គ្រោះអាសន្ននៃបញ្ហាសុខភាពទាមទារឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០០
បច្ចុប្បន្ននេះ បញ្ហាសុខភាពជាប្រធានបទប្រចាំថ្ងៃដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ពលរដ្ឋខ្មែរ។ ការត្អូញត្អែរពីសុខភាពបានហូរចេញពីបបូរមាត់របស់មនុស្សស្ទើរគ្រប់គ្នា។ មនុស្សកាន់តែមានវ័យក្មេងឡើងៗដែលមានបញ្ហាសុខភាពនៅខណៈដែលប្រពន្ធ័សុខាភិបាលរបស់ប្រទេសនៅតែស្ថិតក្នុងសភាពទន់ខ្សោយយ៉ាងខ្លាំង រីឯចំណីអាហារពោរពេញដោយសារធាតុគីមីពុល។ ម្យ៉ាងទៀត ពលរដ្ឋខ្មែរមានទម្លាប់មិនយកចិត្តទុកដាក់ពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំឡើយដោយរង់ចាំដល់ពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺខ្លាំងទើបទៅមន្ទីរពេទ្យ។ ប្រឈមនឹងបញ្ហានេះ ពលរដ្ឋខ្មែរគួរផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថចំពោះសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួនជាចាំបាច់។
បញ្ហាសុខភាពប្រៀបបានទៅនឹងសង្គ្រាមដ៏ស្ងៀមស្ងាត់មួយដែលកំពុងវាយលុកទៅលើគ្រួសារខ្មែរស្ទើរតែគ្រប់គ្នា។ ក្រៅពីជំងឺកាចសាហាវនានាដែលគេបានស្គាល់រួចហើយ នៅមានជំងឺ ជាច្រើនប្រភេទទៀតកំពុងសម្ងំលាក់ខ្លួនដោយស្ងៀមស្ងាត់ដើម្បីបំផ្លាញសរីរាងកាយមនុស្សឲ្យចុះទន់ខ្សោយបន្តិចម្តងៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ចំណីអាហារដែលបង្កប់ដោយសារធាតុគីមីពុលនិងអាកប្បកិរិយាខុសឆ្គងមួយចំនួនរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរខណៈដែលប្រព័ន្ធសុខាភិបាលនៅទន់ខ្សោយយ៉ាងខ្លាំងនោះកំពុងបង្កបញ្ហាធំធេងចំពោះសុខភាព។
បច្ចុប្បន្ន ម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានជំងឺនេះឬនោះស្ទើរគ្រប់គ្នា។ អ្នកខ្លះទៀតទោះបីជាមិនទាន់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺក៏ដោយ ក៏មិនប្រាកដថាគ្មានជំងឺអ្វីនោះដែរពីព្រោះពួកគេមិនដែលទៅពិនិត្យសុខភាពម្តងណាឡើយ។ ទម្លាប់មិនពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំគឺជាបញ្ហាធម្មតារបស់គ្រួសារខ្មែរទូទៅទៅហើយ។ មនុស្សភាគច្រើនមិនដែលបានពិនិត្យសុខភាពសូម្បីតែម្តងសោះក្នុងមួយជីវិតលើកលែងតែពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺខ្លាំងទើបទៅមន្ទីរពេទ្យ។ ទម្រាំដឹងថាខ្លួនមានជំងឺអ្វីពិតប្រាកដ ជួនកាលវាហួសពេលព្យាបាលទៅហើយ។
ជាការពិតណាស់ ការតាមដានសុខភាពគឺជាកិច្ចការចាំបាច់មួយដែលប្រជាជាតិក្នុងបណ្តាប្រទេសជឿនលឿនលើលោកនេះតែងធ្វើជាប្រចាំទោះបីជាពួកគេនៅមានកម្លាំងពលំមាំមួនមិនឈឺអ្វីក៏ដោយ។ ការពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំអាចអនុញ្ញាតឲ្យយើងបានដឹងជាមុននូវរោគសញ្ញានានាដើម្បីកម្ចាត់វាភ្លាមៗចេញពីរាងកាយតាំងពីដំបូងទី។ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យសោកស្តាយ នេះមិនមែនជាទម្លាប់របស់ប្រជាជនខ្មែរទេ។
ជាទូទៅ ពលរដ្ឋខ្មែរទៅមន្ទីរពេទ្យ ឬទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យតែនៅពេលណាដែលពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកខ្លះទៀត ឈឺល្មមៗក៏មិនចង់ទៅមន្ទីរពេទ្យដែរដោយសុខចិត្តព្យាបាលខ្លួនឯងតាមមធ្យោបាយផ្សេងៗដូចជាឱសថបូរាណឬប្រើថ្នាំពេទ្យដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។ ទៅមន្ទីរពេទ្យឬទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យគឺជាជម្រើសចុងក្រោយនៅពេលដែលពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺខ្លាំងងើបពីកន្ទេលលែងរួច ដែលជួនកាលជាស្ថានភាពយឺតពេលក្នុងការជួយសង្គ្រោះ។
តើហេតុអ្វីបានជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានទម្លាប់បែបនេះ?
ជាការពិត លក្ខខណ្ឌមិនអំណោយផលនៃប្រពន្ធ័សុខាភិបាលគឺជាឫសគល់ដ៏សំខាន់មួយ។ នៅកម្ពុជា ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ័សុខាភិបាលនៅខ្វះខាតយ៉ាងច្រើនជាពិសេសនៅតំបន់ជនបទតែម្តង។ មន្ទីរពេទ្យនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ គុណភាពមានកម្រិត គ្រូពេទ្យមួយចំនួនមានសីលធម៌មិនល្អជាមួយអ្នកជំងឺ និងការចំណាយខ្ពស់លើការព្យាបាល សុទ្ធសឹងជាឧបសគ្គដែលធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លាចមន្ទីរពេទ្យ ឬគ្មានលទ្ធភាពទៅមន្ទីរពេទ្យតែម្តង។
បច្ចុប្បន្ន រដ្ឋាភិបាលបានខិតខំដោះស្រាយបញ្ហាដោយពង្រាយមន្ទីរពេទ្យ ឬមណ្ឌលសុខភាព ទៅកៀកនឹងផ្ទះប្រជាពលរដ្ឋ។ សេវាកម្មឯកជនក៏បានរីកដុះដាលយ៉ាងខ្លាំងណាស់ដែរ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ប្រពន្ធ័សុខាភិបាលកម្ពុជាស្ថិតនៅឆ្ងាយពីសេចក្តីត្រូវការជាក់ស្តែងនៅឡើយ(ទាំងបរិមាណ និងគុណភាព)ដែលទាមទារឲ្យរដ្ឋត្រូវវិនិយោគបន្ថែមទៀតទៅលើវិស័យនេះជាចាំបាច់។ ការធ្វើឲ្យវិស័យសុខាភិបាលមានគុណភាពខ្ពស់និងតម្លៃទាបនិងគ្រូពេទ្យមានសីលធម៌ល្អគឺជាបេសកកម្មមិនអាចខ្វះបានរបស់រដ្ឋាភិបាល។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក៏ត្រូវផ្តើមកែប្រែឥរិយាបថរបស់ខ្លួនចំពោះសុខភាពជាចាំបាច់ដែរ។ អំណឹះតទៅ គេគួរតែនាំគ្នាចាប់យកទម្លាប់តាមដានសុខភាពជាប្រចាំដើម្បីដឹងពីអាការៈរបស់ខ្លួន។ ជួនកាលគេហាក់ដូចជាស្តាយលុយបន្តិចបន្តួចក្នុងការពិនិត្យសុខភាព ប៉ុន្តែ គ្រួសារខ្មែរបែរជាហ៊ានចំណាយប្រាក់មិនស្តាយទៅលើគ្រឿងបំផ្លាញសុខភាពទៅវិញដូចជាបារី ស្រា ឬទូរស័ព្ទទំនើបៗជាដើម។ ទម្លាប់ឲ្យតម្លៃសុខភាពទាបជាងគេគួរត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ។
ម្យ៉ាងទៀត ការហូបចុកមិនប្រមាណក៏ជាគ្រោះថ្នាក់ធំបំផុតមួយដែរចំពោះសុខភាព។ ពាក្យចាស់បូរាណបានពោលថា «ស្រឡាញ់ខ្លួនឲ្យស្ងួនចំណី» នេះជាបញ្ហាទី១ដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់អនុវត្ត។ លំហាត់ប្រាណជាប្រចាំគឺជាវិធីថែទាំសុខភាពដ៏មានប្រសិទ្ធភាពដែលមិនអាចមើលរំលងបាន។ ចំណែកឯការពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំនិងការប្រើថ្នាំតាមវេជ្ជបញ្ជាគឺជាបញ្ហាសំខាន់មួយទៀតដែលគួរធ្វើឲ្យទៅជាទម្លាប់ គឺទម្លាប់«ការពារប្រសើរជាងព្យាបាល»៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ