អ.ស.ប. និងភូមាដំឡើងសម្លេងដាក់គ្នាក្នុងជំនួបកំពូលនៅថៃស្តីពីវិបត្តិជនអន្តោប្រវេសន៍នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍
នៅថ្ងៃសុក្រ ទី២៩ ឧសភានេះ ជំនួបកំពូលស្តីពីវិបត្តិជនអន្តោប្រវេសន៍នៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍បានរៀបចំឡើងក្នុងទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ដោយមានវត្តមាន ១៧ប្រទេសចូលរួម។ ជំនួបកំពូលថ្ងៃនេះបានធ្វើឡើង ចំពេលដែលតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍កំពុងប្រឈមមុខនឹងកំណើនជនអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់តាមសមុទ្រនារយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ។ គិតត្រឹម ៣ខែឆ្នំា ២០១៥ នេះ មានជនអន្តោប្រវេសន៍ជិត ២៥ ០០០នាក់ដែលបានរត់ផ្សងព្រេងតាមសមុទ្រ។ ជនអន្តោប្រវេសន៍ភាគច្រើន ជាពួកជនជាតិភាគតិចរ៉ូហ៊ីងយ៉ារស់ក្នុងទឹកភូមាដែលរត់គេចពីការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញរបស់រដ្ឋអំណាចទីក្រុងណៃពីដ៏ និងជនជាតិបង់ក្លាដែសដែលរត់គេចពីគ្រោះអត់ឃ្លាន ក្រីក្រតោកយ៉ាក។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
ស្តាប់ - ០៦:១៧
ជំនួបកំពូលថ្ងៃនេះ គឺជាជំនួបកំពូលមួយដែលត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលថៃកោះឲ្យមានជាបន្ទាន់។ ការសម្រេចចិត្តរបស់ទីក្រុងបាងកកឲ្យមានកិច្ចប្រជុំជាបន្ទាន់នេះក៏ដោយសារថា ថៃខ្លួនឯងជាទឹកដីមួយដែលត្រូវបានឈ្មួញយកធ្វើជាកន្លែងសម្រាប់នំាជនអន្តោប្រវេសន៍ទៅកាន់ប្រទេសទី៣ ពិសេសទៅកាន់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ឬឥណ្ឌូណេស៊ី។ ជាក់ស្តែងថ្មីៗនេះ ប៉ូលិសថៃបានរកឃើញរណ្តៅកប់សព និងជំរំជាច្រើនកន្លែងនៅតំបន់ប៉ែកខាងត្បូងជាប់ព្រំដែនជាមួយប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ហើយប្រទេសម៉ាឡេស៊ីក៏បានរកឃើញដូចគ្នានេះដែរនៅប៉ែកខាងជើងជាប់ព្រំដែនជាមួយប្រទេសថៃ។ ទំាងអស់នេះសុទ្ធសឹងជាភស្តុតាងជាក់ស្តែងបញ្ជាក់ពីវត្តមានបណ្តាញជួញដូរមនុស្សនៅក្នុងតំបន់ និងដែលមានទំាងការឃុបឃិតពីក្រុមប៉ូលិស ឬទាហានរបស់ប្រទេសពាក់ព័ន្ធមួយចំនួន។
លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីថៃប្រាយុទ្ធ ចាន់អូចាធ្លាប់បានថ្លែងរួចហើយថា បើគ្មានការស៊ុមគ្រលំពីអាជ្ញាធរព្រំដែនទេ ក៏ក្រុមឈ្មួញមិនអាចរកស៊ីរបៀបនេះបានដែរ។ អ៊ីចឹងហើយបានជាជំនួបកំពូលថ្ងៃនេះបានផ្តោតលើកម្មវត្ថុអាទិភាពមួយចំនួន ទី១ គឺយុទ្ធនាការជួយស្រោចស្រង់ជីវិតមនុស្សដែលទូករបស់ពួកគេកំពុងបន្តរសាត់អណ្តែតក្នុងសមុទ្រ ទី២ កំចាត់បណ្តាញជួញដូរមនុស្សឲ្យដល់ឫសគល់ និងទី៣ គិតគូរពីការទទួលយកជនភៀសខ្លួនឲ្យស្នាក់នៅ ពោលគឺជនអន្តោប្រវេសន៍ណាដែលបានទៅដល់ប្រទេសទី៣ រួចហើយ។ តែថៃ ម៉ាឡេស៊ី និងឥណ្ឌូណេស៊ីបានព្រមានរួចទុកជាមុនថា ពួកគេមិនអាចទទួលយកជនអន្តោប្រវេសន៍ទំាងនោះឲ្យស្នាក់នៅជាអចិន្រ្តៃយ៍ក្នុងទឹកដីរបស់ខ្លួនបានទេ ពោលឲ្យស្នាក់នៅតែមួយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។
ភូមា និងអង្គការសហប្រជាជាតិបានដំឡើងសរសៃ ក ដាក់គ្នា
អ្វីដែលបានធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលខ្លំាងនៅក្នុងជំនួបកំពូលថ្ងៃនេះ គឺការដំឡើងសម្លេងដាក់គ្នារវាងប្រទេសភូមា និងអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកជនភៀសខ្លួន។ អ្វីៗបានចាប់ផ្តើមដំបូងពីសម្តីរបស់លោក Volker Turk ឧត្តមស្នងការរងសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកជនភៀសខ្លួនដែលបានថ្លែងទម្លាក់កំហុសដាក់ភូមាថា ជាប្រទេសប្រភពនៃវិបត្តិជនអន្តោប្រវេសន៍សព្វថ្ងៃ។ លោក Turk បានថ្លែងច្បាស់ៗថា ដើម្បីអាចដោះស្រាយវិបត្តិនេះបាន រដ្ឋាភិបាលភូមាត្រូវតែធានាការទទួលខុសត្រូវទំាងស្រុងចំពោះពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។ ពាក្យមួយឃ្លារបស់លោក Turk បានធ្វើឲ្យអ្នកតំណាងភូមាក្តៅស្លឹកត្រចៀក ហើយឆ្លើយបកភ្លាមៗថា អង្គការសហប្រជាជាតិគ្មានសិទ្ធិអ្វីមកនិយាយដៀលត្មះ និងលូកដៃចូលជ្រៀតជ្រែកកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ភូមាឡើយ។
លោក Turk មិនបានលើកឡើងចំៗពីពួករ៉ូហ៊ីងយ៉ាទេ តែតាមរយៈពាក្យសម្តីរបស់គាត់នំាឲ្យគេយល់បានភ្លាមថា លោក Turk មានបំណងចង់ដាស់តឿនក្រើនរម្លឹករបបក្រុងណៃពីដ៏ឲ្យគិតគូរដល់ពួករ៉ូហ៊ីងយ៉ាអ្នកកាន់សាសនាអ៊ីស្លាមដែលកំពុងរងគ្រោះដោយការរើសអើងនៅប្រទេសភូមាកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា។ គួររម្លឹកជូនឡើងវិញថា ភូមាមិនដែលបានចាត់ទុកពួករ៉ូហ៊ីងយ៉ាងជាជនជាតិភាគតិចរបស់ខ្លួនទេ តែជាជនអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់មកពីប្រទេសបង់ក្លាដែស។ អ្វីជាការកត់សម្គាល់ ការលើកឡើងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិដោយទម្លាក់កំហុសដាក់ភូមាថ្ងៃនេះមិនមែនជារឿងថ្មីទេ ព្រោះកន្លងមក ប្រទេសដែលរងគ្រោះដោយលំហូរជនអន្តោប្រវេសន៍រ៉ូហ៊ីងយ៉ា ដូចថៃម៉ាឡេស៊ី ឬឥណ្ឌូណេស៊ីក៏ធ្លាប់បានបញ្ជាក់រួមគ្នាថា គេត្រូវតែដោះស្រាយបញ្ហាជនអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់នេះនៅឯប្រភពដើមរបស់វា។
តែភូមាក៏ធ្លាប់បញ្ជាក់ច្រើនដងថា រឿងអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់ជាបញ្ហានៅក្នុងតំបន់ទំាងមូល និងដែលគេត្រូវដោះស្រាយជាលក្ខណៈសមូហភាព ដោយមិនត្រូវចង្អុលចំមុខប្រទេសណាមួយទេ។ អ្វីដែលភូមារឹតតែមិនចង់ឮ និងថែមទំាងមិនចង់ឲ្យគ្រប់គ្នាប្រើទៀតនោះ គឺពាក្យ « រ៉ូហ៊ីងយ៉ា »។
អាស៊ានបន្តអសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងតំបន់ !
ក្តីសង្ឃឹមមានតិចតួចចំពោះជំនួបកំពូលក្នុងប្រទេសថៃថ្ងៃនេះ ព្រោះថា នេះមិនមែនជាលើកទី១ ទេដែលតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍បានជួបប្រទះនឹងវិបត្តិអន្តោប្រវេសន៍ និងដែលមិនអាចដោះស្រាយបាន។ គេពិតជានៅចំាបានមិនភ្លេចពីវិបត្តិដូចគ្នានេះកាលពីខែធ្នូ ឆ្នំា ២០០៨ និងខែមករា ឆ្នំា ២០០៩ ដែលកងឆ្មំាសមុទ្រថៃបានបាញ់រុញបញ្ជូនទូកដឹកជនអន្តោប្រវេសន៍រាប់សិបពាន់នាក់ឲ្យរសាត់អណ្តែតតាមវាសនានៅកណ្តាលសមុទ្រ។ កាលណោះ អាស៊ានបានត្រឹមតែសម្តែងការតក់ស្លុត តែគ្មានសម្រេចវិធានការអ្វីទំាងអស់។
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំថ្ងៃនេះទៀត ក្រៅពីប្រទេសអាស៊ានទំាង ១០ ក៏គេឃើញមានវត្តមានប្រទេសផ្សេងដូចយ៉ាងអូស្រ្តាលី ឬអាមេរិកជាដើម។ តែការដែលប្រទេសអាស៊ានបានបញ្ជូនត្រឹមតែអ្នកតំណាងរបស់ខ្លួនឲ្យចូលរួម គឺជាសក្ខីកម្មមួយដែលបញ្ជាក់រួចជាស្រេចពីកង្វះឆន្ទៈពិតប្រាកដរបស់អាស៊ានក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា។ នេះក៏មិនមែនជារឿងថ្មីដែរ ព្រោះអាស៊ានបានប្រកាន់យកនូវគោលការណ៍មិនលូកដៃចូលជ្រៀតជ្រែកកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសសមាជិកផ្សេង។ មានប្រទេសអាស៊ានខ្លះមិនទំាងហ៊ានប្រើសម្តីថ្លោសដាក់ភូមាទៀតផង នោះបើទោះបីជាដឹងថា ប្រភពបញ្ហាកើតចេញពីភូមាក៏ដោយ។
ដូច្នេះបើតាមមើលទៅ វិធានការរួមប្រហែលជាគ្មានទេ គឺមានតែវិធានការឯកតោភាគីរបស់ប្រទេសពាក់ព័ន្ធនីមួយៗ។ ថៃ ម៉ាឡេស៊ី និងឥណ្ឌូណេស៊ីលែងយកជីវិតជនអន្តោប្រវេសន៍ធ្វើជាបាល់ពីងប៉ុងបោះឲ្យគ្នាទៅវិញ ទៅមកទៀតឡើយ។ បាងកក និងគូឡាឡំាពួយល់ព្រមជួយស្រង់ជីវិតជនអន្តោប្រវេសន៍តាមសមុទ្រ និងឥណ្ឌូណេស៊ីបានសុខចិត្តឲ្យជនភៀសខ្លួនស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នក្នុងទឹកដីខ្លួន។ នៅថ្ងៃទី២៨ ឧសភា ប្រទេសកាតាទើបបានឲ្យលុយឥណ្ឌូណេស៊ីចំនួន ៥០លានដុល្លារដើម្បីយកទៅចិញ្ចឹមជនភៀសខ្លួនទំាងនោះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ