ស្ត្រីខ្មែរមិនគួររងគ្រោះព្រោះតែរកប្រាក់!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២០
បើទោះបីជាមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងពីសំណាក់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល និងសង្គមស៊ីវិលយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នៅតែមានស្ត្រីខ្មែរវ័យក្មេងរងគ្រោះនៅឯបរទេសដោយបណ្តាញជួញដូរមនុស្ស ឬដោយការកេងប្រវ័ញ្ចផ្សេង។ អ្នកខ្លះត្រូវបានមេខ្យល់នាំទៅលក់ អ្នកខ្លះទៀតរងគ្រោះព្រោះរៀបការជាថ្នូរនឹងទឹកប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ក៏មានដែរស្ត្រីខ្មែរខ្លះដែលរងគ្រោះព្រោះការមិនទទួលខុសត្រូវរបស់ភ្នាក់ងារជ្រើសរើសពលករមួយចំនួន។ ពួកគេបានក្លាយជាជនរងគ្រោះ ព្រោះតែស្វែងរកប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ។
ជារឿយៗ ស្ត្រីខ្មែរវ័យក្មេងៗត្រូវបានគេជួយសង្គ្រោះឲ្យវិលត្រឡប់មកស្រុកវិញបន្ទាប់ពីបានចាញ់បោកគេហើយធ្លាក់ក្នុងបណ្តាញជួញដូរមនុស្សគួរឲ្យរន្ធត់។ នេះនៅមិនទាន់រាប់ស្រី្តខ្មែរជាច្រើនទៀតដែលកំពុងរងគ្រោះនៅក្រៅប្រទេសដោយគ្មានអ្នកណាដឹងផងនោះទេ។ ស្ត្រីទាំងនោះ ភាគច្រើនបានធ្លាក់ក្នុងបណ្តាញជូញដូរមនុស្ស ឬក្នុងសភាពជាទាសករតាមរយៈពិធីរៀបការបន្លំភ្នែកជាមួយជនបរទេសជាពិសេសជាមួយជនជាតិចិន និង កូរ៉េ។
គេនៅចាំបានថា កាលពីមុន ការប្រមូលស្ត្រីខ្មែរមកដាក់តាំងឲ្យបុរសកូរ៉េ ឬចិនតៃវ៉ាន់ជ្រើសរើសធ្វើជាប្រពន្ធគឺជារឿងពេញនិយម។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីអាជ្ញាធរបានចាត់វិធានការមួយចំនួនបន្ទាប់ពីមានស្ត្រីខ្មែរជាច្រើនធ្លាក់ក្នុងបណ្តាញជួញដូរមនុស្សមកនោះ រឿងនេះក៏បានស្ងប់ស្ងាត់បន្តិចវិញ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ស្ត្រីខ្មែរជាច្រើននៅតែបន្តរងគ្រោះព្រោះតែចង់បានប្រាក់។
ជាការពិត ការជ្រើសរើសគូស្រករគឺជាសេរីភាពរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ហើយក៏គ្មានការហាមប្រាមមិនឲ្យជាតិសាសន៍មួយស្រឡាញ់ជាតិសាសន៍មួយទៀតនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ជាតិសាសន៍នីមួយៗសុទ្ធតែមានប្រពៃណី និងកិត្តិយសដែលមិនអាចបំពានបានជាពិសេសគឺស្ត្រីតែម្តង។ សង្គមខ្មែរ និងស្ត្រីខ្មែរក៏មានតម្លៃជាប្រពៃណី និងកិត្តិយសរបស់ខ្លួនដែរ។ ទោះបីជា បុរសខ្មែរត្រូវចូលស្តីដណ្តឹង និងជូនបណ្ណាការទៅឲ្យភាគីខាងស្រី ប៉ុន្តែ ទង្វើនេះត្រូវបានគេផ្តល់អត្ថន័យជាកិត្តិយស គឺមិនមែនជាការទិញដូរឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត បច្ចុប្បន្ន ក៏គ្មានបុរសខ្មែរណាមានសិទ្ធិឲ្យគេប្រមូលផ្តុំស្ត្រីមកឲ្យខ្លួនរើសធ្វើប្រពន្ធនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ជាអកុលស ស្ត្រីខ្មែរមួយចំនួនបែរជាត្រូវបានជនបរទេសដើររើសធ្វើប្រពន្ធដូចជារើសមុខទំនិញ។
មានមូលហេតុច្រើនយ៉ាងដែលធ្វើឲ្យស្ត្រីខ្មែរមួយចំនួនធ្លាក់ក្នុងសភាពបែបនេះ៖
មូលហេតុទី១ គឺភាពក្រីក្រ ដែលជាកត្តាជំរុញឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនជាពិសេសស្ត្រីតែម្តងធ្លាក់ក្នុងសភាពងាយរងគ្រោះព្រោះការជួញដូរ។ ពួកគេប្រាថ្នាចង់រៀបការជាមួយជនបរទេសពីព្រោះតែហេតុផលម្យ៉ាងគត់គឺ«ប្រាក់»។ ប្រាក់បានធ្វើឲ្យស្ត្រីវ័យក្មេងជាច្រើនជាពិសេសឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេតែម្តងភ្លេចគិតពីកិត្តិយស និងគ្រោះថ្នាក់ដល់កូន។
មូលហេតុទី២ គឺផ្នត់គំនិតរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរដែលតែងផ្តល់តម្លៃហួសហេតុដល់អ្វីដែលជាបរទេស មិនថាជាមនុស្សឬវត្ថុនោះឡើយ។ នេះមកពីសង្គមខ្មែរបានឆ្លងកាត់សង្គ្រាមវិនាសកម្មច្រើនពេកដែលធ្វើឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនបាត់បង់មោទនភាពជាតិរបស់ខ្លួន ហើយបែរទៅផ្តល់តម្លៃខ្លាំងដល់បរទេសពោលគឺរៀបការជាមួយបរទេសត្រូវបានគ្រួសារខ្មែរជាច្រើនគិតថា «មានទាំងលុយ មានទាំងកិត្តិយស»។
មូលហេតុទី៣ គឺភាពខ្វះចន្លោះរបស់អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចក្នុងការការពារកិត្តិយសស្ត្រី និងតម្លៃសង្គមរបស់ខ្លួន។ ភាពខ្វះចន្លោះនេះហើយដែលជាបុព្វហេតុនាំឲ្យស្ត្រីខ្មែរជាច្រើនធ្លាក់ខ្លួនជាទាសករផ្លូវភេទ ឬជាអ្នកបម្រើដាច់ថ្លៃនៅឯស្រុកគេ។ បន្ថែមពីលើនេះ តម្លៃទឹកប្រាក់និងសម្ភារៈនិយមដែលកំពុងតែយកឈ្នះកាន់តែខ្លាំងឡើងៗទៅលើតម្លៃខាងសីលធម៌ក៏ជាចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរុញច្រានសង្គមកម្ពុជាឲ្យធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ដែរ។
ដើម្បីការពារស្ត្រីខ្មែរកុំឲ្យរងគ្រោះតទៅទៀត មានកិច្ចការចំពោះមុខមួយចំនួនដែលត្រូវរួមគ្នាធ្វើ។ កិច្ចការសំខាន់ទី១គឺការលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ និងការកសាងមោទនភាពជាតិឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់គ្នា។ សន្តិភាពមានហើយ ការអភិវឌ្ឍក៏មានហើយដែរ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលនៅសេសសល់គឺការប្រែក្លាយសន្តិភាព និងការអភិវឌ្ឍនោះឲ្យទៅជាប្រយោជន៍របស់ពលរដ្ឋគ្រប់គ្នាដោយសមធម៌។ ការបង្កើតការងារក្នុងស្រុកក៏ជាសំណាញ់សុវត្ថិភាពមួយទៀតសម្រាប់ស្ត្រីខ្មែរ។
ទន្ទឹមនឹងនោះ គ្រួសារខ្មែរក៏ត្រូវផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតដោយឈប់ផ្តល់តម្លៃហួសហេតុទៅលើអ្វីដែលជាបរទេស និងឈប់ស្រឡាញ់លុយជាងកូនចៅរបស់ខ្លួន។ ក្រៅពីនោះ ការការពារសុវត្ថិភាពរបស់ពលរដ្ឋឲ្យបានគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល។ ប្រសិនបើកត្តាទាំងនេះត្រូវបានបំពេញ ស្ត្រីខ្មែរនឹងមិនរងគ្រោះព្រោះការជួញដូរដូចជាទំនិញតទៅទៀតឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ