បុណ្យកឋិនបច្ចុប្បន្ន មានបច្ច័យច្រើនតែខ្វះសាមគ្គីភាពទូលំទូលាយ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៧
កាលពីខ្មែរទើបរួចផុតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ការធ្វើបុណ្យកឋិន ត្រូវគេកត់សម្គាល់ថាមានសភាពគគ្រឹកគគ្រេង រួបរួមគ្នា ជួយគ្នាមិនប្រកាន់ពណ៌សម្បុរនយោបាយ ឬសាសនាអ្វីទាំងអស់។ កាយវិការនេះ គឺដោយសារជំនាន់នោះ ពួកគេអវត្តមានការធ្វើបុណ្យទាន ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ មួយវិញទៀត នៅទសវត្សឆ្នាំ៨០-៩០ ប្រជាជនខ្មែរ គ្មានការលោភលន់ ឬភាពរវល់ ដើម្បីហេតុផលសេដ្ឋកិច្ចនានា ដែលរំខានដល់ការធ្វើបុណ្យឲ្យបានពេញលេញដូចជាបច្ចុប្បន្ននេះទេ។
កឋិនកាលបានមកដល់ហើយចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ១រោជ ខែអស្សុជ ត្រូវនឹងថ្ងៃចន្ទ ទី១៧ ខែតុលាឆ្នាំ២០១៦ រហូតដល់ថ្ងៃ ១៥កើត ខែកក្តិក ពោលគឺមានរយៈពេល ១ខែគត់។ ក្នុងរយៈពេលមួយខែនេះ វត្តនីមួយៗមានសិទ្ធិទទួលបានកឋិនទាន ដែលពុទ្ធបរិស័ទទីជិតទីឆ្ងាយហែចូល បានតែមួយថ្ងៃគត់ ទោះជាថ្ងៃតែមួយនោះមានកឋិនច្រើនក៏ដោយ។
ការធ្វើកឋិន តាមផ្លូវព្រះពុទ្ធសាសនា ពុទ្ធបរិស័ទទទួលបានអានិសង្ឃខ្ពស់ណាស់ ក្នុងនោះមានដូចជាបានធ្វើផ្លូវទៅកាន់ឋានសួគ៌ បិទផ្លូវមិនឲ្យទៅកើតជាអបាយនានា ទទួលបាន សម្បត្តិមនុស្ស១ សម្បត្តិទេព្តា១ និងសម្បត្តិព្រះនិព្វាន១ ព្រមទាំងក្លាយជាបុគ្គលដ៏ប្រសើរជាដើម។
ជាការកត់សម្គាល់ ការធ្វើបុណ្យកឋិននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានការវិវត្តជាច្រើន អស់រយៈពេលជាង ៣ទសវត្សកន្លងទៅនេះ។ ចាប់តាំងពីប្រទេសត្រូវបានរំដោះពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ពោលគឺនៅទសវត្សឆ្នាំ៨០ និងទសវត្សឆ្នាំ៩០ ការធ្វើបុណ្យកឋិនរបស់ប្រជាជនខ្មែរ បានប្រព្រឹត្តិឡើង នៅក្នុងស្មារតីមួយមានលក្ខណៈជាការធ្វើបុណ្យបែបសាមគី្គ និងមានសកម្មភាពគគ្រឹកគគ្រេង។
មានហេតុផលមួយចំនួន ដែលបង្ហាញថា ការធ្វើបុណ្យកឋិនកាលជំនាន់ទសវត្សមុនៗ មានភាពប្រសើរជាងបច្ចុប្បន្ន គឺប្រជាជនខ្មែរទើបតែបានឆ្លងផុតពីរបបកាប់សម្លាប់ ដែលប្រព្រឹត្តិឡើងដោយពួកខ្មែរក្រហម ដូចនេះ ម្នាក់ៗបានស្រេកឃ្លានក្នុងការធ្វើបុណ្យ ដោយមិនបានគិតពីការរើសអើង មិនមានគិតពីការប្រកាន់បក្សពួក មានការស្ម័គ្រចិត្តស្មោះស្ម័គ្រចូលរួមជួយគ្នា ក្នុងឋានៈជាសាច់ញាតិ អ្នកភូមិផងរបងជាមួយ ដោយមិនគិតពីការខាតបង់ ឬកេងប្រវ័ញ្ចអ្វីឡើយ។
ប្រជាជនជំនាន់នោះ មានការរាប់អានគ្នាណាស់ សកម្មភាពហែកឋិន បានធ្វើឡើងក្នុងរូបភាពគគ្រឹកគគ្រេង បើទោះណាជាបច្ច័យ ដែលប្រមូលបានពីអង្គកឋិនទាននៅពេលនោះ មានសភាពស្តួចស្តើងទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ពលរដ្ឋម្នាក់ៗក៏ដោយ។ ពោលគឺការធ្វើកឋិនជំនាន់នោះ បង្កើតបានជាបរិយាកាសសប្បាយរីករាយទាំងអ្នកហែកឋិនចូលវត្ត និងរីករាយទាំងពុទ្ធបរិស័ទជើងវត្ត ដែលជាអ្នកចាំទទួលការហែកឋិនចូល។
ផ្ទុយទៅវិញ ការធ្វើកឋិនសម័យវិទ្យាសាស្ត្រមានការអភិវឌ្ឍនេះ មានសភាពខុសគ្នាជាច្រើនពីសម័យកាលមុនៗ។ ជាការកត់សម្គាល់ចាប់តាំងពីមានការបោះឆ្នោត ដែលរៀបចំឡើងដោយអង្គការសហប្រជាជាតិកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៣មក ហើយជាបណ្តើរៗ ប្រទេសកម្ពុជាបានអនុវត្តតាមសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរី ការធ្វើបុណ្យកឋិនក៏មានការប្រែប្រួលរូបភាពជាបណ្តើរៗដែរ។
ប្រែប្រួលដោយការធ្វើបុណ្យកឋិន ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយពាក់ព័ន្ធទៅនឹងនយោបាយ។ ពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលជាអ្នករួមគ្នាជាធ្លុងមួយធ្វើបុណ្យកឋិន សន្សំកុសលជាមួយគ្នាពីអតីតកាល បែរជាមានការបែងចែកបក្សពួក ចែកក្រុម ហើយការប្រកួតប្រជែងគ្នាខាងធនធាន ក្នុងការធ្វើ កឋិនក៏បានកើតមានឡើង។
បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច និងការលោភលន់ របស់មនុស្សជំនាន់នេះ បានជំរុញឲ្យមានការបោះបង់ និងបំភ្លេចចោលនូវទំនៀមទំលាប់ល្អរបស់ខ្មែរ ដែលបានកើតមានជាយូរមកហើយ។ ព្រះសង្ឃអង្គខ្លះ មិនបានប្រតិបត្តិឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមពុទ្ធឱវាទ ជាហេតុធ្វើឲ្យល្អក់កករ ក្នុងការគោរព និងធ្វើបុណ្យពីសំណាក់ពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរ។
ដោយឡែកការដង្ហែអង្គកឋិនចូលវត្ត ក៏មានការប្រកាន់ដែរ ដោយក្នុងមួយឆ្នាំៗ អាស្រ័យទៅលើនិន្នាការនៃអ្នកផ្តើមបុណ្យ និងនិន្នាការរបស់អ្នកគ្រប់គ្រងវត្តនីមួយៗ ដែលត្រូវបានគេមើលឃើញថា ប្រពៃណី សាសនា នាដំណាក់កាលចុងក្រោយនេះ មានការទាក់ទងគ្នាទៅនឹងនយោបាយ ពណ៌សម្បុរ «លោកខាងឯង ឬលោកខាងអញ»។ ជាមួយគ្នានេះ ក៏មានការកត់សម្គាល់ដែរថា ក្នុងមួយឆ្នាំៗវត្តខ្លះ សំបូរកឋិន មានកឋិនច្រើនហែចូលវត្តថ្ងៃតែមួយ រីឯវត្តខ្លះស្ទើរតែគ្មានកឋិនហែចូលសោះក្នុងអំឡុងពេលរដូវកាលកឋិន មួយឆ្នាំមានតែម្តងនេះ។
ដូច្នេះ ការធ្វើបុណ្យកឋិននាសម័យនេះ ជាការពិតស្ថិតនៅក្នុងសង្គមមួយ ដែលមានការវិវត្ត ធនធាននៃការធ្វើកឋិន មានភាពខុសគ្នាពីអតីតកាលខ្លាំង វាអាចប្រសើរជាងជំនាន់មុនទាក់ទងទៅនឹងការកសាងវត្ត និងរំលេចសមិទ្ធផលផ្សេងៗនៅក្នុងវត្ត។ ទោះយ៉ាងនេះក្តី ប្រសិនបើការប្រតិបត្តិបុណ្យកឋិន នៅតែបន្តបង្ហាញទិដ្ឋភាពដូចកាលពីទសវត្សឆ្នាំ ៨០ និង៩០ គឺជាការប្រសើរ ដោយកាលណោះខ្មែរបានរួមគ្នាធ្វើបុណ្យ និងគោរពយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនក្រោមដំបូលព្រះពុទ្ធសាសនាតែមួយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ