លោកចូ បៃដិន អនុម័តច្បាប់ហាមឃាត់ទំនិញនាំចូលពីខេត្តស៊ីនជាំង ដើម្បីប្រឆាំងនឹងអំពើរំលោភសិទ្ធិមនុស្សរបស់ចិន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:១៦
កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី២៣ធ្នូ លោកប្រធានាធិបតី ចូ បៃដិន បានចុះហត្ថលេខា អនុម័តច្បាប់មួយហាមឃាត់ការនាំចូលទំនិញទាំងអស់ ដែលមានប្រភពនៅខេត្តស៊ីនជាំង ប្រទេសចិន។ ជាទំនិញ ដែលរដ្ឋាភិបាលអាមេរិក ចាត់ទុកថា បានមកពីកម្លាំងពលកម្មខុសច្បាប់ របស់ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ ដែលត្រូវរដ្ឋអំណាចចិន ចាប់បង្ខំឲ្យធ្វើការ។ សហរដ្ឋអាមេរិក ជាប្រទេសទីមួយហើយ ដែលបានអនុម័តច្បាប់របៀបនេះ សំដៅប្រឆាំងនឹងសកម្មភាពរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ដែលរដ្ឋអំណាចចិនបានធ្វើទៅលើប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ នៅខេត្តស៊ីនជាំង។
ទំនិញដែលបានមក ពីការជិះជាន់កម្លាំងពលកម្មលើប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ
តាមពិតទៅ ច្បាប់នេះត្រូវបានព្រឹទ្ធសភាអាមេរិក សម្រេចបោះឆ្នោតជាឯកច្ឆន្ទ កាលពីថ្ងៃទី១៦ធ្នូកន្លងទៅ ហើយកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទៅ២៣ធ្នូ លោកចូ បៃដិន បានចុះហត្ថលេខា ដាក់ឲ្យអនុវត្ត។ យោងតាមខ្លឹមសារនៃច្បាប់នេះ គឺសហរដ្ឋអាមេរិក បានហាមឃាត់ការនាំចូល ទំនិញ៣ប្រភេទ គឺកប្បាស ប៉េងប៉ោះ និង ប៉ូលីស៊ីលីស្យូម (Polysilicium) មិនថាផលិតឡើងទាំងស្រុង ឬក៏មួយផ្នែក នៅក្នុងខេត្តស៊ីនជាំងរបស់ចិន។ ក្រុមហ៊ុនទាំងអស់ មិនអាចនាំចូលទំនិញទាំងនេះ មកក្នុងទីផ្សារអាេមរិកបានទេ ល្គិកណាក្រុមហ៊ុននោះ មិនអាចប្រគល់ឯកសារ ឬក៏ព័ត៌មានលំអិត ថាទំនិញទាំងនោះ មិនត្រូវបានផលិតឡើង ដោយកម្លាំងពលកម្មខុសច្បាប់ របស់ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរទេនោះ។
ដូចយើងបានដឹងហើយ ថាចិនកំពុងរងការចោទប្រកាន់ ពីអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស និងប្រទេសមួយចំនួន ថាបានធ្វើអំពើរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរណាស់ ទៅលើប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរ និងសហគមន៍ជនជាតិភាគតិច កាន់សាសនាអ៊ីស្លាមឯទៀត នៅខេត្តស៊ីនជាំង។ ក្រៅពីបានចាប់ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរប្រមាណ១លាននាក់ ដាក់បង្ឃាំងតាមមន្ទីរកែប្រែ យោងតាមឯកសារ និងសក្ខីកម្មជាច្រើនបានអះអាងថា ចិនបានចាប់បង្ខំពួកគេឲ្យធ្វើការដោយបង្ខំ ជាក់ស្តែង ការងារក្នុងចំការកប្បាសតែម្តង។ ធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៀត គឺនៅមានករណី ចាប់ក្រៀវ កាត់ផ្តាច់លទ្ធភាពបង្កកំណើត របស់ស្ត្រីជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ ដើម្បីធ្វើឲ្យចំនួនប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរចុះថយបន្តិចម្តងៗ រហូតទាល់តែលែងមាននៅខេត្តស៊ីនជាំង។
លោកអង់តូនី ប្លីងកិន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិក បានលើកឡើងថា ច្បាប់ថ្មីរបស់អាមេរិកនេះ គឺជាឧបករណ៍ដ៏សំខាន់មួយ ដើម្បីរារាំង កុំឲ្យទំនិញដែលត្រូវបានផលិតឡើង ដោយកម្លាំងពលកម្មខុសច្បាប់ ដែលចិនកេងប្រវញ្ចលើជនជាតិអ៊ុយហ្គួរ អាចត្រូវបានគេនាំចូល មកក្នុងទីផ្សារអាមេរិក។ រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាេមរិក ក៏បានហៅឲ្យរដ្ឋអំណាចចិន ត្រូវតែបញ្ឈប់សកម្មភាពទាំងនោះជាបន្ទាន់ សកម្មភាព ដែលលោកហៅថា ជាអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ និង ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ខាងរដ្ឋាភិបាលចិន បានអះអាងជាច្រើនលើកច្រើនសារ ថាគ្មានការចាប់បង្ខំជិះជាន់កម្លាំងពលកម្ម ទៅលើប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរទេ ហើយក៏គ្មានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស អំពើប្រល័យពូជសាសន៍ ដូចដែលអាមេរិកចោទនោះដែរ។
ប្រជាជនអ៊ុយហ្គួរជាង៥សែននាក់ ត្រូវចិនបង្ខំឲ្យធ្វើការក្នុងឧស្សាហកម្មកប្បាស
ទំនិញទាំង៣មុខនេះ គឺជាទំនិញនាំចូលសំខាន់ណាស់ ដែលមានប្រភពពីខេត្តស៊ីនជាំង។ ជាក់ស្តែង កប្បាស ដែលចាំបាច់ សម្រាប់ផលិតជាអំបោះ និងក្រណាត់។ ដូច្នេះវាអាចប៉ះពាល់ ដល់ទំនិញសម្លៀកបំពាក់ទាំងអស់តែម្តង។ ស៊ីនជាំង គឺជាដែនដីផលិតកប្បាសធំបំផុតមួយ សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារពិភពលោក។
យោងតាមរបាយការណ៍អង្គការសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួន បានអះអាងថា មានជនជាតិអ៊ុយហ្គួរយ៉ាងហោច ជាង៥សែននាក់ ដែលត្រូវរដ្ឋអំណាចចិន កេណ្ឌយកទៅធ្វើការដោយបង្ខំ នៅតាមចំការកប្បាស ដោយគ្មានទទួលបានប្រាក់ចំណូលទេ។ មុននឹងមានច្បាប់របស់អាមេរិកនេះ កន្លងមក មានក្រុមហ៊ុនផលិតសម្លៀកបំពាក់ធំៗមួយចំនួន បានសន្យាថានឹងឈប់ប្រើកប្បាស ដែលផលិតនៅតំបន់ស៊ីនជាំង រួចទៅហើយ។ ចង់មិនចង់ វិស័យផលិតសម្លៀកបំពាក់ ត្រូវតែស្វែងរកប្រភពវត្ថុធាតុដើម នៅទីកន្លែងផ្សេងទៀត។
ទាក់ទិននឹងប៉េងប៉ោះ ស៊ីនជាំងក៏ជាតំបន់ដាំ និងនាំចេញប៉េងប៉ោះដ៏ធំមួយដែរ។ ប៉េងប៉ោះជាបន្លែមួយ ដែលគេនិយមបរិភោគណាស់ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងតាមបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុប។ ដូច្នេះការហាមឃាត់នេះ គឺវាអាចប៉ះពាល់ ដល់ការនាំចេញរបស់ចិន។ សម្រាប់អាមេរិកវិញ គេអាចងាកទៅផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារប៉េងប៉ោះនេះ ដោយផលិតផលក្នុងស្រុក ឬក៏មកពីតំបន់អាមេរិកខាងត្បូង។
ចិនជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់សារធាតុ Polysilicium ដ៏ធំជាងគេ
ដោយឡែកចំណោទធំ គឺទាក់ទិននឹង សារធាតុ polysilicium ដែលផលិតនៅតំបន់ស៊ីនជាំង។ សារធាតុនេះ គឺជាធាតុផ្សំចាំបាច់បំផុត សម្រាប់ផលិត ផ្ទាំងសូឡា និង ឧបករណ៍សឺមីកុងឌុកទ័រ នៅក្នុងសម្ភារៈអេឡិចត្រូនិកនានា។ សារធាតុ polysilicium គឺគេផលិតដោយ យកខ្សាច់ទៅដុតក្នុងកំដៅរាប់ពាន់អង្សារសេ។ ដូច្នេះគេត្រូវការចំណាយថាមពលខ្លាំងណាស់។ នៅស៊ីនជាំង មានទាំងខ្សាច់ មានទាំងធ្យូងថ្ម សម្រាប់ដុតចំហេះ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាចិន បានក្លាយជាអ្នកផលិត សារធាតុ polysilicium នេះធំជាងគេ ផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារចំនួន៨០% នៅទូទាំងពិភពលោក ដែលក្នុងនោះ ៤៥%គឺមានប្រភពនៅខេត្តស៊ីនជាំងតែម្តង។
ក៏ប៉ុន្តែ ការហាមឃាត់ការនាំចូលសារធាតុនេះ ពីខេត្តស៊ីនជាំង មិនមែនខាតតែចិនទេ គឺអាចប៉ះពាល់ខ្លាំងដែរ ដល់វិស័យផលិតផលអេឡិចត្រូនិករបស់អាមេរិក។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាក្រុមLobby នៅសភាអាមេរិក បានព្យាយាមរារាំងច្បាប់នេះណាស់ ព្រោះក្រុមហ៊ុនខ្លះរបស់អាមេរិក រំពឹងទាំងស្រុងតែម្តង ទៅលើផលិតផលសារធាតុ polysilicium ផ្ទាំងសូឡា នុងឧបករណ៍សឺមីកុងឌុកទ័រ ដែលនាំចូលមកពីចិន។
យ៉ាងណាមិញ ក្រុមហ៊ុន Intel ទើបតែបានបង្កឲ្យមានបញ្ហាមួយ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុននេះ បានផ្ញើសារទៅកាន់ ក្រុមហ៊ុនផ្គត់ផ្គង់ចិន ថាខ្លួនមិនអាចទិញទំនិញប្រភេទនេះទៀតបានទេ ហើយនឹងបានសូមការអភ័យទោស ពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុនចិនថែមទៀតផង។ Intel ថាខ្លួនគ្មានចេតនាបង្កបញ្ហាជាមួយក្រុមហ៊ុនចិនទេ តែខ្លួនចាំបាច់ត្រូវតែធ្វើតាមច្បាប់របស់អាមេរិក។ សារសូមអភ័យទោសរបស់ Intel នេះ ត្រូវបានលោកស្រី ចេន សាគី អ្នកនាំពាក្យសេតវិមាន រិះគន់ថា មិនគួរ Intel ទៅសុំទោសចិនសោះ។ លោកស្រីលើកឡើងថា ការការពារការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស វាមិនមែនជាកំហុស ដែលតម្រូវឲ្យ ក្រុមហ៊ុនអាមេរិក ត្រូវទៅសុំទោសចិន នោះឡើយ។
ឱកាសរៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រ ពង្រឹងអធិបតេយ្យភាពសេដ្ឋកិច្ច
ក៏ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងនេះរចនា ការហាមឃាត់ទំនិញសារធាតុ polysilicium របស់ចិននេះ វាអាចជាឱកាសល្អមួយសម្រាប់អាមេរិកដែរ។ អាមេរិក ត្រូវតែរកវិធីថ្មី ដើម្បីពង្រឹងអធិបតេយ្យភាពសេដ្ឋកិច្ច បច្ចេកវិទ្យាខ្លួន ដោយត្រូវរកប្រភពវត្ថុធាតុដើម មកពីកន្លែងផ្សេងទៀត មិនត្រូវពឹងតែរបស់នាំចូលពីចិនតែមួយមុខ។ ចង់មិនចង់ ការរំពឹងខ្លាំងពេកទៅលើទំនិញចិន គឺមានន័យថា អាមេរិកស្ថិតក្រោមឥទ្ធិពលរបស់ចិន។ យ៉ាងណាមិញ គំនិតនេះ គេកំពុងពិចារណាខ្លាំងណាស់ នៅអឺរ៉ុប ដោយលោកម៉ាក្រុង ជាអ្នកផ្តល់សន្ទុះតែម្តង ដោយលោកអះអាងថា ត្រូវតែរកវិធីពង្រឹងអធិបតេយ្យភាពសេដ្ឋកិច្ច ឲ្យបាន មិនត្រូវពឹងខ្លាំងជ្រុលពេក លើទំនិញនាំចូលទេ ព្រោះទំនិញខ្លះមានតម្លៃយុទ្ធសាស្រ្តខ្លាំងណាស់ សម្រាប់បច្ចេកវិទ្យា៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ