តើចិនក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកស៊ី ជីនពីង និងលី ខឺឈាំងនឹងមានមុខមាត់យ៉ាងម៉េច?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៥
លោកស៊ី ជីនពីង (Xi Jinping) ត្រូវបានសភាប្រជាជនចិនតែងតាំងជាផ្លូវការជាប្រធានាធិបតី កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញ។ ចំណែកលោកលី ខឺឈាំង (Li Keqiang) ទើបនឹងត្រូវបានតែងតាំង នៅថ្ងៃសុក្រនេះ។ ចិនក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកហ៊ូ ជីនតាវ និងលោកវេន ជៀប៉ាវ ត្រូវបិទបញ្ចប់ ហើយបើកទំព័រថ្មី ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកស៊ី ជីនពីង និងលោកលី ខឺឈាំង។ តើចិនក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកស៊ី ជីនពីង និងលី ខឺឈាំងនេះ នឹងមានមុខមាត់យ៉ាងណា?
វាប្រហែលជាមិនមែនជារឿងអ្វីសម្ងាត់ទេ ដែលថា ចិនមិនមែនជាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យនោះទេ តែជាប្រទេសប្រកាន់យករបបដឹកនាំបែបឯកបក្ស គ្រប់គ្រងដោយបក្សតែមួយ គឺបក្សកុម្មុយនិស្តចិន។
ដូច្នេះ អំណាចពិតប្រាកដរបស់លោកស៊ី ជីនពីង មិនមែនកើតចេញពីតំណែងជាប្រធានាធិបតី ដែលលោកទើបនឹងទទួលបាន កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ម្សិលមិញនេះទេ គឺកើតចេញពីតំណែងជាអគ្គលេខាបក្សកុម្មុយនិស្ត ដែលលោកទទួលបានតាំងពីខែធ្នូឆ្នាំទៅមិញ និងពីតំណែងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការកងទ័ពមជ្ឈិមបក្ស ដែលជាអំណាចកំពូលខាងកងទ័ព។
លោកលី ខឺឈាំង ក៏ដូចគ្នាដែរ ឫសគល់នៃអំណាចពិតប្រាកដរបស់លោក គឺកើតចេញពីតំណែងជាសមាជិកគណៈអចិន្រ្តៃយ៍បក្ស និងជាមេដឹកនាំបក្សកុម្មុយនិស្តលំដាប់ទី២ បន្ទាប់ពីលោកស៊ី ជីនពីង។
នៅចិន ជាទូទៅ ភារកិច្ចចម្បងបំផុតរបស់នាយករដ្ឋមន្រ្តី គឺទទួលបន្ទុកចាត់ចែងខាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។ លោកលី ខឺឈាំង ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ជាទូទៅថាជាអ្នកមានសមត្ថភាពខ្ពស់ ខាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ក៏ប៉ុន្តែ ជាអ្នកនយោបាយដែលខ្វះអំណាចបុគ្គល ដោយសារតែលោកមិនសូវមានមនុស្សជិតស្និទ្ធ នៅក្នុងចំណោមសមាជិកគណៈអចិន្រ្តៃយ៍បក្ស ដែលជាស្ថាប័ន ដែលមានអំណាចកំពូល នៅចិន។ ដូច្នេះ ដើម្បីពង្រឹងអំណាចបុគ្គល ជំរុញការធ្វើកំណែទម្រង់ ឬការអនុវត្តនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចរបស់លោក លោកលី ខឺឈាំង ប្រាកដជាត្រូវពឹងលើលោកស៊ី ជីនពីង ដែលមានខ្សែបណ្តាញរឹងមាំជាង ជាពិសេស នៅក្នុងចំណោមសមាជិកគណៈអចិន្រ្តៃយ៍បក្ស ដោយសារតែលោកស៊ី ជីនពីង ស្ថិតក្នុងចំណោម “ក្រុមព្រះអង្គម្ចាស់” មានន័យថា ជាកូនៗរបស់អតីតមេដឹកនាំចិនសម័យបដិវត្តន៍។
ដូច្នេះ គេត្រូវមើលថា តើលោកស៊ី ជីនពីង មានចក្ខុវិស័យដូចម្តេច សម្រាប់ចិន ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក?
លោកស៊ី ជីនពីង ធ្លាប់បានប្រកាសថា លោកគឺជាមនុស្សដែលមានក្តីសុបិន្ត ដែលលោកហៅថាជា “ក្តីសុបិន្តរបស់ចិន” គឺក្តីសុបិន្តចង់ឃើញចិនជាប្រទេសមានបាន ជាប្រទេសមានអំណាច និងមានមោទនភាព។
ដើម្បីជាការគូសបញ្ជាក់ក្តីសុបិន្តទាំងនេះឲ្យសាធារណជនចិនបានឃើញកាន់តែច្បាស់ កាលពីប៉ុន្មានសប្តាហ៍កន្លងទៅនេះ គេឃើញថា លោកស៊ី ជីនពីងបានធ្វើដំណើរទៅបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកន្លែងសំខាន់ៗមួយចំនួន ក្នុងប្រទេសចិន ហើយទីតាំងដែលលោកទៅបំពេញទស្សនកិច្ចនោះ ទំនងជាត្រូវបានជ្រើសរើសឡើង ដោយសម្រិតសម្រាំងបំផុត ហើយដំណើរទស្សនកិច្ចនេះត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយបំផុត តាមរយៈបណ្តាញទូរទស្សន៍រដ្ឋ។
ដំណើរទស្សនកិច្ចទីមួយរបស់លោកស៊ី ជីនពីង គឺទៅកាន់តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស នៅប៉ែកខាងត្បូងប្រទេស។ តាមរយៈទស្សនកិច្ចនេះ លោកស៊ី ជីនពីង ចង់បង្ហាញឲ្យគេឃើញថា លោកនឹងជាអ្នកកំណែទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចដ៏ស្រួចស្រាវម្នាក់ ដូចជា លោកតេង ស៊ាវពីង អតីតមេដឹកនាំបដិវត្តន៍ ដែលជាស្ថាបត្យករដ៏ចម្បង នៃនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរីចិន។
បន្ទាប់មកទៀត លោកស៊ី ជីនពីង បានធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់ក្រីក្រពីរកន្លែង គឺនៅក្បែររដ្ឋធានីប៉េកាំងមួយកន្លែង និងនៅខេត្តប៉ែកខាងលិចប្រទេសមួយកន្លែង។ ទូរទស្សន៍ចិនបានចាក់ផ្សាយបង្ហាញពីសកម្មភាពរបស់លោកលេខាបក្សកុម្មុយនិស្ត ដែលកំពុងតែជួបជជែកជាមួយកសិករក្រីក្រ ភ្លក់ផលិតផល និងម្ហូបអាហាររបស់ពួកគាត់ និងចូលជជែកលេងក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ លោកស៊ី ជីនពីង ចង់បង្ហាញឲ្យប្រជាជនចិនឃើញថា លោកនឹងជាមេដឹកនាំដែលនៅជាប់នឹងប្រជាជន ដឹងសុខទុក្ខរបស់ប្រជាជន... ជាមេដឹកនាំរបស់ប្រជាជន ដើម្បីប្រជាជន។
លោកស៊ី ជីនពីង ទំនងជាបានមើលឃើញច្បាស់ថា មុខមាត់ និងអំណាចរបស់អាជ្ញាធរចិនកំពុងតែធ្លាក់ចុះ ដោយសារតែប្រជាជនទូទៅមើលឃើញពីអំពើពុករលួយក្នុងចំណោមមន្រ្តីចិន និងពីគម្លាត ដែលកើតមានកាន់តែខ្លាំងរវាងអ្នកក្រ និងអ្នកមានលុយ មានអំណាច។ លោកស៊ី ជីនពីង បានសន្យាតាំងពីដើមមកថា លោកនឹងបង្កើនសកម្មភាព ដើម្បីកម្ចាត់អំពើពុករលួយ ហើយធ្វើយ៉ាងណាបែងចែកប្រាក់ចំណូលរដ្ឋឲ្យដល់ប្រជាជនគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ ដើម្បីបង្កើតជាសង្គមមួយដែលមានយុត្តិធម៌។
ដំណើរទស្សនកិច្ចសំខាន់ទី៣របស់លោកស៊ី ជីនពីង គឺធ្វើឡើង នៅអង្គភាពទ័ព ដើម្បីជាការបង្ហាញឲ្យឃើញពីក្តីសុបិន្តរបស់លោក ដែលចង់ឲ្យចិនក្លាយជាមហាអំណាចយោធា។
ដូច្នេះ សរុបជារួមមកវិញ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ក្នុងរយៈពេល ១០ឆ្នាំតទៅមុខទៀតនេះ លោកស៊ី ជីនពីង មានចក្ខុវិស័យចង់ឲ្យចិនជាប្រទេសរុងរឿង មានបាន ហើយមានបានដោយមានយុត្តិធម៌ ក្នុងការចែករំលែកធនធានសេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងជាប្រទេសមហាអំណាចយោធា។ ក៏ប៉ុន្តែ គេក៏មិនគួរភ្លេចដែរថា អ្វីដែលជាការចង់បាន វាខុសពីអ្វីដែលអាចធ្វើបាន។
ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយអាចប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា នៅពេលណា ដែលវាប៉ះពាល់ទៅដល់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់មន្រ្តីមានអំណាច។ បើសិនជាទប់ស្កាត់អំពើពុករលួយតែទៅលើមន្រ្តីថ្នាក់ក្រោម និងអ្នកទន់ខ្សោយអំណាច គេនឹងមើលមកថាជារឿងអយុត្តិធម៌។ ក៏ប៉ុន្តែ ប៉ះពាល់ដល់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់មន្រ្តីអ្នកមានអំណាចខ្ពស់ វាអាចនឹងធ្វើឲ្យរង្គោះរង្គើដល់អំណាចរបស់លោកស៊ី ជីនពីងផ្ទាល់ខ្លួនឯង។
ការធ្វើកំណែទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចក៏អាចជារឿងស្មុគស្មាញមួយដែរ ពីព្រោះថា នៅពេលនេះ សេដ្ឋកិច្ចចិនបានឈានចូលដល់របត់មួយថ្មី គឺកំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិន លែងអាចបន្តពឹងផ្អែកតែទៅលើតម្លៃពលកម្មទាប និងតម្រូវការទីផ្សារ សម្រាប់ការនាំចេញទំនិញថោកទៅបរទេសដូចមុនទៀតបានទេ។ ចិនចាំបាច់ត្រូវតែកែប្រែម៉ូដែលកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន មកបង្កើនតម្រូវការទីផ្សារក្នុងស្រុកខ្លួនឯងវិញ ដើម្បីធានាឲ្យមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយចីរភាព។ ទាំងនេះទាមទារចាំបាច់ឲ្យមានការធ្វើកំណែទម្រង់ធំៗជាច្រើន ដែលអាចមិនមែនជារឿងងាយស្រួល សម្រាប់លោកស៊ី ជីនពីង លោកលី ខឺឈាំង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ