ការមិនប្រាប់ការពិតដល់ប្រជាជន នៅបស្ចិមលោក ជាមូលហេតុនៃភាពបរាជ័យ ក្នុងការទប់វិបត្តិកូវីដ១៩?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:៣៨
ជាមួយនឹងវិបត្តិជំងឺឆ្លងរាតត្បាតកូវីដ១៩ គេសង្កេតឃើញថា បណ្តាប្រទេសនៅអាស៊ី ហាក់បានចាត់វិធានការឆ្លើយតប មានប្រសិទ្ធិភាពឆាប់រហ័ស បើប្រៀបធៀបទៅនឹងបណ្តាប្រទេសនៅបច្ចឹមលោក។ ចំនួនមនុស្សឆ្លង និងស្លាប់ដោយកូវីដ១៩ បានផ្តុំច្រើននៅតំបន់អឺរ៉ុប និង សហរដ្ឋអាមេរិក បើទោះបីជាមេរោគកូវីដ១៩នេះ បានផ្ទុះចេញពីទីក្រុងវូហាន ប្រទេសចិនក្តី។ មានការលើកឡើងខ្លះ ដែលថា បណ្តាប្រទេសបច្ចឹមលោក បានចាត់វិធានការយឺតយ៉ាវ ឬបានលាក់បាំងការពិត ស្តីពីគ្រោះថ្នាក់ នៃមេរោគកូវីដ១៩។
ជម្ងឺរាតត្បាតសកល Covid-19 កំពុងគំរាមកំហែង ដល់ពិភពលោកទាំងមូល ក៏ប៉ុន្តែ បណ្ដាប្រទេសនៅបស្ចិមលោក ហាក់ត្រូវទទួលរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាង ធៀបនឹងបណ្ដាប្រទេសអាស៊ី។ ទោះជាផ្អែកតាមអ្នកជំនាញពីបស្ចិមលោក គេអាចវាយតម្លៃជារួមថា ប្រទេសអាស៊ី តួយ៉ាង កូរ៉េខាងត្បូង សិង្ហបុរី ជប៉ុន និងសូម្បីតែចិន (ទោះជាប្រទេសនេះបានបង្កកំហុសខ្លះពីពេលដំបូង) បានឆ្លើយតបទប់ស្កាត់វិបត្តិជម្ងឺរាតត្បាតCovid-19 ក្នុងកម្រិតមួយល្អប្រសើរជាងខ្លាំង ធៀបនឹងបស្ចិមលោក រួមបញ្ចូលបណ្ដាប្រទេសនៅអឺរ៉ុប និងសហរដ្ឋអាមេរិក។
តើហេតុអ្វីបស្ចិមលោក មានសភាពទន់ខ្សោយខ្លាំង ក្នុងការដោះស្រាយប្រឈមវិបត្តិជម្ងឺCovid-19? ប្រាកដណាស់ អាចមានហេតុផលច្រើន ក៏ប៉ុន្តែ ហេតុផលដ៏ចម្បងមួយគឺថា អ្នកនយោបាយ និងស្ថាប័ននយោបាយជាន់ខ្ពស់ នៅបណ្ដាប្រទេសបស្ចិមលោកភាគច្រើន មិនបានប្រាប់ការពិតដល់ប្រជាជន។ រឿងនេះបានកើតឡើង មិនមែនទើបតែនៅថ្ងៃនេះ ប៉ុន្តែវាបានកើតឡើងជាយូរយារមកហើយ។
ជាការពិត អាចនឹងមានមតិខ្លះលើកឡើងថា បញ្ហាដែលបស្ចិមលោក មានភាពយឺតយ៉ាវខ្លាំង ក្នុងការត្រៀមខ្លួនទប់ស្កាត់ជម្ងឺ Covid-19 គឺដោយសារ ការលាក់ទិន្នន័យរបស់រដ្ឋាភិបាលចិន អំពីចំនួនពិតប្រាកដរបស់ខ្លួន និងការមិនអនុញ្ញាតឱ្យស្ថាប័នអន្តរជាតិ ចូលរួមស៊ើបអង្កេតអំពី ដំណើរប្រែប្រួលនៃការឆ្លងជម្ងឺនេះ។ និយាយម៉្យាងទៀត ការមិនទទួលបានព័ត៌មានពិត ជាកត្តាគន្លឹះក្នុងបញ្ហានេះ។
ក៏ប៉ុន្តែ តើអ្នកនយោបាយ និងស្ថាប័ននយោបាយជាន់ខ្ពស់ នៃបណ្ដាប្រទេសនៅបស្ចិមលោក ពិតជាមិនអាចប៉ានស្មាន់អំពីរឿងនេះ តាំងពីដើមដំបូង ដែរឬយ៉ាងណា? មិនពិតទេ អ្នកទាំងនោះ ដែលទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាល សុទ្ធតែពីសាលានយោបាយជាន់ខ្ពស់ ពិតជាអាចវាយតម្លៃអំពីរឿងនេះ។ លោកសាស្រ្ដាចារ្យ Angus Deaton ម្ចាស់ជ័យលាភីណូបែលសេដ្ឋកិច្ច ធ្លាប់លើកឡើងពីកម្រិតលម្អៀងនៃទិន្នន័យរបស់រដ្ឋាភិបាលចិន ក្នុងអត្រា បូកដកដល់៤០ភាគរយ ហើយកម្រិតលម្អៀង អាចអនុវត្តលើទិន្នន័យភាគច្រើនផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះ ប្រាកដណាស់ អ្នកនយោបាយជាន់ខ្ពស់ទាំងនោះ ពិតជាបានយល់ច្បាស់អំពី តថភាពដែលគេមិនអាចជឿជាក់លើទិន្នន័យពីប្រទេសចិន អំពីជម្ងឺCovid-19 និងត្រូវត្រៀមខ្លួនដូចបណ្ដាប្រទេសអាស៊ីក្បែរខាងប្រទេសចិន តួយ៉ាង ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង ឬសិង្ហបុរី ជាដើម។
ក្នុងបញ្ហាជម្ងឺCovid-19ផ្ទាល់ អ្នកនយោបាយបស្ចិមលោក ត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ពេល ពួកគេមានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីដាក់ចេញវិធានការតឹងរ៉ឹង ឧទាហរណ៍ ដូចជាការបិទប្រទេស នៅពេលដែលបញ្ហាបានកើតឡើងខ្លាំងរួចទៅហើយ។ បណ្ដាប្រទេសអឺរ៉ុបផ្សេងៗ ប្រាកដជាបានមើលឃើញ អំពីស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី និងអេស៉្បាញ។
អ្នកជំនាញភ្នែកមុតខ្លះ បានសង្កត់ធ្ងន់អំពី សភាពផ្លាស់ប្ដូរជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសង្គមរបស់បស្ចិមលោក ដែលពីមួយអាណត្តិទៅមួយអាណត្តិបោះឆ្នោត អ្នកនយោបាយបន្ដកន្ទុយគ្នា សន្យាចំពោះប្រជាជន នូវអ្វីដែលពួកគេធ្វើមិនបាន និងការដាក់ចេញឱ្យអនុវត្តនយោបាយ សម្រាប់តែរយៈពេលខ្លី ក៏ប៉ុន្តែ ត្រូវប្រឈមបញ្ហាខ្លាំងនៅរយៈពេលវែង។ ជាឧទាហរណ៍ ការបង្កើនចំណាយសាធារណៈ ដោយការខ្ចីបំណុលបន្ថែម។ នៅទីបញ្ចប់ រដ្ឋាភិបាលក្រោយៗ មិនមានថវិកាបម្រុងគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីប្រើប្រាស់ក្នុងពេលអាសន្ន ជាពិសេសក្នុងវិបត្តិជម្ងឺCovid-19នេះ។
សរុបជារួម វិបត្តិជម្ងឺនេះ បានបង្ហាញអំពី ភាពផ្ទុយគ្នា រវាងវិធានការដ៏ប្រសើរ របស់បណ្ដាប្រទេសអាស៊ី តួយ៉ាង ចិន កូរ៉េខាងត្បូង ជប៉ុន និងសិង្ហបុរី និងវិធានការទន់ខ្សោយរបស់ បណ្ដាប្រទេសនៅបស្ចិមលោក ដូចជា អ៊ីតាលី អេស៉្បាញ បារាំង ចក្រភពអង់គ្លេស និងសហរដ្ឋអាមេរិក។ អត្រាអ្នកស្លាប់ទាបខ្លាំង ក្នុងបណ្ដាប្រទេសអាស៊ី ធៀបនឹងបស្ចិមលោក ជាមេរៀនសម្រាប់បណ្ដាប្រទេសផ្សេងៗ លើពិភពលោក។ រឿងនេះ បានបង្ហាញឱ្យឃើញមិនត្រឹមតែ សមត្ថភាពរបស់វិស័យសុខាភិបាលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ វាក៏បង្ហាញផងដែរអំពី ការកើនឡើងគុណភាពនៃអភិបាលកិច្ចល្អនៃសង្គមអាស៊ី៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ