នុយក្លេអ៊ែរស៊ីវិល៖ ទីផ្សារពិភពលោកគ្រប់គ្រងដោយចិននិងរុស្ស៊ី
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៨
នៅក្នុងវិស័យនុយក្លេអ៊ែរស៊ីវិល បើគេនិយាយអំពីការសាងសង់រេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរថ្មីៗ ទីផ្សារពិភពលោកស្ថិតក្រោមការកាន់កាប់ដោយប្រទេសពីរ គឺចិន និងរុស្ស៊ី។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ស្តីពីឧស្សាហកម្មនុយក្លេអ៊ែរពិភពលោក សម្រាប់ឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅ ដែលគូសបញ្ជាក់ថា ចិនផ្តោតការសាងសង់រោងចក្រអគ្គិសនីដើរដោយថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ សម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងស្រុកផ្ទាល់ខ្លួនឯង រីឯរុស្ស៊ីវិញ គឺជាប្រទេសនាំមុខគេខាងការនាំចេញបច្ចេកវិទ្យានុយក្លេអ៊ែរទៅក្រៅប្រទេស។
នៅក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ មានមជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរស៊ីវិល ចំនួន២៥ ដែលគេចាប់បើកការដ្ឋានសាងសង់ថ្មីៗ នៅទូទាំងពិភពលោកទាំងមូល ដោយគ្រប់ការដ្ឋានមជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរទាំង ២៥នោះ ឬមួយសាងសង់នៅក្នុងប្រទេសចិន ឬមួយនៅក្រៅប្រទេសចិន ក៏ប៉ុន្តែ សាងសង់ដោយរុស្ស៊ី។
បើរាប់ជាចំនួនរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរវិញ គិតត្រឹមចុងឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅ មានរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរសរុប ចំនួន ៥៩រេអាក់ទ័រ ដែលកំពុងស្ថិតក្រោមការសាងសង់នៅទូទាំងពិភពលោកទាំងមូល ដោយរាប់ទាំងរេអាក់ទ័រដែលទើបនឹងចាប់បើកការដ្ឋានសាងសង់ នៅក្នុងរយៈពេល ៣ឆ្នាំកន្លងទៅ និងទាំងរេអាក់ទ័រដែលចាប់ផ្តើមសាងសង់តាំងពីមុន ដោយខ្លះចាប់ផ្តើមសង់តាំងពីឆ្នាំ២០០០មក ក៏ប៉ុន្តែ មិនទាន់សង់ចប់សព្វគ្រប់នៅឡើយ។
យោងតាមរបាយការណ៍ឧស្សាហកម្មនុយក្លេអ៊ែរពិភពលោក (World Nuclear Industry Status Report 2022) ក្នុងចំណោមរេអាក់ទ័រដែលកំពុងសាងសង់នេះ មានរហូតដល់ទៅប្រមាណជា ៨០% ប្រមូលផ្តុំគ្នានៅជុំវិញតែរុស្ស៊ី និងចិន គឺ ២២រេអាក់ទ័រសាងសង់នៅក្នុងប្រទេសចិន ហើយ ២៥រេអាក់ទ័រសាងសង់ដោយរុស្ស៊ី ក្នុងនោះ ៥រេអាក់ទ័រសាងសង់នៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ីដោយផ្ទាល់ ចំណែក ២០រេអាក់ទ័រផ្សេងទៀត សាងសង់ដោយក្រុមហ៊ុនរុស្ស៊ី នៅក្នុងប្រទេសផ្សេង ជាអាទិ៍ បង់ក្លាដែស បេឡារុស អេហ្ស៊ីប ឥណ្ឌា អ៊ីរ៉ង់ ស្លូវ៉ាគី និងតួកគី។
កត្តាចម្បងបំផុត ដែលធ្វើឲ្យរុស្ស៊ីអាចក្លាយជាប្រទេសឈានមុខគេបំផុត នៅក្នុងការនាំចេញរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរបែបនេះ គឺការផ្តល់គម្រោងជាកញ្ចប់ ពោលគឺ ក្រុមហ៊ុននុយក្លេអ៊ែររុស្ស៊ី (Rosatom) ជាអ្នកទទួលបន្ទុកសាងសង់ និងចេញថ្លៃសាងសង់ ហើយក្រោយពីសាងសង់រួច រុស្ស៊ីគឺជាអ្នកទទួលចាត់ចែង និងធ្វើអាជីវកម្មលើមជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរ ហើយរំលស់ថ្លៃចំណាយសាងសង់ តាមរយៈចំណូលដែលបានមកពីការលក់់ថាមពលអគ្គិសនី។ បន្ថែមពីលើនេះទៅទៀត កាកសំណល់នុយក្លេអ៊ែរចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរនេះ ក៏រុស្ស៊ីទទួលរ៉ាប់រងយកទៅចាត់ចែងផងដែរ។
យើងដឹងថា ការសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរ គឺជាគម្រោងដែលទាមទារទុនវិនិយោគច្រើន និងរយៈពេលវែង ហើយក្រោយពេលដែលសាងសង់រួចហើយ គេក៏ទាមទារចាំបាច់នូវធនធានមនុស្សដែលមានចំណេះដឹងខាងនុយក្លេអ៊ែរនេះច្រើនដែរ ដើម្បីអាចគ្រប់គ្រងដំណើរការរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរ ក៏ដូចជាកាកសំណល់នុយក្លេអ៊ែរ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងសុវត្ថិភាពបាន។
ដូច្នេះ គម្រោងជាកញ្ចប់ទៅតាមម៉ូដែលរបស់រុស្ស៊ី វាអាចធ្វើឲ្យប្រទេសដែលមិនសូវមានធនធានហិរញ្ញវត្ថុ គ្មានបច្ចេកវិទ្យានុយក្លេអ៊ែរ ហើយខ្វះខាតធនធានមនុស្សក្នុងការគ្រប់គ្រងចាត់ចែងរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរ ក៏ប៉ុន្តែ នៅតែអាចសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរ ដើម្បីផលិតថាមពលអគ្គិសនីយកមកប្រើប្រាស់បាន។
ជាក់ស្តែង យើងឃើញថា ប្រទេសចំណូលថ្មីមួយចំនួន រួមមានជាទិ៍ បង់ក្លាដែស និងអេហ្ស៊ីប ជាដើម អាចចាប់ផ្តើមឈានចូលក្នុងវិស័យនុយក្លេអ៊ែរស៊ីវិល តាមរយៈគម្រោងរបស់រុស្ស៊ី។
ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា គម្រោងបែបនេះក៏បង្កើតនូវផលវិបាកអវិជ្ជមានមួយផងដែរ គឺវាធ្វើឲ្យប្រទេសដែលទទួលគម្រោង ត្រូវជាប់ក្នុងចំណង ដោយត្រូវពឹងផ្អែកខ្លាំងលើរុស្ស៊ី នៅក្នុងរយៈពេលយូររហូតដល់ទៅរាប់ទសវត្សរ៍ទៅអនាគត ហើយពេលខ្លះ គម្រោងថាមពល ត្រូវប្រែក្លាយជាចំណងខាងភូមិសាស្រ្តនយោបាយក៏មាន។
នៅក្នុងករណីចិនវិញ ក្រៅតែពីគម្រោងសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរ នៅក្នុងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ចិនផ្តោតស្ទើរតែទាំងស្រុងលើការសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែរសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសខ្លួនឯងផ្ទាល់ ហើយគម្រោងសាងសង់មជ្ឈមណ្ឌលនុយក្លេអ៊ែររបស់ចិននេះទៀតសោត ក៏ត្រូវធ្វើឡើងដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យាមានប្រភពពីប្រទេសច្រើនចម្រុះគ្នាផងដែរ គឺមានទាំងបច្ចេកវិទ្យារបស់រុស្ស៊ី បារាំង កាណាដា អាមេរិក និងប្រទេសផ្សេងមួយចំនួនផ្សេងទៀត។
គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២២កន្លងទៅនេះ ជាមួយនឹងការដាក់ឲ្យដំណើរការរេអាក់ទ័រថ្មីចំនួន៣គ្រឿងបន្ថែមទៀត ចំនួនរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរសរុបរបស់ចិនបានកើនឡើងដល់ទៅ ៥៧ ពោលគឺចិនត្រូវក្លាយជាមហាអំណាចនុយក្លេអ៊ែរស៊ីវិលពិភពលោកលំដាប់ទី២ ដោយប្រជែងយកឈ្នះបារាំង ដែលមានរេអាក់ទ័រសរុប ត្រឹម ៥៦ ក៏ប៉ុន្តែ នៅតែស្ថិតនៅពីក្រោយយ៉ាងឆ្ងាយពីសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជាមហាអំណាចលំដាប់ទីមួយ ជាមួយនឹងចំនួនរេអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរសរុបដល់ទៅ ៩២៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ