ទំនាក់ទំនងប៉ាគីស្ថាននិងឥណ្ឌាឡើងកំដៅក្រោយការស្លាប់បិនឡាដិន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៨
ប្រតិបត្តិការសម្លាប់បិនឡាដិននៅក្នុងទឹកដីប្រទេសប៉ាគីស្ថាន កាលពីថ្ងៃទី១ឧសភាដោយកម្លាំងពិសេសអាមេរិក មិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យទីក្រុងអ៊ីស្លាម៉ាបាត បាក់មុខប៉ុណ្ណោះទេ នៅចំពោះមុខពិភពលោក តែគឺជាការបើកឱកាសឱ្យប្រទេសឥណ្ឌាដែលជាសត្រូវជិតខាង មានភស្តុតាងថ្មីដាក់បន្ទុកទៅលើប៉ាគីស្ថានផងដែរ។ សម្រាប់រដ្ឋាភិបាលទីក្រុងញូវដេលី អ្វីៗហាក់បានបង្ហាញច្បាស់ហើយនៅពេលនេះគឺប៉ាគីស្ថានបានផ្តល់ ជម្រកដល់ពួកភេរវជន បើទោះបីជារដ្ឋាភិបាលអ៊ីស្លាម៉ាបាតបដិសេធថាមិនបានដឹងពី វត្តមានរបស់បិនឡាដិននៅលើទឹកដីរបស់ខ្លួនក៏ដោយ។ ស្ថានការណ៍នេះ បាននិងកំពុងដុតកំដៅទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសដែលមាន អាវុធនុយក្លេអ៊ែរទាំងពីរនៅអាស៊ីខាងត្បូងឱ្យឡើងកំដៅសាជាថ្មី។
ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន កំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពការទូតដ៏រអៀសខ្លួនបំផុតនៅចំពោះមុខក្រសែភ្នែករបស់ពិភពលោក។ រអៀស ដោយហេតុថាទីក្រុងអ៊ីស្លាម៉ាបាត ត្រូវគេសង្ស័យថាបានលាក់បំពួនមេភេរវជនដ៏ធំ ដែលពិភពលោកស្វែងរកបំផុតក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ទីបំផុតទៅ ទីជម្រករបស់អ៊ូសាម៉ា បិនឡាដិនស្ថិតនៅជិតបង្កើយនឹងបេះដូងរបស់ប៉ាគីស្ថានគឺប្រមាណតែជាង៥០គមប៉ុណ្ណោះពីទីក្រុងអ៊ីស្លាម៉ាបាត។
ក្នុងប្រតិបត្តិការកំចាត់បិនឡាដិនកាលពីថ្ងៃទី១ឧសភា អាមេរិកមិនបានជូនដំណឹងដល់រដ្ឋាភិបាលប៉ាគីស្ថានឡើយ ក៏ព្រោះតែរដ្ឋាភិបាលលោកអូបាម៉ាលែងទុកចិត្តទៀតហើយទៅលើប៉ាគីស្ថានចំពោះការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម។ ការនេះមិនខុសពីការទះកំផ្លៀងការទូតមួយដៃយ៉ាងធ្ងន់របស់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនទៅលើរដ្ឋាភិបាលក្រុងអ៊ីស្លាម៉ាបាត។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ ការវែកមុខ អ៊ូសាម៉ា បិនឡាដិន នៅលើទឹកដីប៉ាគីស្ថាន ប្រៀបបាននឹងការហុចដងដាវទៅឱ្យឥណ្ឌា ដែលបានសង្ស័យទៅលើប៉ាគីស្ថានជាយូរណាស់មកហើយ។ ជាក់ស្តែងនៅក្នុងពេលដែលពិភពលោកអបអរសាទរចំពោះការស្លាប់របស់បិនឡាដិន ទីក្រុងញូវដេលីបែរជាសម្តែងក្តីបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងទៅវិញ។ ក្តីបារម្ភរបស់ឥណ្ឌាមិនមែនមានន័យត្រឹមតែជាការភ័យខ្លាចពីព្រោះតែមេភេរវជនដ៏ធំ បានមកសម្ងំលាក់ខ្លួនយ៉ាងសុខសាន្តក្នុងប្រទេសក្បែរខាងរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ ការសម្តែងក្តីបារម្ភរបស់ឥណ្ឌា ក៏ជាការទះកំផ្លៀងការទូតមួយដៃទៀតដល់ប៉ាគីស្ថានផងដែរ។
រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសឥណ្ឌា លោក S.M. Krishna បានថ្លែងថា ការស្លាប់របស់បិនឡាដិនគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលបញ្ជាក់ពីការវិវឌ្ឍន៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជាជំហានដ៏ជោគជ័យមួយសម្រាប់ពិភពលោកក្នុងការធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងភេរវកម្ម។ ប៉ុន្តែ ជាមួយគ្នានេះ ពិភពលោកមិនត្រូវបន្ទូរបន្ថយការប្រយុទ្ធរួមគ្នាប្រឆាំងពួកភេរវនិយមទេ ពោលគឺត្រូវកំទេចឱ្យអស់នូវទីជម្រករបស់ពួកនេះនៅជុំវិញខ្លួនយើង។ នេះគឺជាការសំដៅយ៉ាងជាក់ច្បាស់ទៅលើប៉ាគីស្ថាន។ ត្រង់ចំណុចនេះ គេគួររំលឹកថា ឥណ្ឌា និងប៉ាគីស្ថានមានប្រវត្តិជូរចត់ជាមួយគ្នាតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ។ ប៉ាគីស្ថានធ្លាប់មានទំនាក់ទំនងគួរឱ្យសង្ស័យជាមួយសកម្មជនអ៊ីស្លាមដែលប្រទេសនេះបានផ្តល់ទីជម្រកដោយសារមូលហេតុជាយុទ្ធសាស្រ្តនៅក្នុងទំនាស់រ៉ាំរ៉ៃជាមួយឥណ្ឌាជុំវិញដែនដីកាស្មៀ។
បន្ថែមពីលើនេះ អំពើភេរវកម្មកាលពីចុងខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ២០០៨ ទៅលើសណ្ឋាគារប្រណីត ភោជនីយដ្ឋានក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍ ស្ថានីយ៍រថភ្លើងដ៏សំខាន់មួយ និងមជ្ឈមណ្ឌលជនជាតិជ្វីវមួយនៅក្នុងទីក្រុងប៊ុមបេដែលបានធ្វើឱ្យមនុស្ស១៦៦នាក់ស្លាប់ និងជាង៣០០នាក់ផ្សេងទៀតរងរបួស គឺជាអធិករណ៍ថ្មីរវាងឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្ថាននៅក្នុងបរិបទនៃអំពើភេរវកម្ម។ ឥណ្ឌាបានដាក់ការសង្ស័យទៅលើក្រុមជ្រុលនិយមដែលរស់នៅលើទឹកដីប៉ាគីស្ថាន។
គឺចាប់តាំងពីពេលនោះហើយដែលទំនាក់ទំនងឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្ថានដែលជាប្រទេសជិតខាងនិងជាប្រទេសគូប្រជែងដ៏ខ្លាំងក្លាខាងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរនៅអាស៊ីខាងត្បូង កាន់តែធ្លាក់ចុះដុនដាបយ៉ាងខ្លាំងម្តងទៀតបន្ទាប់ពីធ្លាប់បានធ្វើសង្គ្រាមជាមួយគ្នា៣ដងចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៤៧
មក។ ដំណើរការស្វែងរកសន្តិភាពដែលផ្តួចផ្តើមឡើងកាលពីឆ្នាំ២០០៤ត្រូវបានអាក់ខានទៅវិញ។ ប៉ុន្តែ ក្រោមសម្ពាធពីអន្តរជាតិជាពិសេសពីសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រទេសទាំងពីរបានយល់ព្រមចូលតុចរចាឡើងវិញកាលពីពេលថ្មីៗនេះ។ កាលពីខែមីនាកន្លងទៅ ឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្ថានថែមទាំងបានបង្កើតទូរស័ព្ទក្រហមមួយសម្រាប់ទាក់ទងគ្នាបន្ទាន់ស្តីពីព័ត៌មានភេរវកម្មទៀតផង។
ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះដំបៅចាស់ហាក់បានរើឡើងវិញ។ សម្រាប់ទីក្រុងញូវដេលី ហាក់គ្មានអ្វីគួរឱ្យសង្ស័យទៀតឡើយថាប្រទេសប៉ាគីស្ថានគឺជាជម្រកដ៏ពិសិដ្ឋរបស់មេភេរវជន។ ការចោទប្រកាន់នេះច្បាស់ណាស់ថាកំពុងដុតកំដៅទំនាក់ទំនងប្រទេសអាស៊ីខាងត្បូងទាំងពីរឱ្យឡើងកំដៅដែលអាចនឹងជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់តំបន់អាស៊ីនិងពិភពលោកទាំងមូលពីព្រោះចូរកុំភ្លេចថា ឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្ថានជាប្រទេសដែលមានអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ