ការគ្រប់គ្រងវិស័យសុខាភិបាលជាគន្លឹះដោះស្រាយវិបត្តិសង្គម
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៣
បើទោះបីជាវិស័យសុខាភិបាលមានការរីកចម្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក៏ដោយ ក៏នៅមានបញ្ហាច្រើនណាស់ដែលត្រូវដោះស្រាយ។ នៅពេលមានជំងឺម្តងៗ គ្រួសារអ្នកមានតែងចាកចេញទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស។ គុណភាពទាប តែតម្លៃខ្ពស់ នៅតែជាបញ្ហាចោទសម្រាប់សេវាសុខាភិបាលក្នុងស្រុក។ នៅឯតំបន់ជនបទវិញ សេវាសុខាភិបាលរឹតតែមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំតាមទំនើងចិត្ត និងការព្យាបាលជំងឺខុសបច្ចេកទេស នៅតែជាទម្លាប់ដែលមិនទាន់ប្រែប្រួលនៅឡើយ។ ដូច្នេះ ការគ្រប់គ្រងវិស័យសុខាភិបាលឲ្យបានល្អជាគន្លឹះដោះស្រាយវិបត្តិច្រើនយ៉ាងក្នុងសង្គម។
នៅពេលដែលមានសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ គ្រួសារអ្នកមានលទ្ធភាពបានចាកចេញទៅព្យាបាលនៅក្រៅប្រទេស ដូចជាសាំងហ្គាពួរ ថៃ ឬវៀតណាម ទៅតាមលទ្ធភាពធនធានដែលខ្លួនមាន។ ប៉ុន្តែ គ្រួសារអ្នកក្រីក្រគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីរត់រកមណ្ឌលសុខភាព មន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ ឬក៏មន្ទីរពហុព្យាបាលឯកជនក្នុងស្រុកនោះឡើយ។
ពលរដ្ឋក្រីក្រក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលឯណោះវិញច្រើនតែទិញថ្នាំពេទ្យមកព្យាបាលដោយខ្លួនឯងដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។ អ្នកខ្លះទៀតរត់ទៅពឹងពាក់ពេទ្យភូមិដែលចេះវិជ្ជាពេទ្យមិនច្បាស់លាស់ឬក៏អ្នករកស៊ីចាក់ថ្នាំតាមភូមិដោយមិនបានឆ្លងកាត់ការសិក្សាផ្នែកវិជ្ជាពេទ្យត្រឹមត្រូវឡើយ។ ការព្យាបាលរបៀបនេះអាចបង្កបញ្ហារយៈពេលយូរចំពោះសុខភាពឬក៏ពេលខ្លះបង្កគ្រោះថ្នាក់ភ្លាមៗក៏មាន។ ករណីឆ្លងមេរោគអេដស៍នៅភូមិរកា ខេត្តបាត់ដំបងគឺជាឧទាហរណ៍ស្រាប់។
ជាការពិត បញ្ហាដែលកំពុងចោទឡើងក្នុងវិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នមានច្រើនយ៉ាងដូចជា គុណភាពនៃការព្យាបាលមិនសូវល្អតែតម្លៃខ្ពស់ ការធ្លាក់ចុះនៃសីលធម៌គ្រូពេទ្យដែលជំរុញឲ្យអ្នកប្រកបអាជីពនេះមួយចំនួនសម្លឹងឃើញប្រាក់ធំជាងគ្រោះថ្នាក់នៃជីវិតមនុស្ស។ ងាកទៅមើលកន្លែងលក់ថ្នាំពេទ្យវិញ ឱសថស្ថានមួយចំនួនគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាត ឱសថស្ថានខ្លះទៀតគ្មានឱសថការីជាអ្នកឈរលក់ថ្នាំពិតប្រាកដឡើយ។ នៅកម្ពុជា មនុស្សទូទៅអាចទិញថ្នាំពេទ្យបានតាមចិត្តចង់ ឬក៏អ្នកលក់ថ្នាំខ្លះតាំងខ្លួនជាអ្នកផ្សំថ្នាំឲ្យអ្នកជំងឺដោយខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជា។ ផលិផលថ្នាំពេទ្យ ឬផលិតផលដែលទាក់ទងនឹងសុខភាពត្រូវបានគេឃោសនា និងដាក់លក់តាមទំនើងចិត្ត។ តើទាំងនេះមិនមែនជាភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងវិស័យសុខាភិបាលទេឬ?
និយាយបែបនេះ គេក៏មិនត្រូវភ្លេចការរីកចម្រើនវិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជារយៈពេលចុងក្រោយនេះនេះដែរ។ មន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ និងមណ្ឌលសុខភាពមានវត្តមានកាន់តែច្រើន ខណៈដែលឱសថដ្ឋាន និងមន្ទីរពហុព្យាបាលឯកជនក៏កំពុងរីកដុះដាល។ គ្រូពេទ្យមួយចំនួនក៏បានខិតខំគោរពក្រមសីលធម៌ដើម្បីលើកកម្ពស់វិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួន។ ទាំងនេះជាសញ្ញាវិជ្ជមានគួរឲ្យលើកទឹកចិត្ត។ ប៉ុន្តែ ជាការកត់សម្គាល់ គ្រូពេទ្យដែលគោរពវិជ្ជាជីវៈត្រឹមត្រូវច្រើនតែរកប្រាក់មិនសូវបានពីព្រោះអ្នកជំងឺច្រើនតែចូលចិត្តគ្រូពេទ្យដែលព្យាបាលឆាប់ជាទោះជាប្រើមធ្យោបាយណាក៏ដោយ។ ចំណែកគ្រូពេទ្យដែលព្យាបាលត្រឹមត្រូវតាមក្បួនវេជ្ជសាស្ត្រច្រើនប្រើពេលយូរដែលធ្វើឲ្យអតិថិជនមិនសូវផ្តល់តម្លៃ។ ទម្លាប់ផ្តល់តម្លៃខុសរបស់សាធារណជនខ្មែរបែបនេះក៏ជាបញ្ហាធំធេងមួយដែរ។
ដូច្នេះ ការលើកកម្ពស់វិស័យសុខាភិបាលគឺជាកិច្ចការចាំបាច់ណាស់សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីរួមចំណែកកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងលើកកម្ពស់សុខមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ ដើម្បីអាចធ្វើបាន វាទាមទារការចូលរួមពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន។ ក្រសួងសុខាភិបាលត្រូវគ្រប់គ្រងវិស័យនេះឲ្យបានម៉ត់ចត់សំដៅបង្កើនគុណភាពសេវាព្យាបាលជំងឺ ក៏ដូចជាបង្កើនសីលធម៌របស់គ្រូពេទ្យ។ បន្ទាប់មក ការធ្វើឲ្យសុខាភិបាលមានតម្លៃថោកសម្រាប់ជនក្រីក្រគឺជាកិច្ចការសំខាន់ជាបន្ទាន់។ រីឯអ្នករកស៊ីចាក់ថ្នាំដែលគ្មានជំនាញត្រឹមត្រូវមិនគួរមានទៀតទេនៅក្នុងយុគសម័យនេះ។
ការគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មថ្នាំពេទ្យ និងផលិតផលទាក់ទងនឹងសុខភាពក៏ជារឿងចាំបាច់មិនអាចមើលរំលងបានដែរពីព្រោះថា ភាពអនាធិបតេយ្យក្នុងវិស័យនេះក៏ចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ដែរក្នុងការបំផ្លាញថវិកាគ្រួសារខ្មែរ។ ទោះបីជាមិនទាន់មានការសិក្សាជាក់លាក់ណាមួយត្រូវបានធ្វើឡើងក៏ដោយ ក៏គេអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ការចំណាយទៅលើសុខភាពគឺជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់មួយរបស់គ្រួសារខ្មែរជាពិសេសគ្រួសារអ្នកក្រីក្រ។ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ថវិកាជាច្រើនត្រូវបានពលរដ្ឋខ្មែរចំណាយទៅលើសុខភាពក្នុងនោះទឹកប្រាក់សន្ធឹកសន្ធាប់បានហូរចូលទៅក្នុងប្រទេសជិតខាង។
ទាំងនេះគឺជាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថា ដល់ពេលហើយដែលត្រូវគ្រប់គ្រងវិស័យសុខាភិបាលឲ្យបានល្អដើម្បីលើកកម្ពស់សុខមាលភាពសង្គមផងនិងដើម្បីលើកកម្ពស់កម្រិតជីវភាពរបស់គ្រួសារខ្មែរផង។ ផ្ទុយទៅវិញ ការបណ្តែតបណ្តាយឲ្យវិស័យសុខាភិបាលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះតទៅទៀត វាជាការខាតបង់ធំធេងសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារខ្មែរផង និងជាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់សង្គមទាំងមូលផង៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ