មរតកនៃនយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិរបស់សម្តេចឳ!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:១៧
ក្រោយការសោយទិវង្គតរបស់អតីតព្រះមហាក្សត្រសម្តេចព្រះនរោត្តម សីហនុ នយោបាយបង្រួបបង្រួមផ្សះផ្សាជាតិ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាមរតកដ៏មានតម្លៃមួយ ក្នុងចំណោមមរតកដ៏ មានតម្លៃជាច្រើនទៀត ដែលព្រះអង្គបានបន្សល់ទុកសម្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ។ ក៏ប៉ុន្តែ កូនចៅបស់ព្រះអង្គជាពិសេសអ្នកនយោបាយដែលសុទ្ធតែបានអះអាងយ៉ាងមុតមាំថា ជាអ្នកដង្ហែតាមព្រះរាជតម្រិះរបស់ព្រះអង្គនោះ មិនបានធ្វើឲ្យសម្រេចគោលនយោបាយផ្សះផ្សាជាតិនេះទេ។
នយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ គឺជាមរតកដែលគេបានលើកយកមកនិយាយញឹកញាប់ជាងគេ ចាប់តាំងពីការសោយទិវង្គតរបស់សម្តេចព្រះនរោត្តម សីហនុ កាលពីថ្ងៃទី១៥តុលាមក។ អ្វីដែលពលរដ្ឋខ្មែរនៅចងចាំមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ គឺសមិទ្ធផលទាំងឡាយដែលប្រទេសកម្ពុជាសម្រេចបាន កាលពីក្នុងសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម។ មិនត្រឹមតែសមិទ្ធផលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ ព្រះរាជការវិការទន់ភ្លន់ និងស្និទ្ធស្នាលជាមួយប្រជារាស្ត្រ គឺជាមរតកដ៏មានតម្លៃមួយទៀត ដែលអ្នកនយោបាយជំនាន់ក្រោយគួររៀនសូត្រពីព្រះអង្គ។
ម្យ៉ាងទៀត ព្រះមហាវីរក្សត្រក៏បានបំពេញព្រះរាជតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការផ្សះផ្សាអ្នកនយោបាយ នៅក្នុងកាលៈទេសៈដ៏តានតឹងជាច្រើន រាប់ចាប់តាំងពីកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពក្រុងប៉ារីស រហូតដល់ការដោះស្រាយវិបត្តិនយោបាយក្រោយការបោះឆ្នោតជាបន្តបន្ទាប់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៣ មក។ មុនការសោយទិវង្គត សម្តេចឳ សម្តេចតា របស់ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ ក៏បានផ្តែផ្តាំឲ្យខ្មែរចេះសាមគ្គីគ្នា និងរួបរួមគ្នាដើម្បីលើកស្ទួយកិត្យានុភាពរបស់ប្រទេសនៅលើឆាកអន្តរជាតិផងដែរ។
មរតកទាំងអស់នេះហើយដែលបានធ្វើឲ្យអ្នកនយោបាយ សង្គមស៊ីវិល ឬមហាជនខ្មែរទូទៅ តែងនិយាយគ្រប់មាត់ថា សកម្មភាព និងព្រះរាជបណ្តាំរបស់ព្រះបរមរតកោដ្ឋ ស្តីពីគោលនយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ ពិតជាមានតម្លៃខ្លាំងណាស់សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសក្នុងស្ថានភាពដែលប្រទេសជាតិកំពុងជួបវិបត្តិនយោបាយ និងការបែកបាក់ជាតិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដូចជាបច្ចុប្បន្ន ។ ប៉ុន្តែ មរតកដែលបន្សល់ទុកដោយអង្គសម្តេចឳមិនអាចក្លាយជាការពិតជាក់ស្តែងបានទេ ប្រសិនបើគេគ្រាន់តែនិយាយចេញពីបបូរមាត់ តែខ្វះសុឆន្ទៈពិតប្រាកដក្នុងការយកគំរូតាមព្រះអង្គនោះ។
សម្រាប់ក្រុមអ្នកវិភាគនយោបាយកម្ពុជា មានកត្តាចាំបាច់មួយចំនួនដែលអាចធ្វើឲ្យការផ្សះផ្សាជាតិសម្រេចគោលដៅបាន។
ទី១៖ ត្រូវមានឆន្ទៈពិតប្រាកដចង់ឲ្យប្រទេសជាតិនិងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរស្គាល់ភាពសុខដុមរមនា និងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ទី២៖ ត្រូវបំបាត់ចោលវប្បធម៌មិនទុកចិត្តគ្នានិងជំនួសវិញដោយវប្បធម៌ស្មោះត្រង់ និងគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ និងទី៣៖ ត្រូវផ្តល់តម្លៃ និងការគោរពដ៏ពិតប្រាកដមួយ ចំពោះមរតកនយោបាយរបស់ព្រះមហាវីរក្សត្រ។
ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើគេក្រឡេកទៅមើលជម្លោះនយោបាយដែលកំពុងកើតមានបច្ចុប្បន្ននេះ គេអាចមើលឃើញថា លក្ខខណ្ឌចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចគោលនយោបាយផ្សះផ្សាជាតិ នៅមិនទាន់ត្រូវបំពេញបាននៅឡើយទេ។ ភាគីទាំងពីរ គឺបក្សប្រឆាំងនិងបក្សកាន់អំណាច នៅតែសម្លឹងមើលមុខគ្នា ក្នុងក្រសែភ្នែកប្រកបដោយល្បិចកលនៅឡើយ ហើយបានស្តីបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក។ ម្យ៉ាងទៀត ការពោលពាក្យថាចង់ផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ ជួនកាលវាគ្រាន់តែជាការសម្តែងប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ វាមិនបានផុសចេញពីទឹកចិត្តឡើយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ខួបមួយឆ្នាំនៃការយាងចូលទិវង្គតរបស់សម្តេចឳ ជាកាលៈទេសៈដ៏អំណោយផលម្តងទៀត សម្រាប់អ្នកនយោបាយក្នុងការធ្វើឲ្យសម្រេចនយោបាយផ្សះផ្សាជាតិ នេះប្រសិនបើពួកគេពិតជាចង់បង្ហាញពីការគោរពព្រះវិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់ព្រះអង្គ ក៏ដូចជាដើម្បីស្វែងរកភាពសុខសាន្តក្នុងឆាកនយោបាយប្រទេសកម្ពុជាមែននោះ។ កាលៈទេសៈនេះក៏ជាឱកាសល្អមួយដែរ សម្រាប់អ្នកនយោបាយក្នុងការបំភ្លេចចោលនូវរឿងអាក្រក់ៗជាមួយគ្នាកាលពីពេលកន្លងទៅ ដោយចាប់ផ្តើមបន្ទន់ឥរិយាបថដាក់គ្នាឡើងវិញ។
ពិតហើយថា នយោបាយផ្សះផ្សាជាតិមិនមែនជាឧបសគ្គក្នុងការអនុវត្តន៍ប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សនៅកម្ពុជានោះទេ ពោលគឺមិនមែនមានន័យថា ប្រសិនបើគណបក្សប្រឆាំង និងបក្សកាន់អំណាចស្រុះស្រួលគ្នា ប្រជាធិបតេយ្យនឹងមិនដើរទៅមុខនោះឡើយ។ របបនយោបាយសេរីពហុបក្សនៅតែមានដដែល គ្រាន់តែថា ការប្រឆាំងគ្នាគួរស្ថិតក្នុងក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ និងការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យបានច្រើន ដើម្បីចៀសវាងជម្លោះ និងការបែកបាក់ធ្ងន់ធ្ងរ។
ដូច្នេះ វាគួរតែដល់ពេលហើយ ដែលអ្នកនយោបាយបង្ហាញស្នាដៃអំពីការផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ ប្រសិនបើពួកគេពិតជាចង់ធ្វើនយោបាយដើម្បីបម្រើប្រយោជន៍ជាតិ និងប្រជាជនក៏ដូចជាចង់បន្សល់ទុកកេរមរតកដ៏ល្អ សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយដែលមិនចេះសាបសូន្យ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ