អ៊ីស្រាអែល-ប៉ាឡេស្ទីន ៖ គួរមានសន្តិភាពដើម្បីប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចរួម
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៣១
ការខិតខំប្រឹងប្រែងរកសន្តិភាពឱ្យអ៊ីស្រាអែល និងប៉ាឡេស្ទីន តែងតែជួបបរាជ័យម្តងជាពីរដង។ ការផ្តួចផ្តើមរបស់អាមេរិក កាលពីពីរឆ្នាំក៏មិនបានសម្រេច សន្និសីទក្រុងប៉ារីស កាលពីចុងសប្តាហ៍មុនក៏គ្មានលទ្ធផល។ ឯស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចវិញ មិនថាចំពោះអ៊ីស្រាអែល ឬប៉ាឡេស្ទីនទេ សុទ្ធតែ ផុយស្រួយដូចគ្នា។ តាមការពិត តាំងពីមានកិច្ចព្រមព្រៀងក្រុងអូស្លូឆ្នាំ១៩៩៣មក សេដ្ឋកិច្ចតំបន់ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពរង់ចាំរហូត ៖ គ្មានដំណើរការសន្តិភាព គ្មានការចរចាអ៊ីស្រាអែល-ប៉ាឡេស្ទីន... ២៣ឆ្នាំក្រោយ គ្មានអ្វីជាអំណោយផលល្អដល់សេដ្ឋកិច្ចសោះសម្រាប់អ្នកជិតខាងគ្នាពីរនេះ។
គ្មានអ្វីល្អសោះសម្រាប់ប៉ាឡេស្ទីន គ្មានការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច គ្មានទេភាពប្រសើរឡើងនៃជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ... ហើយក៏គ្មានអ្វីដែលល្អសោះដែរសម្រាប់អ៊ីស្រាអែល ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ន បានធ្វើរដ្ឋចំណាយថវិកាច្រើន និងបានធ្វើឱ្យមានគម្លាតសង្គមខ្លាំង ដោយសារតែចំណាយលុយខ្លាំងលើវិស័យយោធា។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើពលរដ្ឋពីរសាសន៍នេះរួមរស់នឹងគ្នាដោយសន្តិភាពវិញ នោះពួកគេនឹងបានទទួលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចរួម និងពីគ្នាទៅវិញទៅមក។
តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣ ឆ្នាំដែលមានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងផ្តល់ស្វយ័តភាពដល់តំបន់ហ្កាហ្សា និងស៊ីហ្ស័កដានីមក ជីវិតរបស់ពលរដ្ឋប៉ាឡេស្ទីនជាងបួនលាននាក់ នៅស៊ីហ្ស័កដានី និងតំបន់ហ្កាហ្សា មិនបានប្រសើរទេ។ ថ្វីបើក្នុងរយៈពេលជាង២០ឆ្នាំនេះ កំរិតជីវភាពពលរដ្ឋប៉ាឡេស្ទីន បានកើនទ្វេដងមែន តែស្ថិតនៅទាបជាងពលរដ្ឋអ៊ីស្រាអែលឆ្ងាយណាស់។ កាលពីឆ្នាំទៅ ផលិតផលសរុបក្នុងស្រុកប៉ាឡេស្ទីនបានកើនឡើង២,៥% តែកំណើនប៉ុណ្ណេះមិនអាចធ្វើជីវភាពប្រជាជនម្នាក់បានប្រសើរឡើងទេ ម្យ៉ាងទៀតក្នុងឆ្នាំដដែលនេះ ចំនួនប្រជាជនបានកើនឡើង៣%។
ក្នុងតថភាពជាក់ស្តែង សេដ្ឋកិច្ចប៉ាឡេស្ទីន គឺជាប៉េងប៉ោង ដែលផ្លុំឱ្យប៉ោងឡើងដោយជំនួយបរទេស ឬជំនួយមនុស្សធម៌ និងកម្ចី ដើម្បីល្អមើលតែប៉ុណ្ណោះ។
ស្ថិតក្រោមអាណានិគមអ៊ីស្រាអែល ប៉ាឡេស្ទីននៅតែក្រ ២៥,៨%នៃជនជាតិប៉ាឡេស្ទីន រស់ក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រ ភាពអត់ការងារធ្វើបានឡើងដល់ ៣៨% នៅតំបន់ហ្កាហ្សា ដែលជាអត្រាខ្ពស់ជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ ពលរដ្ឋប៉ាឡេស្ទីននៅស៊ីហ្ស័កដានី មានជីវភាពគ្រាន់បើបន្តិច ព្រោះអាចធ្វើការឱ្យអ៊ីស្រាអែល តែមិនបានចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចដល់ប៉ាឡេស្ទីនទេ។
៥ទសវត្សរ៍មកហើយដែលការធ្វើអាណានិគមកិច្ចអ៊ីស្រាអែល និងបំបែកខ្លួនជាឯកតោភាគី បានរាំងស្ទះរាល់ទស្សនវិស័យនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនិងការងាររបស់ប៉ាឡេស្ទីន។ ដីមានជីរជាតិ មានធនធានធម្មជាតិ និងវត្ថុធាតុដើម ស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ស៊ីហ្ស័កដានី តែប៉ាឡេស្ទីនគ្មានសិទ្ធិធ្វើផលិតកម្មពេញលេញឡើយ។ ហើយគឺដែនដីនេះជាដើមហេតុបង្ឃាំងប៉ាឡេស្ទីនមិនឱ្យបង្កើតជារដ្ឋឯករាជ្យមួយនឹងគេបាន ព្រោះអ៊ីស្រាអែលបានគ្រប់គ្រងដែនដីនេះ ចំនួន៦០%។
ដូច្នេះបើគ្មានសន្តិភាពទេ ប៉ាឡេស្ទីនត្រូវរស់ពឹងផ្អែកលើអ៊ីស្រាអែល កាន់តែខ្លាំង និងក្នុងវិស័យជាច្រើនដូចជា ការងារ ពាណិជ្ជកម្ម ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ទូរគមនាគមន៍ អគ្គិសនី ... ដំណោះស្រាយនយោបាយជាប់គាំង តភ្ជាប់ដោយការកាត់បន្ថយជំនួយ អាជ្ញាធរប៉ាឡេស្ទីនអាចនឹងរំសាយ និងធ្លាក់ក្នុងមហន្តរាយ ទាំងប៉ាឡេស្ទីនខ្លួនឯង និងអ៊ីស្រាអែលទៀត។
ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើជាតិពីរនេះអាចក្លាយជារដ្ឋពីរ នោះនឹងមានដំណើរការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចជានិរន្តព្រមទាំងអាចប្រមូលចំណេញបានពីការបិទបញ្ចប់អំពើហិង្សាទៀត។ ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា បើអ្នកជិតខាងគ្នាពីរនេះមានសន្តិភាពនឹងគ្នា នោះប៉ាឡេស្ទីននឹងមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ៥០ពាន់លានក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំ ពោលគឺប្រជាជនមានចំណូលកើនឡើង៣៦%។ ឯខាងអ៊ីស្រាអែលក៏ដូចគ្នា បើតាមការសិក្សាដដែលនោះ អ៊ីស្រាអែលនឹងបានចំណេញពីរដងយ៉ាងតិចលើសប៉ាឡេស្ទីន បើមានសន្តិភាព។
ផ្ទុយទៅវិញ ដោយជម្លោះជាមួយប៉ាឡេស្ទីន អ៊ីស្រាអែលបានបន្តបាត់បង់អ្នកចេះដឹង និងបញ្ញាជន ដែលជាធនធានមនុស្សដ៏មានតម្លៃរបស់ប្រទេសទេ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ដោយសារសង្គ្រាម អ៊ីស្រាអែលចំណាយច្រើនលើវិស័យយោធា បន្ថយកញ្ចប់ថវិកាលើវិស័យអប់រំនិងការងារ។ ជាហេតុបង្កឱ្យមានគម្លាតសង្គមខ្លាំង ក្មេងម្នាក់ក្នុងចំណោមបីនាក់ រស់ក្នុងភាពក្រីក្រ និងកំរិតជីវភាពមានក្រឆ្ងាយដាច់ពីគ្នាខ្លាំង។
ឯករាជភាពប៉ាឡេស្ទីន មិនបានរំខាន ឬបង្កការព្រួយបារម្ភនាំប៉ាឡេស្ទីនឱ្យក្លាយជាគូប្រជែងសេដ្ឋកិច្ចរបស់អ៊ីស្រាអែលឡើយ ព្រោះកំរិតនៃការអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងប្រទេសទាំងពីរខុសគ្នា។ ភាពខុសគ្នា ដែលអាចបំពេញឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីម្នាក់ៗអាចទាញយកផលចំណេញប៉ុណ្ណោះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ