អ្វីដែលនៅពីក្រោយច្បាប់ឧក្រិដ្ឋជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រថៃ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៧:១៦
សមាជិកក្រុមអាវក្រហមម្នាក់ដែលមាន និន្នាការគាំទ្រលោកថាក់ស៊ីន ត្រូវបានតុលាការឧក្រិដ្ឋថៃផ្តន្ទាទោស នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី ១៥ ធ្នូ ២០១១ ឲ្យជាប់គុក ១៥ឆ្នាំ ក្នុងបទចោទប្រកាន់ជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រថៃ។ តុលាការបានរកឃើញថា នៅក្នុងអំឡុងបាតុកម្មឆ្នាំ ២០០៨ ក្នុងក្រុងបាងកក លោកស្រី Daranee បានប្រើសម្តីធ្ងន់ៗ ដែលប៉ះពាល់ដល់ព្រះកិត្តិនាមរបស់ព្រះមហាក្សត្រ។ ព្រះអង្គភូមិបុល ព្រះជន្ម៨៤ព្រះវស្សា មិនមានតួនាទីក្នុងរដ្ឋាភិបាល ប៉ុន្តែ ការនិយាយប៉ះពាល់ដល់ព្រះអង្គ និងគ្រួសារព្រះរាជវង្ស គឺជារឿងដែលគេមិនអាចអត់ឱនទោសឲ្យបាន ក្នុងប្រទេសថៃ។
ក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មានសប្តាហ៍ ប្រជាជនថៃ បីរូបរួម លោកស្រី Daranee ត្រូវតុលាការឧក្រិដ្ឋថៃ សម្រេចផ្តន្ទាទោសឲ្យជាប់គុក ក្រោមបទចោទប្រកាន់ជេរប្រមាថ ឬនិយាយប៉ះពាល់ព្រះចេស្តាព្រះមហាក្សត្រ ឬគ្រួសារព្រះរាជវង្ស។
កាលពីសប្តាហ៍មុន ជនជាតិអាមេរិកាំង ដើមកំណើតថៃម្នាក់ទើបត្រូវបានតុលាការកាត់ទោសឲ្យជាប់គុក ២ឆ្នាំកន្លះ ទៅតាមច្បាប់ឧក្រិដ្ឋស្តីពីការជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ។ តុលាការបានរកឃើញថា បុរសអាមេរិកាំងដើមកំណើតថៃ បានបកប្រែសៀវភៅមួយឈ្មោះ "ព្រះរាជាមិនដែលញញឹម" និងបានយកទៅផ្សព្វផ្សាយបន្តដោយខុសច្បាប់ នៅក្នុងBlog អ៊ិនធ័រណេតរបស់គាត់។ នៅចុងសប្តាហ៍មុននេះទៀត ប្រជាជនថៃរាប់រយនាក់បានធ្វើបាតុកម្ម នៅមុខតុលាការឧក្រិដ្ឋដើម្បីប្រឆាំងនឹងការអនុវត្តន៍ច្បាប់ជេរប្រមាថ ព្រះមហាក្សត្រ និងទាមទារឲ្យអាជ្ញាធរដោះលែងបុរសចំណាស់ម្នាក់ (តាអំពុង) ដែល តុលាការបានកាត់ទោសគាត់ឲ្យជាប់គុក២០ឆ្នាំ កាលពីខែវិច្ឆិកា ក្នុងបទចោទប្រកាន់ផ្ញើសារតាមទូរស័ព្ទទៅនាយករដ្ឋមន្រ្តីដែលមាន ន័យជេរប្រមាថព្រះរាជិនីថៃ។
ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំនេះ មានមនុស្សបួននាក់ដែលត្រូវតុលាការប្រើច្បាប់ជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ ដើម្បីកាត់ទោសឲ្យជាប់គុកពី ២ឆ្នាំ ដល់ ២០ឆ្នាំ។ មនុស្សជាច្រើននាក់ទៀត កំពុងត្រូវចាប់ឃុំខ្លួន និងរង់ចាំសវនាការ។ រដ្ឋមន្រ្តីថៃ ទទួលបន្ទុកព័ត៌មានវិទ្យាវិញ ធ្លាប់បានបង្ហាញបញ្ជីខ្មៅដែលមានឈ្មោះជន ២០០នាក់ ដែលគេកំពុងតាមចាប់ខ្លួន ពីបទនិយាយប៉ះពាល់ ឬជេរប្រមាថ ព្រះរាជវង្សថៃ តាមអ៊ិនធ័រណេត។
ក្នុងប្រទេសថៃ ព្រះអង្គភូមិបុលត្រូវប្រជាជនថៃគោរពកោតខ្លាចខ្លាំង និងចាត់ទុកជាព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្រពាក់កណ្តាលព្រះអាទិទេព។ បើទោះបីជាតាមទ្រឹស្តី ព្រះមហាក្សត្រថៃលែងមានអំណាចគ្រប់គ្រងប្រទេសថៃ តាំងពីឆ្នាំ ១៩៣២ ប៉ុន្តែ ក្នុងការអនុវត្តន៍ជាក់ស្តែង ព្រះមហាក្សត្រថៃនៅតែមានអំណាចលើរដ្ឋាភិបាល។
ព្រះអង្គភូមិបុល ផ្ទាល់ ដែលបានសោយរាជ្យជាង ៦ទសវត្សរ៍ ធ្លាប់មានព្រះបន្ទូលកាលពីឆ្នាំ ២០០៥ថា ព្រះអង្គបើកឲ្យគេនិយាយរិះគន់កំហុសព្រះអង្គ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើព្រះអង្គមិនធ្វើអ្វីខុស ដូចការរិះគន់ នោះ នឹងពិតជាមានបញ្ហាមិនខាន។ ព្រះភូមិបុល មានបន្ទូលថា “ប្រសិនបើគេហាមឃាត់មិនឲ្យរាស្រ្តរិះគន់ព្រះមហាក្សត្រ នោះ ព្រះមហាក្សត្រនឹងលង់ចូលក្នុងស្ថានភាពលំបាកមិនខាន”។
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គភូមិបុល មិនបានលើកទឹកចិត្តប្រជាជនថៃជាទូទៅ ឲ្យងើបឈររិះគន់ដែរ ពីព្រោះពួកគេនៅតែខ្លាចរអែងនឹងទោសជាប់គុក ១៥ឆ្នាំ ដែលមានចែង នៅក្នុង ច្បាប់ឧក្រិដ្ឋជេរប្រមាថ ដែលបង្កើតឡើងដើម្បីការពារ ព្រះមហាក្សត្រ និងគ្រួសារព្រះរាជវង្ស។ ពាក្យបណ្តឹងចេញមកពីតុលាការ នៅពេលគ្រួសារព្រះរាជវង្សមិនមានសិទ្ធិដើម្បីធ្វើពាក្យបណ្តឹងដោយ ខ្លួនឯងបាន។
កន្លងមក គេមិនសូវឃើញបណ្តឹងពីរឿងជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រទេ។ ប្រជាជនថៃហាក់បានប្រមូលផ្តុំគ្នា រស់នៅក្រោមម្លប់ដ៏ត្រជាក់របស់ព្រះរាជា និងគេមិនសូវលឺមានបទចោទប្រកាន់ស្តីពីការជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ អ្វីទេ។ ទើបតែចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៦ គឺឆ្នាំដែលមានរដ្ឋប្រហារទម្លាក់លោកថាក់ស៊ីន ដែលគេចាប់លឺកាន់តែច្រើនពីករណីបណ្តឹងជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ។ នៅពេលនោះ ប្រជាជនថៃចាប់ផ្តើមបែកបាក់គ្នា ចេញជាពីរក្រុម។ មួយក្រុមគឺក្រុមអាវក្រហម ដែលការពារលោកថាក់ស៊ីន និងអះអាងថា ជាក្រុមទាមទារប្រជាធិបតេយ្យ។ ពួកគេប្រឆាំងនឹងក្រុមទីពីរ ដែលជាក្រុមបញ្ញវន្ត និងដែលអះអាងថា ជាអ្នកការពារព្រះមហាក្សត្រ។ ក្រុមទីពីរនេះដែលបានការគំាទ្រពីព្រះញាតិវង្ស បាន ប្រើច្បាប់ជេរប្រមាថ ដើម្បីចោទប្រកាន់លោកថាក់ស៊ីន និងក្រុមអាវក្រហមប្រឆាំង។
សាស្រ្តាចារ្យ David Streckfuss ប្រវត្តិវិទូ ដែលសរសេរផ្តោតលើច្បាប់ជេរប្រមាថ បាននិយាយថា បន្តឹងចោទប្រកាន់ពីបទជេរប្រមាថមានត្រឹមតែ៤ ឬ៥ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៦ បន្តឹងចោទប្រកាន់ពីបទល្មើសនេះបានកើនដល់ប្រមាណ ២០០ក្នុងមួយៗឆ្នាំ។
ក្រុមអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងគណបក្សប្រឆាំងធ្លាប់បានចោទប្រកាន់ថា តុលាការស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ហើយរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកអាភីស៊ីតបានយកលេសប្រើច្បាប់ឧក្រិដ្ឋ ជេរប្រមាថ ព្រះមហាក្សត្រដើម្បីបង្រ្កាប និងចាប់ក្រុមប្រឆាំងដាក់គុក។
តុលាការមិនឯករាជ្យ និងត្រូវស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់រដ្ឋាភិបាល។ លើកនេះ រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកស្រីយីងឡាក់មិនអាចជួយសមាជិករបស់ខ្លួនឯង។ លោកស្រីយីងឡាក់ធ្លាប់បាននិយាយថា ច្បាប់ជេរប្រមាថនេះត្រូវគេប្រើប្រាស់ដោយមិនសមស្រប។ ប៉ុន្តែ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃបែរជាចេញមុខនិយាយថា ការងារអាទិភាពរបស់រដ្ឋាភិបាលគឺទប់ស្កាត់ការជេរប្រមាថព្រះមហាក្សត្រ។ មិនខុសពីសម័យគ្រប់គ្រងដោយលោកអាភីស៊ីត នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកស្រីយីងឡាក់ វិធានការក្តៅជាច្រើន បានបង្កើតឡើង ដើម្បីរឹតបន្តឹងការរិះគន់ ព្រះរាជវង្ស តាមអ៊ិនធ័រណេត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ