វិបត្តិកូវីដ១៩ ជីករណ្តៅគម្លាតរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រ ឲ្យកាន់តែជ្រៅឡើងថែមទៀត
គម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ មានទំហំកាន់តែធំ និងជ្រៅខ្លាំងឡើង ដោយសារតែវិបត្តិជំងឺឆ្លងកូវីដ១៩។ នេះបើផ្អែកតាមរបាយការណ៍ World Inequality Report ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៧ធ្នូម្សិលមិញ។ ខណៈដែលវិបត្តិកូវីដ១៩ បានរុញច្រានមនុស្សជាច្រើនសិបលាននាក់ ឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងភាពក្រីក្រតោកយ៉ាក កំពូលមហាសេដ្ឋីធំៗឯនោះវិញ បានពង្រីកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួន កាន់តែច្រើនឡើងថែមទៀត នៅក្នុងឆ្នាំ២០២០កន្លងទៅនេះ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:០៦
World Inequality Report គឺជាលទ្ធផលប្រមូលផ្តុំតួលេខ ដោយអ្នកសេដ្ឋកិច្ចវិទូជាច្រើននាក់ នៅទូទាំងពិភពលោក។ តួលេខទាំងនេះ បានបង្ហាញដោយឥតប្រកែកបាន ថាគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ កាន់តែមានទំហំធំឡើង និងកាន់តែជ្រៅខ្លាំងជាងមុន ក្នុងឆ្នាំ២០២០កន្លងទៅនេះ។
៥០% នៃប្រជាជនទូទាំងពិភពលោក មានទ្រព្យសម្បតិ្តសរុប ត្រឹមតែ២%ប៉ុណ្ណោះ នៃទំហំទ្រព្យសម្បតិ្តទូទាំងពិភពលោក។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សដែលមានជីវភាពស្តុកស្តម្ភ ដែលមានចំនួនប្រមាណ១០% នៃចំនួនមនុស្សលើផែនដី មានទ្រព្យសម្បត្តិរួមចំនួន៧៦% នៃទ្រព្យទូទាំងពិភពលោក។ នៅតំបន់ដើមបូព៌ា នៅអាហ្វ្រិកខាងជើង និងនៅតំបន់អាមេរិកខាងត្បូង ដែលគម្លាតគ្នា រវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រនេះ មានកម្រិតគួរឲ្យកត់សំគាល់បំផុត។
ជារួម កម្រិតទំហំទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ក្រុមមនុស្ស អ្នកមានខ្លាំងបំផុត បានកើនឡើងមួយគុណជា៣ ក្នុងរវាង២៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ យោងតាមរបាយការណ៍ វិបត្តិកូវីដ១៩ បានជួយជំរុញ ឲ្យអ្នកមានទ្រព្យមហាសាលទាំងនោះ កាន់តែមានខ្លាំងឡើងថែមទៀត។ ជាក់ស្តែង ក្នុងឆ្នាំ២០២០ ខណៈដែលសេដ្ឋកិច្ចត្រូវរាំងស្ទះ ដោយសារកូវីដ១៩ ក្រុមកំពូលមហាសេដ្ឋី បានបង្កើនប្រាក់ចំណូល និងពង្រីកទ្រព្យសម្បតិ្ត បានសរុបចំនួន ៣៦០ម៉ឺនលានដុល្លារបន្ថែមទៀត។ ៣៦០ម៉ឺនលានដុល្លារ បើគិតទៅ គឺស្មើនឹងទំហំនៃកញ្ចប់ថវិកាចំណាយ ក្នុងវិស័យសុខាភិបាល នៅទូទាំងពិភពលោក។ បើនិយាយពីកម្រិត រកប្រាក់ចំណូលវិញ គឺគម្លាតរវាងអ្នករកចំណូលបានច្រើនបំផុត និងអ្នកក្រ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២០ គឺមានលក្ខណៈដូចទៅក្នុងឆ្នាំ១៩១០។
គួរកត់សំគាល់ថា ទំហំកាន់តែធំ និងជ្រៅឡើង នៃគម្លាតរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រនេះ គឺជាការគំរាមកំហែងមួយ ដែលមិនអាចប្រហែសបាន។ ចលាចល ការបះបោរ អំពើហិង្សា អស្ថិរភាពសង្គម សង្គ្រាម អាចផ្ទុះរីកសាយភាព ដរាបណា ថ្នាកដឹកនាំនយោបាយ មិនរកវិធីដោះស្រាយ ជួយជីវភាពប្រជាជន និងកាត់បន្ថយវិសមភាពក្នុងសង្គម។
មានចំណុចសំខាន់ធំៗ៣ ដែលថ្នាក់ដឹកនាំនយោបាយ ត្រូវពិចារណា។ ទីមួយគឺការរៀបចំគោលនយោបាយ បែកចែកទ្រព្យសម្បត្តិនិងចំណូល ឲ្យខិតទៅរកសមភាព តាមរយៈការប្រមូលពន្ធពីអ្នកមាន អ្នកវិនិយោគ ម្ចាស់ភាគហ៊ុន និងក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិ ដែលរកចំណូលបានច្រើន។ ទី២ គឺត្រូវតែមានគោលនយោបាយ អន្តរាគមន៍រដ្ឋ ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព តាមរយៈការវិនិយោគទៅលើេហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គម វិស័យអប់រំ វិស័យសុខាភិបាល ជាដើម ដើម្បីលើកកំពស់ជីវភាព និងសុខមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋឲ្យស្មើភាពគ្នា។ និងចុងក្រោយទី៣ គឺរដ្ឋត្រូវតែចាប់ផ្តើមគិតគូរ ពីផលវិបាកបង្កឡើងដោយវិបត្តិអាកាសធាតុ ដោយធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យក្រុមមនុស្សដែលមានស្តុកស្តម្ភ ចូលរួមផ្នែកថវិកាឲ្យបានច្រើន ដើម្បីយកទៅជួយដោះស្រាយការលំបាក ដែលប្រជាជនក្រីក្ររងទទួល៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ