ទិវាពិភពលោកដើម្បីបរិស្ថាន៖ មនុស្សជាតិត្រូវតែការពារ និងស្រោចស្រង់ព្រៃត្រូពិក
ថ្ងៃទី ៥មិថុនា គឺជាទិវាពិភពលោកដើម្បីបរិស្ថាន។ កម្មវិធីអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីបរិស្ថាន បានក្រើនរំលឹក ឲ្យពិភពលោកទាំងមូល ចូលរួមអភិរក្ស និងស្រោចស្រង់ឡើងវិញ នូវប្រព័ន្ធបរិស្ថានធម្មជាតិ ដែលមនុស្សខ្លួនឯង បានបំផ្លាញកន្លងមក។ ការស្រោចស្រង់ឡើងវិញ ដែលអាចចាប់ផ្តើមធ្វើឡើង ជាមួយនឹងការអភិរក្សថែរក្សាព្រៃត្រូពិក ព្រោះវាមានសារៈសំខាន់មិនអាចកាត់ថ្លៃបាន សម្រាប់ជីវិត។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០២:៤២
ព្រៃឈើនៅតំបន់ត្រូពិក កាន់តែហិនហោចសិករិចរិល ដោយសារតែការពង្រីកទំហំដីកសិកម្ម ការកាប់បំផ្លាញយកឈើលក់ ព្រមទាំងការបរបាញ់ជាដើម។ សូម្បីតែតំបន់ស្ថិតក្នុងការការពារ ក៏បានរងនូវការខូចខាត ដោយសារស្នាដៃមនុស្សដែរ។ នេះគឺជាការលើកឡើង របស់លោក Pierre-Michel Forget សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកធម្មជាតិនិងប្រព័ន្ធជីវចម្រុះតំបន់ត្រូពិក ប្រចាំនៅសារមន្ទីរប្រវត្តិធម្មជាតិ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ បានបញ្ជាក់ថា បច្ចុប្បន្ននេះ ៥០%នៃព្រៃត្រូពិក ដែលស្ថិតនៅក្នុងការអភិរក្សការពារ គឺមានស្ថានភាពអាក្រក់ជាខ្លាំង។ ព្រៃទាំងនោះ បានរងនូវការបំផ្លិចបំផ្លាញ គ្រប់រូបភាព ជាក់ស្តែងដូចជាការកាប់រាន ការបរបាញ់សត្វ ព្រមទាំងការសាងសង់ផ្លូវថ្នល់ឆ្លងកាត់ជាដើម។ ការជីកកកាយយកធនធានរ៉ែ ក៏ជាកត្តាមួយធំដែរ ដែលបានកំទេចព្រៃធម្មជាតិ ស្ថិតក្នុងតំបន់អភិរក្ស។
តើត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីស្រោចស្រង់ស្ថានការណ៍នេះ? យោងតាមលោកសាស្ត្រាចារ្យ ការដាំដើមឈើឡើងវិញ គឺជាចំណុចចាប់ផ្តើមដ៏ល្អមួយតែវាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ។ គឺត្រូវតែការពារសត្វព្រៃគ្រប់ប្រភេទបន្ថែមទៀត។ សត្វទាំងអស់ រាប់ទាំងសត្វល្អិត បក្សាបក្សី សត្វចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ គឺសុទ្ធតែមានតួនាទីចូលរួមចំណែក នៅក្នុងកង់ជីវិតរបស់ព្រៃឈើ។ ដើម្បីដាំដើមឈើឡើងវិញបាន គឺគេត្រូវការគ្រាប់ពូជ។ គ្រាប់ពូជដើមឈើក្នុងព្រៃត្រូពិក គឺមានអាយុកាលខ្លីណាស់ ដោយមិនអាចឲ្យយើងស្តុកទុកបានទេ។ ជាទូទៅ នៅក្នុងព្រៃត្រូពិក គឺសត្វដែលជាអ្នកពាំនាំ សាបព្រួសគ្រាប់ពូជឈើនានា ឲ្យដុះបន្តពូជទៅមុខទៀត។
ព្រៃឈើ មានសារៈសំខាន់ណាស់ ព្រោះវាជាអ្នកផលិតខ្យល់អុកស៊ីសែន ឲ្យមនុស្សដកដង្ហើម។ វាគឺជារឿងបន្ទាន់បំផុត ដែលត្រូវតែស្រោចស្រង់ និងការពារប្រព័ន្ធជីវចម្រុះរបស់ព្រៃឈើ។ ព្រៃឈើមិនត្រឹមតែផលិតអុកស៊ីសែន ស្រូបយកឧស្ម័នកាបូនិកនោះទេ តែវាបានជួយកាត់បន្ថយសីតុណ្ហភាពរបស់ដី កុំឲ្យក្តៅខ្លាំង។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា បច្ចុប្បន្ននេះ មនុស្សជាតិយើង កំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហាបន្ទាន់៣ ។ ទីមួយគឺសីតុណ្ហភាពឡើងក្តៅលឿនរហ័សជ្រុល ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សសត្វនិងរុក្ខជាតិ មិនអាចសម្របខ្លួនបានទាន់ពេលវេលា។ ទី២ គឺការរលាយហិនហោច នៃប្រព័ន្ធជីវចម្រុះ ជាក់ស្តែងរុក្ខជាតិ និងសត្វចំនួនយ៉ាងហោច ១លានពូជ ដែលប្រឈមនឹងការវិនាសដាច់ពូជ។ ទី៣ចុងក្រោយ គឺមនុស្សយើង នៅតែបន្តបំពុលខ្យល់បរិយាកាសដែលខ្លួនដកដង្ហើម បំពុលដីដែលខ្លួនរស់នៅពីលើ និងបំផុតទឹកដែលខ្លួនបរិភោគ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ