៧មករា៖សច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រពីរដែលមិនអាចញែកចេញពីគ្នាបាន!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥៤
៧មករា១៩៧៩-៧មករា ២០១៥ គឺជាខួបទី៣៦ឆ្នាំនៃការដួលរលំរបបខ្មែរក្រហម។ ៣៦ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ថ្ងៃ៧មករានៅតែជាអត្ថន័យនយោបាយដ៏សំខាន់សម្រាប់គណបក្សកាន់អំណាចនៅកម្ពុជា។ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបានលើកសរសើរគុណសម្បត្តិថ្ងៃប្រវត្តិសាស្ត្រមួយនេះដែលបានរំដោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់ឲ្យរួចផុតពីសេចក្តីស្លាប់។ ប៉ុន្តែ ក្រុមប្រឆាំងថ្ងៃ៧មករានៅតែចាត់ទុកកាលបរិច្ឆេទមួយនេះថាជាថ្ងៃឈ្លានពានរបស់កងទ័ពវៀតណាម។ នេះជាសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រពីរដែលគេមិនអាចញែកចេញពីគ្នាបាន។
៣៦ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ថ្ងៃដួលរលំរបបខ្មែរក្រហម ៧មករា១៩៧៩ នៅតែជាជម្លោះគ្មានទីបញ្ចប់ក្នុងចំណោមអ្នកនយោបាយខ្មែរ។ ថ្វីបើចលនាបាតុកម្មប្រឆាំង៧មករាដោយចេញមុខបានស្ងប់ស្ងាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំហើយក៏ដោយ ក៏អត្ថន័យថ្ងៃប្រវត្តិសាស្ត្រនេះនៅតែជាកម្មវត្ថុនៃសង្គ្រាមពាក្យសម្តីដ៏ក្តៅគគុកនៅឡើយ។ គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដែលកំពុងកាន់អំណាច ប្រារព្ធខួបថ្ងៃ៧មករាក្នុងអត្ថន័យថា «បើគ្មានថ្ងៃ៧មករាទេ ក៏គ្មានសិទ្ធិមនុស្ស និង សមិទ្ធផលទាំងឡាយដូចសព្វថ្ងៃនេះដែរ»។ នេះជាសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយ។
ប៉ុន្តែ សច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ក្រុមអ្នកនយោបាយប្រឆាំងវិញ គឺថ្ងៃ៧មករាជាថ្ងៃដែលវៀតណាមបានចូលមកលុកលុយប្រទេសកម្ពុជា។ ទឡ្ហីករណ៍របស់ពួកគេគឺ ក្រោយការផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហមរួចហើយ កងទ័ពវៀតណាមមិនបានដកចេញពីកម្ពុជាទេ តែបន្តស្ថិតនៅនិងកាន់កាប់ប្រទេសនេះរហូតដល់១០ឆ្នាំដែលគេចាត់ទុកថាជាការធ្វើអាណានិគមន៍មកលើប្រទេសកម្ពុជា បើទោះបីជាវត្តមានយូរអង្វែងរបស់កងទ័ពវៀតណាមត្រូវបានគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបកស្រាយថា ជាការចាំបាច់ដើម្បីទប់ស្កាត់ការវិលមកវិញរបស់ខ្មែរក្រហមក៏ដោយ។
ជាការពិតណាស់ ការបកស្រាយអត្ថន័យ ៧មករាទាំងពីរយ៉ាង ដែលផ្ទុយគ្នាស្រឡះនេះ វាគ្រាន់តែជាការកេងចំណេញនយោបាយរៀងខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ តាមពិតទៅ អត្ថន័យទាំងពីរយ៉ាងនេះ សុទ្ធតែជាសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាទាំងអស់។ សច្ចធម៌នេះ មិនគួរនឹងក្លាយជាជម្លោះបែកបាក់ រវាងខ្មែរនិងខ្មែរទេ ផ្ទុយទៅវិញវា គឺជាមេរៀនដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកនយោបាយខ្មែរដកបទពិសោធ។ ការខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីបញ្ហានេះបង្ហាញឲ្យឃើញថា អ្នកនយោបាយ ខ្មែរខ្វះទស្សនៈគ្រប់ជ្រុងជ្រោយដែលជាទស្សនៈវិជ្ជាដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ស្វែងរកវឌ្ឍនភាពឲ្យសង្គម។
ដូច្នេះ ជំនួសឲ្យការបន្តជម្លោះបែកបាក់គ្នា ជនជាតិខ្មែរគ្រប់និន្នាការជាពិសេសអ្នកនយោបាយតែម្តង គួរនាំគ្នាសិក្សាពីសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រពិតប្រាកដអំពីថ្ងៃ៧មករា ដោយឈរលើទស្សនៈគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ អ្វីដែលគេគួរស្វែងយល់នោះគឺ តើហេតុអ្វីបានជាមានរបបខ្មែរក្រហម? តើហេតុអ្វីបានជារបបនេះកាប់សម្លាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនឯង? តុលាការកាត់ទោសអតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម ដែលកំពុងដំណើរការសព្វថ្ងៃ ក៏មានបេសកកម្មស្វែងរកសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទងនឹងសំណួរទាំងនេះដែរ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារតែរនាំងនៃផលប្រយោជន៍នយោបាយនេះហើយ បានជាគេនៅតែមិនអាចរកឃើញសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រឃើញ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ បទពិសោធដែលល្អជាងគេ សម្រាប់ថ្ងៃ៧មករាគឺ ប្រទេសជាតិធ្លាក់ក្នុងក្តីវិនាសអន្តរាយ រហូតក្លាយជាវាលពិឃាត គឺដោយសារជម្លោះផ្ទៃក្នុងរវាងខ្មែរនិងខ្មែរគ្នាឯង។ ជម្លោះផ្ទៃក្នុងគ្មានទីបញ្ចប់នេះ ក៏ជាហេតុផលដែលនាំប្រទេសជាតិ ឲ្យធ្លាក់ក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់បរទេសដែរ។ នេះគឺជាមេរៀនប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលអ្នកនយោបាយគួរនាំគ្នាសិក្សានិងយកជាមេរៀនដើម្បីបញ្ចៀសកុំឲ្យប្រវត្តិសាស្ត្រច្រំដែល។
បច្ចុប្បន្ន នៅពេលដែលកម្ពុជាត្រូវប្រឹងប្រែងរំដោះខ្លួនពីភាពក្រីក្រ និងពីអាណានិគមន៍បែបចាស់ និងបែបថ្មីរបស់បរទេសនោះ ខ្មែរមិនគួរបន្តលេងល្បែង «ដើម្បីប្រយោជន៍តូចសុខចិត្តខូចប្រយោជន៍ធំ»ទៀតឡើយ។ ដើម្បីបញ្ចប់ជម្លោះជុំវិញអត្ថន័យថ្ងៃ៧មករា គេគ្រាន់តែទទួលស្គាល់សច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងពីរ គឺជាការស្រេច៖ ទី១៖ ៧មករាជាថ្ងៃរំដោះជីវិតខ្មែរចេញពីសេចក្តីស្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម និងទី២៖ ៧មករា ក៏ថ្ងៃដែលកងទ័ពវៀតណាមចូលកាន់កាប់ប្រទេសកម្ពុជារយៈពេល១០ឆ្នាំ។ ទាំងផលវិបាកពីរបបខ្មែរក្រហម និងពីការកាន់កាប់របស់វៀតណាមបានបន្សល់ទុករហូតដល់សព្វថ្ងៃ។
ដូច្នេះ នេះជាពេលវេលាសមស្របណាស់ ដែលខ្មែរគួរនាំគ្នាលុបស្នាមរបួសដ៏ឈឺចាប់ពីអតីតកាលដើម្បីស្វែងរកអនាគតភ្លឺស្វាងសម្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ដោយគ្រាន់តែហ៊ានទទួលស្គាល់ការពិតជាការស្រេច។ ផ្ទុយទៅវិញ ការដណ្តើមគ្នា ត្រូវដោយញែកសច្ចធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងពីរឲ្យនៅម្ខាងម្នាក់ មិនត្រឹមតែពន្យឺតពេលវេលាសម្រាប់អភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ វាក៏ធ្វើឲ្យកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយគ្មានប្រវត្តិសាស្ត្រពិតសម្រាប់រៀនសូត្រទៀតផង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ