ទីផ្សារសារព័ត៌មានរីកធំជាងមុន តែជីវភាពអ្នកកាសែតហាក់ដូចនៅដដែល
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៣៥
ខណៈដែលវិស័យសារព័ត៌មាននៅប្រទេសកម្ពុជា នៅមានលក្ខណៈប្រសើរឡើង បើទោះណាជាឆ្នាំនេះធ្លាក់ចុះ ៤លេខ ក៏ប៉ុន្តែមិនធ្លាក់ដល់ចំណុចខ្មៅក៏ដោយ អ្នកបំរើការងារលើវិស័យសារព័ត៌មាន ត្រូវបានលើកឡើងជាចំណោទនៅឡើយពីស្ថានភាពជីវភាពរបស់ពួកគេ។ តើវាអាចនឹងមានការប្រែប្រួលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ទេលើវិស័យសារព័ត៌មានខ្មែរ នៅពេលដែលអ្នកកាសែតខ្មែរ មិនទាន់មានជំរកសមរម្យ មានការខ្វះខាតនៅពេលប្រឈមនឹងជំងឺឬអសមត្ថភាពក្នុងការងារដោយប្រការណាមួយ។
វិស័យសារព័ត៌មានរយៈពេល ១ទសវត្សចុងក្រោយនេះ មានការរីកចំរើនយ៉ាងខ្លាំង ដែលការរីកចំរើននេះ ត្រូវគេសម្គាល់ឃើញថា បានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនូវបច្ចេកវិទ្យាអេឡិចត្រូនិក។ អ្នកកាសែតម្នាក់ៗ ត្រូវបានបំពាក់នូវឧបករណ៍ទំនើបៗ ដូចជាទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូន ប្រើប្រាស់សម្រាប់ថតរូប និងថតសម្លេង កាមេរ៉ាថតរូប និងថតវីដេអូ តាមប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យាទំនើប រួមនឹងមធ្យោបាយយកព័ត៌មាន ដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយចំនួនទៀត។
ក៏ប៉ុន្តែក្រឡេកទៅមើលស្ថានភាពជីវភាពរបស់អ្នកសារព័ត៌មានវិញ ឃើញថានៅតែមានសភាពយ៉ាប់យ៉ឺន និងបានត្រឹមមួយគ្រប់ៗដដែល។ ជាទូទៅអ្នកសារព័ត៌មាន នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាត្រូវគេសម្គាល់ឃើញមានច្រើនប្រភេទ មានប្រភេទអ្នកសារព័ត៌មានបែបវិជ្ជាជីវៈ អ្នកសារព័ត៌មានពាក់កណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងអ្នកសារព័ត៌មានមិនគិតពីវិជ្ជាជីវៈ។
ក្នុងចំណោមអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើនប្រភេទនេះ អ្នកសារព័ត៌មានបែបវិជ្ជាជីវៈ មិនសូវជាមានជីវភាពធូរធារប៉ុន្មាននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែមានស្ថានភាពគ្រាន់បើជាងអ្នកកាសែតធម្មតា ប្រសិនពួកគេបំរើការងារនៅក្នុងអង្គភាពជាទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានបរទេស។ ជាមួយគ្នានេះ អ្នកសារព័ត៌មានពាក់កណ្តាលវិជ្ជាជីវៈគឺប្រភេទអ្នកសារព័ត៌មាន ដែលគោរពខ្លះនឹងមិនគោរពខ្លះ ទៅលើគោលការណ៍វិជ្ជាជីវៈសារព័ត៌មាន។ ការធ្វើដូចនេះ គឺដោយសារតែប្រាក់ចំណូល ឬប្រាក់ខែមិនគ្រប់គ្រាន់ បើនិយាយនៅទីក្រុងភ្នំពេញវិញ ភាគច្រើននៃអ្នកកាសែតទាំងនេះ បានរស់ក្នុងស្ថានភាពមានទីលំនៅមិនច្បាស់លាស់ឬក៏ជួលផ្ទះគេស្នាក់នៅ នៅឡើយ។
ដោយឡែក អ្នកកាសែត ដែលមិនសូវគិតពីវិជ្ជាជីវៈ អ្នកកាសែតប្រភេទនេះ មានច្រើនជាពិសេស បានបំរើការងារនៅតាមបណ្តាខេត្ត។ ក្រុមអ្នកកាសែតទាំងនេះ អ្នកខ្លះបានក្លាយ ជាឧកញ៉ាកាសែត ហើយអ្នកខ្លះទៀត មានត្រឹមម៉ូតូកញ្ចាស់មួយសម្រាប់ជិះយកព័ត៌មានប៉ុណ្ណោះ។
ទាំងអស់នេះ បង្ហាញថាស្ថានភាពជីវភាពអ្នកសារព័ត៌មានមួយចំនួនធំនៅកម្ពុជា នៅមិនមានលក្ខណៈប្រសើរនៅឡើយ។ មិនទាន់ប្រសើរ ភាគច្រើនពួកគេមានការប្រឈម នៅពេលដែលមានបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុ ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ឬអសមត្ថភាពការងារដោយប្រការណាមួយ ជាញឹកញយ តែងមានការអំពាវនាវរកជំនួយមនុស្សធម៌ពីសប្បុរសជននានា។
តើការដែលអ្នកកាសែតមិនបានអនុវត្តក្រិត្យក្រមវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួនបានទាំងអស់គ្នា បណ្តាលមកពីមូលហេតុអ្វី? ជាការពិតគេមិនអាចបន្ទោសតែមួយជ្រុងបានទេ។ ការដែលអ្នកកាសែតមួយចំនួនជាពិសេសនៅតាមបណ្តាខេត្តអាចធ្វើទៅបានដូចជាដើរតួជាសមត្ថកិច្ច ដេញតាមប្រមាញ់ព័ត៌មានពីបទល្មើស ដែលជារឿយៗមានការលើកឡើងថាដើម្បីលាភសក្ការៈយ៉ាងណានោះ ពួកគេមិនអាចធ្វើទៅរួចទេ ប្រសិនបើអ្នកពាក់ព័ន្ធដូចជាក្រសួងព័ត៌មានជាដើម មានភាពច្បាស់លាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រង។
តើអាចមានទេ កាសែត ពីរ បី ខែចេញផ្សាយម្តង។ ការទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីការចុះយកព័ត៌មាននានា ការចុះផ្សាយឬមិនចុះផ្សាយជាថ្នូរនឹងថវិកាបន្តិចបន្តួចសុទ្ធតែបានកើតមាន នៅក្នុងសង្គមសារព័ត៌មានខ្មែរ។ រូបភាពបែបនេះមិនដឹងថាបន្តមានដល់ពេលណាទេ ខណៈដែលសេដ្ឋកិច្ចអ្នកកាសែតមួយចំនួនមិនសូវល្អ ហើយការស្វែងយល់ពីចំណេះដឹងផ្នែកសារព័ត៌មានមិនមានឬនៅមានកំណត់។ដរាបណាស្ថានភាពជីវភាព អ្នកសារព័ត៌មាន នៅតែមានការលំបាក ការចូលរួមរបស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយទៅក្នុងគោលការណ៍អភិវឌ្ឍប្រទេស និងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ នឹងមិនអាចមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់បានទេ។
ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យស្ថានភាពអ្នកសារព័ត៌មានភាពប្រសើរឡើង ប្រសើរទាំងក្រមសីលធម៌ វិជ្ជាជីវៈ ប្រសើរទាំងសេដ្ឋកិច្ច លុះត្រាតែ អ្នកសារព័ត៌មាន ទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល ឲ្យបានច្បាស់លាស់តាមរយៈវគ្គខ្លីៗ ឬរយៈពេលសមរម្យណាមួយ។ មានការលើកទឹកចិត្តពីស្ថាប័នផ្សព្វផ្សាយជាពិសេស ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក ក្នុងការផ្តល់នូវភាពសមរម្យណាមួយខាងថវិកាដល់អ្នកសារព័ត៌មានរបស់ខ្លួន ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយនូវការប្រព្រឹត្តិខុសក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ នៅពេលបំពេញភារៈកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដើម្បីស្ថាប័ន។
បើពុំដូច្នោះទេ នោះស្ថានភាពអ្នកសារព័ត៌មាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានឹងមិនមានការប្រសើរឡើងតាមបែបវិជ្ជាជីវៈនោះទេ។ វានឹងប្រសើរឡើងបង្កប់ដោយការរិះគន់ មិនអាចដោះស្រាយបាន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ