការចុះសម្រុងគឺជាអ្វីដែលតំណាងរាស្ត្រម្នាក់ៗមិនអាចមើលរំលងបាន។
សារទី២៖ ដោយសម្អាងលើល្បែងប្រជាធិបតេយ្យ កិច្ចព្រមព្រៀងនយោបាយរវាងមេដឹកនាំគណបក្សអាចត្រូវរលាយទៅវិញយ៉ាងងាយ។ រលាយដោយសារសន្លឹកឆ្នោតសម្ងាត់ជារឿងមួយ តែរលាយដោយសារការរៀបចំទុកជាមុនជារឿងមួយទៀត។
សារទី៣៖ ទំនុកចិត្តរវាងអ្នកនយោបាយបដិបក្ខនៅតែជាចំណោទធំធេងមួយក្នុងបរិបទដែលយន្តការប្រជាធិបតេយ្យពេលខ្លះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់គ្រាន់តែជាលេសដើម្បីបិទបាំងល្បិចកលនយោបាយតែប៉ុណ្ណោះ។
និងសារទី៤៖ នេះក៏ជាការព្រមានរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាចំពោះសកម្មជនជួរមុខរបស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិថា ពួកគេនឹងមិនទទួលបានការគាំទ្រពីគណបក្សប្រជាជនទេប្រសិនបើសកម្មជនទាំងនោះមិនបង្ហាញភាពចុះសម្រុងទាល់តែសោះនោះ។
ជាការពិត វិបត្តិនយោបាយក្រោយការបោះឆ្នោតដែលបានអូសបន្លាយរយៈពេលពេញមួយឆ្នាំកន្លងទៅនេះក៏ជាផលវិបាកជាក់ស្តែងនៃការមិនទុកចិត្តគ្នារបស់អ្នកនយោបាយនេះដែរ។ ក្រោយកិច្ចព្រមព្រៀងថ្ងៃ២២កក្កដាកន្លងទៅទៀតសោត ការមិនទុកចិត្តគ្នាក៏ជាបញ្ហាធំធេងមួយទៀតសម្រាប់គណបក្សទាំងពីរ។ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិតែងព្រួយបារម្ភជានិច្ចខ្លាច«ចាញ់បោក»គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ ចំណែកគណបក្សប្រជាជនវិញក៏មិនសូវជាទុកចិត្តបក្សសង្គ្រោះជាតិប៉ុន្មានដែរ។
ប្រសិនបើស្ថានភាពនេះនៅតែបន្ត ឆាកនយោបាយប្រទេសកម្ពុជាទំនងជាមិនងាយស្គាល់ភាពសុខសាន្តបានយូរអង្វែងនោះឡើយ។ វិបត្តិនយោបាយងាយនឹងកើតឡើងជាថ្មីគ្រប់ពេលដោយសារតែកង្វះភាពស្មោះត្រង់ដែលជាហេតុផលចម្បងធ្វើឲ្យឆាកនយោបាយកម្ពុជាស្ថិតក្នុងទីងងឹតច្រើនជាងទីភ្លឺ។ នេះជាឧបសគ្គធំធេងសម្រាប់ការកសាងវប្បធម៌អហិង្សាក្នុងឆាកនយោបាយកម្ពុជា។
សូមកុំភ្លេចថា ដោយសារតែធ្លាប់រងគ្រោះព្រោះនយោបាយឥតឈប់ឈរបែបនេះហើយបានជា ពលរដ្ឋខ្មែរនៅតែចាត់ទុកនយោបាយថាជារឿងគួរឲ្យព្រឺខ្លាចរហូតដល់អ្នកខ្លះបានប្រើពាក្យថា«នយោបាយនយោបោក»ទៀតផង។ ដូច្នេះ អំណឹះតទៅ អ្នកនយោបាយខ្មែរគួរតែកសាងបរិយាកាសថ្មីដើម្បីធ្វើការជាមួយគ្នាឲ្យបានល្អប្រសើរជាងនេះ។ គេនៅចាំបានថា ចុងក្រោយនេះ លោក សម រង្ស៊ី និងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ធ្លាប់បានប្រើសម្តីដូចគ្នាថានឹងលុបបំបាត់វប្បធម៌«ទឹកឡើងត្រីស៊ីស្រមោច ទឹកហោចស្រមោចស៊ីត្រី»ចេញពីឆាកនយោបាយកម្ពុជា។
ដើម្បីលុបបំបាត់វប្បធម៌ដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះ ការកសាងទំនុកចិត្តគ្នាគឺជាវិញ្ញាសាទី១ដែលត្រូវឆ្លងកាត់។ កិច្ចសម្របសម្រួលដើម្បីឲ្យលោកស្រី មួរ សុខហួរ និងលោក យឹម សុវណ្ណ ក្លាយជាប្រធានគណៈកម្មការសភាឡើងវិញគឺជាកិច្ចការដែលត្រូវចាប់ផ្តើមដំបូងគេដើម្បីវាស់ស្ទង់ពីសមត្ថភាពសម្របសម្រួលនិងកម្រិតនៃការទុកចិត្តគ្នារវាងគណបក្សទាំងពីរ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ