ការបែកបាក់ក្នុងជួរគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចមើលទៅដូចជាកាន់តែរុញច្រានអ្នកនយោបាយរាជានិយមឲ្យដល់ទីបញ្ចប់នៃផ្លូវដើររបស់ពួកគេបន្ថែមទៀតក្រោយពីពួកគេបាត់បង់សម្លេងគាំទ្រក្នុងការបោះឆ្នោតសកលកន្លងទៅថ្មីៗនេះ។ ហើយលទ្ធភាពសំខាន់បំផុតនោះគឺពួកគេត្រូវរករូបមន្តផ្សះផ្សាគ្នាឡើងវិញឲ្យបាន និងត្រូវប្រមូលផ្តុំធនធានបញ្ញានិងយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីៗសម្រាប់ការប្រជែងឆ្នោត។ បទវិភាគរបស់គង់ សុឋានរិទ្ធ
ក្រុមអ្នកនយោបាយនៃគណបក្សរាជានិយមហាក់បីដូចជាបានរកឃើញផ្លូវទៅកាន់ទីបញ្ចប់នៃជីវិតនយោបាយមួយ នៅពេលដែលគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចបានបែកខ្ញែកជាពីរបក្សជាលើកទី២ កាលពីសប្តាហ៍មុន។ នោះគឺលោកញឹក ប៊ុនឆៃ អនុប្រធានទី២គណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច បានចាកចេញទៅបង្កើតគណបក្សថ្មីគឺគណបក្សខ្មែររួបរួមជាតិ។ រីឯព្រះអង្គម្ចាស់នរោត្តម រណឬទ្ធិ គង់នៅជាប្រធានគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចដដែល។ ការបែកបាក់នេះដោយសារជម្លោះផ្ទៃក្នុងដែលមិនអាចផ្សះផ្សាគ្នាបាន។
យ៉ាងណាក៏ដោយការបែកបាក់នេះបានស្តែងឲ្យឃើញពីអសមត្ថភាពនៅក្នុងការសម្របសម្រួលនិងផ្សះផ្សាផ្ទៃក្នុងនៃគណបក្សដែលសំបូរជម្លោះ។ ពីព្រោះថាជម្លោះផ្ទៃក្នុងហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចមានភាពរ៉ាំរ៉ៃនិងអូសបន្លាយចាប់តាំងពីមានការបង្រួបបង្រួមហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចរយៈពេលជាងមួយឆ្នាំមកនេះ។ ម្យ៉ាងទៀតជម្លោះដែលឈានទៅដល់ការបែកបាក់ហាក់ដូចជាជាន់ដានចាស់របស់ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច។ នោះគឺដានយកឈ្នះរៀងខ្លួន ការចង់បានមុខមាត់ ការបង្ហាញពីមហិច្ឆិតានៃផលប្រយោជន៍ជាដើម។ បន្ថែមពីនោះទៀតការបែកបាក់របស់ហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចលើកនេះ ក៏បង្ហាញអំពីភាពខ្សោយនិងអវត្តមាននៃភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងជួរក្បាលម៉ាស៊ីនគណបក្ស។ គឺភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលមិនអាចយោងស្ទួចគណបក្សរាជានិយមឲ្យងើបមុខរួចបន្ទាប់ពីបាត់បង់អសនៈគ្មានសល់នៅក្នុងការបោះឆ្នោតសកលកាលពីឆ្នាំ២០១៣ ប៉ុន្តែបែរជាធ្វើឲ្យគណបក្សនេះដើរត្រឡប់ទៅរកអតីតកាល កាលពីឆ្នាំ២០០៦។ ឆ្នាំនោះដែលគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចបែកបាក់ ហើយព្រះអង្គម្ចាស់ រណឬទ្ធិត្រូវទម្លាក់ពីដំណែងប្រធានបក្ស។
គណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិចធ្លាប់ឈ្នះឆ្នោត និងឡើងកាន់ចង្កូតរដ្ឋាភិបាលកាលពីឆ្នាំ១៩៩៣។ ប៉ុន្តែម្ភ៉ៃឆ្នាំក្រោយឬបួនអាណត្តិរដ្ឋាភិបាលគណបក្សរាជានិយមនេះជ្រុះកៅអីបាត់គ្មានសល់នៅក្នុងរដ្ឋសភា។ពិតមែនហើយជម្លោះផ្ទៃក្នុងបានបង្ហាញតឹកតាងថាជាមូលហេតុមួយដែលធ្វើឲ្យបក្សនេះទន់ខ្សោយ ថយថាមពល អស់ប្រជាប្រិយភាពបន្តិចម្តងៗ ហើយពីមួយអាណត្តិទៅមួយអាណត្តិគណបក្សនេះឬអ្នកនយោបាយចេញពីគណបក្សនេះទៅបង្កើតគណបក្សថ្មីសុទ្ធតែបានធ្លាក់ដល់ចំណុចបរាជ័យដែលមិនបានទទួលបានអសនៈសោះនៅក្នុងរដ្ឋសភា។
ក្រៅពីការប៉ុនប៉ងស្តារឡើងវិញនូវឱនភាពនេះមិនបានជោគជ័យ ការបែកបាក់លើកនេះនឹងធ្វើឲ្យក្រុមអ្នកនយោបាយរាជានិយមកាន់តែដុនដាបថែមទៀត។ ដុនដាបពីព្រោះថាពួកគេនឹងកាន់តែខាតបង់ពេលវេលាក្នុងការស្តារទំនុកចិត្តម្ចាស់ឆ្នោតឡើងវិញ។ ម្ចាស់ឆ្នោតមិនចង់លឺឡើយ ការប្រជែងផ្ទៃក្នុងមិនចេះចប់រវាងអ្នកនយោបាយនោះទេ។ ម្ចាស់ឆ្នោតសម្លឹងរកគណបក្សច្រើនផ្សេងទៀតដែលមានភាពស្ងប់ស្ងាត់និងបន្តការងារជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ។ ការវិលវល់ក្នុងវិបត្តិផ្ទៃក្នុងនៃក្រុមអ្នកនយោបាយរាជានិយមធ្វើឲ្យពួកគេបាត់បង់ឱកាសយកចិត្តទុកដាក់ផ្ទាល់ជាមួយប្រជារាស្ត្រ ធ្វើឲ្យពួកគេបាត់បង់ឱកាសបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីៗដែលត្រូវតាមកាលៈទេសៈនិងបរិបថរស់នៅរបស់ប្រជារាស្ត្រនិងយុទ្ធសាស្ត្រប្រកួតប្រជែងជាមួយគណបក្សរឹងមាំផ្សេងទៀត។
បើសិនជាក្រុមអ្នកនយោបាយរាជានិយមបន្តនិន្នាការបែបនេះ នោះពួកគេនឹងមិនអាចងើបពីចំណុចសូន្យដូចសព្វថ្ងៃនេះឡើយ។ ហើយវានឹងក្លាយជាទីបញ្ចប់នៃផ្លូវនយោបាយ។ ទីបញ្ចប់ដោយសារតែគណបក្សពួកគេនឹងពិបាករកឬស្តារលទ្ធភាពឈ្នះឡើងវិញបំផុត។
ដូច្នេះអ្វីដែលអ្នកនយោបាយរាជានិយមឬគណបក្សរាជានិយមត្រូវធ្វើនៅពេលនេះគឺចាប់ផ្តើមប្រមូលធនធានទាំងបញ្ញា ទាំងស្មារតី និងមធ្យោបាយផ្សេងៗនិងបង្កើតគោលទស្សនៈវែងឆ្ងាយ។ ពោលគឺត្រូវចាប់ផ្តើមមានផែនការស្តារប្រជាប្រិយភាពឡើងវិញដោយកំណត់ពេលវេលាជាក់លាក់ថាតើត្រូវការប៉ុន្មានឆ្នាំទៀតដើម្បីឲ្យគណបក្សខ្លួនរឹងមាំឡើងវិញបាននិងអាចឈានទៅដណ្តើមកៅអីក្នុងរដ្ឋសភាបានបណ្តើរៗមកវិញ។
អ្នកនយោបាយរាជានិយមគួរតែបង្រួបបង្រួមគ្នាជាជាងការបែកខ្ញែក ដ្បិតម្ចាស់ឆ្នោតមួយចំនួនហាក់ដូចជានៅសេសសល់សមានចិត្តគាំទ្រភាពរស់រវើកនៃបែបផែនរាជានិយម ជាពិសេសក្នុងចំណោមអ្នកបោះឆ្នោតចាប់ពីវ័យកណ្តាលឡើងទៅ។
ក្រៅពីនោះអ្នកនយោបាយរាជានិយមឬបក្សរាជានិយមក៏ត្រូវមានផែនការស្រូបយកទឹកចិត្តក្រុមយុវជនផងដែរ។ នោះមិនមែនត្រឹមតែបង្កើតចលនាយុវជនដូចបក្សដទៃនោះទេ ប៉ុន្តែគឺត្រូវមានគោលនយោបាយសម្រាប់លើកកំពស់យុវជនជំនាន់ក្រោយ យុទ្ធសាស្ដ្រដែលនឹងបើកផ្លូវឲ្យពួកគេមានលទ្ធភាពចូលរួមក្នុងចលនាសង្គម និងឱកាសចូលរួមកសាងប្រទេសដោយផ្ទាល់តាមទិសដៅនៃការស្រមៃរបស់ពួកគេ។ យុវជនគឺជាកម្លាំងសម្លេងឆ្នោតសំខាន់បំផុតក្នុងពេលនេះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ