ផលវិបាកនៃការអភិវឌ្ឍន៍ដែលខ្វះទស្សនៈវិស័យវែងឆ្ងាយ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០២
ជំនន់ទឹកភ្លៀងដែលជន់លិចទីក្រុង ភ្នំពេញយ៉ាងខ្លាំងកាលពីថ្ងៃសុក្រចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅពិតជាមានចំណែក ចេញពីផលវិបាកនៃការអភិវឌ្ឍដែលខ្វះទស្សនៈវិស័យវែងឆ្ងាយ។ ទន្ទឹមនឹងប្រព័ន្ធលូចាស់និងមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រំដោះទឹកនៅពេល ដែលមានភ្លៀងដែធំម្តងៗ ការចាក់លុបបឹងទាំងឡាយនៅជុំវិញទីក្រុងដើម្បីសាងសង់សំណង់គ្រប់ ប្រភេទក្នុងក្របខ័ណ្ឌគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ក៏ជាហេតុផលសំខាន់មួយធ្វើឲ្យ មានជំនន់លិចទីក្រុងភ្នំពេញផងដែរ។ នេះជាឧទាហរណ៍មួយក្នុងចំណោមបញ្ហាជាច្រើនទៀតដែលកើតចេញពីគម្រោង អភិវឌ្ឍន៍ដែលខ្វះទស្សនៈវិស័យវែងឆ្ងាយដែលចាំបាច់ត្រូវមានការកែតម្រូវ។
ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាដ៏អាក្រក់បំផុតមួយទៀតកាលពីថ្ងៃសុក្រចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅដោយសារតែទឹកជំនន់លិចផ្លូវនិងផ្ទះសម្បែងជាច្រើន។ កំណាត់ផ្លូវមួយចំនួនបានលិចលង់ រីឯផ្លូវផ្សេងទៀតក៏បានកកស្ទះចរាចរណ៍យ៉ាងខ្លាំង។ អ្វីដែលអាក្រក់បំផុតមួយទៀតនោះគឺលូទឹកស្អុយដែលហូរចាក់ទៅបឹងទំពន់បានហៀរហូរមកលើផ្លូវដោយសារតែការកកស្ទះនៅប៉ែកខាងក្រោម។
ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងរាជធានីបាននាំគ្នាស្តីបន្ទោសទៅលើសកម្មភាពចាក់លុបបឹងដើម្បីសាងសង់បូរីលំនៅដ្ឋានឬសំណង់ផ្សេងៗទៀត។ ការស្តីបន្ទោសបែបនេះក៏ព្រោះតែពួកគេបានឃើញបឹងទំពន់ដែលជាបឹងរំដោះទឹកលូដ៏ធំនិងចុងក្រោយគេសម្រាប់រាជធានីភ្នំពេញស្រាប់តែឥឡូវបានក្លាយទៅជាបឹងខ្សាច់ដាច់កន្ទុយភ្នែក។ បឹងដែលជាអាងស្តុកទឹកយ៉ាងធំល្វឹងល្វើយនេះកំពុងក្លាយការដ្ឋានសំណង់បូរីលំនៅដ្ឋានយ៉ាងស្អេកស្កះទៅវិញ។
ជាការពិតណាស់ មានហេតុផលច្រើនយ៉ាងដែលនាំឲ្យទីក្រុងភ្នំពេញលិចលង់នៅពេលមានភ្លៀងធំម្តង។ មូលហេតុទាំងនោះមានដូចជា រាជធានីដ៏ចំណាស់មួយនេះមានប្រព័ន្ធលូតូចៗមិនគ្រប់គ្រាន់និងថែមទាំងចាស់ទ្រុឌទ្រោមហើយមានសំរាមកកស្ទះយ៉ាងខ្លាំងថែមទៀត។
ប្រព័ន្ធលូបែបនេះប្រាកដណាស់ថាមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងកំណើនប្រជាពលរដ្ឋយ៉ាងគំហុកក្នុងបរិបទនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុដែលធ្វើឲ្យទឹកភ្លៀងធ្លាក់មកច្រើនខុសពីធម្មតាបែបនេះបានឡើយ។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះគេពិតជាត្រូវការពេលវេលា។ នេះជាហេតុផលដែលគ្រប់គ្នាអាចយល់បាន។ ប៉ុន្តែ មូលហេតុសំខាន់មួយទៀតដែលគេពិបាកនឹងយល់នោះគឺ ទន្ទឹមនឹងកិច្ចខិតខំដោះស្រាយបញ្ហាស្ទះលូក្នុងរាជធានីដោយមានទាំងជំនួយពីអង្គការ JICA របស់ជប៉ុនផងនោះ ស្រាប់តែអាជ្ញាធរបែរជាអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុនឯកជនចាក់ដីលុបបឹងធំៗដែលជាទីកន្លែងសម្រាប់រំដោះទឹកកុំឲ្យជន់លិចទីក្រុងទៅវិញ។
នៅពេលដែលអាជ្ញាធរផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណឲ្យក្រុមហ៊ុនចាក់ដីលុបបឹងនានា តើគេបានសិក្សាហើយឬនៅថា គេគួរធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីរំដោះទឹកចេញពីក្រុង? នៅពេលដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុនមួយបូមខ្សាច់ពីទន្លេ តើគេបានគិតគូរដែរឬទេថាវានឹងផ្តល់ផលអវិជ្ជមានអ្វីខ្លះទៅលើបរិស្ថាន និងទៅលើប្រជាជនដែលរស់នៅតាមច្រាំងទន្លេ? ប្រសិនបើគេផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណឲ្យក្រុមហ៊ុនមួយធ្វើអាជីវកម្មអ្វីមួយ តើគេបានសិក្សាច្បាស់ហើយឬនៅថា អាជីវកម្មនោះបង្កផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់បរិស្ថាន និងសុខភាពប្រជាជននៅជុំវិញ?
ទាំងនេះជាសំណួរពីរបីក្នុងចំណោមសំណួររាប់មិនអស់សម្រាប់គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា។ ចម្លើយពិតជាងាយនឹងរកឃើញណាស់។ ប្រសិនបើគេបានសិក្សាជាមុននិងប្រសិនបើគេមានទស្សនវិស័យវែងឆ្ងាយបន្តិច ម្ល៉េះសមទឹកមិនជន់លិចក្រុងភ្នំពេញយ៉ាងអាក្រក់ដូច្នេះឡើយ ហើយក៏គ្មានបញ្ហាបាក់ច្រាំងទន្លេបាក់ផ្ទះប្រជាជន វត្តអារាមចូលក្នុងទន្លេដូចពេលកន្លងទៅនេះដែរ។ ចំណែកឯផលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន សុខភាព ក៏ដូចជាដល់ជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋដោយសារតែគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ក៏មិនអាចកើតមានដែរឬបើវាកើតឡើងដោយចៀសមិនផុតក៏ផលអាក្រក់ទំនងជាមានតិចតួចជាងនេះដែរ។
ជាការពិតណាស់ ការរៀបចំផែនការក្នុងរយៈពេលវែងនិងច្បាស់លាស់គឺជាកត្តាធានាការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ទស្សនវិស័យវែងឆ្ងាយក៏ជាមាគ៌ាឆ្ពោះទៅរកភាពជោគជ័យលើគ្រប់វិស័យ ហើយវាជាទស្សនៈវិជ្ជាដែលគ្រប់អ្នកដឹកនាំ អ្នកតម្រង់ទិសសង្គម និងអ្នកសម្រេចចិត្តទាំងឡាយត្រូវប្រកាន់យកជាចាំបាច់។ ការនឹកឃើញអ្វីធ្វើហ្នឹង ធ្វើមួយជំហានដោះស្រាយបញ្ហាមួយជំហានវាគឺជាការប្រថុយប្រថានដែលពិបាកគេចផុតពីបរាជ័យ។
សរុបមកវិញ មានឧទាហរណ៍ច្រើនណាស់ទាំងអតីតកាល ទាំងបច្ចុប្បន្នកាលដែលបង្ហាញពីបរាជ័យនៃទស្សនវិស័យភ្លើងចំបើងរបស់អាជ្ញាធរនិងរបស់អ្នកនយោបាយខ្មែរ។ ដូច្នេះដល់ពេលហើយដែលអ្នកនយោបាយនិងអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចទាំងឡាយត្រូវសម្លឹងទៅមុខឲ្យបានវែងឆ្ងាយមុននឹងសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយពីព្រោះការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេជាប់ទាក់ទងនឹងជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋក៏ដូចជាអនាគតរបស់ប្រទេសជាតិទាំងមូល។
យ៉ាងណាមិញ បញ្ហាទឹកជំនន់លិចទីក្រុងដែលជាកង្វល់ធំធេងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទូទាំងរាជធានី ទំនងជាអាចដោះស្រាយបានល្អជាងនេះប្រសិនបើគេធ្វើវាដោយសមស្របល្អិតល្អន់ និងប្រកបដោយទស្សនៈវិស័យវែងឆ្ងាយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ