ADB ព្យាករថាសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ី នឹងធ្លាក់ចុះក្នុងឆ្នាំ២០២០ ដោយសារវិបត្តិកូវីដ១៩
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:០៧
ដោយសារវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចសកលលោក បង្កឡើងដោយជម្ងឺកូវីដ១៩ សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក នឹងត្រូវដើរថយក្រោយ ក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ។ នេះគឺជាការព្យាករណ៍ របស់ធនគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ហៅកាត់ថា ADB ចេញផ្សាយក្នុងរបាយការណ៍ ថ្ងៃទី ១៥កញ្ញា។ អ្នកជំនាញរបស់ធនាគារនេះ លើកឡើងថា ក្រៅពីតៃវ៉ាន់ កូរ៉េខាងត្បូង និងចិន ដែលអាចមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ប្រទេសអាស៊ីខាងត្បូង និងប្រទេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍ នឹងត្រូវជួបវិបត្តិបាត់បង់ចំណូលដុលក្នុងស្រុក។ ជាងនេះទៀត ដំណើរវិវឌ្ឍន៍ អូសបន្លាយយូរនៃ ការបិទខ្ទប់ប្រទេសនានា ដើម្បីទប់ស្កាត់ជំងឺកូវីដ១៩ ក៏ជាប្រភពមួយ បន្ថែមភាពស្រពិចស្រពិល ដល់ចក្ខុវិស័យ នៃសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសអាស៊ីដែរ។
ដំណើររីកចម្រើន នៃក្រុមប្រទេសអាស៊ីកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ខ្លាំង នឹងត្រូវនៅនឹងទ្រឹងមួយកន្លែង ឬអាចថយក្រោយ នៅឆ្នាំ២០២០។ ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ADB បានព្យាករថា ជាលើកទីមួយ ក្នុងរវាង៦០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដែលប្រទេសទាំង៤៦ក្នុងតំបន់អាស៊ី នឹងត្រូវជួបវិបត្តិក្នុងឆ្នាំ២០២០ លើក លែងអូស្ត្រាលី និងជប៉ុន។ ជារួម ចំណូលដុលក្នុងស្រុក (PIB) នៃប្រទេសទាំងនេះ នឹងត្រូវធ្លាក់ចុះ ចំនួន០,៧% មុននឹងអាចស្ទុះឡើងបន្តិចវិញ ចំនួន ៦,៨% នៅឆ្នាំ២០២១។
ភាពខុសគ្នា រវាងអាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីខាតកើត
តែយ៉ាងណា ធនាគារអភិវ្ឍន៍អាស៊ី លើកឡើងថា ស្ថានភាពមានភាពខុសគ្នារវាង ប្រទេសអាស៊ីខាងត្បូង ដូចជាប៉ាគីស្ថាន ឬឥណ្ឌា ដែលសេដ្ឋកិច្ចនឹងដើរថយក្រោយខ្លាំង ចំណែកប្រទេសអាស៊ីខាងកើត ដូចជាចិន តៃវ៉ាន់ កូរ៉េខាងត្បូង ដែលអាចទប់ទល់បានជាមួយវិបត្តិនេះ។ តាមការព្យាករណ៍ សេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា នឹងដាំក្បាលចុះ ចំនួន៩% នៅឆ្នាំ២០២០ ខណៈដែលចិនអាចប្រហែលជាមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ប្រមាណ១,៨%។
បើតាមការវិភាគរបស់អ្នកជំនាញ ប្រទេសអាស៊ី ដូចជា តៃវ៉ាន់ កូរ៉េខាងត្បូង ដែលបានចេញវិធានការ បង្ការទុកមុននូវការឆ្លងរាលដាលកូវីដ១៩ បានឆាប់រហ័ស ដូចជាការប្រើម៉ាស់ ការធ្វើតេស្តទ្រង់ទ្រាយធំ ការតាមដានស្វែងរកអ្នកអាចឆ្លងជាដើម ប្រហែលជាអាចងើបផុតពីវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច បានល្អជាងប្រទេស ដែលមិនមានវិធានការអ្វីច្រើន ក្រៅតែពីបិទខ្ទប់ប្រទេសក្នុងរយៈពេលវែង ដើម្បីបង្អាក់ការឆ្លងរាលដាល ដូចជានៅហ្វីលីពីន ឬ នៅឥណ្ឌា។
ប្រទេសរំពឹងខ្លាំង លើវិស័យទេសចរណ៍
មួយវិញទៀត កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរនៃវិបតិ្ត គឺវាអាស្រ័យទៅលើ ភាពរំពឹងទាំងស្រុងលើវិស័យណាមួយ របស់សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសនីមួយៗ។ ជាក់ស្តែង សម្រាប់ ថៃ ស្រីលង្កា ម៉ាល់ឌីវ ដែលរំពឹងយ៉ាងខ្លាំងទៅលើវិស័យទេសចរណ៍នោះ គឺវិបត្តិនេះ អាចមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងអូសបន្លាយយូរជាងប្រទេសផ្សេងទៀត ព្រោះថា វិស័យទេសចរណ៍ អាចនឹងត្រូវការពេលយូរបន្តិច ទំរាំអាចត្រលប់មករកភាពប្រក្រតីវិញបាន។
ស្ថានភាពនៅប្រទេសឡាវ អាចប្រហែលជាធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង ដោយសារប្រទេសនេះ កំពុងប្រឈមនឹង ការគ្មានលទ្ធភាពសងបំណុលបរទេស ដែលភាគច្រើនលើសលប់ គឺជាបំណុលរបស់ចិន នេះបើផ្អែកតាមទីភ្នាក់ងារ Moody’s។ ឡាវបានខ្ចីប្រាក់ចិន មកកសាងទំនប់វារីអគ្គីសនី និងផ្លូវដែក ក្នុងគម្រោងផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ ដែលគិតជាទឹកប្រាក់បំណុលសរុប មានប្រមាណ១២០០លានដុល្លារ។ ដោយគ្មានចំណូល គ្មានប្រាក់សងចិន នៅដើមខែកញ្ញានេះ ឡាវទើបតែបានកាត់ ប្រគល់ក្រុមហ៊ុនអគ្គីសនីជាតិឡាវ ទៅឲ្យចិនគ្រប់គ្រង។
តៃវ៉ាន់ ចិន កូរ៉េខាងត្បូង មានលទ្ធភាពនាំចេញច្រើន
ខណៈដែលប្រទេសខ្លះ បាត់បង់ចំណូលច្រើន ពីវិស័យទេសចរណ៍ មានប្រទេសផ្សេង ដូចជា តៃវ៉ាន់ ចិន កូរ៉េខាងត្បូង បានចំណូលច្រើនបង្កួរ ដោយសារតែវិស័យផលិតកម្មទំនិញ។ ជាមួយនឹងជំងឺឆ្លងកូវីដ១៩ តម្រូវការនូវទំនិញប្រើប្រាស់ ដូចជាម៉ាស ទឹកអាល់កុល និងសម្ភារៈពេទ្យជាច្រើនផ្សេងទៀត បានកើនឡើងខ្លាំង ហើយដែលប្រទេសទាំងនេះ មានលទ្ធភាពផលិតនាំចេញ។ បន្ថែមពីនេះទៀត តម្រូវការផលិតផលបច្ចេកវិទ្យាអេឡិចត្រូនិក ក៏កាន់តែកើនឡើង ដោយសារតែមនុស្ស ភាគច្រើនបានធ្វើការពីផ្ទះ ឬរៀនពីផ្ទះជាដើម។
ប្រភពចំណូលពីពលករចំណាកស្រុក
ការបាត់បង់ចំណូលក្នុងស្រុក នៅតាមប្រទេសអាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ មួយផ្នែកធំ ក៏មកពីការចុះថយ នូវចំនួននៃការផ្ញើប្រាក់ របស់ពលករចំណាកស្រុក ទៅឲ្យក្រុមគ្រួសារខ្លួន។ ការចុះថយនេះ អាចមានចន្លោះពី ១១,៥% ទៅ១៩,៨% ទៅតាមប្រទេសផ្សេងៗគ្នា។ ណេប៉ាល់ បង់ក្លាដែស ឬប៉ាគីស្ថាន ប្រាក់បញ្ញើរបស់ពលករចំណាកស្រុកនេះ អាចធ្លាក់ចុះដល់ទៅ៣០%។ នៅតាមប្រទេសទាំងនេះ ប្រាក់ខែពលករចំណាកស្រុក ដែលទៅធ្វើការនៅបរទេស គឺជាប្រភពចំណូលដ៏សំខាន់សម្រាប់ជីវភាពគ្រួសារ នៅក្នុងប្រទេសដើមរបស់ពួកគេ។
ពលករចំណាកស្រុក និងក្រុមគ្រួសារពួកគេ ដែលរស់រំពឹងនឹងប្រាក់ខែរបស់ពួកគេ គឺជាក្រុមមនុស្ស ដែលប្រឈមនឹងហានិភ័យបំផុត ដោយសារវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចបង្កឡើងដោយកូវីដ១៩នេះ។ ធនគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ប៉ាន់ស្មានថា វិបត្តិនេះ នឹងរុញច្រានមនុស្សប្រមាណ១៦០លាននាក់ ក្នុងតំបន់អាស៊ី ឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងភាពក្រីក្រ។
ជួយសហគ្រាសធនតូច និងរិះរកគំនិតថ្មី
នៅអាស៊ី វិបត្តិកូវីដ១៩ បានធ្វើឲ្យមានគម្លាតកាន់តែខ្លាំង រវាងអ្នកមាននឹងអ្នកក្រ។ ដើម្បីទប់ទល់លំនឹងសេដ្ឋកិច្ច ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី បានក្រើនរំឮក ឲ្យរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបន្ថែមជំនួយសាធារណៈ បង្កើតគម្រោងផ្តល់សន្ទុះសេដ្ឋកិច្ច ឲ្យបានច្រើនបំផុត។ លក្ខណៈពិសេស នៃតំបន់អាស៊ី គឺសំបូរទៅដោយសហគ្រាសធនតូច និងជាលក្ខណៈគ្រួសារ ដែលស្ថិតនៅក្រៅប្រព័ន្ធ។ គឺសហគ្រាស និងរបររកស៊ីតូចតាចទាំងនោះហើយ ដែលប្រឈមខ្លាំងនឹងវិបត្តិ។ នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ១ភាគ៣ នៃសហគ្រាសធនតូច គឺពួកគេមានទុនបំរុង ត្រឹមតែប្រមាណ១ខែប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ រដ្ឋាភិបាល ត្រូវតែរៀបចំយន្តការ ដើម្បីឲ្យសហគ្រាសធនតូច និងលក្ខណៈគ្រួសារទាំងនេះ អាចទទួលបាននូវអត្ថប្រយោជន៍ហិរញ្ញវត្ថុ ជំនួយបន្ទាន់ ក្នុងកាលៈទេសៈលំបាកនេះ។
អ្នកជំនាញធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ក៏បានផ្តល់ជាអនុសាសន៍ផងដែរថា ឱកាសនេះ អាចជាឱកាសដែលល្អ និងចាំបាច់ជាងពេលណាៗទាំងអស់ ដែលប្រទេសអាស៊ី ត្រូវតែស្វះស្វែង បង្កើតគំនិតច្នៃប្រៃឌិតថ្មី ផ្តល់សន្ទុះសេដ្ឋកិច្ច ក្នុងបរិបទថ្មី ជាជាងរំពឹង រងចាំឲ្យអ្វីៗ វិលមករកភាពប្រក្រតីដូចមុន។ ផ្តល់សន្ទុះសេដ្ឋកិច្ច ដោយគិតពីសុខមាលភាពមនុស្ស និងការពង្រឹងសុខភាពប្រជាជនខ្លួន អាចជាច្រកថ្មីនៃចរន្តសេដ្ឋកិច្ច។ ប្រជាជនមានកម្លាំងប្រាជ្ញា សុខភាពរាងកាយមាំមួន កម្លាំងពលកម្មការងារក៏មានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ គឺវាអាចនាំចរន្តសេដ្ឋកិច្ច ឲ្យស្ទុះដើរឡើងវិញ ជាក់ជាមិនខាន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ