ព្រំដែនខ្មែរ-ថៃ៖ ថៃគ្មានជម្រើសក្រៅពីចូលទៅតទល់ជាមួយកម្ពុជានៅមុខតុលាការក្រុងឡាអេ
នៅក្នុងករណីបណ្តឹងសុំឲ្យបកស្រាយសាលក្រមធ្វើឡើងដោយកម្ពុជា ភាគីថៃមិនអាចធ្វើការជំទាស់មិនឲ្យតុលាការក្រុងឡាអេយកបណ្តឹងនេះទៅជំនុំជម្រះបាននោះទេ។ ជម្រើសរបស់ថៃ គឺមានតែត្រូវតែប្រុងប្រៀបទៅឆ្លើយការពារខ្លួននៅចំពោះមុខតុលាការប៉ុណ្ណោះ។រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់ពាក្យបណ្តឹងជាផ្លូវការទៅកាន់តុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ កាលពីថ្ងៃ២៨ មេសា ២០១១ ដើម្បីស្នើសុំឲ្យបកស្រាយសាលក្រម ចុះថ្ងៃទី១៥ មិថុនា ១៩៦២ ស្តីពីប្រាសាទព្រះវិហារ។ កម្ពុជាក៏បានស្នើសុំផងដែរឲ្យតុលាការចាត់វិធានការបន្ទាន់ (Conservatory Measure) ដើម្បីទប់ទល់នឹងការឈ្លានពានរបស់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធថៃ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
ស្តាប់ - ០៨:៥២
ក្រោយពីមានការវាយប្រយុទ្ធគ្នាឥតដាច់ អស់រយៈពេលមួយសប្តាហ៍ រវាងកងទ័ពកម្ពុជា និងកងទ័ពថៃ ពាក្យបណ្តឹងទៅតុលាការក្រុងឡាអេ ដែលប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនទន្ទឹងរង់ចាំជាយូរមកហើយនោះ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាសម្រេចដាក់ជាផ្លូវការ។
គួរបញ្ជាក់ថា បណ្តឹងសុំបកស្រាយសាលក្រម ដែលកម្ពុជាបានដាក់នៅពេលនេះ មិនទាមទារឲ្យមានការយល់ព្រមពីភាគីថៃនោះទេ។ ថៃមិនអាចបដិសេធសមត្ថកិច្ចរបស់តុលាការក្រុងឡាអេនោះទេ។ ចង់ឬមិនចង់ ថៃមានតែត្រូវតតទល់ជាមួយកម្ពុជានៅមុខតុលាការ។ នៅថ្ងៃសុក្រនេះ នាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃបានលើកឡើងថា ថៃបានប្រុងប្រៀបក្រុមមេធាវីរួចរាល់អស់ហើយ ដើម្បីទៅតទល់ជាមួយកម្ពុជា នៅឡាអេ។
យោងតាមមន្រ្តីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា បណ្តឹងរបស់កម្ពុជា គឺផ្តោតលើបញ្ហាដីជុំវិញប្រាសាទព្រះវិហារ ដែលថៃកំពុងតែទាមទារថាជាដីរបស់ខ្លួន។ កម្ពុជាយល់ថា នៅក្នុងសាលក្រម ឆ្នាំ១៩៦២ តុលាការក្រុងឡាអេបានសម្រេចថា ទាំងប្រាសាទ និងទាំងដីនៅជុំវិញប្រាសាទ គឺជារបស់កម្ពុជា ដោយយោងទៅលើផែនទីដងរែក (ផែនទី “ឧបសម្ព័ន្ធ១”)។ ចំណែកថៃវិញតែងតែបានអះអាងថា សាលក្រមតុលាការក្រុងឡាអេសម្រេចឲ្យកម្ពុជាតែតួប្រាសាទព្រះវិហារ ប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកដីដែលនៅជុំវិញប្រាសាទ គឺជារបស់ថៃ។
ក្រៅពីសុំឲ្យបកស្រាយសាលក្រម រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក៏បានស្នើសុំផងដែរឲ្យតុលាការក្រុងឡាអេ ចាត់វិធានការបន្ទាន់ ដើម្បីឲ្យមានការឈប់បាញ់គ្នាជាអចិន្រ្តៃយ៍រវាងកម្ពុជា និងថៃ បញ្ឈប់ការបាត់បង់ជីវិតមនុស្ស ព្រមទាំងថែរក្សាប្រាសាទរបស់កម្ពូជាឲ្យផុតពីការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរ។
យោងតាមវិធានផ្ទៃក្នុងរបស់តុលាការក្រុងឡាអេ (មាត្រា ៧៣ ដល់មាត្រា ៧៨) នៅក្នុងពេលរង់ចាំការសម្រេចក្តីរបស់តុលាការ ភាគីជម្លោះណាមួយ អាចស្នើសុំឲ្យតុលាការចាត់វិធានការបណ្តោះអាសន្នប្រសិនបើចាំបាច់។ បណ្តឹងសុំឲ្យចាត់វិធានការបណ្តោះអាសន្ន គឺជាបណ្តឹងដែលមានអាទិភាពខ្ពស់ជាងគេ ដែលតុលាការចាំបាច់ត្រូវតែលើកយកមកជំនុំជម្រះមុនគេ បើទោះជាតុលាការកំពុងជាប់រវល់ចាត់ការសំណុំរឿងផ្សេងក៏ដោយ។
កាលពីឆ្នាំ២០០៨ ក្នុងសំណុំរឿងម៉ិចស៊ិក-អាមេរិក តុលាការក្រុងឡាអេបានប្រើពេលតែជាងមួយខែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងការជំនុំជម្រះ ចេញបទបញ្ជាចាត់វិធានការបណ្តោះអាសន្ន ទៅតាមបណ្តឹងរបស់រដ្ឋាភិបាលម៉ិចស៊ិក។ ចំណែកឯបណ្តឹងសុំបកស្រាយសាលក្រម បានអូសបន្លាយពេលរហូតដល់ ៧ខែ ទើបតុលាការចេញសេចក្តីសម្រេច។
គួរកត់សម្គាល់ផងដែរថា នៅក្នុងករណីបណ្តឹងសុំចាត់វិធានការបណ្តោះអាសន្ន តុលាការអាចច្រានចោលបណ្តឹង ឬអាចសម្រេចចាត់វិធានការទៅតាមការស្នើសុំរបស់ដើមបណ្តឹង ឬអាចចាត់វិធានការបន្ថែមលើសពីការស្នើសុំរបស់ដើមបណ្តឹង ឬអាចចាត់វិធានការដែលខុសទាំងស្រុងពីការស្នើសុំរបស់ដើមបណ្តឹង ឬអាចចេញបទបញ្ជាដាក់កាតព្វកិច្ចឲ្យភាគីដើមបណ្តឹងខ្លួនឯងជាអ្នកអនុវត្ត (មាត្រា ៧៥ វាក្យខណ្ឌទី២ នៃវិធានផ្ទៃក្នុង)៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ