តើអ្នកណាខ្លះ គួរតែចូលរួមការពារនិងទទួលខុសត្រូវចំពោះសុខភាព សុវត្ថិភាពចំណីអាហារជូនប្រជាពលរដ្ឋ?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥១
ដូចដែលលោកអ្នកស្តាប់បានដឹងហើយថា បន្លែត្រីសាច់ ផ្លែឈើ គ្រឿងផ្សំនានាមួយភាគធំសុទ្ធតែមានផ្ទុកនូវសារធាតុ គីមីដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព។ «ដឹងហើយតែគ្មានជម្រើស» នេះគឺជាពាក្យមួយដែល គេតែងតែលឺចេញពីមាត់របស់ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែសួរថាតើ អ្នកណាខ្លះគួរតែចូលរួមចំណែកក្នុងការការពារ និងទទួលខុសត្រូវចំពោះបញ្ហា សុវត្ថិភាពចំណីអាហារជូនប្រជាពលរដ្ឋ?
ក្នុងមួយថ្ងៃៗ កម្ពុជានាំចូលបន្លែពីបរទេសប្រមាណពី២០០តោន ទៅ៤០០តោន យកមកលក់ និងចែកចាយបន្តនៅក្នុង ទីក្រុងភ្នំពេញ ដោយអាស្រ័យទៅតាមរដូវកាល។ អញ្ចឹងជាមធ្យម កម្ពុជាចំណាយថវិកាប្រមាណជា ៣០ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់នាំចូលបន្លែពីបរទេស។ អញ្ចឹងមួយថ្ងៃប្រមាណជា ៣០ម៉ឺនដុល្លារ។ មួយឆ្នាំគឺប្រហាក់ប្រហែលនឹង ២០០លានដុល្លារ។ នេះបើតាមការបង្ហាញឲ្យដឹងពីលោកចាន់ សុផល នាយកមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាគោលនយោបាយ CPS។
ប៉ុន្តែសូមជម្រាបជូនថា ចំនួន ២០០តោន ទៅ៤០០តោន ក្នុងមួយថ្ងៃនេះ គឺគិតតែចំនួននាំចូលមកក្នុងទីក្រុងភ្នំ ពេញតែប៉ុណ្ណោះ គឺមិនបានរាប់បញ្ជូលការនាំចូលបន្លែ នៅតាមច្រករបៀងនានា ដែលនៅជាប់ព្រំដែនប្រទេសរាប់មិនអស់។ បន្លែដែលកម្ពុជាកំពុងតែដាក់លក់ គឺមានមួយផ្នែកផលិតនៅក្នុងស្រុក មួយផ្នែកនាំចូលមកពីប្រទេស វៀតណាម ប្រទេសចិន និងមួយផ្នែកតូចទៀតមានដូចជាថៃ និងឡាវជាដើម។
កាលពីប៉ុន្មានខែមុននេះ សហភាពអឺរ៉ុបបានចេញសេចក្តីព្រមានមួយ គឺហាមមិនឲ្យមានការនាំចូលបន្លែ ពីប្រទេសវៀតណាមចូលទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុបនោះទេ។ ដោយសារតែខ្លួនបានពិនិត្យ និងរកឃើញថា បន្លែនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម ត្រូវបានដាំដុះ និងផលិតឡើងដោយមានផ្ទុកនូវសារធាតុគីមីប៉ះពាល់សុខភាពខ្លាំង។
ដោយឡែកប្រទេសកម្ពុជាវិញ បន្លែរាប់រយតោនត្រូវបាននាំចូលមកពីប្រទេសវៀតណាមជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយសួរថា តើអ្នកណាជាអ្នកត្រួតពិនិត្យបន្លែអស់ទាំងនោះ ថាមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់បរិភោគហើយឬនៅ?
បើតាមការបញ្ជាក់របស់លោកអ៊ាប បុណ្ណា អគ្គនាយកវិទ្យាស្ថានវិទ្យាសាស្រ្ត និងបច្ចេកទេសនៃរាជបណ្ឌិតសភា នៅក្នុង ទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកមួយកាលពីពេលកន្លងទៅនេះ បានឲ្យដឹងថាបច្ចុប្បន្ននេះការត្រួតពិនិត្យលើសុវត្ថិភាពចំនីអាហារ របស់មន្ត្រីកាំកុងត្រូល និងមន្ត្រីជំនាញនានា ធ្វើឡើងបានត្រឹមតែ៤០% តែប៉ុណ្ណោះ។ អញ្ចឹងមានន័យថានៅខ្វះខាត ច្រើននៅឡើយចំពោះការត្រួតពិនិត្យគុណភាពបន្លែផ្លែឈើ និងត្រីសាច់ជាដើមនោះ។
You are what you eat! មានន័យថា ប្រសិនបើអ្នកទទួលទានអ្វី សុខភាពអស់លោកអ្នកក៏ទៅតាមនោះដែរ។
បញ្ហានេះគឺទាមទារឲ្យមានការចូលរួមទាំងអស់គ្នាដើម្បីដោះស្រាយនូវចំណោទមួយយ៉ាងធំនៅក្នុងសង្គមនាពេល បច្ចុប្បន្ននេះ។ គឺផ្តើមចេញពីអ្នកប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ គឺត្រូវតែគិតគូរឲ្យបានខ្ពស់ពីសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ ដែលខ្លួនកំពុងតែ ទទួលទានរាល់ថ្ងៃ។ ជាពិសេសគឺបន្លែដែលកំពុងតែដាក់លក់នៅលើទីផ្សារ ថាតើបន្លែទាំងអស់នោះ ទទួលទាន ទៅផ្តល់នូវគុណប្រយោជន៍ដល់សុខភាព ឬក៏កាន់តែបង្កនូវផលប៉ះពាល់ទៅវិញ។ ប្រសិនបើត្រូវតែញ៉ាំហើយ តើគួរតែ មានវិធីបែបណា ដើម្បីលាងសំអាត និងជួយកាត់បន្ថយជាតិពុលបាននោះ។ ទាំងអស់នេះជាចំណុចមួយចំនួនដែល ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ គួរតែធ្វើការពិចារណាឡើងវិញ ថាតើគួរតែកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់បន្លែ ដែលមានសារធាតុគីមីពុល ខ្លាំងនោះតាមរបៀបណាខ្លះ។
ដោយឡែកអ្នកផលិតផ្ទាល់ក៏ត្រូវតែគិតថា ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុល និងជីគីមីមិនបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាតក៏បង្កឲ្យមាន ផលប៉ះពាល់ដល់ដំណាំ និងជាពិសេសគឺដល់សុខភាពខ្លួនឯងផ្ទាល់ផងដែរ។ ហើយមួយវិញទៀត គឺឈ្មួញកណ្តាល ដែលតែងតែប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីបន្ថែម ដើម្បីរក្សាទុកបន្លែទាំងអស់នោះបានយូរ និងនៅរក្សាព័ណ៌ និងសភាពដើម បានស្រស់ល្អ។ សូមកុំភ្លេចថា ទាំងអ្នកផលិត និងឈ្មួញកណ្តាល ក៏ជាអ្នកដែលត្រូវទទួលទានអាហារដែរ។ អញ្ចឹងមាន ន័យថាអ្វីដែលយើងបានលក់ទៅនោះ គឺជាវត្ថុធាតុដើម ដែលគេយកទៅផលិតធ្វើជាម្ហូបអាហារសម្រាប់ឲ្យមនុស្សគ្រប់ រូបយកមកទទួលទានវិញដែរ។
ទាំងនេះគឺជាការទទួលខុសត្រូវ និងប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ របស់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅមិនថាអ្នកមាន និងអ្នកក្រនៅក្នុងសង្គម ។ ចុះដោយឡែកស្ថាប័នថ្នាក់ជាតិ ដែលធ្វើការងារបម្រើប្រជាពលរដ្ឋវិញនោះ? តើស្ថាប័នណាខ្លះ ដែលត្រូវចេញមុខ ទទួលខុសត្រូវ រឿងបញ្ហាសុខភាពសាធារណៈរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន? តើក្រសួងព័ត៌មានគួរតែ មានកម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយ និងអប់រំប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនពីផលប៉ះពាល់នៃការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីនៅក្នុងម្ហូបអាហារ និងបញ្ហាសុខភាពដែលបង្កឡើងពីការទទួលទានបន្ថែមានផ្ទុកទៅដោយសារធាតុគីមីពុលខ្លាំងដែរឬទេ? ចុះក្រសួងសុខា ភិបាលវិញតើគួរមានកម្មវិធីអ្វីខ្លះ សម្រាប់ជួយដោះស្រាយបញ្ហាដែលបានចាក់ច្រេះ យ៉ាងមាំនៅក្នុងសង្គមខ្មែរមួយនេះ?
ទាក់ទងនឹងការដាំដុះ និងការប្រើប្រាស់បច្ចេកទេសនានា តើក្រសួងកសិកម្មគួរតែមានវិធានការអ្វីខ្លះទៅ ដើម្បីឲ្យប្រជា ពលរដ្ឋធ្វើការដាំដុះប្រកបដោយសុវត្ថិភាពនោះ? ប្រសិនបើមានការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព ប្រជាពលរដ្ឋខ្លាំង តើក្រសួងមហាផ្ទៃអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ ដើម្បីចូលរួមចំណែកក្នុងបញ្ហាការពារ និងផ្តល់សុត្ថិភាពស្បៀង អាហារដល់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន?
រាល់បញ្ហាគឺសុទ្ធតែមានដំណោះស្រាយ គ្រាន់តែត្រូវការពេលវេលាយូរ ឬក៏ឆាប់។ ប៉ុន្តែថាតើនៅពេលណា ស្ថាប័ន ជាតិនានារួមគ្នាដោះស្រាយបញ្ហានេះជូនដល់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន ហើយថាតើប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនឯងផ្ទាល់ គួរតែងាកមកចាប់អារម្មណ៍ពីការថែទាំសុខភាពដោយខ្លួនឯងហើយឬនៅ។ ពីព្រោះមួយចំណែកធំនៃការថែទាំសុខភាពនេះ គឺពាក់ព័ន្ធនឹងការទទួលទានអាហារនេះឯង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ