ក្នុងសំណុំរឿងអ៊ុយហ្គួរ តើម៉ាកសំលៀកបំពាក់ ត្រូវជ្រើសយកជំនួញ ឬសិទ្ធិមនុស្ស?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:៤៤
សំណុំរឿងជនជាតិអ៊ុយហ្គួរក្នុងខេត្តស៊ីនជាំង កំពុងតែធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនម៉ាកសំលៀកបំពាក់ធំៗមួយចំនួន ស្ថិតនៅក្នុងការលំបាក។ អ្នកទិញ និងអង្គការសិទ្ធិមនុស្សនៅអឺរ៉ុប បានរន្ធាន់ឲ្យក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ឈប់ប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើម កប្បាសដែលបានមកពីអំពើជិះជាន់កម្លាំងពលកម្មលើប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ នៅតាមបណ្តាញសង្គមក្នុងប្រទេសចិនឯណោះវិញ ប្រជាជនចិនបានអំពាវនាវឲ្យធ្វើពហិកា ឈប់ទិញផលិតផលសំលៀកបំពាក់ម៉ាកអឺរ៉ុបណា ដែលហ៊ានចេញមុខនិយាយ ចោទថាចិនរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅខេត្តស៊ីនជាំង។ ទោះយ៉ាងណា ចិនគឺជាទីផ្សារដ៏ធំ ដែលក្រុមហ៊ុនទាំងអស់នេះ មិនអាចបោះបង់បានទេ។ រវាងការធ្វើជំនួញ និង ការការពារសិទ្ធិមនុស្ស តើក្រុមហ៊ុនម៉ាកសំលៀកបំពាក់ទាំងអស់នេះ ត្រូវជ្រើសរើសយកមួយណា?
សង្រ្គាមបានផ្ទុះហើយ រវាងរដ្ឋាភិបាលចិន ជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនផលិតសំលៀកបំពាក់ម៉ាកល្បីៗ ដូចជា H&M Nike Adidas Zara និង Uniqlo ជាដើម។ ដើមហេតុគឺដោយសារគោលជំហរ របស់ក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ធ្លាប់បានបង្ហាញជំហរ រិះគន់រដ្ឋាភិបាលចិន ឬក៏បានបង្ហាញការព្រួយបារម្ភ ទាក់ទិននឹងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅខេត្តស៊ីនជាំង។
២០% នៃផលិតផលកប្បាសទូទាំងពិភពលោក គឺមានប្រភពនៅចិន។ ហើយខេត្តស៊ីនជាំង គឺជាទីជង្រុកដាំកប្បាស ដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ចិន។ ផ្អែកតាមប្រភពអង្គការសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួន បានឲ្យដឹងថា ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរខេត្តស៊ីនជាំង ត្រូវបានក្រុមហ៊ុនចិន ប្រើជាទាសករ ជិះជាន់កម្លាំងពលកម្ម តាមចំការកប្បាស។ ដោយទទួលរងសំពាធពីមតិសាធារណៈនៅអឺរ៉ុប ក្រុមហ៊ុនផលិតសំលៀកបំពាក់ខ្លះ បានប្រកាសថាគេអាចនឹងឈប់ទិញកប្បាស ដែលដាំនៅខេត្តស៊ីនជាំង។
តែយ៉ាងណា ការចោទនេះ ក៏ដូចជាការចោទផ្សេងៗទៀត ថាអាជ្ញាធរចិនចាប់បង្ឃាំងប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរជាង១លាននាក់ ដាក់ក្នុងមណ្ឌលកែប្រែលាងខួរក្បាល គឺសុទ្ធតែត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលចិន បដិសេធទាំងអស់។ កំហឹងរបស់រដ្ឋាភិបាលចិន កាន់តែឆេះក្តៅ នៅពេលសហភាពអឺរ៉ុប អង់គ្លេស សហរដ្ឋអាេមរិក និងកាណាដា បានចេញវិធានការទណ្ឌកម្មហិរញ្ញវត្ថុ ទៅលើមន្ត្រីចិនមួយចំនួន។
ក្រុមហ៊ុនម៉ាកសំលៀកបំពាក់ នៅតាមប្រទេសលោកខាងលិច បានក្លាយជាកម្មវត្ថុនៃការជេរប្រមាថស្អប់ខ្ពើម នៅតាមបណ្តាញសង្គមក្នុងប្រទេសចិន។ សម្ព័ន្ធយុវជនកុម្មុយនីស្តចិន ដែលជាឧបករណ៍ឃោសនាដ៏សំខាន់ របស់បក្សកុម្មុយនីស្តិប៉េកាំង បានប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គម ប្រកូកប្រកាស ឲ្យប្រជាជនចិននាំគ្នាធ្វើពហិការ ឈប់ទិញផលិតផលម៉ាកទាំងឡាយណា ដែលចោទចិន ថារំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៅខេត្តស៊ីនជាំង។
លោក Eric Briones ស្ថាបនិក Paris School of Luxury បានលើកឡើងថា នៅលើកនេះចិនបានរួមដៃគ្នាខ្លាំងណាស់ ទាំងអ្នកទិញធម្មតា ទាំងគេហទំព័រលក់ផលិតផលអនឡាញ និងតារាអនឡាញដែលរកស៊ីឃោសនាផលិតផល។ លោកអះអាងថា កាលៈទេសៈនេះវាលំបាកណាស់ សម្រាប់ក្រុមហ៊ុនម៉ាកសំលៀកបំពាក់ទាំងនេះ។ បើម៉ាកនោះមិនខ្វល់ពីបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្ស ហើយរាថយនឹងការដាក់សំពាធរបស់ចិន នោះនឹងរកការរិះគន់ ពីសំណាក់មតិសាធារណៈនៅតាមប្រទេសផ្សេង។ ប៉ុន្តែបើហ៊ានខ្លាំងជាមួយចិន គឺក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ អាចប្រឈមនឹងការបាត់បង់ទីផ្សារនៅចិន។
សំណួរសួរថា តើក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ត្រូវការចិន ឬក៏ចិន ត្រូវការក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ? តើអ្នកណាខាតជាងអ្នកណា? ដាក់សំពាធ ឬបិទទីផ្សារក្រុមហ៊ុនបរទេស អាចធ្វើឲ្យចិនខាតបង់ក្នុងការនាំចេញកប្បាស ហើយក៏អាចខាតបង់ផងដែរ ដល់សង្វាក់ផលិតកម្មដេរសំលៀកបំពាក់ របស់ម៉ាកទាំងនោះ ដែលមានរោងចក្រនៅក្នុងប្រទេសចិន។
ក៏ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនេះ អ្នកជំនាញលើកឡើងថា ក្រុមហ៊ុនផលិតសំលៀកបំពាក់ធំៗទាំងនេះ ក៏ត្រូវការទីផ្សារចិន ខ្លាំងណាស់ដែរ។ ជាក់ស្តែង ក្រុមហ៊ុន Nike ដែលប្រាក់ចំណូលក្នុងប្រទេសចិន បានកើនឡើងដល់ទៅ៥១% នៅក្នុងត្រីមាសចុងក្រោយ ខណៈដែលប្រាក់ចំណូលក្នុងពិភពលោកវិញ បានកើនត្រឹមតែ៣%។ សម្ភារៈ និងសំលៀកបំពាក់កីឡា មានការពេញនិយមបំផុតនៅប្រទេសចិន។ ក្រុមហ៊ុនដូចជា Nike និង Adidas មានហាងរាប់ពាន់ នៅប្រទេសចិន។ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ គ្រាន់តែប្រាក់ចំណូលបានមកពីការលក់នៅក្នុងប្រទេសចិន ម៉ាកាវ និងហុងកុង គឺមានទំហំស្មើនឹង១៨% នៃទំហំចំណូលរួមទូទាំងពិភពលោក របស់ក្រុមហ៊ុនទាំង២នេះ។
ចំណែកសំលៀកបំពាក់ធម្មតាវិញ ម៉ាកស៊ុយអ៊ែត H&M មានហាងនៅក្នុងប្រទេសចិនចំនួនជាង៥០០ហាង ហើយនៅត្រីមាសចុងក្រោយ ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ក្រុមហ៊ុនH&M រកប្រាក់ចំណូលបានប្រមាណ២៨០លានអឺរ៉ូ នៅក្នុងប្រទេសចិន។ ចំណែកក្រុមហ៊ុនអេស្ប៉ាញ Inditex ដែលជាម្ចាស់ម៉ាកខោអាវដូចជា Zara គឺមានហាងជាង៣៣០ហាងនៅចិន។ ដូច្នេះទំហំខាតបង់គឺធំមហិមា បើសិនជាក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ ហ៊ានប្រកាន់ជំហររិះគន់ចិនរឿងបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្ស។
លោកស្រី Nayla Ajaltouni អ្នកសម្របសម្រួលនៅអង្គការ Ethique sur l’étiquette បានលើកឡើងថា ចិនកំពុងតែបំភ័យ សំឡុតក្រុមហ៊ុនផលិតសំលៀកបំពាក់ ហើយចង់ដឹងថាតើក្រុមហ៊ុនទាំងអស់នេះ ក្លាហានកំរិតណា។ តែយ៉ាងណា អង្គការសម្ព័ន្ធអន្តរជាតិ End Forced Labour in the Uyghur Region ដែលប្រមូលផ្តុំសហជីព និងអង្គារ១៨០ស្ថានប័ន បានអំពាវនាវ ឲ្យក្រុមហ៊ុនផលិតសំលៀកបំពាក់ ត្រូវការពារគោលការណ៍របស់ខ្លួន ដែលការពារតម្លៃនៃសិទ្ធិមនុស្ស មិនត្រូវចុះញ៉មនឹងបក្សកុម្មុយនីស្តចិនឡើយ។ យោងតាមអង្គការនេះ ក្រុមហ៊ុនខ្លះដូចជា Inditex បានចាប់ផ្តើមភ័យខ្លួន បន្ទាប់ពីចិនអំពាវនាវឲ្យធ្វើពហិកា។
តែម៉ាកខ្លះទៀតបានសំងំនៅស្ងៀមសិន រងចាំមើលក្រែងព្យុះនេះស្ងប់ទៅវិញ។ ដោយឡែក ម៉ាកខោអាវអ៊ីតាលីឈ្មោះ OVS បានប្រកាសយ៉ាងច្បាស់ ថាគេឈប់ទិញកប្បាស ផលិតនៅខេត្តស៊ីនជាំងទៀតហើយ និងបានអំពាវនាវ ឲ្យម៉ាកផ្សេងៗទៀត ត្រូវប្រមូលសេចក្តីក្លាហានការពារសិទ្ធិមនុស្ស កុំរាថយនឹងចិន។
គួរកត់សំគាល់ថា ថ្វីបើចិនបានពន្យុះបំផុសបំផុល ឲ្យមានការធ្វើពហិកា ប្រឆាំងនឹងម៉ាកខោអាវមួយចំនួនមែន តែសម្រាប់ពេលនេះ គឺវាប៉ះពាល់តែទៅលើ ការលក់អនឡាញប៉ុណ្ណោះ។ ហាងសំលៀកបំពាក់ម៉ាកបរទេសទាំងនោះ នៅតាមទីក្រុងនានាក្នុងប្រទេសចិន មិនត្រូវបានគេបិទឡើយ។ មួយវិញទៀត លោក Eric Briones បានលើកឡើងថា គឺមានតែម៉ាកសំលៀកបំពាក់កីឡា និងម៉ាកសំលៀកបំពាក់ធន់ថោក ប្រភេទ +fast fashion+ ពាក់ម្តង២ដងហើយបោះចោល ប៉ុណ្ណោះ ដែលប្រឈមនឹងសំពាធនេះ។
លោកពន្យល់ថា តាមពិត វាក៏ជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ចិនដែរ ព្រោះថា ផលិតផលសំលៀកបំពាក់ធនថោកៗ គឺចិនមានក្រុមហ៊ុននិងម៉ាកខ្លួនឯងយ៉ាងស្អេកស្កះ ដើម្បីឆ្លៀតដណ្តើមទីផ្សារ។ ជាក់ស្តែង ម៉ាកខោអាវចិន Anta និង Li Ning បានកើនតម្លៃភាគហ៊ុនយ៉ាងខ្លាំង ប្រមាណមួយខែចុងក្រោយនេះ ដោយសារតែស្ថានការណ៍នេះ។ ចំណែកម៉ាកប្រណិតថ្លៃៗ របស់បរទេស គឺមិនមានបញ្ហាប្រឈមទេ ព្រោះថាទីផ្សារចិន មិនអាចមានអ្វីមកជំនួសបានឡើយ ហើយប្រជាជនចិន ក៏នៅតែដណ្តើមគ្នាទិញម៉ាកប្រណិតថ្លៃៗ របស់បរទេសដដែលទេ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ