ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សបង្កប់ ក្នុងផ្នត់គំនិតដឹកនាំសង្គមចាស់គំរឹល
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០៦
ទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ ១០ធ្នូ ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងយ៉ាងកងរំពងនៅថ្ងៃនេះ។ ទាំងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ទាំងបក្សប្រឆាំង ទាំងរដ្ឋាភិបាលបក្សកាន់អំណាច សុទ្ធតែបានប្រារព្ធទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ ក្នុងន័យលើកស្ទួយការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ បានកើតឡើង ខណៈដែលការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស នៅតែជាបញ្ហាក្តៅគគុកនៅឡើយ។ ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដែលជាទូទៅបានបង្កប់ក្នុងផ្នត់គំនិតដឹកនាំបែបចាស់គំរឹល។ ដូច្នេះ ដើម្បីពង្រឹងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស គេត្រូវផ្តើមពីការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតរបស់អ្នកនយោបាយ និងមន្ត្រីអាជ្ញាធរមុនគេ។
សកម្មជនរាប់ពាន់នាក់រាប់ទាំងព្រះសង្ឃមួយចំនួនផងបាននាំគ្នានិមន្តនិងដើរដោយជើងលើចម្ងាយផ្លូវរាប់រយគីឡូម៉ែត្រដោយប្រើរយៈពេលច្រើនថ្ងៃដោយមិនខ្លាចនឿយហត់។ បុព្វហេតុរបស់ពួកគេគឺទាមទារឲ្យមានការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស។ ចំណែកគណបក្សប្រឆាំងនិងអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលក៏បានប្រារព្ធទិវាសិទ្ធិមនុស្សដូចគ្នាដែរ។ នេះសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែផ្តល់តម្លៃដល់ការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស។ ប៉ុន្តែ ការផ្តល់និយមន័យអំពីសិទ្ធិមនុស្សហាក់មិនទាន់ស៊ីសង្វាក់គ្នានៅឡើយទេ។
ជាទូទៅ រដ្ឋាភិបាលតែងរម្លឹកពីរបបខ្មែរក្រហមដើម្បីបង្ហាញពីស្នាដៃរបស់ខ្លួនសម្រាប់បុព្វហេតុគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ គណបក្សកាន់អំណាចចង់រំលេចឲ្យឃើញថា ខ្លួនពិតជាបាននាំមកនូវសិទ្ធិសេរីភាពដ៏សំខាន់ដល់ប្រជាជនកម្ពុជានោះគឺសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតដែលត្រូវបានដកហូតដោយពួកខ្មែរក្រហម ។ សម្រាប់បក្សកាន់អំណាច សមិទ្ធផលទាំងឡាយដែលប្រជាជនកម្ពុជាមាននៅពេលនេះគឺបានមកដោយសារថ្ងៃ៧មករា។ ហេតុផលនេះមិនខុសឡើយពីព្រោះថាកាលណោះការបន់ស្រន់ដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់រូបគឺសុំឲ្យមានអ្នកជួយសង្គ្រោះចេញពីរបបមច្ចុរាជខ្មែរក្រហម។
ពិតណាស់ បើធៀបនឹងរបបប៉ុល ពត អ្វីដែលកម្ពុជាមានសព្វថ្ងៃពិតជាសមិទ្ធផលដ៏សម្បើមមួយ។ ប៉ុន្តែ សិទ្ធិសេរីភាពរបស់មនុស្សមិនមែនត្រឹមតែការរស់រានមានជីវិតនោះទេ តែមនុស្សត្រូវការសិទ្ធិសេរីភាពច្រើនជាងនេះទៅតាមការវិវឌ្ឍនៃសង្គមបរិយាកាសដែលខ្លួនកំពុងរស់នៅពោលគឺជាង ៣០ឆ្នាំក្រោយមក សេចក្តីត្រូវការរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរប្រែប្រួលខុសពីរបបខ្មែរក្រហមឆ្ងាយណាស់។ បច្ចុប្បន្ន មនុស្សខ្មែរមួយក្រុមជាពិសេសក្រុមអ្នកមានអំណាចនិងមានប្រាក់ហាក់បានសមបំណងរបស់ខ្លួនហើយ។
នៅឡើយតែខ្មែរមួយក្រុមទៀតដែលជាអ្នកក្រីក្រជាពិសេសអ្នករងគ្រោះដោយសារបញ្ហាដីធ្លីនិងដោយសារអយុត្តិធម៌សង្គមផ្សេងទៀតហាក់នៅមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនកំពុងរស់ក្នុងសង្គមបរិយាកាសដែលរងការរំលោភបំពានសិទ្ធិមិនខុសឆ្ងាយពីជាង៣០ឆ្នាំមុនប៉ុន្មាននៅឡើយ។ នេះនៅមិនទាន់រាប់ សិទ្ធិក្នុងការធ្វើនយោបាយ សិទ្ធិបញ្ចេញមតិ និងសិទ្ធិទទួលបានប្រាក់កម្រៃសមរម្យ... ផងទេ។ មានមូលហេតុច្រើនយ៉ាងដែលបណ្តាលឲ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។ មូលហេតុសំខាន់ជាងគេគឺមកពីមន្ត្រីមានអំណាចដើរមិនទាន់សភាពការណ៍វិវឌ្ឍរបស់ប្រទេសជាតិ។ ជាង៣០ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ មន្ត្រីមួយចំនួនជាពិសេសគឺមន្ត្រីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានតែម្តងនៅតែគិតថា អំណាចអាចធ្វើអ្វីក៏បាន ហើយពួកគេនៅតែប្រើវិធីគ្រប់គ្រងមនុស្សតាមបែបចាប់បង្ខំដដែល។
ជាក់ស្តែង សមត្ថកិច្ចខ្លះនៅតែប្រើវិធីគំរាមកំហែងកុំឲ្យពលរដ្ឋប្រឆាំងតវ៉ាជាមួយខ្លួន។ អាជ្ញាធរនៅតែប្រើវិធីរារាំងសូម្បីតែការដើរដង្ហែក្បួនដោយសន្តិវិធីដែលមានមនុស្សតែប៉ុន្មានសិបនាក់ចូលរួម។ មន្ត្រីអ្នកមានបុណ្យស័ក្តិខ្លះទៀតនៅតែគិតថា អំណាចអាចការពារពួកគេឲ្យផុតពីសំណាញ់ច្បាប់បាន។ ផ្នត់គំនិតទាំងនេះមិនត្រឹមតែជាបុព្វហេតុនាំឲ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏ធ្វើឲ្យវប្បធម៌និទណ្ឌភាពបន្តមានអត្ថិភាពមិនងាយគាស់រំលើងផងដែរ។ និយាយដោយខ្លី អ្នកនយោបាយឬមន្ត្រីអាជ្ញាធរមួយចំនួនហាក់ដូចជាទទួលបានផ្នត់គំនិតថ្មីតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យតិចជាងប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនផង។
ដូច្នេះ ដើម្បីលើកស្ទួយការគោរពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា គេត្រូវផ្តើមពីការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតរបស់អ្នកនយោបាយនិងជាពិសេសគឺមន្ត្រីនិងអាជ្ញាធរមានអំណាចតែម្តង។ របៀបដឹកនាំដែលបង្ខំឲ្យគេជឿ«រឿងខុសថាជាត្រូវ»លែងមានប្រសិទ្ធភាពទៀតហើយក្នុងបរិបទដែលពលរដ្ឋយល់ដឹងច្រើនជាងមុន។ រីឯការលាក់បាំងព័ត៌មានក៏មិនអាចទៅរួចទៀតដែរក្នុងបរិបទដែលបណ្តាញផ្សាយព័ត៌មានរីកដុះដាលព្រោងព្រាត។ នេះជាផ្លែផ្កានៃប្រជាធិបតេយ្យដែលគ្មានអ្នកណាអាចមើលរំលងបានឡើយ។
សរុបមកវិញ អំណឹះតទៅ ប្រសិទ្ធភាពនៃការដឹកនាំគឺស្ថិតនៅលើការព្យាយាមស្វែងយល់ពីសេចក្តីត្រូវការរបស់ពលរដ្ឋនិងឆ្លើយតបតាមតម្រូវការជាក់ស្តែងរបស់ពួកគេឲ្យបានសមស្រប។ នេះជាវិញ្ញាប្រជាធិបតេយ្យនិងសិទ្ធិមនុស្សដែលអ្នកនយោបាយត្រូវប្រឡងប្រជែងគ្នា។ អ្នកណាឈ្នះក្នុងវិញ្ញាសានេះនឹងទទួលបានការផ្តល់ពិន្ទុល្អពីអ្នកបោះឆ្នោត។ រីឯអ្នកចាញ់នឹងត្រូវគេផាត់ចេញពីសង្វៀនជាស្វ័យប្រវត្តិ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ