ការធ្វើស្រែរដូវប្រាំង គំរាមកំហែងដល់ការរស់នៅរបស់សត្វខ្សឹប
សត្វខ្សឹប ដែលជាសត្វរងគ្រោះជិតផុតពូជបំផុតលើលោក កំពុងតែរងការគំរាមកំហែងដោយសារតែការធ្វើស្រែរដូវប្រាំងជាលក្ខណៈអាជីវកម្មនៅជុំវិញតំបន់បឹងទន្លេសាប។ នេះបើតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយ ដែលអង្គការសមាគមអភិរក្សសត្វព្រៃ WCS ប្រកាសឲ្យដឹងនៅថ្ងៃទី៨មិថុនាម្សិលមិញ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០១:៥៦
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយនេះ ផ្ដោតសំខាន់លើផលប៉ះពាល់នៃសកម្មភាពចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ប្រជាសហគមន៍ ទៅលើទីជម្រកធម្មជាតិរបស់សត្វខ្សឹប ដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ការពារទេសភាព ទំនាបខាងជើងទន្លេសាប ក្នុងខេត្តកំពង់ធំនិងសៀមរាប។
លទ្ធផលនៃការសិក្សាបង្ហាញថា ការធ្វើស្រែរដូវប្រាំងមានការកើនឡើងចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៥មក ហើយ២០ភាគរយនៃស្រែរដូវប្រាំងទាំងនោះ មានទីតាំងស្ថិតនៅតំបន់ទីជម្រកពងកូនរបស់សត្វខ្សឹប។ ចំណែក ៤៦ភាគរយនៃកសិករ ធ្វើស្រែរដូវប្រាំង២ដងក្នុងមួយឆ្នាំ ធ្វើឲ្យការប្រមូលផលរបស់ពួកគាត់ ជាន់ជាមួយរដូវពងកូនរបស់សត្វខ្សឹប។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការប្រើប្រាស់ជីគីមីច្រើននៅក្នុងដំណើរការធ្វើស្រែរដូវប្រាំងនេះ ក៏បានប៉ះពាល់ដល់ចំណីរបស់សត្វខ្សឹបផងដែរ។
គួរជម្រាបថា សត្វខ្សឹប ឬសត្វក្ងោកទេព ជាប្រភេទសត្វរងគ្រោះជិតផុតពូជបំផុត ដោយនៅទូទាំងពិភពលោក មានសត្វខ្សឹបចំនួនតិចជាង៨០០ក្បាល។ កម្ពុជា គឺជាប្រទេសដ៏សំខាន់បំផុត ក្នុងការអភិរក្សសត្វខ្សឹបនេះកុំឲ្យបាត់បង់ ខណៈចំនួនសត្វខ្សឹបនៅកម្ពុជាតែឯង មានជាង៤០០ក្បាលឯណោះ។ នៅកម្ពុជា សត្វខ្សឹបរស់នៅទីជម្រកវាលស្មៅនៃតំបន់ទំនាបទន្លេសាបក្នុងខេត្តកំពង់ធំ។
តាមរយៈហានិភ័យជិតផុតពូជរបស់សត្វខ្សឹបនេះ អង្គការសមាគមអភិរក្សសត្វព្រៃ WCS បានជំរុញឲ្យមានការអប់រំផ្សព្វផ្សាយ ក៏ដូចជាការចូលរួមរបស់សហគមន៍ ក្នុងការការពារសត្វខ្សឹបកុំឲ្យបាត់បង់។ ក្នុងនោះ WCS ចង់ ស្នើឲ្យកសិករសាកល្បងដាំប្រភេទសណ្ដែកជំនួសឲ្យការធ្វើស្រែពីរដងក្នុងមួយឆ្នាំ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចបន្តរកប្រាក់ចំណូល និងដើម្បីឲ្យសត្វខ្សឹបអាចបន្តរស់នៅតាមវាលស្រែនោះដែរ។ ការដាំសណ្ដែកជំនួសឲ្យការធ្វើស្រែពីរដងក្នុងមួយឆ្នាំ អាចបង្កើនបរិមាណជីនៅក្នុងដី និងបង្កើតទីជម្រកដែលសម្បូរចំណីសម្រាប់សត្វខ្សឹប។ នេះបើតាមអង្គការ WCS៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ